Τα τελευταία χρόνια άκουγα συνέχεια ότι πρέπει τους ναρκομανείς (ή τοξικομανείς που είναι πιο πιασάρικο) να τους αντιμετωπίζουμε σαν ασθενείς και όχι σαν εγκληματίες. Ξεκίνησε η απαραίτητη εκστρατεία ενημέρωσης (με χρήματα από το εξωτερικό) και το αποδεχτήκαμε …αλλά μείναμε εκεί. Υπάρχει μια λεπτομέρεια που μας διέφυγε όμως, ένας που νοσεί από μια ασθένεια και δεν θεραπευτεί τότε αποτελεί πρόβλημα για τους υπόλοιπους που δεν ασθενούν. Όπως λέμε σε έναν που έχει ίωση να μείνει σπίτι μέχρι να θεραπευτεί έτσι πρέπει να είχαμε πάρει κάποια θεραπευτική αγωγή για κάποιο χρήστη ναρκωτικών.
Δυστυχώς κανένα μέτρο δεν έχουμε πάρει αντιθέτως έχουμε τους «προοδευτικούς» να έχουν σαν μόνο σκοπό την νομιμοποίηση των ναρκωτικών. Μα τότε δεν θα θεωρούμε ασθενείς τους ναρκομανείς. Βέβαια για έναν πλούσιο ναρκομανή αυτός θα είναι ο «παράδεισος», αφού με τα λεφτά του θα αγοράζει ότι «πράγμα» κυκλοφορεί. Όμως μια φτωχή κοπέλα θα πρέπει για να βρει το χρήμα να γίνει πόρνη και ένας φτωχός άνεργος άντρας θα πρέπει να γίνει κλεφτρόνι. Και το κλεφτρόνι θα πρέπει και να σκοτώσει αφού θα έχει εγκληματικό τρόπο ζωής. Άρα οι «προοδευτικοί» αναζητούν λύσεις για τους πλούσιους ναρκομανείς.
Κανείς δεν αναζητεί τι οδηγεί τους ανθρώπους στα ναρκωτικά. Μήπως φταίει ότι το μόνο όνειρο των νέων είναι η «μονιμότητα» του δημοσίου. Μήπως λέω και να φταίει ότι οι νέοι και οι νέες το μόνο που ψάχνουν είναι κάποια «γνωριμία» για να βρουν δουλειά. Μήπως φταίει η «παθητικότητα» και η αποδοχή της κάθε μαλακίας που μας σερβίρουν. Το να μην αντιδράς είναι καλό για αυτούς που σε κυβερνούν αλλά κακό για την υγεία σου. Το να ψάχνεις να βρεις ένα «λιμανάκι» και όχι έναν σύντροφο για να ζήσεις βλάπτει σοβαρά τη σχέση σου. Το να το παίζεις πρωταθλητής ή πρωταθλήτρια στο σεξ το μόνο που θα σε κάνει είναι να το ρίξεις στα μπλε χαπάκια κάποια στιγμή στη ζωή σου. Τελικά μια κοινωνία δεν στηρίζεται στο ατομικό βόλεμα αλλά σε ένα συλλογικό τρόπο ζωής.
Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι αστυνομία, πυροσβεστική και λιμενικό, με παιδάκια που γνωρίζουν να λύνουν τετραγωνικές ρίζες, αλλά φοβούνται το πιστόλι τη φωτιά και τη θάλασσα αντίστοιχα, δεν γίνεται. Βλέπετε τι κάνει η μονιμότητα; στέλνει επιστήμονες να κάνουν δουλειά του δρόμου. Για να μη πούμε και τους νέους που βάζουν τα «ράσα» για μια θέση στον ήλιο…άντε τώρα αυτοί να σου μιλήσουν για χριστιανικό τρόπο ζωής.
Όσο για την αξία του πολίτη σε αυτή τη χώρα είναι πολύ φτηνή. Άντε φορολογούμενε να πληρώσεις την εφορία και άσε μας τα λεφτά σου να τα τρώμε με ανίκανους και βλάκες. Δούλευε σκλάβε να μας τα ακουμπάς και αν τύχει και στην πέσει κάποιος μάγκας στο δρόμο και σε καθαρίσει λίγο πριν βγεις στην σύνταξη... άντε γεια σου λέμε. Δηλαδή τι θέλεις και φύλαξη πολλά ζητάς ραγιά… σιγά μην και η αριστοκρατία του δημοσίου ασχοληθεί και με σένα. Το σουλτανάτο που έτυχε να γεννηθείς και ζεις βοηθά και στηρίζει μόνο τα «λαμόγια» οι τίμιοι ας μεταναστεύσουν σε άλλο κόσμο. Εσένα πολίτη σε χρεώσαμε για να δουλεύεις για τους πολυχρονεμένους σουλτάνους μας.
Τελικά η βλακεία είναι μια σοβαρή ασθένεια και βλάπτει τους έξυπνους.
6 Μαΐ 2008
Η αγροτική ανάπτυξη πρέπει να γίνεται από το χωράφι μέχρι το ράφι
Η αγροτική ανάπτυξη γίνεται από το χωράφι μέχρι το ράφι. Τι να τα κάνει ο αγρότης τα προϊόντα του όταν δεν μπορεί να τα πουλήσει ή όταν οι τιμές λιανικής είναι «απλησίαστες» για τον Έλληνα καταναλωτή; Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κοντός -χωρίς να θέλουμε να πούμε ότι δεν έχει καλή πρόθεση- από τη μια ανακάλυψε τα καρτέλ με καταγγελίες αλλά χωρίς καταδίκες, ενώ από την άλλη έχει γίνει ο «σταυροφόρος» της «άλλης γεωργίας» και προτείνει να καλλιεργούμε όλοι τρούφα, σαφράν, ΠΟΠ και ΠΓΕ για… να «γεμίσει» το πορτοφόλι του παραγωγού.
Μα δεν προβληματίζεται ο υπουργός με την ψαλίδα μεταξύ τιμών στο χωράφι και στο ράφι; Με τιμές παραγωγού 35-40 λεπτά το κιλό στο ρύζι στο ράφι με την «βοήθεια» των μεσαζόντων η τελική τιμή φτάνει στα 2-3 ευρώ. Τότε που θα φτάσει η λιανική τιμή αν «γεμίσει» το πορτοφόλι του παραγωγού…. Έχει αναρωτηθεί κάποιος στο ΥΠΑΑΤ αν ο καταναλωτής σε αυτή την χώρα έχει την οικονομική δυνατότητα αγοράς τέτοιον προϊόντων. Εκτός όταν μιλά ο υπουργός για «άλλη γεωργία» αναφέρεται σε αγρότες «χομπίστες» που είναι δημόσιοι υπάλληλοι και θέλουν να βγάζουν ένα έξτρα εισόδημα από την καλλιέργεια.
