Η αγροτική ανάπτυξη γίνεται από το χωράφι μέχρι το ράφι. Τι να τα κάνει ο αγρότης τα προϊόντα του όταν δεν μπορεί να τα πουλήσει ή όταν οι τιμές λιανικής είναι «απλησίαστες» για τον Έλληνα καταναλωτή; Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κοντός -χωρίς να θέλουμε να πούμε ότι δεν έχει καλή πρόθεση- από τη μια ανακάλυψε τα καρτέλ με καταγγελίες αλλά χωρίς καταδίκες, ενώ από την άλλη έχει γίνει ο «σταυροφόρος» της «άλλης γεωργίας» και προτείνει να καλλιεργούμε όλοι τρούφα, σαφράν, ΠΟΠ και ΠΓΕ για… να «γεμίσει» το πορτοφόλι του παραγωγού.
Μα δεν προβληματίζεται ο υπουργός με την ψαλίδα μεταξύ τιμών στο χωράφι και στο ράφι; Με τιμές παραγωγού 35-40 λεπτά το κιλό στο ρύζι στο ράφι με την «βοήθεια» των μεσαζόντων η τελική τιμή φτάνει στα 2-3 ευρώ. Τότε που θα φτάσει η λιανική τιμή αν «γεμίσει» το πορτοφόλι του παραγωγού…. Έχει αναρωτηθεί κάποιος στο ΥΠΑΑΤ αν ο καταναλωτής σε αυτή την χώρα έχει την οικονομική δυνατότητα αγοράς τέτοιον προϊόντων. Εκτός όταν μιλά ο υπουργός για «άλλη γεωργία» αναφέρεται σε αγρότες «χομπίστες» που είναι δημόσιοι υπάλληλοι και θέλουν να βγάζουν ένα έξτρα εισόδημα από την καλλιέργεια.
Όσο για τις καταγγελίες για καρτέλ, παρουσία του κ. Κοντού βγαίνει ο εκπρόσωπος των καταστημάτων κ. Πυλίδης στην κρατική τηλεόραση και τονίζει ότι «δεν υπάρχει κανένα καρτέλ ρυζιού στα σούπερ μάρκετ», αμφισβητεί τους παραγωγούς που τα καταγγέλλουν ότι δεν έχουν έγραφα στοιχεία, ενώ εκείνος δείχνει τιμολόγιο αγοράς με χαμηλές τιμές και αναρωτιέται που είναι η ακρίβεια στην Ελλάδα (!) Υπάρχουν μαύρα χρήματα στην ελληνική αγορά αναρωτιέται; «Εκμεταλλευτές των διεθνών συγκυριών είναι οι ορυζοπαραγωγοί και κρύβουν το ρύζι από το λαό για να κερδίσουν», υποστηρίζει ο εκπρόσωπος των καταστημάτων. Όπως γνωρίζω αυτούς τους λέγανε στην κατοχή «μαυραγορίτες». Πάντως μου κάνει εντύπωση που κανείς σε αυτό το τόπο δεν γνωρίζει τα «πλαστά» τιμολόγια, ίσως επειδή αυτά συμβαίνουν στις τριτοκοσμικές χώρες και όχι στην δική μας.
Βέβαια η γνωστή προτροπή όλων που μας δουλεύουν είναι να ψάξετε να βρείτε το φτηνό…. Τότε ας μην εργαζόμαστε και να ξεκινήσουμε τα ταξίδια σε όλη την Ελλάδα, για να βρούμε τη «φτηνή» βενζίνη, το «φτηνό» ρύζι, το «φτηνό» κρέας και αυτοί οι κύριοι να μας πληρώνουν το μηνιάτικο….Θα γίνουμε ένα κράτος με πολίτες άνεργους αλλά ερευνητές της αγοράς !
«Όταν είχε τιμή παραγωγού 0,23 το κιλό το ρύζι έφτανε 2 ευρώ στην λιανική», λέει ο υπουργός απαντώντας στα λεγόμενα του εκπροσώπου των καταστημάτων, προσπαθώντας να «δείξει» με διπλωματικό τρόπο ότι αυτά που λέει προκαλούν τους παραγωγούς και τους καταναλωτές, αλλά δεν έχει κανένα νόημα, αφού γνωρίζουν όλοι ότι το ΥΠΑΑΤ δεν έχει τα κατάλληλα στοιχεία, που να μπορούν να αποδείξουν κάποια παρανομία στο λιανικό εμπόριο για ένα απλό λόγο, τα θέματα του εμπορίου των τροφίμων τα «διαχειρίζεται» άλλο υπουργείο.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι, πως για να λύσουμε τα προβλήματα στον αγροτικό τομέα στήνουμε ένα καλό σόου στην τηλεόραση με «δυνατές» καταγγελίες, που όταν φτάσουν στην δικαιοσύνη καταρρέουν ή φέρνουν πρόστιμα «ανεκτά» -αλήθεια έκλεισε ή διασπάστηκε κάποια γαλακτοβιομηχανία για το καρτέλ;- κάνουμε και προσλήψεις στο ΥΠΑΑΤ μερικών δεκάδων δημοσιογράφων για να «κελαηδάνε» όταν πρέπει, δίνουμε και στα πανεπιστήμια χρήματα για να κάνουν «μελέτες» -να μην βγει και κάποιος καθηγητής και πει κάτι ενοχλητικό- που θα καταλήξουν στα συρτάρια του υπουργείο στην Αχαρνών και αυτό το ονομάζουμε αγροτική πολιτική. Στην υγειά σας και του χρόνου.
Πριν τελειώσω θα ήθελα να κάνω και μια πρόταση, αυτό το «πολυπόθητο» νομοσχέδιο για την κτηνοτροφία ας πάρει λίγα χρόνια παράταση ακόμη πριν ψηφιστεί. Ποιος ξέρει ίσως σε 3 – 4 χρόνια να μη χρειάζεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου