Προσοχή στις ευχές που κάνετε

Προϊόντα με Ονομασία Προέλευσης στην Αρχαία Ελλάδα

Στα χρόνια μετά από την εισβολή του Ξέρξη ένας γαστρονομικός πολιτισμός εκπληκτικής περιπλοκότητας αναπτύχθηκε στην Ελλάδα. Ενα από τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του πολιτισμού ήταν και η παράδοση των τοπικών τροφών και κρασιών. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός πως, καθώς η Ελλάδα αποκτούσε συνείδηση και γνώση των φαγητών της, οι τοπικές σπεσιαλιτέ και τα τοπικά επιτεύγματα ήρθαν στην επιφάνεια της συλλογικής γαστρονομικής συνείδησης.

Πελοπόννησος
Οι Ελληνες της Πελοποννήσου είχαν ασφαλώς τα δικά τους αγαπημένα φαγητά και κρασιά. Δυστυχώς όμως από τα κείμενά τους μας έχουν σωθεί ελάχιστα πράγματα. Οι μαρτυρίες που διαθέτουμε από συγγραφείς εκτός της χερσονήσου είναι, επομένως, αδύναμες. Γνωρίζουμε πάντως πως η Αρκαδία ήταν διάσημη για μια μάλλον αμφιβόλου ποιότητος γαστρονομική διάκριση, για το γεγονός δηλαδή ότι τα βελανίδια αποτελούσαν το βασικό είδος διατροφής των κατοίκων της.
Είναι βέβαιο πως υπήρχαν αμπέλια στον Φλιούντα κατά τους ύστερους κλασικούς χρόνους, όπως υπάρχουν και σήμερα: οι αμπελώνες αυτοί είναι οι γνωστοί αμπελώνες της Νεμέας. Οι γόγγροι της Σικυώνας πάλι είχαν κερδίσει τους επαίνους και άλλων συγγραφέων. Αλλά αν πάρουμε το έργο του Αρχέστρατου ως παράδειγμα, ανάμεσα στα εξήντα οκτώ τοπωνύμια που καλύπτουν τον γεωγραφικό χώρο μεταξύ Σικελίας και βόρειας Μαύρης Θάλασσας, όπως τα συναντούμε στα σωζόμενα αποσπάσματα, μόνον δύο είναι πελοποννησιακά. Γαστρονομικώς λοιπόν, αν κρίνουμε τουλάχιστον από τη σωζόμενη λογοτεχνία, η Πελοπόννησος δεν κατείχε περίοπτη θέση στον κλασικό κόσμο. Οχι μόνον οι Αρκάδες, αλλά και οι κοσμοπολίτες Κορίνθιοι ακόμη, δεν ετύγχανον ιδιαιτέρας γαστρονομικής φήμης. Παρ΄ όλο που ήταν η μητρόπολη των Συρακουσών, η Κόρινθος δεν αναφέρεται ούτε μία φορά στα αποσπάσματα του Αρχέστρατου. Στην αγορά τροφίμων της Κορίνθου κατά τον 4ο αιώνα, κατά τα λεγόμενα των Αθηναίων και παρά την ενδεχόμενη αντίφαση που μπορούμε να διακρίνουμε στα λόγια τους, οι ντόπιοι αναζητούσαν με πάθος τα ακριβά ξένα κρασιά, γιατί τα προτιμούσαν από τα δικά τους, παρ΄ όλο που η υπερβολική σπατάλη προκαλούσε την αστυνομική παρέμβαση και την τιμωρία. Για την υπόλοιπη Πελοπόννησο οι πληροφορίες μας είναι ελάχιστες. Η Τεγέα έψηνε το ψωμί της στη στάχτη, η Ηλιδα είχε τις τρούφες της, η Αρκαδία τη ρίγανή της, οι Κλεωνές και η Κόρινθος τα ραπανάκια τους.
Φτάνουμε τώρα στη Σπάρτη όπου, κατά τρόπον άκρως ενδεικτικό, οι μαρτυρίες που διαθέτουμε είναι σχετικά αντιφατικές. Στην αρχαιότητα κυκλοφορούσαν τα χειρότερα ανέκδοτα για το κακό φαγητό και την κακής ποιότητας φιλοξενία της Σπάρτης. Ο «μέλας ζωμός» ήταν θρυλικός. Παρ΄ όλα αυτά, η Σπάρτη διέθετε συντεχνία κληρονομικών μαγείρων, υπάρχουν δε και κάποιες μαρτυρίες, που δεν είναι ευθέως γαστρονομικές και δεν χαρακτηρίζονται από τις συνήθεις κοινοτοπίες, σύμφωνα με τις οποίες οι μάγειροι αυτοί είχαν στη διάθεσή τους πολύ καλής ποιότητας προϊόντα (οι μαρτυρίες αυτές προέρχονται από εγχειρίδια κηπουρικής). Από τα κείμενα αυτά μαθαίνουμε πως διάφορες ποικιλίες μαρουλιών, αγγουριών, μήλων και σύκων είχαν πάρει την ονομασία τους από τη Λακωνία- και πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν μπορούμε να αναφέρουμε ούτε καν τέσσερα ανάλογα παραδείγματα από οποιαδήποτε άλλη ελληνική πόλη. Αν δεν λάβουμε υπόψη μας τις συγκεκριμένες πολιτικο-κοινωνικές συνθήκες της Σπάρτης, δεν είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι μια περιοχή που, όπως γνωρίζουμε, διέθετε καλές γεωργικές εκτάσεις τις οποίες εκμεταλλευόταν ένας μικρός αριθμός γαιοκτημόνων, ήταν προφανώς η πηγή πολλών εκλεκτών ποικιλιών. Για το σπαρτιατικό κρασί γίνονταν κάποια σχόλια κατά την αρχαϊκή περίοδο, αλλά κατά τον 4ο αιώνα το μόνο που βρίσκουμε είναι μια αναφορά, προφανώς ειρωνική, στο σπαρτιατικό ξίδι.

Αττική
Βορείως της Κορίνθου ακούμε επαίνους για τα μήλα (ή μάλλον τα ρόδια) της Σίδης και για τα σύκα των Μεγάρων. Ο βόρειος Σαρωνικός, που προστατευόταν από την Αίγινα, από τα Μέγαρα, περνώντας από την Ελευσίνα και τον Πειραιά, ως το Φάληρο, προσέφερε διάφορες θαλασσινές σπεσιαλιτέ, κυρίως τις μαρίδες και τα άλλα μικρά ψάρια που γίνονται τηγανητά. Κατά τον Χρύσιππο τον Σολέα, ο καλύτερος γαύρος ήταν της Αθήνας, αλλά οι ίδιοι οι Αθηναίοι δεν τον τιμούσαν όπως του άξιζε. Ο Αριστοτέλης διευκρινίζει πως ο καλύτερος γαύρος υπήρχε στη Σαλαμίνα, στον Μαραθώνα και στην περιοχή γύρω από το Θεμιστόκλειον. Η Αθήνα ήταν επίσης φημισμένη για το ψωμί φούρνου και τα γλυκά της αρτοσκευάσματα, που συχνά ήταν ποτισμένα με μέλι (αυτό το μέλι θα είχε φυσικά το άρωμα του θυμαριού του Υμηττού). Τα καλά σύκα προέρχονταν από την Αίγιλα της Αττικής.

Βοιωτία
Το καμάρι της Βοιωτίας, στον βαθμό τουλάχιστον που μπορούμε να εμπιστευθούμε τις αθηναϊκές πηγές, ήταν τα χέλια της Κωπαΐδας. Υπήρχαν επίσης οι βοιωτικές ποικιλίες ραπανιών και αγγουριών, καθώς και το βοιωτικό κριθάρι, που το εκτιμούσαν πολύ στην αρχαιότητα. Η Τανάγρα, όπως και η γειτονική Χαλκίδα, ήταν η πηγή μιας ράτσας κατοικίδιων πουλερικών. Η Ανθηδόνα, στην ακτή της Βοιωτίας, είχε «καλό κρασί και καλό φαΐ», ειδικά μάλιστα μπακαλιάρο. Ο χυλός από σιτάρι και το βοδινό κρέας ήταν τα χαρακτηριστικά προϊόντα της πλούσιας γεωργικής περιοχής της Θεσσαλίας. Οι νεροκολοκύθες της Μαγνησίας επαινούνταν πολύ κατά την αρχαιότητα, όπως άλλωστε και το κρασί της περιοχής. Κρασί άφθονο υπήρχε και στις γειτονικές περιοχές, αφού απέναντι από τις ακτές του Πηλίου βρίσκονται η Σκιάθος και η Πεπάρηθος. Η Καλυδώνα, στη Βορειοδυτική Ελλάδα, και η Αμβρακία, στα βόρεια της Καλυδώνας, διέθεταν εκλεκτά ψάρια. Ανάμεσα στα Ιόνια νησιά, το κρασί της Λευκάδας είχε αρχίσει εκείνη περίπου την εποχή να γίνεται περιζήτητο.