Όσο για τις καταγγελίες για καρτέλ, παρουσία του κ. Κοντού βγαίνει ο εκπρόσωπος των καταστημάτων κ. Πυλίδης στην κρατική τηλεόραση και τονίζει ότι «δεν υπάρχει κανένα καρτέλ ρυζιού στα σούπερ μάρκετ», αμφισβητεί τους παραγωγούς που τα καταγγέλλουν ότι δεν έχουν έγραφα στοιχεία, ενώ εκείνος δείχνει τιμολόγιο αγοράς με χαμηλές τιμές και αναρωτιέται που είναι η ακρίβεια στην Ελλάδα (!) Υπάρχουν μαύρα χρήματα στην ελληνική αγορά αναρωτιέται; «Εκμεταλλευτές των διεθνών συγκυριών είναι οι ορυζοπαραγωγοί και κρύβουν το ρύζι από το λαό για να κερδίσουν», υποστηρίζει ο εκπρόσωπος των καταστημάτων. Όπως γνωρίζω αυτούς τους λέγανε στην κατοχή «μαυραγορίτες». Πάντως μου κάνει εντύπωση που κανείς σε αυτό το τόπο δεν γνωρίζει τα «πλαστά» τιμολόγια, ίσως επειδή αυτά συμβαίνουν στις τριτοκοσμικές χώρες και όχι στην δική μας.
Βέβαια η γνωστή προτροπή όλων που μας δουλεύουν είναι να ψάξετε να βρείτε το φτηνό…. Τότε ας μην εργαζόμαστε και να ξεκινήσουμε τα ταξίδια σε όλη την Ελλάδα, για να βρούμε τη «φτηνή» βενζίνη, το «φτηνό» ρύζι, το «φτηνό» κρέας και αυτοί οι κύριοι να μας πληρώνουν το μηνιάτικο….Θα γίνουμε ένα κράτος με πολίτες άνεργους αλλά ερευνητές της αγοράς !
«Όταν είχε τιμή παραγωγού 0,23 το κιλό το ρύζι έφτανε 2 ευρώ στην λιανική», λέει ο υπουργός απαντώντας στα λεγόμενα του εκπροσώπου των καταστημάτων, προσπαθώντας να «δείξει» με διπλωματικό τρόπο ότι αυτά που λέει προκαλούν τους παραγωγούς και τους καταναλωτές, αλλά δεν έχει κανένα νόημα, αφού γνωρίζουν όλοι ότι το ΥΠΑΑΤ δεν έχει τα κατάλληλα στοιχεία, που να μπορούν να αποδείξουν κάποια παρανομία στο λιανικό εμπόριο για ένα απλό λόγο, τα θέματα του εμπορίου των τροφίμων τα «διαχειρίζεται» άλλο υπουργείο.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι, πως για να λύσουμε τα προβλήματα στον αγροτικό τομέα στήνουμε ένα καλό σόου στην τηλεόραση με «δυνατές» καταγγελίες, που όταν φτάσουν στην δικαιοσύνη καταρρέουν ή φέρνουν πρόστιμα «ανεκτά» -αλήθεια έκλεισε ή διασπάστηκε κάποια γαλακτοβιομηχανία για το καρτέλ;- κάνουμε και προσλήψεις στο ΥΠΑΑΤ μερικών δεκάδων δημοσιογράφων για να «κελαηδάνε» όταν πρέπει, δίνουμε και στα πανεπιστήμια χρήματα για να κάνουν «μελέτες» -να μην βγει και κάποιος καθηγητής και πει κάτι ενοχλητικό- που θα καταλήξουν στα συρτάρια του υπουργείο στην Αχαρνών και αυτό το ονομάζουμε αγροτική πολιτική. Στην υγειά σας και του χρόνου.
Πριν τελειώσω θα ήθελα να κάνω και μια πρόταση, αυτό το «πολυπόθητο» νομοσχέδιο για την κτηνοτροφία ας πάρει λίγα χρόνια παράταση ακόμη πριν ψηφιστεί. Ποιος ξέρει ίσως σε 3 – 4 χρόνια να μη χρειάζεται…
Μα δεν προβληματίζεται ο υπουργός με την ψαλίδα μεταξύ τιμών στο χωράφι και στο ράφι; Με τιμές παραγωγού 35-40 λεπτά το κιλό στο ρύζι στο ράφι με την «βοήθεια» των μεσαζόντων η τελική τιμή φτάνει στα 2-3 ευρώ. Τότε που θα φτάσει η λιανική τιμή αν «γεμίσει» το πορτοφόλι του παραγωγού…. Έχει αναρωτηθεί κάποιος στο ΥΠΑΑΤ αν ο καταναλωτής σε αυτή την χώρα έχει την οικονομική δυνατότητα αγοράς τέτοιον προϊόντων. Εκτός όταν μιλά ο υπουργός για «άλλη γεωργία» αναφέρεται σε αγρότες «χομπίστες» που είναι δημόσιοι υπάλληλοι και θέλουν να βγάζουν ένα έξτρα εισόδημα από την καλλιέργεια.
Όσο για τις καταγγελίες για καρτέλ, παρουσία του κ. Κοντού βγαίνει ο εκπρόσωπος των καταστημάτων κ. Πυλίδης στην κρατική τηλεόραση και τονίζει ότι «δεν υπάρχει κανένα καρτέλ ρυζιού στα σούπερ μάρκετ», αμφισβητεί τους παραγωγούς που τα καταγγέλλουν ότι δεν έχουν έγραφα στοιχεία, ενώ εκείνος δείχνει τιμολόγιο αγοράς με χαμηλές τιμές και αναρωτιέται που είναι η ακρίβεια στην Ελλάδα (!) Υπάρχουν μαύρα χρήματα στην ελληνική αγορά αναρωτιέται; «Εκμεταλλευτές των διεθνών συγκυριών είναι οι ορυζοπαραγωγοί και κρύβουν το ρύζι από το λαό για να κερδίσουν», υποστηρίζει ο εκπρόσωπος των καταστημάτων. Όπως γνωρίζω αυτούς τους λέγανε στην κατοχή «μαυραγορίτες». Πάντως μου κάνει εντύπωση που κανείς σε αυτό το τόπο δεν γνωρίζει τα «πλαστά» τιμολόγια, ίσως επειδή αυτά συμβαίνουν στις τριτοκοσμικές χώρες και όχι στην δική μας.
Βέβαια η γνωστή προτροπή όλων που μας δουλεύουν είναι να ψάξετε να βρείτε το φτηνό…. Τότε ας μην εργαζόμαστε και να ξεκινήσουμε τα ταξίδια σε όλη την Ελλάδα, για να βρούμε τη «φτηνή» βενζίνη, το «φτηνό» ρύζι, το «φτηνό» κρέας και αυτοί οι κύριοι να μας πληρώνουν το μηνιάτικο….Θα γίνουμε ένα κράτος με πολίτες άνεργους αλλά ερευνητές της αγοράς !
«Όταν είχε τιμή παραγωγού 0,23 το κιλό το ρύζι έφτανε 2 ευρώ στην λιανική», λέει ο υπουργός απαντώντας στα λεγόμενα του εκπροσώπου των καταστημάτων, προσπαθώντας να «δείξει» με διπλωματικό τρόπο ότι αυτά που λέει προκαλούν τους παραγωγούς και τους καταναλωτές, αλλά δεν έχει κανένα νόημα, αφού γνωρίζουν όλοι ότι το ΥΠΑΑΤ δεν έχει τα κατάλληλα στοιχεία, που να μπορούν να αποδείξουν κάποια παρανομία στο λιανικό εμπόριο για ένα απλό λόγο, τα θέματα του εμπορίου των τροφίμων τα «διαχειρίζεται» άλλο υπουργείο.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι, πως για να λύσουμε τα προβλήματα στον αγροτικό τομέα στήνουμε ένα καλό σόου στην τηλεόραση με «δυνατές» καταγγελίες, που όταν φτάσουν στην δικαιοσύνη καταρρέουν ή φέρνουν πρόστιμα «ανεκτά» -αλήθεια έκλεισε ή διασπάστηκε κάποια γαλακτοβιομηχανία για το καρτέλ;- κάνουμε και προσλήψεις στο ΥΠΑΑΤ μερικών δεκάδων δημοσιογράφων για να «κελαηδάνε» όταν πρέπει, δίνουμε και στα πανεπιστήμια χρήματα για να κάνουν «μελέτες» -να μην βγει και κάποιος καθηγητής και πει κάτι ενοχλητικό- που θα καταλήξουν στα συρτάρια του υπουργείο στην Αχαρνών και αυτό το ονομάζουμε αγροτική πολιτική. Στην υγειά σας και του χρόνου.
Πριν τελειώσω θα ήθελα να κάνω και μια πρόταση, αυτό το «πολυπόθητο» νομοσχέδιο για την κτηνοτροφία ας πάρει λίγα χρόνια παράταση ακόμη πριν ψηφιστεί. Ποιος ξέρει ίσως σε 3 – 4 χρόνια να μη χρειάζεται…
29 Απρ 2008
Φτώχεια και ακριβά τρόφιμα οδηγούν σε επικίνδυνο «κοκτέιλ»
Ο ΟΗΕ προειδοποιεί για επικείμενη ανθρωπιστική τραγωδία στη Βόρεια Κορέα, εξαιτίας της έλλειψης ειδών διατροφής και της απουσίας εξωτερικής βοήθειας. Την ίδια στιγμή πολίτες και καταστηματάρχες στην Αϊτή συνεπλάκησαν με αφορμή την υψηλή τιμή του ρυζιού, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση της Ονδούρας ανακοίνωσε μέτρα (προϋπολογισμού 119 εκατ. δολαρίων) που θα έχουν στόχο την αύξηση της αγροτικής παραγωγής της χώρας.
Η Βόρεια Κορέα είναι αντιμέτωπη με επισιτιστική και ανθρωπιστική κρίση εξαιτίας της κακής συγκομιδής, της εκτόξευσης των τιμών των τροφίμων, της μείωσης των αποθεμάτων και της διακοπής της βοήθειας από τη Νότια Κορέα. Εκφράζονται φόβοι ότι η κρίση είναι η χειρότερη από τον λιμό στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 που οδήγησε στον θάνατο δύο εκατομμύρια Βορειοκορεάτες. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, 6,5 από τα 23 εκατομμύρια των κατοίκων της Βόρειας Κορέας υποσιτίζονται και εάν δεν χορηγηθεί εξωτερική βοήθεια, ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί.
Πολίτες και καταστηματάρχες στην Αϊτή συνεπλάκησαν τη περασμένη Τρίτη σε διαδοχικά επεισόδια με αφορμή την τιμή του ρυζιού καθώς, τρεις ημέρες μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι θα μειωνόταν η τιμή κατά 15% (μετά τις ταραχές στις οποίες βρήκαν το θάνατο τουλάχιστον πέντε άνθρωποι), αυτή παρέμενε στο προηγούμενο επίπεδο. Σύμφωνα με τους πωλητές τροφίμων, οι περισσότεροι κάτοικοι θεωρούσαν ότι η τιμή των τροφίμων θα έπεφτε αμέσως μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης, το Σάββατο, και το κόστος ενός σάκου ρυζιού 50 κιλών θα έφτανε από τα 51 δολάρια στα 43. Όμως στην αγορά διατίθενται ακόμη ακριβά τρόφιμα, γεγονός που εξόργισε πολλούς, καθώς το κόστος διαβίωσης συνεχίζει να είναι δυσβάστακτο για την πλειονότητα των Αϊτινών, που ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα. Από τα τελευταία επεισόδια δεν αναφέρθηκαν σοβαροί τραυματισμοί, ωστόσο βουλευτές κάλεσαν την κυβέρνηση, να ανακοινώσει άμεσα το πότε ακριβώς θα ισχύσουν οι μειώσεις ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω ταραχές. Το Σάββατο, η Γερουσία απέπεμψε τον πρωθυπουργό, Ζακ Εντουάρ Αλέξις, μετά τις ταραχές στην πάμπτωχη χώρα της Καραϊβικής, όπου ο υποσιτισμός είναι ενδημικό φαινόμενο μεταξύ των 9 εκατ. κατοίκων. Ο πρόεδρος Ρενέ Πρεβάλ ανακοίνωσε την μείωση της τιμής του ρυζιού την ίδια ημέρα. Εισαγωγείς λένε ότι θα συμβάλλουν κατά 3 δολάρια στην μείωση, ενώ η κυβέρνηση θα συμβάλλει άλλα 5 δολάρια, από διεθνείς πιστώσεις. Διεθνείς οργανισμοί καλούν να υπάρξει παροχή άμεσης βοήθειας στην Αϊτή για να αντιμετωπίσει την κρίση.
Οι τορτίγιας από καλαμπόκι και τα φασόλια είναι βασικά διατροφικά αγαθά για τα 7,5 εκατ. πολιτών της Ονδούρας. Η κυβέρνηση της Ονδούρας προχωρά στην υλοποίηση μέτρων, ύψους 119 εκατ. δολαρίων, για την αύξηση της αγροτικής παραγωγής, ώστε να αντιμετωπιστούν οι ραγδαία αυξανόμενες τιμές των τροφίμων στη φτωχή αυτή χώρα της κεντρικής Αμερικής. Ο υπουργός Γεωργίας, Έκτωρ Φερνάντες, δήλωσε ότι στόχος είναι η ετήσια παραγωγή καλαμποκιού να αυξηθεί κατά το 1/3 σε σχέση με το 2007, στα 23 εκατομμύρια σάκους των 46 κιλών εφέτος. Ακόμη, η κυβέρνηση ευελπιστεί να αυξηθεί η παραγωγή και σε άλλα είδη, όπως στα φασόλια, όπου ο στόχος είναι τα 2 εκατομμύρια σακιά των 45 κιλών. Η κυβέρνηση θα δώσει δάνεια στους αγρότες με ευνοϊκούς όρους για την αύξηση της παραγωγής και θα επιδοτήσει τα ασφάλιστρα των αγροκτημάτων, θα βοηθήσει στην εξασφάλιση λιπασμάτων και θα κτίσει περισσότερες αποθήκες τροφίμων, είπε ο κ. Φερνάντες. «Θα δώσουμε δωρεές στους 250.000 φτωχότερους αγρότες, ώστε αυτοί και οι οικογένειές τους να μπορέσουν να συμβάλλουν στην παραγωγή, να είναι αυτάρκεις και ακόμη και να διαθέσουν τα προϊόντα τους προς πώληση, για να μην καταστούν θύματα της έλλειψης σιτηρών», πρόσθεσε ο υπουργός Γεωργίας, μιλώντας σε δημοσιογράφους. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι οι φτωχές χώρες που εισάγουν τρόφιμα, όπως η Ονδούρα, είναι οι πιο ευάλωτες στην διεθνή ραγδαία αύξηση των τιμών των τροφίμων.
Η Βόρεια Κορέα είναι αντιμέτωπη με επισιτιστική και ανθρωπιστική κρίση εξαιτίας της κακής συγκομιδής, της εκτόξευσης των τιμών των τροφίμων, της μείωσης των αποθεμάτων και της διακοπής της βοήθειας από τη Νότια Κορέα. Εκφράζονται φόβοι ότι η κρίση είναι η χειρότερη από τον λιμό στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 που οδήγησε στον θάνατο δύο εκατομμύρια Βορειοκορεάτες. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, 6,5 από τα 23 εκατομμύρια των κατοίκων της Βόρειας Κορέας υποσιτίζονται και εάν δεν χορηγηθεί εξωτερική βοήθεια, ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί.
Πολίτες και καταστηματάρχες στην Αϊτή συνεπλάκησαν τη περασμένη Τρίτη σε διαδοχικά επεισόδια με αφορμή την τιμή του ρυζιού καθώς, τρεις ημέρες μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι θα μειωνόταν η τιμή κατά 15% (μετά τις ταραχές στις οποίες βρήκαν το θάνατο τουλάχιστον πέντε άνθρωποι), αυτή παρέμενε στο προηγούμενο επίπεδο. Σύμφωνα με τους πωλητές τροφίμων, οι περισσότεροι κάτοικοι θεωρούσαν ότι η τιμή των τροφίμων θα έπεφτε αμέσως μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης, το Σάββατο, και το κόστος ενός σάκου ρυζιού 50 κιλών θα έφτανε από τα 51 δολάρια στα 43. Όμως στην αγορά διατίθενται ακόμη ακριβά τρόφιμα, γεγονός που εξόργισε πολλούς, καθώς το κόστος διαβίωσης συνεχίζει να είναι δυσβάστακτο για την πλειονότητα των Αϊτινών, που ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα. Από τα τελευταία επεισόδια δεν αναφέρθηκαν σοβαροί τραυματισμοί, ωστόσο βουλευτές κάλεσαν την κυβέρνηση, να ανακοινώσει άμεσα το πότε ακριβώς θα ισχύσουν οι μειώσεις ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω ταραχές. Το Σάββατο, η Γερουσία απέπεμψε τον πρωθυπουργό, Ζακ Εντουάρ Αλέξις, μετά τις ταραχές στην πάμπτωχη χώρα της Καραϊβικής, όπου ο υποσιτισμός είναι ενδημικό φαινόμενο μεταξύ των 9 εκατ. κατοίκων. Ο πρόεδρος Ρενέ Πρεβάλ ανακοίνωσε την μείωση της τιμής του ρυζιού την ίδια ημέρα. Εισαγωγείς λένε ότι θα συμβάλλουν κατά 3 δολάρια στην μείωση, ενώ η κυβέρνηση θα συμβάλλει άλλα 5 δολάρια, από διεθνείς πιστώσεις. Διεθνείς οργανισμοί καλούν να υπάρξει παροχή άμεσης βοήθειας στην Αϊτή για να αντιμετωπίσει την κρίση.
Οι τορτίγιας από καλαμπόκι και τα φασόλια είναι βασικά διατροφικά αγαθά για τα 7,5 εκατ. πολιτών της Ονδούρας. Η κυβέρνηση της Ονδούρας προχωρά στην υλοποίηση μέτρων, ύψους 119 εκατ. δολαρίων, για την αύξηση της αγροτικής παραγωγής, ώστε να αντιμετωπιστούν οι ραγδαία αυξανόμενες τιμές των τροφίμων στη φτωχή αυτή χώρα της κεντρικής Αμερικής. Ο υπουργός Γεωργίας, Έκτωρ Φερνάντες, δήλωσε ότι στόχος είναι η ετήσια παραγωγή καλαμποκιού να αυξηθεί κατά το 1/3 σε σχέση με το 2007, στα 23 εκατομμύρια σάκους των 46 κιλών εφέτος. Ακόμη, η κυβέρνηση ευελπιστεί να αυξηθεί η παραγωγή και σε άλλα είδη, όπως στα φασόλια, όπου ο στόχος είναι τα 2 εκατομμύρια σακιά των 45 κιλών. Η κυβέρνηση θα δώσει δάνεια στους αγρότες με ευνοϊκούς όρους για την αύξηση της παραγωγής και θα επιδοτήσει τα ασφάλιστρα των αγροκτημάτων, θα βοηθήσει στην εξασφάλιση λιπασμάτων και θα κτίσει περισσότερες αποθήκες τροφίμων, είπε ο κ. Φερνάντες. «Θα δώσουμε δωρεές στους 250.000 φτωχότερους αγρότες, ώστε αυτοί και οι οικογένειές τους να μπορέσουν να συμβάλλουν στην παραγωγή, να είναι αυτάρκεις και ακόμη και να διαθέσουν τα προϊόντα τους προς πώληση, για να μην καταστούν θύματα της έλλειψης σιτηρών», πρόσθεσε ο υπουργός Γεωργίας, μιλώντας σε δημοσιογράφους. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι οι φτωχές χώρες που εισάγουν τρόφιμα, όπως η Ονδούρα, είναι οι πιο ευάλωτες στην διεθνή ραγδαία αύξηση των τιμών των τροφίμων.
Στη «μαύρη εργασία» στηρίζουμε τον ανταγωνισμό;
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν οι αλλοδαποί εργάτες φράουλας πρόσφατα στη Νέα Μανωλάδα, Ηλείας, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και υψηλότερο μεροκάματο και ξαφνικά η κυβέρνηση και τα τηλεοπτικά κανάλια «ανακάλυψαν την Αμερική». Η αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας στηρίζεται στη «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία των μεταναστών. Αυτός είναι ο κεντρικός κυβερνητικός σχεδιασμός τα τελευταία χρόνια, γιατί με αυτό τον τρόπο και βρίσκουν εργασία όλοι αυτοί που περνάνε τα «ανοικτά» σύνορα, αλλά και οι αγρότες μπορούν να ρίχνουν το κόστος παραγωγής, αφού το ΥΠΑΑΤ δεν μπορεί ή δεν θέλει να αναλάβει άλλες πρωτοβουλίες, για να κάνει πιο ανταγωνιστικά τα ελληνικά προϊόντα.
Τελικά σε συμφωνία με τους παραγωγούς για αύξηση των ημερομισθίων, όχι όμως στα 30 ευρώ, ήλθαν οι οικονομικοί μετανάστες που εργάζονται στις καλλιέργειες φράουλας στη Μανωλάδα Ηλείας. Οι παραγωγοί δέχθηκαν να αυξήσουν τα ημερομίσθια των εργατών και έτσι το ανώτατο ημερομίσθιο θα φτάσει έως 26 ευρώ. Θυμίζουμε περισσότεροι από 1.000 αλλοδαποί εργάτες γης στην Ηλεία αρνήθηκαν να δουλέψουν στα χωράφια και βγήκαν στους δρόμους, προκειμένου να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και υψηλότερα ημερομίσθια. Σε δύσκολη θέση βρέθηκαν οι καλλιεργητές φράουλας, αφού σε περίπτωση που συνέχιζαν τις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι στα θερμοκήπια θα είχαν δημιουργηθεί σημαντικά προβλήματα στις εξαγωγές, καθώς ήδη έχουν σημειωθεί μεγάλες καθυστερήσεις.
Βέβαια η ακρίβεια χτυπά εκτός των ελληνικών νοικοκυριών και τους αλλοδαπούς εργάτες, που ήρθαν στη χώρα μας για να βγάλουν χρήματα να στείλουν στις οικογένειες τους. Τα «καμπανάκια» της ακρίβειας δεν τα ακούν στην Αθήνα, αλλά είναι δυνατά και προειδοποιούν. Φωνάζουν κάποιοι και «σκίζουν» υποκριτικά τα ρούχα τους για τις τιμές των τροφίμων και το πορτοφόλι του καταναλωτή, αλλά κανείς δεν θέλει να προτείνει σοβαρά μέτρα για να μειωθεί το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων. Ακόμα και οι οικονομικοί μετανάστες, που ζουν σε άθλιες συνθήκες, δεν τα βγάζουν πέρα με το υψηλό κόστος ζωής στη χώρα μας. Το πρόβλημα δεν είναι τα 25 ευρώ ή τα 30 γιατί του χρόνου θα μιλάμε για 35.
Αν δεν θέλουμε να δούμε το βάθος του προβλήματος και μείνουμε στην επιφάνεια, θα πούμε απλά «για την τεταμένη κατάσταση στη Νέα Μανωλάδα της Ηλείας, όπου σημειώθηκαν επιθέσεις κατά των οικονομικών μεταναστών που εργάζονται στις καλλιέργειες φράουλες. Επίθεση δέχθηκαν και στελέχη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Στο πλευρό των εργατών τάσσεται και ο Συνασπισμός. Κατά τα επεισόδια έγινε μία σύλληψη και τραυματίστηκαν τέσσερα άτομα».
Ίσως σε λίγες μέρες όλα αυτά ξεχαστούν και κάποιοι βιαστούν να κάνουν τους γνωστούς χαρακτηρισμούς, να μιλήσουν για αγρότες που κατέχονται από «ξενοφοβία κ.α.». Αν θέλουμε να γίνουμε κράτος σοβαρό και η πολιτεία επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της, πρέπει κάποιος «υπεύθυνος» να ενδιαφερθεί για όλους τους αλλοδαπούς εργάτες στα χωράφια, πόσοι είναι και που ζούνε, αλλά και για τα εργασιακά δικαιώματα που πρέπει να έχουν όλοι όσοι εργάζονται (Έλληνες και αλλοδαποί) σε αυτή την «ευρωπαϊκή» χώρα.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι χωρίς τους αλλοδαπούς εργάτες τα αγροτικά προϊόντα δεν θα έφταναν ποτέ στον καταναλωτή. Αλλά «ξεχνάνε» να πούνε ότι οι εργασίες στα χωράφια είναι εποχιακές (δεν δουλεύουν όλο το χρόνο) και με 25 ευρώ και ανασφάλιστα δεν θα εργαζότανε κανένας παρά μόνο αν πείναγε. Πεινασμένους Έλληνες είχαμε στη κατοχή του 40, τώρα έχουμε τους μετανάστες. Αν το 2008 «θέλουμε» και τα ελληνόπουλα να πεινάσουν, για να δουλεύουν σε αυτές τις συνθήκες να το πούμε, αλλά να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Θέλουμε στην Ελλάδα όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, πεινασμένους για να δουλεύουν φτηνά, ώστε να ρίχνουμε το κόστος παραγωγής. Πάνω σε αυτό το θεώρημα στηρίζουμε την οικονομική ανάπτυξη στη χώρα μας.
Σήμερα είναι οι αλλοδαποί αύριο ίσως να είναι οι Έλληνες.
Τελικά σε συμφωνία με τους παραγωγούς για αύξηση των ημερομισθίων, όχι όμως στα 30 ευρώ, ήλθαν οι οικονομικοί μετανάστες που εργάζονται στις καλλιέργειες φράουλας στη Μανωλάδα Ηλείας. Οι παραγωγοί δέχθηκαν να αυξήσουν τα ημερομίσθια των εργατών και έτσι το ανώτατο ημερομίσθιο θα φτάσει έως 26 ευρώ. Θυμίζουμε περισσότεροι από 1.000 αλλοδαποί εργάτες γης στην Ηλεία αρνήθηκαν να δουλέψουν στα χωράφια και βγήκαν στους δρόμους, προκειμένου να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και υψηλότερα ημερομίσθια. Σε δύσκολη θέση βρέθηκαν οι καλλιεργητές φράουλας, αφού σε περίπτωση που συνέχιζαν τις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι στα θερμοκήπια θα είχαν δημιουργηθεί σημαντικά προβλήματα στις εξαγωγές, καθώς ήδη έχουν σημειωθεί μεγάλες καθυστερήσεις.
Βέβαια η ακρίβεια χτυπά εκτός των ελληνικών νοικοκυριών και τους αλλοδαπούς εργάτες, που ήρθαν στη χώρα μας για να βγάλουν χρήματα να στείλουν στις οικογένειες τους. Τα «καμπανάκια» της ακρίβειας δεν τα ακούν στην Αθήνα, αλλά είναι δυνατά και προειδοποιούν. Φωνάζουν κάποιοι και «σκίζουν» υποκριτικά τα ρούχα τους για τις τιμές των τροφίμων και το πορτοφόλι του καταναλωτή, αλλά κανείς δεν θέλει να προτείνει σοβαρά μέτρα για να μειωθεί το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων. Ακόμα και οι οικονομικοί μετανάστες, που ζουν σε άθλιες συνθήκες, δεν τα βγάζουν πέρα με το υψηλό κόστος ζωής στη χώρα μας. Το πρόβλημα δεν είναι τα 25 ευρώ ή τα 30 γιατί του χρόνου θα μιλάμε για 35.
Αν δεν θέλουμε να δούμε το βάθος του προβλήματος και μείνουμε στην επιφάνεια, θα πούμε απλά «για την τεταμένη κατάσταση στη Νέα Μανωλάδα της Ηλείας, όπου σημειώθηκαν επιθέσεις κατά των οικονομικών μεταναστών που εργάζονται στις καλλιέργειες φράουλες. Επίθεση δέχθηκαν και στελέχη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Στο πλευρό των εργατών τάσσεται και ο Συνασπισμός. Κατά τα επεισόδια έγινε μία σύλληψη και τραυματίστηκαν τέσσερα άτομα».
Ίσως σε λίγες μέρες όλα αυτά ξεχαστούν και κάποιοι βιαστούν να κάνουν τους γνωστούς χαρακτηρισμούς, να μιλήσουν για αγρότες που κατέχονται από «ξενοφοβία κ.α.». Αν θέλουμε να γίνουμε κράτος σοβαρό και η πολιτεία επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της, πρέπει κάποιος «υπεύθυνος» να ενδιαφερθεί για όλους τους αλλοδαπούς εργάτες στα χωράφια, πόσοι είναι και που ζούνε, αλλά και για τα εργασιακά δικαιώματα που πρέπει να έχουν όλοι όσοι εργάζονται (Έλληνες και αλλοδαποί) σε αυτή την «ευρωπαϊκή» χώρα.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι χωρίς τους αλλοδαπούς εργάτες τα αγροτικά προϊόντα δεν θα έφταναν ποτέ στον καταναλωτή. Αλλά «ξεχνάνε» να πούνε ότι οι εργασίες στα χωράφια είναι εποχιακές (δεν δουλεύουν όλο το χρόνο) και με 25 ευρώ και ανασφάλιστα δεν θα εργαζότανε κανένας παρά μόνο αν πείναγε. Πεινασμένους Έλληνες είχαμε στη κατοχή του 40, τώρα έχουμε τους μετανάστες. Αν το 2008 «θέλουμε» και τα ελληνόπουλα να πεινάσουν, για να δουλεύουν σε αυτές τις συνθήκες να το πούμε, αλλά να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Θέλουμε στην Ελλάδα όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, πεινασμένους για να δουλεύουν φτηνά, ώστε να ρίχνουμε το κόστος παραγωγής. Πάνω σε αυτό το θεώρημα στηρίζουμε την οικονομική ανάπτυξη στη χώρα μας.
Σήμερα είναι οι αλλοδαποί αύριο ίσως να είναι οι Έλληνες.
Καλό Πάσχα και του χρόνου μέτρα... να γίνει «φθηνότερο»
Ακριβότερο κατά 13% έως 20% θα είναι φέτος το πασχαλινό τραπέζι, αλλά η κυβέρνηση «σεμνά και ταπεινά» σχεδίασε «μέτρα» για να είναι φθηνότερο το... Πάσχα του 2009.
Την ώρα που ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αλέξανδρος Κοντός, υποστήριζε πως οι τιμές των οπωρολαχανικών κινούνται στα περσινά επίπεδα, τον διέψευδαν υπουργοί και βουλευτές της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη και παραδέχτηκαν ότι οι τιμές στην αγορά είναι πολύ ακριβές.
Την ώρα που ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αλέξανδρος Κοντός, υποστήριζε πως οι τιμές των οπωρολαχανικών κινούνται στα περσινά επίπεδα, τον διέψευδαν υπουργοί και βουλευτές της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη και παραδέχτηκαν ότι οι τιμές στην αγορά είναι πολύ ακριβές.
Όχι στην αδικία» φώναξαν χιλιάδες καπνοπαραγωγοί
Δεν διεκδικούμε τίποτα παραπάνω από αυτά που δικαιούμαστε, φώναζαν πάνω από 4.000 καπνοπαραγωγοί από όλη την Ελλάδα, φορώντας άσπρα καπέλα, στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το ΥΠΑΑΤ.
«Ας έρθει η ηγεσία του υπουργείου να μας δει στα μάτια και να μας πει ότι έχουμε άδικο. Στη Βουλή θα στείλουμε το μήνυμα της νίκης», δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο εκπρόσωπος των παραγωγών της Αμφίκλειας, Λεωνίδας Χρας. Μια πρώτη νίκη που είχαν από τη συγκέντρωση, είναι ότι κατάφεραν, εκπρόσωποι της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ, να έχουν συνάντηση με την Επίτροπο Φίσερ Μπόελ, την Παρασκευή (17/4), παρουσία του υπουργού Α. Κοντού.
Στο συλλαλητήριο, το οποίο οργανώθηκε με πρωτοβουλία της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ, παρευρέθησαν βουλευτές όλων των κομμάτων.
Καπνοπαραγωγοί από την Ροδόπη, Καβάλα, Σέρρες, Λαγκαδά, Κιλκίς, Γρεβενά, Κοζάνη, Καστοριά, Ελασσόνα, Καρδίτσα, Αγρίνιο, Λαμία, Κόρινθο κ.α. έδωσαν δυναμικό παρών την Πέμπτη (17/4) στους δρόμους της Αθήνας, διαμαρτυρόμενοι για το άρθρο 143 του Κανονισμού 864/2004, που λέει ότι από το 2010 θα χάσουν το 50% των ενισχύσεων.
«Την αδικία του 2004 δεν θα την ανεχτούμε», φώναζαν με ρυθμό στους δρόμους της Αθήνας.
«Ας έρθει η ηγεσία του υπουργείου να μας δει στα μάτια και να μας πει ότι έχουμε άδικο. Στη Βουλή θα στείλουμε το μήνυμα της νίκης», δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο εκπρόσωπος των παραγωγών της Αμφίκλειας, Λεωνίδας Χρας. Μια πρώτη νίκη που είχαν από τη συγκέντρωση, είναι ότι κατάφεραν, εκπρόσωποι της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ, να έχουν συνάντηση με την Επίτροπο Φίσερ Μπόελ, την Παρασκευή (17/4), παρουσία του υπουργού Α. Κοντού.
Στο συλλαλητήριο, το οποίο οργανώθηκε με πρωτοβουλία της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ, παρευρέθησαν βουλευτές όλων των κομμάτων.
Καπνοπαραγωγοί από την Ροδόπη, Καβάλα, Σέρρες, Λαγκαδά, Κιλκίς, Γρεβενά, Κοζάνη, Καστοριά, Ελασσόνα, Καρδίτσα, Αγρίνιο, Λαμία, Κόρινθο κ.α. έδωσαν δυναμικό παρών την Πέμπτη (17/4) στους δρόμους της Αθήνας, διαμαρτυρόμενοι για το άρθρο 143 του Κανονισμού 864/2004, που λέει ότι από το 2010 θα χάσουν το 50% των ενισχύσεων.
«Την αδικία του 2004 δεν θα την ανεχτούμε», φώναζαν με ρυθμό στους δρόμους της Αθήνας.
21 Απρ 2008
Με νόμους μόνο δεν αλλάζει τίποτα χρειάζονται και μηχανισμοί ελέγχων
Τελικά ψηφίστηκε ένας ακόμη νόμος στη Βουλή, που αναλαμβάνει να δώσει «ανάσα», όπως υποστηρίζουν αυτοί που τον υπερψήφισαν, στα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας μας. Μεταξύ αυτών των ταμείων περιλαμβάνεται και ο ΟΓΑ με τις «ευρωπαϊκού» επιπέδου συντάξεις που προσφέρει στους αγρότες, οι οποίοι μια ζωή μοχθούν (και για περισσότερα χρόνια από τους άλλους ασφαλισμένους) πάνω στη καλλιέργεια της γης ή εκτρέφοντας τα ζώα τους.
