νέα μορφή καπιταλισμού, η καταναλωτική παγκόσμια αγορά, οδηγείται με γοργούς ρυθμούς σε αδιέξοδο। Και αυτό φαινόταν λογικό όσο και αν κάποιοι δεν θέλανε να το δούνε. Η κατανάλωση, για να μπορεί να υπάρξει, πρέπει να υπάρχει χρήμα στις μεγάλες μάζες του κόσμου. Πρέπει οι καταναλωτές πολίτες να έχουν εισόδημα, για να μπορούν να το χρησιμοποιούν για τις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών. Το χρήμα όμως που κινείται στην αγορά, μετεφέρεται προς τις πολυεθνικές και απο εκεί πάει σε λίγες οικογένειες. Τα κέρδη πολυεθνικών και πιστωτικών επιχειρήσεων αυξάνονται, αλλά την ίδια στιγμή τα ημερομίσθια των εργαζομένων "παγώνουν". Έτσι αν και υπάρχει σαν πρότυπο της κοινωνίας μας η life style ζωή, δεν υπάρχουν τα χρήματα για να την ζήσουμε. Στην προσπάθεια να αυξήσουν το εισόδημά τους οι πολίτες, αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη και τρίτη δουλειά. Αυτό όμως μειώνει τον ελεύθερο χρόνο, που έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί ο καταναλωτής να "αγοράσει". Η καταναλωτική υστερία οδηγείται στην αυτοκτονία. Η Δημοκρατία των καταναλωτών καταρρέει. Αν η κατανάλωση μειωθεί κινδυνεύει το οικονομικό σύστημα να πέσει εκ των έσω τότε τι θα ακολουθήσει;
Η κατανάλωση έχει αρνητικές επιπτώσεις για τον ολόκληρο τον πλανήτη। Η φύση δέχεται πραγματικά μια σκληρή επίθεση από τον άνθρωπο που προσπαθεί από παντού να κερδίσει
Ο επαναστάτης του μέλλοντος θα είναι αυτός που θα δώσει στους πολίτες ελεύθερο χρόνο, όχι για να καταναλώνουν αλλά για να απολαμβάνουν τη ζωή।
Οι πολιτικοί έχουν ξεφύγει...Αποφασίζουν και διατάζουν και δεν μας ρωτάνε.... Αυξάνουν το ΦΠΑ μεγαλώνουν τους φόρους όποτε θέλουν αυτοί και όταν μιλάνε στο λαό διαβάζουν αυτά που τους γράφουν οι σύμβουλοι δημοσίων σχέσεων...δεν ακούω πολιτικούς αλλά λόγια που χαιδεύουν τα αυτιά... 1 στους 5 Έλληνες κάτω από τα όρια φτώχειας και κανεις δεν μιλά। Δεν καταλαβαίνουν ότι οι αποφάσεις τους επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή... την δική μας ζωή. Όχι δεν τους χαρίζω τη ζωή μου. Αν αυτός είναι ο τρόπος που θέλουν να κυβερνάνε εγώ δεν τον θέλω. Μην μιλανε για δημοκρατίες και όλα αυτά τα μεγάλα λόγια. Δεν υπάρχει η δύναμη του πολίτη, δεν μας βλέπουν σαν πολίτες, αλλά σαν καταναλωτές που η ζωή τους δεν αξίζει παρά μια χούφτα ευρώ. Κανείς δεν τους ελέγχει και δεν θέλουν τον έλεγχο. Κακομαθημένοι και αυταρχικοί !!! Η καταναλωτική η κοινωνία τρέμει από τα θεμέλια.
Αφού λοιπόν το κέρδος είναι ο μόνος σκοπός, βλεπουμε ότι οι εργοδότες βγάζουν το σκληρό και απάνθρωπο πρόσωπό τους, με σκοπό την επιβίωσή τους। Και είναι φυσικό όταν υπάρχει δράση υπάρχει και αντίδραση. Η σκληρότητα φέρνει και τη βιαιότητα. Παράδειγμα στο εξωτερικό πολλές πολυεθνικές επιχειρήσεις, ζητάνε από τις γυναίκες εργαζόμενες να κάνουν υποχρεωτικές στειρώσεις. Δεν ένδιαφέρονται για την ανθρώπινη πλευρά των εργαζομένων, αφού υπάρχει πληθώρα εργατικό δυναμικό που εισάγεται από τις εξαθλιωμένες τρίτες χώρες. Για την εξαθλίωση αυτών των χωρών βέβαια φταίνε οι ίδιες οι πολυεθνικές. Όσον αφορά τις ανεπτυγμένες χώρες, υπάρχουν τρόποι για να μην υπάρχουν γεννήσεις, είναι η καταναλωτική ευδαιμονία, αλλά και η ανασφάλεια στις γυναίκες, που απλόχερα χαρίζεται από τα μέσα ενημέρωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου