Αγοράζουν 1 και πουλάνε… 5 στην Ελλάδα και 2,5 στο Βέλγιο, γιατί;

Το άνοιγμα της ψαλίδας στα φρουτολαχανικά μεταξύ τιμής παραγωγού και τιμής καταναλωτή στην Ελλάδα είναι 1 προς 5, ενώ στο Βέλγιο 1 προς 2,5. Αυτό σημαίνει ότι ένα προϊόν αξίας 1 ευρώ για τον παραγωγό, ο Έλληνας καταναλωτής το προμηθεύεται 5 ευρώ, ενώ ο Βέλγος 2,5 ευρώ, δηλαδή στη μισή τιμή. Με αυτό τον τρόπο στη χώρα μας, ούτε ο καταναλωτής μπορεί να αγοράζει μεγάλες ποσότητες, ούτε ο παραγωγός έχει περιθώριο να ζητήσει μεγαλύτερες τιμές. Οι πολιτικοί εδώ και πολλά χρόνια συζητάνε ακαδημαϊκά και υποστηρίζουν ότι η «διαδρομή» από το ράφι στο χωράφι, ευθύνεται για αυτή τη μεγάλη διαφορά στις τιμές, αλλά δεν μπορούν ή δεν θέλουν να εφαρμόσουν κάποιο μέτρο, για να βελτιώσουν την «αγορά» προς όφελος του παραγωγού και του καταναλωτή.

Το πρώτο βήμα σε αυτή τη «διαδρομή» είναι η λαχαναγορά. Έρευνα της ΠΑΣΕΓΕΣ για το 2002 και 2003, έδειξε ότι στην Αθήνα ποσοστό μόλις 20% διακινείται μέσω της λαχαναγοράς, 25% των οπωροκηπευτικών από τις αλυσίδες των Σούπερ Μάρκετς, ενώ ποσοστό 55% διακινείται χωρίς τιμολόγια. Ως γνωστόν από το 1982/83 συζητείται η δημιουργία λαχαναγορών στην Ελλάδα στα πλαίσια και της συνεταιριστικής ανάπτυξης, όμως τα συμφέροντα των εμπόρων ήταν ισχυρότερα. Με τα σημερινά δεδομένα κρίνεται ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη βελτίωσης των συνθηκών λειτουργίας των λαχαναγορών προκειμένου να εξυγιανθεί το σύστημα διακίνησης των νωπών οπωροκηπευτικών. Για να ανακαλύψουμε γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά στη ψαλίδα τιμών μεταξύ Βελγίου και Ελλάδας, έπρεπε να δούμε από κοντά τι συμβαίνει. Πως μπορούν και τι διαδικασίες ακολουθούν εκεί και μπορούν να απολαμβάνουν τέτοιες τιμές. Έτσι επισκέφτηκα το δημοπρατήριο στη λαχαναγορά Mέχελεν, που εμπορεύεται φρούτα και κυρίως λαχανικά και βρίσκεται περίπου 25 χιλ. έξω από τις Βρυξέλλες. Εκεί «ανακάλυψαν» το αυτονόητο ότι αν δεν υπάρξουν θεσμικές αλλαγές δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι με μέτρα «ασπιρίνες».
Η συγκεκριμένη λαχαναγορά τροφοδοτεί την αγορά των Βρυξελλών, αλλά και άλλων πόλεων του Βελγίου, ενώ έχει και έντονο εξαγωγικό χαρακτήρα (κυρίως προς Γερμανία, Γαλλία και Ολλανδία). Η συνολική έκταση του χώρου του Δημοπρατηρίου του Μέχελεν είναι 500 στρέμματα. Από αυτά 240 στρέμματα είναι στεγασμένος χώρος, εκ των οποίων τα 120 στρέμματα ψυγεία.

Οι παραγωγοί μέλη του συνεταιριστικού δημοπρατηρίου στο Μέχελεν απολαμβάνουν τις κάτωθι υπηρεσίες:
1. Πληροφόρηση από τα αρχεία του συνεταιρισμού, για την διακίνηση της γεωργικής παραγωγής των προηγούμενων ετών
2. Δήλωση της επιλεγόμενης πρόθεσης παραγωγής, για την ερχόμενη καλλιεργητική περίοδο
3. Παρακολούθηση των καλλιεργειών από γεωτεχνικούς της οργάνωσης, που πραγματοποιούν μερικές χιλιάδες χημικές αναλύσεις
4. Έλεγχος της ποιότητας και ποσότητας όταν προσκομίζονται τα προϊόντα
5. Εκφόρτωση και τοποθέτηση των προϊόντων στο χώρο
6. Δημοπράτηση των προϊόντων το επόμενο πρωί, στο ¨ρολόι¨- δημοπρατήριο
7. Τιμολόγηση των πωληθέντων προϊόντων
8. Φόρτωση στα μέσα μεταφοράς
9. Κατάθεση των χρημάτων στο λογαριασμό του παραγωγού από τον Συνεταιρισμό, το αργότερο μέσα σε δύο εβδομάδες
10. Η οργάνωση έχει προμηθευτικό τμήμα και διαθέτει γεωργικά εφόδια στα μέλη του, σε χονδρικές τιμές.

Για όλες τις ανωτέρω εργασίες ο συνεταιρισμός κατακρατεί ποσοστό μόλις 2,5% επί της τιμής πώλησης και τα χρήματα αυτά καλύπτουν εκτός των εξόδων της Οργάνωσης και τη δυνατότητα πραγματοποίησης μελλοντικών επενδύσεων (συγκριτικά στην Λαχαναγορά της Αθήνας μόνο οι φορτοεκφορτωτές εισπράττουν ποσοστό περίπου 15 - 20 %).

Μια σύγκριση του τρόπου εμπορίας φρουτολαχανικών στο Βέλγιο και στην Ελλάδα, παρουσιάζουμε αποκλειστικά. Έχουμε λοιπόν τα εξής:

Εμπορία των οπωροκηπευτικών στο Βέλγιο
Η αγορά στο δημοπρατήριο του Μέχελεν είναι μια συνεταιριστική οργάνωση που αποτελείται από 2.500 μέλη - συνέταιρους. Ιδρύθηκε το 1950 και σιγά-σιγά επεκτάθηκε. Βρίσκεται σε ένα αγροτικό χώρο 500 στρεμμάτων, με στεγασμένους χώρους 250 στρεμμάτων εκ των οποίων τα 120 στρέμματα είναι ψυκτικοί θάλαμοι. Απασχολεί περίπου 220 υπαλλήλους και έχει ετήσιο τζίρο 230 εκατομμύρια ευρώ. Οι αγρότες - μέλη δηλώνουν ετησίως το είδος και τις ποσότητες των προϊόντων που σκοπεύουν να παράγουν και τις οποίες είναι υποχρεωμένοι να προσκομίσουν στο σύνολό τους, διότι με βάσει αυτές τις δηλώσεις ο συνεταιρισμός προβαίνει στις απαιτούμενες προεργασίες για την διάθεση τους. Στην περίπτωση που για οποιαδήποτε λόγο κάποιος αγρότης δεν προσκομίσει την προκαθορισμένη παραγωγή, υποχρεούται να καταβάλει αποζημίωση στον συνεταιρισμό. Ακόμη και στην περίπτωση που έχει συμβεί κάποια καταστροφή της καλλιέργειας, εξετάζεται με ιδιαίτερη προσοχή για να διαπιστωθεί αν έχει συμβεί με δική του υπαιτιότητα, οπότε και πάλι είναι υπόλογος και υποχρεωμένος να αποδώσει στον συνεταιρισμό την αποζημίωση που αναλογεί. Κατά την διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου η καλλιέργεια παρακολουθείται από γεωτεχνικούς της οργάνωσης οι οποίοι πραγματοποιούν συνεχείς έλεγχους, ενώ παράλληλα εκτελούνται χημικές αναλύσεις τόσο στο έδαφος όσο και στα τελικά προϊόντα για να διαπιστωθεί αν έγινε η ενδεδειγμένη χρήση των λιπασμάτων και των φυτοφαρμάκων. Τα προς διάθεση προϊόντα έρχονται συσκευασμένα από τον παραγωγό στον συνεταιρισμό, ο οποίος δηλώνει εγγράφως το είδος, την ποικιλία, την ποσότητα αλλά και την ποιότητα (π.χ. η τομάτα έχει 22 ποιοτικές κατηγορίες κατάταξης). Ο έλεγχος στον συνεταιρισμό είναι δειγματοληπτικός, αλλά στην περίπτωση που διαπιστωθεί παρατυπία εκ μέρους κάποιου παραγωγού, τότε οι κυρώσεις είναι αυστηρότατες. Ακολουθεί η εκφόρτωση των προϊόντων με τη χρήση μηχανημάτων και προσωπικού της οργάνωσης, σε συγκεκριμένους χώρους και η τοποθέτηση τους στα ψυγεία της εγκατάστασης, σε θέσεις που ελέγχονται και προσδιορίζονται ηλεκτρονικά. Η εκφόρτωση των προϊόντων γίνεται από τις 10.00 πμ έως τις 7.00 μμ. Ακολουθεί μεταξύ 7.00 - 8.00μμ συγκέντρωση των στοιχείων των οπωρολαχανικών που έχουν προσκομιστεί, και μετά τις 8.00 οι ενδιαφερόμενοι έμποροι μπορούν να πληροφορηθούν τις διαθέσιμες ποσότητες, επισκεπτόμενοι την ηλεκτρονική διεύθυνση της οργάνωσης. Την επόμενη μέρα, από τις 5.00 - 8.00πμ όλα τα προϊόντα διατίθενται στο δημοπρατήριο με τη ακόλουθη διαδικασία. Οι έμποροι προμηθεύονται από το λογιστήριο μια ειδική ηλεκτρονική κάρτα και παρακολουθούν σε μια ειδική αίθουσα τη δημοπράτηση των προϊόντων. Η τιμή εκκίνησης είναι υψηλή, αλλά οι έμποροι περιμένουν να αρχίσει να πέφτει ηλεκτρονικά, μέχρι να φθάσει σε συμφέρουσα τιμή για να αγοράσουν. Ο κίνδυνος να μην προλάβουν να κατοχυρώσουν τις ποσότητες των προϊόντων που επιθυμούν στην επιδιωκόμενη ποιότητα, τους ωθεί να κλείνουν τις παραγγελίες σε αρκετά ψηλή τιμή, προς όφελος των παραγωγών. Την στιγμή που ο έμπορος κατοχυρώνει μια ποσότητα ενός προϊόντος αυτόματα το αντίστοιχο ποσό φεύγει από τον τραπεζικό του λογαριασμό και πηγαίνει στον συνεταιρισμό. Συγχρόνως στο λογιστήριο εκτυπώνεται ηλεκτρονικά το τιμολόγιο με τα στοιχεία του εμπόρου και τις συγκεκριμένες ποσότητες που δημοπρατήθηκαν, ενώ παράλληλα δίδεται εντολή στους φοροεκφορτωτές να μεταφερθεί η ζητούμενη ποσότητα στο σημείο φόρτωσης (ράμπα) από το οποίο θα παραδοθεί στο μεταφορικό μέσο του εμπόρου. Η διαδικασία αυτή γίνεται με ταχύτητα, αποτελεσματικότητα και διαφάνεια. Στην περίπτωση που μια ποσότητα μείνει αδιάθετη, αποσύρεται για να καταστραφεί. Προηγουμένως όμως ειδοποιούνται φιλανθρωπικές οργανώσεις να έλθουν με δικά τους μέσα να την παραλάβουν, εφόσον τους ενδιαφέρει, εντελώς δωρεάν. Για τον λόγο αυτό οι αζήτητες ποσότητες μεταφέρονται σε ειδικό χώρο- ψυγείο στον οποίο παραμένουν για ένα 24ωρο. Αν στο διάστημα αυτό δεν εκδηλωθεί ενδιαφέρον τότε οδηγούνται για καταστροφή. Ο μέσος όρος της τιμής που επιτυγχάνει το κάθε είδος κατά ποικιλία και ποιότητα στο διάστημα μιας εβδομάδας δημοπράτησης αποτελεί και την τιμή με την οποία θα πληρωθεί ο παραγωγός. Η πληρωμή του γίνεται το αργότερο δύο εβδομάδες μετά την προσκόμιση των προϊόντων του στο δημοπρατήριο. Αξίζει να σημειωθεί ότι για όλη τη διαδικασία, από τη δήλωση καλλιέργειας , την παρακολούθηση, τον έλεγχο την εκφόρτωση, την δημοπράτηση, την τιμολόγηση και την φόρτωση, ο συνεταιρισμός παίρνει προμήθεια μόνο 2,5%. Από αυτή την προμήθεια πληρώνει τους μισθούς των 220 μελών του προσωπικού όπως επίσης εξασφαλίζονται και κεφάλαια επενδύσεων για το μέλλον. Παράλληλα ο συνεταιρισμός διαθέτει για τα μέλη του αποθηκευτικούς χώρους και μέσα συσκευασίας (τελάρα, κλούβες, υλικά συσκευασίας), που παρέχονται με κάποια πρόσθετη επιβάρυνση. Αξιοσημείωτη είναι η καθαριότητα που επικρατεί στους χώρους της λαχαναγοράς. Κάθε μέρα στο διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ του τέλους της δημοπρασίας και της έναρξης εκφόρτωσης των νέων προϊόντων γίνεται γενική καθαριότητα των χώρων με ειδικά μηχανήματα, ενώ μια φορά την εβδομάδα οι εγκαταστάσεις κλείνουν για να καθαριστούν και να πλυθούν διεξοδικά.

Εμπορία των νωπών οπωροκηπευτικών στην Ελλάδα
Οι εμπορικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με τη διακίνηση νωπών οπωρολαχανικών στην Ελλάδα ανέρχονται σε 26.000 περίπου, τη στιγμή που στη Γερμανία για παράδειγμα είναι μόλις 210 και όπως είναι γνωστό η γερμανική αγορά δεν είναι μόνο μια σημαντικά μεγαλύτερη αγορά από άποψης καταναλωτών, αλλά είναι επίσης σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο για όλη την Κεντρική Ευρώπη. Θα πρέπει να σημειωθεί βέβαια ότι πολλές από τις δηλούμενες ελληνικές εμπορικές επιχειρήσεις διαθέτουν απλώς έναν αριθμό φορολογικού μητρώου ή ένα μικρό μέσο μεταφοράς, χωρίς μονάδες συσκευασίας ή κάποιες εγκαταστάσεις συντήρησης, με ότι αυτό συνεπάγεται τόσο για το κόστος διακίνησης, όσο και για την υγεία του καταναλωτή. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την έρευνα που πραγματοποίησε η ΠΑΣΕΓΕΣ για τα έτη 2002 και 2003 και είχε σαν στόχο να εξακριβωθεί αν αληθεύει η φήμη που διαδιδόταν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι οι παραγωγοί επωφελούνται από τις ψηλές τιμές που έχουν τα αγροτικά προϊόντα στον καταναλωτή, καταλήγουν σε ορισμένα συμπεράσματα που πραγματικά προκαλούν έκπληξη. Στην Αθήνα ποσοστό μόλις 20% διακινείται μέσω της λαχαναγοράς, 25% των οπωροκηπευτικών από τις αλυσίδες των Σούπερ Μάρκετς, ενώ ποσοστό 55% διακινείται χωρίς τιμολόγια. Είναι εντυπωσιακό το ύψος των διακινουμένων προϊόντων χωρίς τιμολόγια και μάλιστα όταν αναφερόμαστε στην αγορά της πρωτεύουσας και όχι σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Ελλάδας. Στην Κεντρική Λαχαναγορά σημειώνονται επίσης και φαινόμενα υπερτιμολογήσεων και υποτιμολογήσεων, δηλαδή τα τιμολόγια δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές τιμές των διακινουμένων προϊόντων αλλά διαμορφώνονται ανάλογα με τα συμφέροντα των εμπορικών κυκλωμάτων της παραοικονομίας. Σημαντικό επίσης είναι το κόστος μεταφοράς, αλλά και το κόστος φορτοεκφόρτωσης. Όλες αυτές οι πρόσθετες επιβαρύνσεις είναι κατά παράδοξο τρόπο πολύ υψηλότερες ακόμη και από την τιμή που εισπράττει ο γεωργός που τα παράγει και παράλληλα ανεβάζουν το κόστος των γεωργικών προϊόντων για τον καταναλωτή σε επίπεδα πολύ ανώτερα από αυτά θα έπρεπε να κυμαίνονται. Το δυσάρεστο είναι ότι οι συνεταιριστικές οργανώσεις δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν τους δικούς τους χώρους μέσα στις λαχαναγορές παρόλο που κατά περιόδους ενθαρρύνθηκαν από την πολιτεία για το σκοπό αυτό. Βασική αιτία ήταν ότι οι δικές τους εμπορικές επιχειρήσεις δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν ανταγωνιστικά μέσα στη λαχαναγορά που λειτουργεί με τους κανόνες που προαναφέρθηκαν και που διέπουν σήμερα τη διακίνηση των γεωργικών προϊόντων.

Τα «διαμάντια» της ελληνικής γης πρέπει να λάμπουν παντοτινά

Είναι μιζέρια να βλέπεις τους πολιτικούς να κυνηγάνε να φορολογήσουν το κάθε χωραφάκι ή σπιτάκι από τον Έλληνα πολίτη, ενώ υπάρχει ένα διαμάντι που βγαίνει από την ελληνική γη, που αν αυξηθεί η παραγωγή του, θα κερδίσουν από το ΦΠΑ και τις εξαγωγές που θα φέρει πολλά περισσότερα. Μιλάμε για τον καπνό το διαμάντι της ελληνικής γης και για τις μοναδικές ανατολικές ποικιλίες (Μπασμά και Κατερίνης), όπως και για τα Βιρτζίνια με τις μοναδικές αρωματικές τους ιδιότητες. Δώστε τράνζιτ (αφορολόγητο) πετρέλαιο (όπως δίνεται στους εφοπλιστές) στους καλλιεργητές Βιρτζίνια για να συνεχίσουν να καλλιεργούν κύριοι υπουργοί και αφήστε τις συζητήσεις για την ενίσχυση της καπνοκαλλιέργειας !

Μετά την ολική αποδέσμευση του καπνού, δεν καλλιεργούνται με ξενικές ποικιλίες (μεγαλόφυλλα) στη χώρα μας παρά μόνο σε μερικές εκατοντάδες στρέμματα και αυτά στη Καλαμπάκα και τη Φθιώτιδα. Οι βασικοί λόγοι είναι η μικρή εμπορική αξία και το υψηλό κόστος παραγωγής. Χαρακτηριστικά σας αναφέρουμε ότι χρειάζονται 300 – 400 γρ. πετρέλαιο για κάθε κιλό καπνού ποικιλίας Βιρτζίνια και με τις τιμές του «μαύρου χρυσού» να ανεβαίνουν γίνεται «απαγορευτικό» το κόστος. Γιατί όμως επιμένουμε ότι πρέπει να συνεχιστεί η καλλιέργεια στην Ελλάδα; «Επειδή έχουν φυσικά αρώματα λόγω ηλιοφάνειας και ξηροθερμικών συνθηκών. Μπορεί να υστερούν σε λεπτότητα αλλά υπερτερούν σε αρώματα», μας λέει ο Κώστας Ζαχοκώστας, Γεωπόνος Καπνικού Σταθμού Έρευνας Καρδίτσας. Κάποια στιγμή η Κομισιόν θα απαγορεύσει στις καπνοβιομηχανίες να χρησιμοποιούν γλυκαντικές ουσίες στα τσιγάρα, τότε θα στραφούν στα αρωματικά Βιρτζίνια της Ελλάδας. Μια προσπάθεια για καλλιέργεια βιολογικού καπνού Βιρτζίνια γίνεται στο Αρχάνι της Φθιώτιδας.
«Ειδική έρευνα που έγινε στη καλλιέργεια βιολογικού καπνού στη Φθιώτιδα έδειξε ότι τα εδαφολογικά στοιχεία και το κλίμα βοηθάνε πολύ. Στην περιοχή δεν έχει εμφανιστεί περονόσπορος». Από Γενάρη θα μπορούν οι καπνοπαραγωγοί του Συνεταιρισμού Αρχανίου να βγάζουν ψιλοκομμένο βιολογικό καπνό. Ζητάνε χαμηλή φορολόγηση καπνού και χειροποίητων πούρων και τα αρμόδια υπουργεία, αλλά οι υπεύθυνοι τους απαντάνε με «αερολογίες». Συγκεκριμένα οι καπνοπαραγωγοί ζητάνε το 59% κατανάλωσης φόρου καπνού πώλησης να μετατραπεί σε 20% για μικρούς οικογενειακούς οικοτεχνικούς συνεταιρισμούς με χαμηλή ποσότητα πώλησης καπνού (7.000 κιλά) ανά έτος, ενώ αν υπερβούν το συγκεκριμένο όριο να υπάρξει κλιμακωτά αυξανόμενη φορολόγηση. Επίσης θέλουν μικρή συμβολική εγγύηση 7.000 ευρώ ανά συνεταιρισμό και όχι 300.000 ευρώ, όπως είναι για τους καπνοβιομήχανους.
Όσον αφορά τις ελληνικές ποικιλίες καλλιεργούνται σε μεγαλύτερο βαθμό στην Ελλάδα λόγω καλής εμπορικής τιμής. Ειδικά για την ποικιλία Κατερίνη πριν 3 χρόνια τα καπνά πουλάγανε 0,80 – 1,5 ευρώ ανά κιλό. Φέτος πουλήθηκαν πάνω από 4 ευρώ το κιλό και με το ποιοτικό παρακράτημα φτάνει 4,3 ευρώ το κιλό η εμπορική αξία. Τα αρνητικά στις ανατολικές ποικιλίες καπνού είναι η κουραστική καλλιέργεια, οι μεγάλες ηλικίες των παραγωγών και η μικρή παραγωγή. Η ποικιλία Κατερίνης (Σ53) καλλιεργείται σε περιοχές της Πιερίας της Ελασσόνας της Καλαμπάκας και της Κοζάνης, ενώ οι ποικιλίες Μπασμά στη Θράκη και στις Σέρρες.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια το 7 – 8% του χαρμανιού της Φιλιπς Μώρις περιελάμβανε ανατολικές ποικιλίες. Τώρα η καπνοβιομηχανία έχει περιορίσει τις ποσότητες στο μισό και αν περιοριστεί και άλλο η καλλιέργεια τότε θα πάψουν να τις χρησιμοποιούν. Αυτό το είδος των καπνών καλλιεργούν και στη γειτονική Τουρκία, αλλά τα τελευταία χρόνια εγκαταλείπεται η καλλιέργεια γιατί εκεί στρέφονται στο βαμβάκι.
«Θα είναι μεγάλο λάθος αν για οποιοδήποτε λόγο εγκαταλειφθεί η καλλιέργεια ανατολικών καπνών δεδομένου ότι θεωρούνται τα παγκόσμια διαμάντια στην διεθνή αγορά του καπνού. Ο λόγος είναι ότι όλες οι φημισμένες καπνοβιομηχανίες θέλουν να χρησιμοποιήσουν στα χαρμάνια τους αυτές τις ποικιλίες».

Το «φάντασμα» της λειψυδρίας «αφυδατώνει» τα χωράφια και ανεβάζει το κόστος

Οι φόβοι ότι θα έχουμε έλλειψη νερού και φέτος, αλλά και στα επόμενα χρόνια, είναι υπαρκτοί. Η έλλειψη βροχών σε όλη την περίοδο του χειμώνα, η αδυναμία του εδάφους να συγκρατήσει τα νερό και η πτώση του υδροφόρου ορίζοντα, σε πολλές αγροτικές περιοχές της χώρας μας, είναι στοιχεία που συνθέτουν τη σημερινή εφιαλτική εικόνα, που δημιουργεί ανησυχίες για τα υδάτινα αποθέματα. Το πρόβλημα της λειψυδρίας ακουμπάει ήδη το σύνολο σχεδόν των αγροτικών νοικοκυριών της χώρας. Κανείς πολιτικός δεν θέλει να ασχοληθεί με ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα, ίσως γιατί φοβάται να πάρει «δύσκολες» αποφάσεις.

Οι γεωτρήσεις στερεύουν, άλλες εκβαθύνονται και σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει μια αναμφισβήτητη πτώση του υδροφόρου ορίζοντα που ανησυχεί τον αγροτικό κόσμο. Το κράτος πρέπει να παρέμβει «σήμερα» και όχι «αύριο». Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε η επίκουρος καθηγήτρια του Χαροκόπειου Πανεπιστήμιου, κυρία Κάτια Λαζαρίδη, σε επιστημονική ημερίδα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, με τη συνεργασία του ελληνικού και του αυστριακού υπουργείου Εξωτερικών στη Βιέννη, οι κλιματικές αλλαγές θα έχουν μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση των επιφανειακών υδάτων και την πτώση του υδροφόρου ορίζοντα. Παράλληλα, θα επηρεαστούν αρνητικά οι ανθρώπινες δραστηριότητες, ενώ θα αυξηθεί κατακόρυφα η ζήτηση ενέργειας.

Ήδη παρατηρείται σημαντική μείωση στην ποσότητα νερού και αυτό όχι μόνο θα έχει επίδραση αρνητική στις καλλιέργειες, αλλά με τυχόν νέες γεωτρήσεις ή την εκβάθυνση των παλαιών, επιβαρύνεται σημαντικά ο αγρότης οικονομικά, σε μια εποχή που τα οικονομικά του δεν είναι σε καλή κατάσταση, με τη μείωση των εσόδων από τις καλλιέργειες, καθώς και τις αυξημένες τιμές του πετρελαίου.

Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας στον Θεσσαλικό κάμπο, δεν μπορεί να γίνεται μόνο με την οικονομική «αιμορραγία» των ίδιων των αγροτών, που κάθε χρόνο «φορτώνονται» περισσότερο από τις οικονομικές υποχρεώσεις. Ήδη υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην εξέλιξη των έργων στην λίμνη Κάρλα, όπως και με το επί 25ετίας και πλέον «έργο» της εκτροπής του Αχελώου. Την ίδια στιγμή στη λίμνη Πλαστήρα, η στάθμη της άγγιξε τα 784,71 μέτρα. Το φετινό Φεβρουάριο έπεσαν στον ταμιευτήρα 9.469.050 κυβικά μέτρα νερού, όταν τον ίδιο μήνα την περασμένη χρονιά οι εισροές ανήλθαν σε 18.956.550 κυβικά μέτρα νερού. Το μήνα Μάρτιο δεν μπήκαν περισσότερα από 8.000.000 κυβικά μέτρα νερού, όταν οι εισροές για το 2007 τον ίδιο μήνα είχαν φτάσει στα 16.806.450 κυβικά μέτρα νερού.

Εκτιμάται ότι το σύνολο του νερού που αφαιρέθηκε από τα υπόγεια νερά όλης της Θεσσαλικής πεδιάδας ήταν της τάξης των 1.000 εκατ. κ.μ. νερού, γεγονός που προκάλεσε την πτώση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα. Το ΓΕΩΤΕΕ επισημαίνει πως η στάθμη του νερού μειώθηκε κατά μέσον όρο, από 0-11 μέτρα στον νομό Καρδίτσας, 1-11 μέτρα στον νομό Τρικάλων, 5-25 μέτρα στον νομό Λάρισας, 10-15 μέτρα στον νομό Μαγνησίας. Στη Θεσσαλία λειτουργούν περίπου 30.000 γεωτρήσεις (το 1/3 συλλογικές και τα 2/3 ιδιωτικές).

Τα προβλήματα δεν αφορούν μόνο την Θεσσαλία, αφού με διαλείμματα θα διεξαχθεί φέτος, όπως όλα δείχνουν, η άρδευση και στη Βοιωτία, καθώς τα μειωμένα αποθέματα νερού μπορεί να μην επιτρέψουν την παροχή νερού από τον Μόρνο. Παράλληλα δεν υπάρχει θετική εξέλιξη με τη τοποθέτηση νέου πλωτού αντλιοστασίου στη Υλίκη και θα καθυστερήσει πολύ περισσότερο η κατασκευή του αγωγού που θα φέρνει επιπλέον ποσότητες νερού από την λίμνη.

Κυβερνητικές εξαγγελίες και μελέτες αλλαγής καλλιεργειών κατά καιρούς πάμπολλες. Μιλάνε οι υπεύθυνοι για επιτάχυνση των έργων, για ολοκλήρωση και απόδοση στους αγρότες των αρδευτικών δικτύων. Αυτοί όμως περιμένουν τα έργα και όχι τα λόγια για να δουν ορατά αποτελέσματα. Στο μέλλον το πρόβλημα θα οξύνεται, οι δυσκολίες με τις αρδεύσεις θα πολλαπλασιάζονται και η χρεοκοπία θα είναι η κατάληξη για ένα μεγάλο μέρος του αγροτικού πληθυσμού, που προσπαθεί να παραμείνει στο επάγγελμα με δανεισμό από τις «χρυσοφόρες» τράπεζες, για να μην τα εγκαταλείψει όλα και οδηγηθεί στα αστικά κέντρα, ψάχνοντας για άλλο επάγγελμα.

Οι αποδείξεις δεν λένε πάντα την αλήθεια, ειδικά στα βοοειδή

Τα μέτρα περί των ισοζυγίων κρέατος και της αναγραφής της προέλευσης στις αποδείξεις, εξαγγέλθηκαν από του υπουργό κ. Κοντό το Νοέμβριο του 2007 και «διαφημίστηκαν» από την τηλεόραση σαν μέτρα στήριξης κτηνοτρόφων και καταναλωτών. Αν εξετάσουμε πιο προσεκτικά τις εξαγγελίες, θα δούμε ότι ο χαρακτηρισμός στις αποδείξεις της λιανικής πώλησης ως «ελληνικού» κρέατος, το οποίο έχει παραχθεί από βοοειδή, που έχουν εκτραφεί για τουλάχιστον πέντε (5) μήνες στην Ελλάδα, είναι παραπλανητικός. Μπορεί σε άλλες κατηγορίες κτηνοτρόφων το μέτρο να είναι θετικό, αλλά θίγει άμεσα τα συμφέροντα των Ελλήνων βοοτρόφων που παράγουν κρέας από μοσχάρια που γεννιούνται στην εκμετάλλευσή τους.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας υπάρχουν τέτοιες εκμεταλλεύσεις που αντιμετωπίζουν πρόβλημα από το συγκεκριμένο μέτρο. Ειδικότερα στις περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας και αν και γνωρίζουμε τις καλές προθέσεις του ΥΠΑΑΤ, καλό είναι ο υφυπουργός κ. Κιλτίδης, που κατάγεται από την περιοχή, να εξετάσει με προσοχή το πρόβλημα. Χαρακτηριστικά να σας αναφέρουμε ότι στο νομό Πέλλας υπάρχουν περίπου 1.700 εκμεταλλεύσεις βοοειδών εκ των οποίων οι 1.100 είναι γαλακτοπαραγωγικής κατεύθυνσης και οι 290 κρεοπαραγωγικής. Ο συνολικός αριθμός θηλυκών βοοειδών είναι περίπου 18.000. Από τις παραπάνω εκμεταλλεύσεις αποκλειστικά πάχυνση πραγματοποιεί ένα μικρό ποσοστό, περίπου 15%.
Υπενθυμίζεται ότι στο άρθρο 13 παρ. 5 του Κανονισμού αναφέρεται ότι από την 1η Ιανουαρίου 2002 και σύμφωνα με το υποχρεωτικό κοινοτικό σύστημα επισήμανσης του βοείου κρέατος στις ετικέτες αναγράφονται οι ακόλουθες ενδείξεις:
α) το κράτος μέλος ή η τρίτη χώρα γέννησης του ζώου
β) τα κράτη μέλη ή οι τρίτες χώρες όπου πραγματοποιήθηκε η πάχυνση
γ) το κράτος μέλος ή η τρίτη χώρα όπου πραγματοποιήθηκε η σφαγή

Όταν το βόειο κρέας προέρχεται από ζώα που έχουν γεννηθεί, εκτραφεί και σφαγεί στο ίδιο κράτος μέλος, τότε αναγράφεται η ένδειξη «Καταγωγή ( όνομα του κράτους μέλους). Οι ενδείξεις αυτές είναι υποχρεωτικό να αναγράφονται με την τοποθέτηση ετικέτας σε τεμάχιο ή τεμάχια κρέατος ή στο υλικό συσκευασίας τους ή σε περίπτωση μή προσυσκευασμένων προϊόντων (δηλαδή τον κύριο τρόπο με τον οποίο πωλείται το βόειο κρέας στην Ελλάδα) με την παροχή των ενδεδειγμένων γραπτών και ευδιάκριτων πληροφοριών στον καταναλωτή στο σημείο πώλησης. Είναι φανερό ότι για λειτουργήσει η επισήμανση σε μή προσυσκευασμένα προϊόντα θα πρέπει οι ετικέτες που αναρτώνται στο σημείο πώλησης να βρίσκονται σε πλήρη αντιστοιχία με τις αποδείξεις που εκδίδονται. Με το μέτρο του ΥΠΑΑ&Τ ο καταναλωτής φεύγει από το κρεοπωλείο λαμβάνοντας μια απόδειξη που ουσιαστικά είναι παραπλανητική καθώς η πληροφορία που λαμβάνει δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του Κανονισμού.

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω θεωρούμε ότι:
1. Ο χαρακτηρισμός ως «ελληνικού» βόειου κρέατος που έχει παραχθεί από ζώα που έχουν εκτραφεί για πέντε μήνες στην Ελλάδα είναι αυθαίρετος και παραπλανητικό
2. Το συγκεκριμένο μέτρο του ΥΑΑ&Τ θίγει άμεσα τα συμφέροντα των Ελλήνων βοοτρόφων που παράγουν κρέας από μοσχάρια που γεννιούνται στην εκμετάλλευσή τους.
3. Το συγκεκριμένο μέτρο είναι αντίθετο στη φιλοσοφία περί στήριξης των τοπικών προϊόντων που με τόση ζέση επαγγέλλεται το ΥΑΑ&Τ.
4. Είναι άμεση και επιτακτική η ανάγκη να χαρακτηρίζεται ως «ελληνικό» μόνο το βόειο κρέας που παράγεται από ζώα που έχουν γεννηθεί, εκτραφεί και σφαγεί στην Ελλάδα.

Η ΚΑΠ είναι της υπαίθρου και όχι των αγροτών; Τα μυστικά ενός «τσεκ απ»

Με τις προτάσεις για το «τσεκ απ», που έδωσε στη δημοσιότητα η Κομισιόν φαίνεται τελικά ότι προτείνει μικρές προσαρμογές και όχι ριζικές μεταρρυθμίσεις στην αναθεωρημένη ΚΑΠ, κάτι που σημαίνει ότι έμμεσα θεωρεί ότι βαδίζει σε «σωστό δρόμο». Όταν αναφερόμαστε στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) η βασική λέξη είναι η «Κοινή» που σημαίνει ότι ακολουθούμε μια πολιτική κοινή για όλους. Δηλαδή η ΚΑΠ έχει σαν πρώτιστο σκοπό να εξασφαλίζει για τους αγρότες των 27 κρατών μελών κοινές ευκαιρίες, στόχους, φιλοδοξίες, αγωνίες και προσανατολισμούς. Μετά όλα αυτά τα χρόνια που εφαρμόζεται η ΚΑΠ δεν φαίνεται να έχει πετύχει αυτό το στόχο, αφού για παράδειγμα τα προβλήματα των αγροτών της Ολλανδίας και της Γερμανίας δεν είναι τα ίδια με αυτά της Ελλάδας.

Μεθοδεύει το «τσεκ απ» την αντικατάσταση του ιστορικού μοντέλου πληρωμής της ενιαίας ενίσχυσης από το περιφερειακό. Παράλληλα προσανατολίζεται στην ανάπτυξη της υπαίθρου μέσω του δεύτερου πυλώνα. Συνολικά υπάρχει αύξηση κονδυλίων που πάνε στη ΚΑΠ, μόνο που μειώνεται το ποσό που εισπράττει ο αγρότης και υποχρεώνεται να «καταβληθεί» μέσω άλλων δραστηριοτήτων και επενδύσεων στην ύπαιθρο. Δηλαδή φεύγουν κονδύλια που πηγαίνανε σε αγρότες και προϊόντα και πάνε σε περιφέρειες. Αυτό γίνεται με τη δικαιολογία ότι θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας στην ύπαιθρο, αλλά αν έχουμε αγροτική ανάπτυξη δεν θα έχουμε θέσεις εργασίας; Ίσως στην επόμενη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ, η λέξη Αγροτική να αντικατασταθεί από την Περιφερειακή. Ακόμη και τα ποιοτικά προϊόντα (ΠΟΠ και ΠΓΕ) μπορούν να ενισχύονται από το δεύτερο πυλώνα, υποστηρίζει η ΕΕ και φέρνει το παράδειγμα της Ιταλίας. Αυτό μπορεί να βολεύει ορισμένα κράτη μέλη που έχουν ομοσπονδιακές κυβερνήσεις ή ισχυρή νομαρχιακή αυτοδιοίκηση αλλά όχι το «Αθηνοκεντρικό» κράτος μας.

Ένας ακόμη «αρχικός» στόχος της ΚΑΠ ήταν να υπάρξει επάρκεια τροφίμων στην Ένωση. Αλλά και αυτός ο στόχος με τα χρόνια «ξεχάστηκε». Φτάσαμε να παίρνουμε μέτρα για τον περιορισμό της παραγωγής, ακολουθώντας τις «παγκόσμιες» εντολές και τώρα οι γραφειοκράτες της Κομισιόν ανακάλυψαν «τις συνέπειες της αύξησης στις διεθνείς τιμές των τροφίμων» και ανέλαβαν πρωτοβουλίες για την αντιμετώπισή της. «Επιδιώκουμε να δώσουμε στους αγρότες μεγαλύτερες δυνατότητες ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση και να αντιδράσουν γρήγορα στα μηνύματα της αγοράς», δήλωσε η αρμόδια για τη γεωργία Επίτροπος κ. Μαριάν Φίσερ Μπόελ. Θα ανταποκριθούν στη ζήτηση τροφίμων οι αγρότες όταν κερδίζουν αρκετά χρήματα από την πώληση της παραγωγής τους, ξέχασε όμως να συμπληρώσει η Επίτροπος.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις, που έκαναν σε συνέντευξη τύπου στην Αθήνα, οι εκπρόσωποι της Διεύθυνσης Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ.κ. Σιβένας και Διβάρης, οι στόχοι της Κομισιόν είναι ο αγρότης να παράγει ότι ζητά η αγορά και να ανταποκριθεί στις νέες και υπάρχουσες προκλήσεις (αλλαγή κλίματος, διαχείριση υδάτων, βιοποικιλότητα). Αυτά θα τα κάνει ο αγρότης μόνος του χωρίς κάποια κρατική υποστήριξη, φαίνεται να πιστεύουν οι εκπρόσωποι της ΕΕ. Δηλαδή σε ένα κράτος όπως η Ελλάδα, που η γραφειοκρατία, η έλλειψη κτηματολογίου και δασολογίου και η ατιμωρησία σε περιβαλλοντικές παρανομίες κυριαρχούν, ο αγρότης θα γίνει «σημαιοφόρος» της περιβαλλοντικής πολιτικής(!) Είναι αστείο να περιμένουμε στη χώρα μας με τα χρήματα της διαφοροποίησης, να «ξεπηδήσουν» μονάδες βιοαερίου(!) στις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, σε μια χώρα που οι κτηνοτρόφοι για να ιδρύσουν ή να επισκευάσουν μια κτηνοτροφική μονάδα αγανακτούν (τα νεύρα γίνονται κουρέλια) από την τεράστια γραφειοκρατία.

«Επιτρέπεται στα κράτη μέλη να προχωρήσουν σε πιο ομοιόμορφες ενισχύσεις των ποσών της ενιαίας ενίσχυσης», υποστηρίζουν από τις Βρυξέλλες. Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με την ΕΕ, ανακατανομή στο αγροτικό εισόδημα. Ξεχνάνε όμως ότι τα οικονομικά στοιχεία λένε ότι στην χώρα μας το 96% των γεωργών εισπράττουν μέχρι 5.000 ευρώ, οπότε η ομοιομορφία ήδη υπάρχει. Παράλληλα βάζουν και ένα κατώτατο όριο 250 ευρώ ανά εκμετάλλευση ή ανά στρέμμα, αφού παραδέχονται ότι η γραφειοκρατία είναι μεγάλη και οι υπηρεσίες ακριβές.

Επιμένει η Επιτροπή στη πολιτική της η ΚΑΠ να είναι συμβατή με τις θέσεις του ΠΟΕ, αν και δεν έχει υπογραφεί ακόμη κάποια συμφωνία μεταξύ των μελών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Αυτό δήλωσαν οι εκπρόσωποί της, απαντώντας σε ερώτηση του ΑγροΤύπου αν επιθυμεί η Κομισιόν να αρχίσει να «προστατεύει» τα ευρωπαϊκά αγροτικά προϊόντα με περιορισμούς των εισαγωγών. Πάντως, πρόσθεσαν ότι οι τιμές αγοράς σήμερα στα αγροτικά προϊόντα είναι ψηλές στη διεθνή αγορά. Σωστά αλλά δεν έχει σημασία μόνο η τιμή μονάδας, αλλά και ο όγκος παραγωγής για να δούμε αν ο αγρότης κερδίζει εισόδημα αρκετό για να τον κάνει να παραμείνει στο χωράφι. Και επειδή στις Βρυξέλλες δεν τα πάνε καλά με τα αγροτικά, θα αναφέρω ένα παράδειγμα που θα το καταλάβουν. Αν έχουμε ένα μοντέλο αυτοκινήτου που το πουλάς 10.000 ευρώ. Υπάρχουν δύο εργοστάσια, το πρώτο βγάζει 100 αυτοκίνητα τη μέρα και το δεύτερο 1.000. Το δεύτερο σίγουρα κερδίζει περισσότερα και επιβιώνει το πρώτο θα κλείσει.

Τέλος το βασικότερο, που είναι οι δαπάνες για την Αγροτική Ανάπτυξη, οι οποίες θα δίνονται από το 2013 και μετά, θα αρχίσουν να το συζητάνε την επόμενη χρονιά. Ιστορικά οι δαπάνες αυτές αυξάνονται αριθμητικά, αλλά σαν ποσοστό του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης μειώνονται. Σήμερα κυμαίνονται στο 0,4%, αν πέσουν ακόμη περισσότερο θα σταματήσουν να μιλάμε για την ΚΑΠ, αφού στην ουσία θα είναι μια φιλοσοφική συζήτηση μεταξύ «τυριού και αχλαδιού».

Πίνακες με γυναικείο γυμνό απομακρύνθηκαν

Σε μια χώρα που την θεωρούσαν πριν λίγα χρόνια αρκετά ελεύθερη δύο πίνακες με γυναικείο γυμνό απομακρύνθηκαν από αίθουσα αναμονής δημαρχείου μετά τις διαμαρτυρίες μουσουλμάνων πολιτών. Τελικά πόσες ακόμη αλλαγές θα μας υποχρεώσουν κάποιοι που φιλοξενούνται στις ευρωπαϊκές χώρες. Πόσο πρέπει να πληρώσουμε σαν αντάλλαγμα, με την αλλαγή τρόπου της ζωής μας, για να κερδίζουν αχόρταγα κάποιοι πλουσιοκράτες που επιθυμούν την μαύρη εργασία και το κέρδος.

Οι αρχές της πόλης Χόιζεν, ανατολικά του Άμστερνταμ, επιβεβαίωσαν σήμερα τα δημοσιεύματα ότι απομάκρυναν από την αίθουσα αναμονής του δημαρχείου δύο πίνακες της Ολλανδής ζωγράφου Έλεν Βρεγκ με γυναικείο γυμνό και τους τοποθέτησαν σε άλλη θέση, όπου είναι λιγότερο εκτεθειμένοι σε κοινή θέα.

«Τασσόμαστε κατά της λογοκρισίας, αλλά υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διαφορετική άποψη για το γυμνό και θέλαμε να δώσουμε στους πολίτες τη δυνατότητα επιλογής», δήλωσε εκπρόσωπος των δημοτικών αρχών. Η καλλιτέχνις κατήγγειλε ότι είναι το πιο πρόσφατο θύμα της αυξανόμενης ευαισθησίας στην Ολλανδία για το Ισλάμ, μετά τη σύλληψη για σύντομο χρονικό διάστημα ενός σκιτσογράφου την περασμένη εβδομάδα με την υποψία της προσβολής των μουσουλμάνων λόγω των προκλητικών του σκίτσων.

«Αισθάνομαι θύμα διακρίσεων. Αυτό πάει πάρα πολύ μακριά. Πρέπει δηλαδή τώρα οι Ολλανδοί να προσπαθήσουν να ενταχθούν στην ίδια τους τη χώρα; (...) Σύντομα η τέχνη θα ρίχνεται στην πυρά», δήλωσε η Έλεν Βρεγκ στην εφημερίδα Ντε Τέλεγκρααφ.

«Πρόκειται για συμβολική τέχνη στην οποία τα γεννητικά όργανα δεν είναι καν ορατά. Μόνον δύο στήθη και μια βέργα που επέχει θέση αιδοίου», κατέληξε.

Καλές οι προθέσεις υπουργών, αλλά χρειάζονται και έργα

Οι υψηλές τιμές των δημητριακών στις παγκόσμιες αγορές δημιουργούν αλυσιδωτά προβλήματα στην κοινωνία και την οικονομία. Η αυξήσεις στις τιμές των ζωοτροφών είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι της χώρα μας. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων εξαγγέλλει κατά καιρούς μέτρα και προθέσεις, αλλά όλα κρίνονται «εκ του αποτελέσματος». Στη πολιτική χρειάζονται γρήγορες και πρακτικές αποφάσεις, αλλά και συντονισμός των υπουργείων, γιατί συνήθως τα προβλήματα είναι σύνθετα και πρέπει το κάθε μέτρο που λαμβάνεται να μην αναιρείται από κάποιο άλλο.

Όλο αυτό το καιρό οι κτηνοτρόφοι, ζητάνε να επισπευτούν οι διαδικασίες και οι ενέργειες από το υπουργείο, ώστε να επιτραπούν οι εισαγωγές από τρίτες χώρες. Σύμφωνα με τα στοιχεία, που και το ίδιο το υπουργείο παραδέχεται, το κόστος για την αγορά ζωοτροφών φέτος αυξήθηκε 100% σε σχέση με πέρσι. Όμως δυστυχώς στην πατρίδα μας δεν υπάρχει κανένας συντονισμός και όλα κινούνται σπασμωδικά. Ένα παράδειγμα είναι ότι ενώ από τη μια το ΥΠΑΑΤ «αγωνίζεται» να μειώσει το κόστος των ζωοτροφών, έρχεται ο ΟΛΠ με αιφνιδιαστική του απόφαση στις 7/1/2008 και αυξάνει «σιωπηλά» κατά 25% τα φύλαχτρα στο σιλό του Πειραιά. Μια αύξηση που είναι σίγουρα μεγαλύτερη του πληθωρισμού. Αυτή η αύξηση από τον ΟΛΠ όμως δεν θα «μετακυλιστεί» και αυτή στην αγορά, ανεβάζοντας ακόμη περισσότερο τις τιμές; είναι ένα «ρητορικό» ερώτημα.
Τους τελευταίους μήνες δεν έπαιξαν στις τηλεοράσεις οι πυρόπληκτες περιοχές με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να «ξεχάσει» τους κτηνοτρόφους και να σταματήσει τη βοήθεια που έστελνε σε ζωοτροφές. Έπρεπε να κατέβει ο ίδιος ο υπουργός κ. Κοντός για να δει το πρόβλημα και να υποσχεθεί ότι θα ξαναρχίσουν να στέλνονται οι απαραίτητες ποσότητες ζωοτροφών. Πάντως υπάρχει το ερώτημα προς την κυβέρνηση, γιατί δεν ζήτησε από την ΕΕ στη διαχειριστική μια ποσότητα 100.000 τόνων καλαμπόκι χωρίς δασμό, για να καλύψει τις ανάγκες των πυρόπληκτων περιοχών.
Καθώς οι σοδειές δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της αγοράς, ορισμένες χώρες σπεύδουν να περιορίσουν ή να απαγορέψουν τις εξαγωγές. Το Καζακστάν απαγόρεψε τις εξαγωγές σιταριού, η Ρωσία, η Ουκρανία και η Αργεντινή τις έχουν περιορίσει, ενώ η Ινδονησία, το Βιετνάμ, η Αίγυπτος, η Κίνα, η Καμπότζη και η Ινδία σταμάτησαν να εξάγουν ρύζι, στέλνοντας στα ύψη την τιμή του. Εμείς έχουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός επισκέφτηκε τη Μόσχα και υπέγραψε την νέα ενεργειακή συμφωνία. Δεν τον ενημέρωσαν όμως οι «συμβουλάτορες» που τον περιτριγυρίζουν, να προχωρήσει και σε μια συμφωνία για εισαγωγές από τη Ρωσία χωρίς δασμούς; Ως γνωστόν η Ρωσία, που εξάγει 500 χιλιάδες τόνους δημητριακών (σιτάρι και κριθάρι) κάθε έτος στη χώρα μας, έχει επιβάλλει υψηλούς εξαγωγικούς δασμούς για να «προστατέψει» την παραγωγή της. Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να συνάψει «ειδική» συμφωνία με την Αίγυπτο, για να της πουλά σιτηρά αδασμολόγητα. Αυτό που κατάφερε η Αίγυπτος γιατί να μη το καταφέρει η Ελλάδα και όχι μόνο για τη Ρωσία αλλά και για άλλες χώρες μέσα από διμερείς συμφωνίες.
Οι κυβερνώντες φαίνεται πάντως να εφησυχάζουν με τις δηλώσεις των γραφειοκρατών και της Επιτρόπου Γεωργίας της ΕΕ που λέει ότι «υπό την προϋπόθεση ότι οι καιρικές συνθήκες θα είναι ομαλές αυτή τη χρονιά αναμένεται να ξαναγεμίσουν τα αποθέματα, ενώ η αγορά θα είναι πιο σταθερή. Σε αυτό αναμένεται να συμβάλλει και η απόφαση της Ουκρανικής κυβέρνησης να άρει τους περιορισμούς που είχε επιβάλλει στις εξαγωγές αραβόσιτου, σιταριού και κριθαριού, ενώ και η Ρωσία αναμένεται να άρει από την 1η Ιουλίου 2008 τους εξαγωγικούς φόρους στα σιτηρά».
Ένα τελευταίο «ερώτημα» προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, αφορά τη μεγάλη συζήτηση που προκάλεσε ένα φορτίο καλαμποκιού από την Ουκρανία που «πιάστηκε» στο Βόλο και έγιναν έλεγχοι για το αν περιείχε Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς. Τελικά δεν μας ενημέρωσαν όμως από το ΥΠΑΑΤ τι απέγιναν αυτοί οι έλεγχοι και αν πράγματι όλος ο «θόρυβος» που έγινε ήταν δικαιολογημένος.

Η ....σιωπή των αμνών για το τι συμβαίνει στη Θάσο με τα κρούσματα μελιταίου πυρετού

Αδιευκρίνιστος αριθμός κρουσμάτων μελιταίου πυρετού σε ανθρώπους παρατηρήθηκε στη Θάσο τις τελευταίες μέρες, γεγονός που αποσιωπήθηκε από τις τοπικές αρχές αλλά και ούτε απο το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων.

Μόνο η διεύθυνση Κτηνιατρικής της νομαρχίας Καβάλας αντέδρασε αρκετά καθυστερημένα και εξέδωσε ανακοίνωση, χωρίς να κάνει την παραμικρή αναφορά στο μελιταίο πυρετό.Στην ανακοίνωση που εξέδωσε καλεί τους καταναλωτές “να μην προμηθεύονται τυρί αγνώστου προελεύσεως, το οποίο δεν έχει τυροκομηθεί και συντηρηθεί σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες, διότι διατρέχουν άμεσο κίνδυνο προσβολής από λοιμώδη μεταδοτικά νοσήματα”. Στην ανακοίνωση επισημαίνεται πως το τυρί θα πρέπει να παρασκευάζεται από παστεριωμένο γάλα και να έχει υποστεί ωρίμανση σε άλμη για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο μηνών, προκειμένου να καταστεί ασφαλής η κατανάλωσή του. Οι οδηγίες που δόθηκαν, μέσω της ανακοίνωσης στους κτηνοτρόφους που παρασκευάζουν τυρί από γάλα της εκτροφής τους, αποκλειστικά και μόνο για αυτοκατανάλωση, είναι οι εξής:
- Να βράζουν καλά το γάλα που χρησιμοποιούν.
- Να αφήνουν το τυρί που παράγουν να ωριμάσει σε άλμη για δύο μήνες το ελάχιστο.
- Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η εμπορία ή η διάθεση με οποιονδήποτε τρόπο σε τρίτους του τυριού που παρασκευάζουν για τον εαυτό τους.
Στις περιοχές όπου παρατηρήθηκαν τα κρούσματα ή υπάρχουν υποψίες για αυτά έχουν σπεύσει κτηνίατροι της διεύθυνσης Κτηνιατρικής της νομαρχίας Καβάλας, αφού το νησί της Θάσου εδώ και πέντε χρόνια δεν διαθέτει κτηνίατρο.
Αναμένουμε κάποια ....σεμνή και ταπεινή ενημέρωση !!!!

Σεμινάριο για έξυπνους.....

Ζούμε σε δύο Κόσμους! Ο πρώτος κόσμος είναι ο «Πλασματικός». Ο δεύτερος κόσμος είναι ο «Πραγματικός». Ο «Πλασματικός» αγγίζει το 95% των ανθρώπων. Ο «Πραγματικός» αφορά το υπόλοιπο 5%! Οι Αφελείς ζουν στον «Πλασματικό»! Οι «Επιτήδειοι Ικανοί, το 5% ζουν στον «Πραγματικό». Μην υποτιμάτε την «Ικανότητα των Επιτηδείων»!

Το νερό είναι «πολύτιμο» αλλά η σωστή διαχείρισή του «δύσκολη»

Η γεωργία είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής νερού (70% σε παγκόσμιο επίπεδο και πάνω από 80% στις περισσότερες Μεσογειακές χώρες) για τη παραγωγή τροφίμων, πρώτων υλών αλλά και παροχή εργασίας σε εκατομμύρια κατοίκων των αγροτικών περιοχών. Οι αρδευόμενες εκτάσεις έχουν 6πλασιασθεί από 1900 και σήμερα το 40% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων προέρχεται από το 18% της αρδευόμενης γεωργίας.

Οι καλλιέργειες υποφέρουν τα μέγιστα από την έλλειψη νερού με αποτέλεσμα να απειλείται η διαβίωση δισεκατομμυρίων ανθρώπων, κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Σήμερα, εκτιμάται ότι στην Ελλάδα αρδεύονται 13,2 εκατομμύρια στρέμματα, που αντιστοιχούν στο 32% της γεωργικής έκτασης της χώρας. Από την αρδευόμενη αυτή έκταση, τα συλλογικά αρδευτικά έργα που ανήκουν στην αρμοδιότητα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης καλύπτουν το 40% περίπου (5,2 εκατομ. στρέμματα). Από αυτά, μόλις το 10% αρδεύεται με συστήματα στάγδην. Από το στοιχείο αυτό και μόνο, προκύπτει ότι υπάρχουν πολύ σημαντικά περιθώρια βελτίωσης της αποτελεσματικότητας των αρδεύσεων, κι αυτό πρέπει να αποτελέσει ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για τη στήριξη των απαιτούμενων επενδύσεων στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Από την άλλη, το μεγαλύτερο ποσοστό των αρδευόμενων εκτάσεων (60%) καλύπτεται από ιδιωτικά αρδευτικά έργα, τα οποία τροφοδοτούνται με υπόγεια, κυρίως, νερά. Δυστυχώς όμως, υπάρχει και ένας σημαντικός αριθμός παράνομων αντλήσεων και γεωτρήσεων, που συνήθως λειτουργούν σε συνθήκες έντονης ξηρασίας. Στη Δυτική Θεσσαλία είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με χαμηλές βροχοπτώσεις. Χαρακτηριστικά, στη λίμνη Πλαστήρα η μέση εισροή υδάτων στη διάρκεια της χρονιάς υπολογίζεται σύμφωνα με μετρήσεις των τελευταίων πενήντα ετών στα 133 εκατ. κυβικά μέτρα νερό τον χρόνο. Φέτος έως σήμερα «έχουν μπει» στη λίμνη 46 εκατ. κυβικά μέτρα και έως το τέλος της περιόδου υπολογίζεται ότι θα προστεθούν ακόμη 15 εκατ. κυβικά. Σύμφωνα με τον νομάρχη Καρδίτσας, ενώ πέρυσι, που ήταν μια δύσκολη χρονιά, εκταμιεύτηκαν συνολικά για ύδρευση και για άρδευση από τη λίμνη 105 εκατ. κυβικά μέτρα νερό και τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, φέτος το σύνολο του νερού που θα «φύγει» από τη λίμνη δεν μπορεί να ξεπερνά τα 65 εκατομμύρια κυβικά μέτρα, από τα οποία τα 20 θα χρησιμοποιηθούν έτσι και αλλιώς για ύδρευση. Η ζήτηση νερού για άρδευση εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά 25% τα επόμενα δέκα χρόνια, ενώ παράλληλα θα υπάρξουν πιέσεις ώστε μεγάλες ποσότητες νερού θα περικοπούν από τη γεωργία για να καλυφθούν οι ανάγκες της ύδρευσης και της βιομηχανίας. Μια λύση για να αντιμετωπισθεί η έλλειψη νερού στη γεωργία είναι να χρησιμοποιηθούν νερά που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ύδρευση (αλατούχα, επεξεργασμένα υγρά απόβλητα κ.α.). Η επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων είναι μια αποδεκτή πρακτική στην Ευρώπη και σε χώρες με χαμηλές βροχοπτώσεις και μειωμένη διαθεσιμότητα υδατικών πόρων, αποτελεί ήδη ένα σημαντικό μέρος της αποτελεσματικής διαχείρισης των υδατικών πόρων σε μακροχρόνιο σχεδιασμό (Τυνησία, Κύπρος, Ιορδανία, Ισραήλ, κλπ). Πάντως η κυβέρνηση συνεχίζει να μιλά για σωστή «διαχείριση» του νερού. Πρόσφατα παρουσιάζοντας το Εθνικό Πρόγραμμα Διαχείρισης και Προστασίας των υδάτινων πόρων, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς τόνισε ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα διαχείρισης του νερού και όχι ποσότητας ή ποιότητας. Είπε ότι από το 2010 το κόστος του νερού για άρδευση θα «φορτωθεί» στους χρήστες, βάσει κοινοτικής οδηγίας, μέσα από ένα πλαίσιο «κινήτρων, επιδοτήσεων και αποζημιώσεων». Ο κ. Σουφλιάς είπε ότι μια από τις σκέψεις του είναι να απαλλαχθούν οι καλλιεργητές έως 50 στρέμματα και από εκεί και πάνω να αυξάνεται το κόστος αναλογικά.