Μιλήσανε στη Βουλή για τα προβλήματα της ανασφάλιστης (μαύρης) εργασίας, αύξησαν τα χρόνια εργασίας στις γυναίκες (ξέχασαν να μειώσουν τα χρόνια για τις αγρότισσες), αλλά κουβέντα για την ουσία του προβλήματος, που είναι η ανάγκη ελέγχων, για να σταματήσουν κάποιοι να παρανομούν, δηλαδή να εισπράττουν ότι δεν δικαιούνται (τα γνωστά λαμόγια της χώρας μας).
Ζητάμε να αυξηθούν οι συντάξεις και να εξοικονομήσει ο ΟΓΑ χρήματα και φτιάχνουμε νόμους στη Βουλή, όταν την ίδια στιγμή άγνωστος αριθμός ατόμων -όχι όμως μικρός λέμε εμείς σαν δημοσιογράφοι, αλλά κανένας από τα κυβερνητικά γραφεία δεν μπορεί να μας διαψεύσει, αφού δεν έχει κάτσει ποτέ να ελέγξει- παριστάνουν ότι είναι αγρότες, ενώ ήταν (ή και είναι ακόμη) μόνον ιδιοκτήτες (εκ κληρονομιάς ή όχι) αγροτεμαχίων, για να τους χορηγηθεί αγροτική σύνταξη ! Έτσι, κάποιοι συνταξιούχοι του δημοσίου ή του ΤΕΒΕ ή και ασφαλισμένοι άλλων ταμείων, που δεν είδαν εργασία στα χωράφια ούτε… σε ντοκιμαντέρ της τηλεόρασης, είναι ταυτόχρονα συνταξιούχοι του ΟΓΑ (!) Το κόλπο είναι απλό και στη χώρα μας (που είναι πρωταθλήτρια στις κομπίνες) πραγματοποιείται με την βοήθεια του γνωστού φακέλου (ή όπως χαϊδεύτηκα το αποκαλούν οι κάτοικοι αυτού του τόπου φακελάκι), προς κάποιους «υπαλλήλους» κάποιων Δήμων ή Κοινοτήτων, με αποτέλεσμα να καταφέρνουν να πάρουν έγραφα ότι δήθεν είναι καλλιεργητές, ότι είναι μόνιμοι κάτοικοι της κοινότητας και ό,τι άλλο τους βολεύει.
Η συμπεριφορά αυτή κάποιων επιόρκων οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή ακόμη και υπαλλήλων του ΟΓΑ, αποτελεί ποινικό αδίκημα, απάτη σε βάρος του Δημοσίου, καθώς και άλλων ποινικών αδικημάτων: πλαστογραφίας, ψευδορκίας, ηθικής αυτουργίας, ψεύτικης βεβαίωσης, δωροδοκίας κ.λ.π. όρεξη να έχει να γράφει ο δικαστής. Βέβαια με αυτό τον τρόπο κάποιοι «τυχεροί» μπορούν να εισπράττουν δύο συντάξεις ταυτόχρονα. Το ίδιο πρόσωπο δηλαδή, να είναι συνταξιούχος γήρατος ή αναπηρίας του ΟΓΑ και να συνταξιοδοτείται παράλληλα και από άλλο ασφαλιστικό φορέα. Έτσι μπορούν και τα «φέρνουν βόλτα», ενώ οι υπόλοιποι «άτυχοι» …… ας κάνουν ότι μπορούν για να επιζήσουν (και η ζητιανιά δεν είναι ντροπή).
Εμείς δεν μπορούμε να βάλουμε ντέτεκτιβ, η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι ούτε να αστυνομεύει ούτε να δικάζει, απλά περιμένουμε, όπως και οι υπόλοιποι αγρότες, το κράτος να μπορέσει κάποια στιγμή να οργανώσει κάποιους ελεγκτικούς μηχανισμούς και να μαζέψουν τις «μαϊμούδες» αγρότες, για να απολαύσουν αυτοί που πραγματικά μοχθούν αυτά που δικαιούνται, κάτι που συμβαίνει στον υπόλοιπο αγροτικό πληθυσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μιλήσανε στη Βουλή για τα προβλήματα της ανασφάλιστης (μαύρης) εργασίας, αύξησαν τα χρόνια εργασίας στις γυναίκες (ξέχασαν να μειώσουν τα χρόνια για τις αγρότισσες), αλλά κουβέντα για την ουσία του προβλήματος, που είναι η ανάγκη ελέγχων, για να σταματήσουν κάποιοι να παρανομούν, δηλαδή να εισπράττουν ότι δεν δικαιούνται (τα γνωστά λαμόγια της χώρας μας).
Ζητάμε να αυξηθούν οι συντάξεις και να εξοικονομήσει ο ΟΓΑ χρήματα και φτιάχνουμε νόμους στη Βουλή, όταν την ίδια στιγμή άγνωστος αριθμός ατόμων -όχι όμως μικρός λέμε εμείς σαν δημοσιογράφοι, αλλά κανένας από τα κυβερνητικά γραφεία δεν μπορεί να μας διαψεύσει, αφού δεν έχει κάτσει ποτέ να ελέγξει- παριστάνουν ότι είναι αγρότες, ενώ ήταν (ή και είναι ακόμη) μόνον ιδιοκτήτες (εκ κληρονομιάς ή όχι) αγροτεμαχίων, για να τους χορηγηθεί αγροτική σύνταξη ! Έτσι, κάποιοι συνταξιούχοι του δημοσίου ή του ΤΕΒΕ ή και ασφαλισμένοι άλλων ταμείων, που δεν είδαν εργασία στα χωράφια ούτε… σε ντοκιμαντέρ της τηλεόρασης, είναι ταυτόχρονα συνταξιούχοι του ΟΓΑ (!) Το κόλπο είναι απλό και στη χώρα μας (που είναι πρωταθλήτρια στις κομπίνες) πραγματοποιείται με την βοήθεια του γνωστού φακέλου (ή όπως χαϊδεύτηκα το αποκαλούν οι κάτοικοι αυτού του τόπου φακελάκι), προς κάποιους «υπαλλήλους» κάποιων Δήμων ή Κοινοτήτων, με αποτέλεσμα να καταφέρνουν να πάρουν έγραφα ότι δήθεν είναι καλλιεργητές, ότι είναι μόνιμοι κάτοικοι της κοινότητας και ό,τι άλλο τους βολεύει.
Η συμπεριφορά αυτή κάποιων επιόρκων οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή ακόμη και υπαλλήλων του ΟΓΑ, αποτελεί ποινικό αδίκημα, απάτη σε βάρος του Δημοσίου, καθώς και άλλων ποινικών αδικημάτων: πλαστογραφίας, ψευδορκίας, ηθικής αυτουργίας, ψεύτικης βεβαίωσης, δωροδοκίας κ.λ.π. όρεξη να έχει να γράφει ο δικαστής. Βέβαια με αυτό τον τρόπο κάποιοι «τυχεροί» μπορούν να εισπράττουν δύο συντάξεις ταυτόχρονα. Το ίδιο πρόσωπο δηλαδή, να είναι συνταξιούχος γήρατος ή αναπηρίας του ΟΓΑ και να συνταξιοδοτείται παράλληλα και από άλλο ασφαλιστικό φορέα. Έτσι μπορούν και τα «φέρνουν βόλτα», ενώ οι υπόλοιποι «άτυχοι» …… ας κάνουν ότι μπορούν για να επιζήσουν (και η ζητιανιά δεν είναι ντροπή).
Εμείς δεν μπορούμε να βάλουμε ντέτεκτιβ, η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι ούτε να αστυνομεύει ούτε να δικάζει, απλά περιμένουμε, όπως και οι υπόλοιποι αγρότες, το κράτος να μπορέσει κάποια στιγμή να οργανώσει κάποιους ελεγκτικούς μηχανισμούς και να μαζέψουν τις «μαϊμούδες» αγρότες, για να απολαύσουν αυτοί που πραγματικά μοχθούν αυτά που δικαιούνται, κάτι που συμβαίνει στον υπόλοιπο αγροτικό πληθυσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
4 Απρ 2008
Θιβέτ: Στις φλόγες η στέγη του ουρανού
Amazigh: Ο λαός της Βόρειας Αφρικής αναζητά δικαιώματα
Μετά την κατάκτηση από τους Άραβες, έγινε μια μεγάλη προσπάθεια να αραβοποιηθούν μέσω του Ισλάμ, αλλά δεν έφερε τα αποτελέσματα, συναντώντας το πείσμα ενός λαού που έμαθε να ζει στην ελευθερία της ερήμου αλλά και να χτίζει πανέμορφες πόλεις. Σήμερα στο Μαρόκο είναι το 60% του πληθυσμού της χώρας (περίπου 18 εκατομμύρια), στην Αλγερία το 25% (περίπου 7 εκατομμύρια) μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού που κατοικεί στο Μάλι, στο Νίγηρα, στη Λιβύη, είναι Amazigh, ενώ πολλοί κατοικούν στην Τυνησία στη Μαυριτανία, Μπουρκίνα Φάσο και την Αίγυπτο. Οι Τουαρέγκ είναι ένας κλάδος της εθνότητας των Amazigh.
Το όνομα Amazigh πολλοί λένε ότι προήλθε από τις Αμαζόνες που κατοικούσαν στη Λιβύη. Ιστορικά η τελευταία βασίλισσα των Βερβερίνων (Amazigh) που πολέμησε ηρωικά τους Άραβες ήταν η Καχίνα. Έκανε σκληρούς πολέμους με τους Άραβες κατακτητές και θεωρούσε ότι ήταν απόγονος της βασίλισσας των Αμαζόνων Πενθεσήλιας. Ηττήθηκε από τους Άραβες μετά από προδοσία και προτίμησε να αυτοκτονήσει. Μετά την νίκη των Αράβων υπήρξε υποχρεωτικός εξισλαμισμός με την απειλή του σπαθιού.
Οι γυναίκες των βερβερίνων δεν δέχονται την ισλαμική σαρία και κάνουν μεγάλο αγώνα για την απόκτηση καλύτερων δικαιωμάτων, έστω και αν είναι σχεδόν «άγνωστος» ο αγώνας τους αυτός στα μέσα ενημέρωσης της Ευρώπης. Βλέπετε τα γεωπολιτικά παιχνίδια δεν αφήνουν τους λαούς της Ευρώπης να γνωρίσουν από κοντά αυτός τον περήφανο λαό. Είχα την τύχη να τους γνωρίσω και να ζήσω κοντά τους για αρκετά χρόνια και ανακάλυψα την μεγάλη επιρροή που έχουμε εμείς οι Έλληνες, λόγω ιστορίας, σε αυτόν τον λαό.
Μια από τις πολλές οργανώσεις τους είναι η Tamaynut Amazigh Women Foundation (TAWF), που κάνει μεγάλο αγώνα για να φέρει στις γυναίκες καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και την επιλογή να φοράνε ή όχι την μαντίλα. Δέκα ενεργά στελέχη Amazigh συλλήφθηκαν και καταδίκασαν την Πέμπτη, 21 Φεβρουαρίου 2008 από το δικαστήριο του Μαρόκου σε συνολικά 34 φυλάκισης επειδή αναφέρθηκαν στην ελευθερία έκφρασης. Τα τελευταία 7 χρόνια και μετά από πολλούς αγώνες, επιτράπηκε στο Μαρόκο να διδάσκεται στα σχολεία η γλώσσα τους. Είναι η μόνη χώρα στην οποία κατοικούν Amazigh που το επέτρεψε αυτό, ενώ πολλές αιματηρές διαδηλώσεις έχουν γίνει στο Αλγέρι για τον ίδιο λόγο.
Ερωτική ελευθερία οδηγεί σε πνευματική τελειότητα
Βέβαια η ερωτική ελευθερία στην αρχαία Ελλάδα δεν αφορούσε μόνο τον αντρικό πληθυσμό. Σε περιοχές της Κρήτης, στις δωρικές πόλεις -στη Σπάρτη, στα Δωδεκάνησα και στα απέναντι παράλια της Μικράς Ασίας- έχουμε την σεξουαλική ελευθερία των γυναικών. Για παράδειγμα, κάτι που θα έκανε ακόμα και τους πιο προοδευτικούς σήμερα να κοκκινίζουν, είναι η περιφορά ολόγυμνων γυναικών στα γυμναστήρια (τότε γυμνάσια) όπου γύμναζαν το σώμα τους μαζί με τους άντρες. Ακόμη μπορούσαν να παρακολουθούν οι γυναίκες που ήταν ανύπαντρες ανδρικούς γυμνικούς αγώνες. Ένας νόμος στη Σπάρτη έδινε το δικαίωμα στις γυναίκες που δεν μπορούσαν οι άντρες τους να κάνουν παιδιά, να επιλέξουν άλλο άντρα για να αποκτήσουν παιδί. Επίσης λίγοι γνωρίζουν τους Ελευθερολάκωνες που έκτισαν και αποικία στη Νότια Ιταλία. Πρόκειται για τα νόθα παιδιά που έκαναν οι Σπαρτιάτισσες με τους σκλάβους από τη Μεσσηνία, όσο καιρό έλειπαν οι σύζυγοί τους στους πολέμους. Στο Βορρά υπήρχαν οι διονυσιακές δοξασίες των μαινάδων της Θράκης, αλλά και τα Καβείρια Μυστήρια στο νησί της Σαμοθράκης, όπου οι γυναίκες μέσα από νυχτερινές αρχέγονες μυστηριακές τελετές, επέλεγαν ερωτικούς συντρόφους, χόρευαν και τραγουδούσαν, μέσα στα δάση και τα βουνά της πατρίδας μας. Αρχιέρεια στα Καβείρια μυστήρια ήταν και η Ολυμπία, η μάνα του Αλέξανδρου, που πολλές φορές δήλωνε ότι ο γιος της είχε πατέρα Θεό και όχι τον Φίλιππο. Ο Πλάτωνας, στην τέλεια πολιτεία του, για τις σχέσεις αντρών και γυναικών μιλά για ένα είδος κοινοβιακής συμβίωση
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)