Κοβάλτιο, το ορυκτό που στάζει αίμα

Η απόκτηση του ορυκτού μεταλλεύματος κοβαλτίου, που χρησιμοποιείται ευρέως στην κατασκευή κινητών τηλεφώνων, είναι μια πολύ αιματοβαμμένη υπόθεση. Στην Κεντρική Αφρική και πιο συγκεκριμένα στο Κονγκό περίπου τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, θύματα ενός ιδιότυπου πολέμου για την απόκτηση αυτού του ανθεκτικού στη θερμότητα μεταλλεύματος. Αναρωτιέμαι εύλογα αν τα κινητά στάζουν αίμα.

«Προκειμένου να κατασκευαστεί η μικρή ηλεκτρονική συσκευή ενός κινητού τηλεφώνου, είναι απαραίτητο ένα σπάνιο μετάλλευμα, που μπορεί να βρεθεί στην Αυστραλία και στο Κονγκό, το κοβάλτιο», αυτό αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες της αιματοβαμμένης προσπάθειας εξόρυξης κοβαλτίου στο νότιο Κιβού, περιοχή στο ανατολικό Κονγκό.

Πολλές από τις περιοχές πλούσιες σε κοβάλτιο είναι υπό τον έλεγχο ανταρτών και στρατιωτών από τη Ρουάντα, που είχαν λάβει μέρος στη γενοκτονία του 1994 Ως αποτέλεσμα αυτού, η όλη επιχείρηση εξόρυξης κοβαλτίου χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση των ένοπλων ανταρτών, που πολεμούν τα στρατεύματα της Δημοκρατίας του Κονγκό, ενισχύοντας ένα φαύλο κύκλο βίας στην περιοχή. Ο ιδιότυπος αυτός πόλεμος, συχνά αποκαλούμενος ως «εμφύλιος πόλεμος», δείχνει να αποτελεί επί της ουσίας μια συνεχή μάχη για την κατοχή των φυσικών πόρων της περιοχής και ιδιαίτερα του πολύτιμου κοβαλτίου.

Έπειτα από την εξόρυξή του, για την οποία δουλεύουν και μικρά παιδιά, το σπάνιο μετάλλευμα μεταφέρεται στο αεροδρόμιο του Μπουκαβού, απ' όπου ξεκινά το εμπόριο κοβαλτίου προς διάφορες κατευθύνσεις, ενώ για τη μεταφορά του εκεί χρησιμοποιούνται παλαιού τύπου ρωσικά αεροσκάφη Αντόνο Το δίκτυο εμπορίας κοβαλτίου είναι ιδιαίτερα εξαπλωμένο στην περιοχή και καταφέρνει να λειτουργεί χρησιμοποιώντας μεθόδους χρηματισμού των τοπικών αρχών, ενώ όλα λειτουργούν με την απαραίτητη μυστικοπάθεια που απαιτείται. Στο Μπουκαβού υπάρχουν οι περιοχές με τις μεγάλες βίλες, γνωστές ως «τα σπίτια του κοβαλτίου», αποκτήματα από το παραεμπόριο πολύτιμων μεταλλευμάτων.

Πολλοί έχουν καταγγείλει την καταπάτηση των δικαιωμάτων των ανθρώπων που εργάζονται στα υπό κατάληψη από τους αντάρτες ορυχεία, αλλά και για τα κρούσματα πορνείας, που έχουν πολλαπλασιαστεί. Στο Κονγκό περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι είναι φορείς του ιού του AIDS, τη στιγμή που γυναίκες και παιδιά αναγκάζονται να οδηγηθούν στην εργασία σε μεταλλεία κοβαλτίου αλλά και στην πορνεία, υπό την έντονη απειλή βασανιστηρίων και δολοφονιών.

Πέθανε ο Σπύρος Καλογήρου

Ενας μεγάλος του ελληνικού κινηματογράφου, ο Σπύρος Καλογήρου, έχασε τη μάχη της ζωής.
Λίγο πριν τις 6 το απόγευμα άφησε την τελευταία του πνοή στο Τζάνειο νοσοκομείο του Πειραιά.

1948 – 2008: 60 χρόνια προσφυγιάς των Παλαιστινίων

Το κείμενο γράφηκε στις 11/2/2008 αλλά μέχρι τώρα δεν έχει κάτι αλλάξει στη Γάζα.

Στη φώτο η 18χρονη Ayat Akhras που στις 2 Απριλίου 2002 ανατινάχθηκε με εκρηκτικά έξω από ένα σουπερ μάρκετ στην Ιερουσαλήμ.

Γιατί πληθαίνουν οι ακραίες φωνές των Παλαιστινίων, μήπως γιατί αδιαφορούνε οι υπόλοιποι λαοί ή φοβούνται να πάρουν κάποια απόφαση για την επίλυση του Παλαιστινιακού όλα αυτά τα χρόνια; Ας δούμε γιατί οργανώσεις σαν την Χεζμπολάχ και την Χαμάς βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και δυναμώνουν μέρα με τη μέρα।

Το 1948 είχαμε 750.000 Παλαιστίνιους που έφυγαν από το Ισραήλ, σήμερα φτάνουν τα 7 εκατ. οι πρόσφυγες που εγκαταλείψανε τα σπίτια τους. Τώρα ζούνε 1.200.000 Παλαιστίνιοι μέσα στο Ισραήλ. Σύμφωνα με τους νόμους (νόμος υπηκοότητας) όσοι Άραβες έμειναν στο Ισραήλ δικαιούνται να πάρουν υπηκοότητα, ενώ όσοι εκδιώχτηκαν δεν έχουν δικαίωμα επιστροφής. Το τείχος που κτίζεται τα τελευταία χρόνια παρά τις διεθνείς αντιδράσεις δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, στα σύνορα του 67 αλλά περιλαμβάνει και τους εβραϊκούς εποικισμούς της Δυτικής Όχθης. Το 93% της γης στο Ισραήλ ανήκει στο κράτος !!!

Μόνιμη λύση για να υπάρξει οι Παλαιστίνιοι θεωρούν απαραίτητα: Να υπάρξει λύση με το καθεστώς της Ιερουσαλήμ Επιστροφή όλων των προσφύγων Ίδρυση του Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορά του 1976

Η πολιτική του Ισραήλ αντίθετα προχωρά: Στο νόμο της υπηκοότητας Στην ανταλλαγή πληθυσμών Καταστρέφει 500 χωριά και η γη πάει στα χέρια του Ισραήλ Κάνει εκδίωξη των Παλαιστινίων από τις μεγάλες πόλεις του Ισραήλ

Η Γάζα βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής. Σε οικονομικά χάλια βρίσκεται και η Δυτική Όχθη. Συνεχίζονται οι εποικισμοί από το Ισραήλ στα Παλαιστινιακά εδάφη. Χαρακτηριστικά τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι το ποσοστό αύξησης του εβραϊκού πληθυσμού στις «αποικίες» ξεπερνά το 5%. Το Ισραήλ επεκτείνει τις αποικίες και στη περιοχή της Ιερουσαλήμ. Συγκεκριμένα οργανώνει οικισμούς με σκοπό να αποκόψει την πόλη από την Βηθλεέμ και την Δυτική όχθη. Επίσης έχει στρατηγικό σχέδιο να φτιάχνει εβραϊκές πόλεις με στόχο να χωριστεί η Δυτική όχθη σε βόρεια και νότια. Με όλα αυτά τα σχέδια, που μπορεί ο επισκέπτης στην περιοχή εύκολα να αντιληφθεί, ένα είναι το σίγουρο… δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμο Παλαιστινιακό κράτος.

Πέθανε η ηθοποιός Φάρα Φόσετ, διάσημη από το ρόλο της στην τηλεοπτική σειρά «Οι Αγγελοι του Τσάρλι»

Όχι στο σολάριουμ λένε στην Αυστραλία

Περίπου 196 οίκοι τεχνητού μαυρίσματος (σολάριουμ) έχουν κλείσει από το Φεβρουάριο του 2008 μέχρι σήμερα στη Βικτώρια. Τότε η πολιτειακή κυβέρνηση είχε εκδώσει ειδικές οδηγίες για τη λειτουργία των εν λόγω οίκων, ύστερα από τη δημόσια αποκάλυψη και εκστρατεία εκ μέρους της 26χρονης Κλερ Όλιβερ, η οποία πέθανε από καρκίνο, που, σύμφωνα με τους γιατρούς της, προήλθε από την υπερβολική χρήση σολάριουμ.

Σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες των κέντρων μαυρίσματος, μετά την εκστρατεία της Κλερ Όλιβερ κατά της χρήσης σολάριουμ, όλο και λιγότεροι πελάτες επισκέπτονται πλέον τα καταστήματα αυτά, γεγονός που οδήγησε πολλές επιχειρήσεις τεχνητού μαυρίσματος να βάλουν λουκέτο.
Συγκεκριμένα, από τους 436 οίκους τεχνητού μαυρίσματος στη Βικτώρια που λειτουργούσαν πριν από τον Φεβρουάριο του 2008, σήμερα έχουν απομείνει μόνο 240.
Οι ειδικές οδηγίες της κυβέρνησης συμπεριλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την απαγόρευση χρήσης των σολάριουμ από παιδιά, καθώς και την υποχρεωτική εγγραφή των κινδύνων χρήσης σολάριουμ, ώστε όσοι αποφασίζουν να τα χρησιμοποιήσουν να έχουν πλήρη γνώση των πιθανών επιπτώσεων. Οι ιδιοκτήτες των κέντρων απειλούνται με πρόστιμα που φτάνουν έως και το 1 εκατ. δολάρια, αν δεν εφαρμόσουν τις οδηγίες της κυβέρνησης.
Πέρασαν 10 ολόκληρα χρόνια για να δικαιωθώ σε όσα έλεγα για τους κινδύνους που υπήρχαν από το σολάριουμ. Τότε το πλήρωσα βέβαια και επιχειρηματικά, αλλά και μου έκανε εντύπωση η πλήρη αδιαφορία για το θέμα από τους γιατρούς καθώς και τους υπεύθυνους ενημέρωσης (δημοσιογράφους) έστω να γινόταν μια αναφορά ή μια αντίθετη άποψη.

Τέλος τα γεωργικά μηχανήματα από FIAT

Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία FIAT ανακοίνωσε επισήμως ότι αποχωρεί από τον κλάδο των γεωργικών μηχανημάτων, κλείνοντας την προσεχή διετία το εργοστάσιό της στην Ίμολα, στο οποίο απασχολούνται 500 περίπου εργαζόμενοι

Η FIAT αποδίδει την απόφασή της στη διεθνή οικονομική κρίση, που έχει πλήξει την αγορά γεωργικού εξοπλισμού, καθώς οι αγρότες σε πολλές χώρες του κόσμου λόγω περιορισμού του εισοδήματός τους έχει μειώσει τις αγορές γεωργικών μηχανημάτων.
Η Κομισιόν όλα αυτά τα χρόνια υποχωρούσε στα αιτήματα των χωρών του τρίτου κόσμου, για απελευθέρωση των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων, με αντάλλαγμα φυσικά τη πώληση σε αυτές τις χώρες των βιομηχανικών προϊόντων.
Τώρα που έφυγαν οι βιομηχανίες από την Ευρώπη και πήγαν στην Ασία, δεν υπάρχει κάτι να πουλήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Βέβαια συνεχίζει να εισάγει παρουσιάζοντας τεράστια οικονομικά ελλείμματα. Και όχι μόνο αυτό αλλά και καταργεί τους ελέγχους ποιότητας των εισαγόμενων τροφίμων.
Για παράδειγμα την Τετάρτη (1 Ιουλίου) θα τεθεί σε εφαρμογή ο Κανονισμός 1221/2008 της Επιτροπής, ο οποίος προβλέπει την κατάργηση των εμπορικών προτύπων σε μεγάλο αριθμό φρούτων και λαχανικών (συγκεκριμένα σε 26 από τα 36).
Δηλαδή και εισάγουμε και δεν είναι καλή ποιότητας.
Πώς μετά όλα αυτά να μη χρεοκοπήσουν οι Ευρωπαίοι αγρότες.

Monsanto με Dole στο πιάτο μας τα μεταλαγμένα

Δύο «γίγαντες» της παγκόσμια βιομηχανίας αγροτικών προϊόντων και τροφίμων – η αμερικανική πολυεθνική εταιρία βιοτεχνολογίας Monsanto και η επίσης αμερικανική πολυεθνική εταιρία παραγωγής και εμπορίας φρουτολαχανικών Dole – ήρθαν σε συμφωνία για την παραγωγή νέων γενετικά τροποποιημένων οπωροκηπευτικών

Η συμφωνία προβλέπει την πενταετή συνεργασία των δύο εταιριών στην αξιοποίηση της βιοτεχνολογίας και της γενετικής μηχανικής για την παραγωγή λαχανικών (κυρίως μπρόκολου, κουνουπιδιού, λάχανου και σπανακιού) με βελτιωμένες διατροφικές αξίες, άρωμα, χρώμα, υφή και γεύση.
Θα πέσει η ανάλογη διαφήμιση και θα ταΐσουν με χορηγίες την «ανεξάρτητη» δημοσιογραφική ενημέρωση και ……Καλή χώνεψη.
Έλληνα δεν λυπάσαι τα παιδιά σου και δεν αντιδράς; Τόσο παθητικός καταναλωτής είσαι;

Σαρκοζί: «Η μπούργκα δεν είναι ευπρόσδεκτη στη Γαλλία»

Ο Γάλλος Πρόεδρος, Ν. Σαρκοζί, είπε το αυτονόητο ότι δηλαδή «η μπούργκα δεν είναι θρησκευτικό σύμβολο αλλά επιβολή ενός μέσου με στόχο τη γυναικεία υποταγή.

Οι Έλληνες πολιτικοί δεν θα τολμήσουν να ψελλίσουν κάτι για το συγκεκριμένο θέμα;
Ας ψάξουν οι «ξερόλες» δημοσιογράφοι στο Κοράνι να βρουν αν υπάρχει σούρα που να κάνει αναφορά στη μπούργκα.
Οι «αιρετικοί» μουσουλμάνοι που έχουν έρθει στη χώρα μας, οι κρυφο..ταλιμπάν, οι ψευτομουφτήδες, ας μη βγαίνουν στα ελληνικά χαζοκάναλα να μας δουλεύουν.
Μη μας δουλεύουν οι φανατικοί ισλαμιστές, έχω ζήσει σε ισλαμική χώρα και μάλιστα προσωπικά έχω μιλήσει σε ανώτατο συμβούλιο ισλαμιστών κληρικών.Πριν γίνει η ισλαμική επανάσταση στο Ιράν και πριν επικρατήσουν οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, απουσίαζε από τις μεγάλες ισλαμικές πόλεις η μπούργκα. Τότε δεν ήταν οι γυναίκες καλές μουσουλμάνες;

Νιγηρία: Μάθε γιατί ακριβαίνει το πετρέλαιο

Το κείμενο που ακολουθεί το έγραψα στις 11/1/2008, μετά ένα ταξίδι μου στη Νιγηρία. Ο εμφύλιος όμως εκεί ακόμη συνεχίζεται οδηγώντας σε εξαθλίωση τον πληθυσμό της αφρικανικής χώρας. Στο συγκεκριμένο ταξίδι ανακάλυψα και τη μεγάλη διαφθορά που υπάρχει στην εκεί ελληνική πρεσβεία και τα «ταξιδιωτικά» έγραφα που βγάζουν κάποιοι, κερδίζοντας αρκετά «μαύρα» χρήματα. Πολλοί σε αυτό το τόπο πλουτίζουν και δεν φοβούνται τίποτα. Επίσης στις βόρειες περιοχές της Νιγηρίας επιβλήθηκε ο ισλαμικός νόμος (σαρία) αλλά καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν αντέδρασε. Στην Ελλάδα οι «προοδευτικοί» ασχολούνται μόνο με αυτούς που έρχονται μετανάστες και όχι με το «Γολγοθά» όλων αυτών των ανθρώπων που ζούνε εκεί σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Στη Νιγηρία η κατάσταση στο Δέλτα του ποταμού Νίγηρα παρομοιάζεται από πολλούς αναλυτές με αυτήν της Τσετσενίας και της Κολομβίας। Οι νεκροί από τις συγκρούσεις ξεπερνούν κάθε χρόνο τους χίλιους, ενώ οι απαγωγές ξένων που εργάζονται στις πετρελαϊκές εταιρείες της περιοχής, οι εκρήξεις αγωγών πετρελαίου, οι εκρήξεις βομβών και οι ένοπλες επιδρομές τόσο των ιθαγενών ανταρτών όσο και των ειδικών σωμάτων του στρατού, συνθέτουν μια ζοφερή καθημερινότητα. Οι στυγνές δικτατορίες των στρατηγών Αμπάτζα, Μπαμπαγκίντα κ.ά. της τελευταίας 15ετίας και η επί σειρά ετών κακοδιαχείριση του άφθονου φυσικού και ορυκτού πλούτου της Νιγηρίας, από τις διεφθαρμένες τοπικές και ομοσπονδιακές Αρχές, δημιουργούν γόνιμο έδαφος για τη γέννηση εξτρεμιστικών οργανώσεων. Οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί στις εκθέσεις τους μιλούν για «μια κόλαση» στην οποία ακόμη και ολόκληρα χωριά αφανίζονται απ’ τη μια στιγμή στην άλλη από το χάρτη.

Η Νιγηρία είναι μια από τις μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες του κόσμου και η πλούσια σε ορυκτό πλούτο περιοχή του Δέλτα «ζει» όλη τη χώρα αφού από εδώ προέρχεται το 95% των εξαγωγών και το 76% των εισοδημάτων της.

Οι ιθαγενείς των φυλών Ijaw και Ogoni όμως, που κατοικούν εδώ και αιώνες στο Δέλτα, ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας με εισοδήματα που δεν ξεπερνούν το ένα δολάριο την ημέρα। Η περιοχή είναι βαλτώδης και πνιγμένη στη μόλυνση που προκαλείται από τις συνεχείς διαρροές πετρελαίου και την ανεξέλεγκτη καύση φυσικού αερίου. H θνησιμότητα είναι εξαιρετικά υψηλή εξαιτίας των νοσημάτων που προέρχονται από το μολυσμένο νερό και την ανεπαρκή διατροφή, ενώ στο 80% των περιοχών του Δέλτα δεν υπάρχει οδική πρόσβαση και οι βασικές υποδομές.

Τα τελευταία χρόνια οι ιθαγενείς της περιοχής έχουν συγκροτήσει ένοπλες ομάδες οι οποίες κάνουν διαρκώς επιθέσεις δολιοφθοράς στις εγκαταστάσεις των πετρελαϊκών εταιρειών, τινάζουν τους αγωγούς μεταφοράς πετρελαίου και τις εγκαταστάσεις των εταιρειών στον αέρα, απαγάγουν τους αλλοδαπούς υπαλλήλους τους ζητώντας λύτρα για να τους απελευθερώσουν, τοποθετούν βόμβες σε κινητούς και ακίνητους στόχους. Αίτημά τους είναι «η δικαιότερη κατανομή του πλούτου από το πετρέλαιο».

Τους τελευταίους μήνες, οι ένοπλες αυτές ομάδες κατάφεραν με τις επιθέσεις τους ισχυρό πλήγμα στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες(Shell, Agip, Texaco, Elf, Chevron, Mobil κ।α.) που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Η παραγωγή πετρελαίου μειώθηκε κατά 32% και τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην διεθνή αγορά ενέργειας, έκαναν τη διεθνή κοινότητα να στρέψει το βλέμμα της στο ξεχασμένο Δέλτα του Νίγηρα.

Ένας αντάρτης μου είπε ότι μάχονται εναντίον των πετρελαϊκών εταιρειών και της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης, που σε συνεργασία καταστρέφουν το περιβάλλον των ιθαγενών, τους καταδικάζουν στην πείνα και τον αφανισμό। Είπε πως τα πλούτη αυτού του τόπου τα κλέβουν οι πολυεθνικές και η κυβέρνηση. Ότι τα χρήματα ή φεύγουν στο εξωτερικό ή καταλήγουν στις τσέπες διεφθαρμένων πολιτικών την ώρα που ο λαός του Δέλτα «που θα έπρεπε να ζει σαν πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας, είναι βουτηγμένος στην εξαθλίωση».

«Όλο το Δέλτα μας στηρίζει» συνέχισε και ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του φώναξε: «Για αυτό και είμαστε αήττητοι. Εμείς δεν πεθαίνουμε. Αυτοί (ο στρατός) πεθαίνουν. Ή θα υπάρξει ανάπτυξη στον τόπο μας ή οι πετρελαϊκές θα αναγκαστούν να φύγουν από δω. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Τον αγώνα μας θα τον συνεχίσουν τα παιδιά μας».

Βαμβάκι: Διεθνείς εκτιμήσεις και οι προοπτικές

Σε όλους αρέσουν τα βαμβακερά ρούχα. Αλλά τι γίνεται με τη παραγωγή βαμβακιού στην Ελλάδα; Η καλλιέργεια το 2009 στη χώρα μας βρίσκεται σε οριακά επίπεδα. Οι χαμηλές τιμές σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος παραγωγής, έχουν απογοητεύσει τους βαμβακοπαραγωγούς και απειλούν τον κλάδο με «αφανισμό». Η καλλιεργούμενη έκταση βαμβακιού στην Ελλάδα, την περίοδο 2009/10 παρουσίασε μια μείωση της τάξης του 14% σε σχέση με πέρυσι, με τα καλλιεργούμενα χωράφια να ανέρχονται σε 2,15 εκατ. στρέμματα. Για την ίδια περίοδο στην Ισπανία είχαμε αύξηση των εκτάσεων κατά 13%, με τα καλλιεργούμενα χωράφια να ανέρχονται σε 0,6 εκατ. στρέμματα.

Με βάση τις τελευταίες εκτιμήσεις η παγκόσμια παραγωγή βαμβακιού κατά τη νέα εμπορική περίοδο 2009-10 προβλέπεται να διατηρηθεί σχεδόν σταθερή στα περσινά επίπεδα (23,4 εκατ। τόνοι φέτος, έναντι 23,6 εκατ. τόνοι πέρσι). Παρότι η διεθνής κατανάλωση του προϊόντος να αυξηθεί, σε σχέση με την προηγούμενη εμπορική περίοδο (23,3 εκατ. τόνοι, έναντι 22,9 εκατ. τόνων), τα αποθέματα στο τέλος της εμπορικής περιόδου 2009 - 10 θα είναι ελαφρώς αυξημένα σε σχέση με τα τρέχοντα αποθέματα. Ο συνδυασμός όλων αυτών οδηγεί τη Διεθνή Συμβουλευτική Επιτροπή Βαμβακιού στην εκτίμηση ότι η μέση διεθνής τιμή του προϊόντος θα είναι μειωμένη κατά 10% περίπου κατά τη νέα εμπορική περίοδο. Ένας από τους λόγους μείωσης της παγκόσμιας παραγωγής, είναι και η μεγάλη αστάθεια που παρατηρήθηκε το 2008 στην αγορά βάμβακος, με την τεράστια διαφορά μεταξύ της υψηλότερης και της χαμηλότερης τιμής του Δείκτη Α, δηλαδή στα 90 και στα 52 (περίπου) σεντς/λίμπρα αντίστοιχα. Πρόκειται για μία απόκλιση της τάξης των 38,20 σεντς/λίμπρα, μία τεράστια διαφορά, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς τις πολύ μικρότερες διακυμάνσεις του 2007 (απόκλιση υψηλότερης και χαμηλότερης τιμής της χρονιάς στα 17,65 σεντς) και του 2006 (στα 7,85 σεντς).

Το βαμβάκι στην Ελλάδα

Τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η βαμβακοκαλλιέργεια στην χώρα μας είναι:

• υψηλό κόστος παραγωγής
• έλλειψη ταυτότητας του παραγόμενου προϊόντος
• έλλειψη στρατηγικής στην στήριξη του προϊόντος όπως η σύνδεση παραγωγή - μεταποίηση - αγορά - τιμές

Για να διασφαλιστεί το μέλλον ενός τόσο σημαντικού για την ελληνική αγροτική οικονομία προϊόντος, θα πρέπει να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητά του, τόσο στην εσωτερική όσο και στη διεθνή αγορά. Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας απαιτεί την εφαρμογή μιας σειράς μέτρων που θα καλύπτουν όλους τους τομείς της παραγωγικής διαδικασίας, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής, τη βελτίωση της ποιότητας και την τυποποίηση του προϊόντος για την καλύτερη τοποθέτηση του στην αγορά. Από τους παραπάνω στόχους εξαρτάται η βιωσιμότητα και το μέλλον της Ελληνικής βαμβακοκαλλιέργειας, που σε πολλές περιοχές της χώρας μας αποτελεί ακόμη μονοκαλλιέργεια.

Η παραγωγική διαδικασία που διαμορφώθηκε κάτω από ένα παλαιότερο καθεστώς ενισχύσεων, παραμένει στάσιμη. Χρειάζεται μια προσαρμογή στα νέα δεδομένα της αγοράς. Οι επιδοτήσεις προκάλεσαν από τη μια εφησυχασμό και από την άλλη μια σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας, η οποία έφερε το ελληνικό βαμβάκι, από τις πρώτες στις τελευταίες θέσεις, της διεθνής αγοράς. Η απώλεια της ταυτότητας του ελληνικού βαμβακιού, ως προϊόν καλής και συγκεκριμένης ποιότητας, είχε ως αποτέλεσμα την εκτόπισή του από τις διεθνείς αγορές.

Πρέπει άμεσα να υπάρξει στρατηγικός σχεδιασμός, ώστε να μπορέσει να επανέλθει το προϊόν στις ξένες αγορές. Η συζήτηση για τις επιδοτήσεις είναι κουβέντα «χωρίς ουσία», αφού λίγα χιλιόμετρα μακριά μας, η γειτονική Τουρκία, αποτελεί «κλασσικό» παράδειγμα χώρας στην οποία δεν υπάρχει καμία επιδότηση στο σύσπορο.