Αιγαίο
Τα νησιά του Αιγαίου ήταν γνωστά για τα ψάρια τους και, επίσης, για τις ποικιλίες κηπευτικών τους. Η Εύβοια, το μεγαλύτερο νησί, ήταν προφανώς η πηγή των αχλαδιών, των μήλων και των κάστανων που έφταναν στην αθηναϊκή αγορά (ευβοϊκόν κάστανον ήταν άλλωστε η κοινή ονομασία των καστάνων). Υπήρχε μια χαλκιδική ποικιλία σύκων, που αργότερα καλλιεργήθηκε και στη δημοκρατική Ρώμη. Η Χαλκίδα, η Ερέτρια και η Κάρυστος, τρεις πόλεις της Εύβοιας, επαινούνται από τον Αρχέστρατο για τα ψάρια τους, όπως και η Δήλος και η Τήνος. Στη Σκύρο παραγόταν το εκλεκτότερο κατσικίσιο γάλα, έτσι τουλάχιστον έλεγε ο Πίνδαρος. Τα αμύγδαλα της Νάξου, το ναξιώτικο κρασί, τα σύκα της Πάρου και της Κιμώλου είχαν αξιόλογη φήμη. Η βασική καλλιεργούμενη ποικιλία κυδωνιών είχε πάρει το όνομά της από την Κυδωνία, στη βόρεια ακτή της Κρήτης, έτσι τουλάχιστον θεωρούσαν γενικώς οι Ελληνες. Υπήρχε επίσης μια κρητική ποικιλία κρεμμυδιών. Κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η Κρήτη έγινε ο σημαντικότερος παραγωγός ιατρικών βοτάνων.

Μακεδονία
Ο Αρχέστρατος γνώριζε τα ψάρια τριών πόλεων του Θερμαϊκού, το καλαμάρι του Δίου, το μιλιοκόπι της Πέλλας και τον γλαύκο της Ολύνθου. Η Μένδη, στη νότια Χαλκιδική, έδινε ένα πασίγνωστο και φημισμένο κρασί. Κρασί παρήγαν επίσης η Σκιώνη και η Τορώνη. Η Τορώνη μάλιστα διέθετε και μια ποικιλία καρχαρία που άρεσε ιδιαίτερα στον Αρχέστρατο. Στην ίδια περιοχή, υπήρχαν δύο ψάρια του γλυκού νερού. Το λαβράκι (ή κέφαλος) της λίμνης Βόλβης προσφερόταν ως θύμα σε μια «ετήσια θυσία, ετήσια ψαριά» από τους κατοίκους της περιοχής της Ολύνθου, οι οποίοι, με τον τρόπο αυτόν, προμηθεύονταν παστό ψάρι για όλο τον χρόνο. Τα χέλια του Στρυμόνα γίνονταν επίσης παστά.
Το μεγάλο νησί της Θάσου ήταν επίσης γνωστό για τα μπαρμπούνια, τις σκορπίνες και τα χταπόδια του, για το κριθάρι, τους ξηρούς καρπούς και μια ποικιλία ραδικιών που ονομάζονταν λειοθάσια ή θρακιώτικα. Μια ποικιλία κρεμμυδιών ήταν γνωστά ως κρεμμύδια της Σαμοθράκης. Η Τένεδος ήταν πηγή ρίγανης. Κατά μήκος των θρακικών ακτών, στα βόρεια και τα ανατολικά της Θάσου, μια σειρά από ελληνικές πόλεις καυχιόντουσαν για το καλό κρασί και το εκλεκτό τους ψάρι: τα Αβδηρα για τους κέφαλους και τις σουπιές τους, η Μαρώνεια για τις σουπιές της, η Ακανθος και ο Αίνος για τα μύδια και τις ύες.

Λέσβος
Η Λέσβος ήταν φημισμένη όχι μόνο για το κρασί της, αλλά και για τη σάλπα της Μυτιλήνης, τα χτένια της Μυτιλήνης και της Μήθυμνας, τις τρούφες της Μυτιλήνης και το κριθάρι της Ερεσού, «λευκότερο κα από το αιθερογεννημένο χιόνι. Αν οι θεοί τρώνε ψωμί (άλφιτα), εκεί πηγαίνει ο Ερμής και τους το αγοράζει» (Αρχέστρατος). Η διαβεβαίωση αυτή ταιριάζει και με τα νομίσματα της Ερεσού, που έφεραν μία κεφαλή Ερμού και ένα στάχυ κριθαριού.

Χίος και Ιωνία
Η Χίος ήταν μια άλλη σημαντική οινοπαραγωγική περιοχή· επίσης εκεί είχε αναπτυχθεί μια από τις μεγάλες σχολές μαγειρικής παράδοσης. Αργότερα αποτελούσε πηγή καλών σαλιγκαριών. Η Χίος είχε, ήδη κατά την αρχαιότητα, μεγάλη φήμη για την εξαιρετική της μαστίχα, ενώ στο νησί αυτό βρίσκουμε και μια ποικιλία σύκων.
Απέναντι από τα στενά της Χίου βρίσκονταν οι μικρασιατικές πόλεις Τέως και Ερυθραί, και οι δύο φημισμένες για τα μπαρμπούνια τους, οι Ερυθρές δε και για το ψωμί τους, που ψηνόταν σε πήλινους φούρνους. Ο Αρχέστρατος είχε πολλά να πει για τα θαλασσινά της Εφέσου. Τα μύδια της τα συστήνει και ο διαιτολόγος συγγραφέας Δίφιλος ο Σίφνιος.

Σάμος και Δωδεκάνησα
Ο τόνος της Σάμου, ένα καρκινοειδές της Πάρου και τέσσερα ψάρια που μπορούσε κανείς να βρει στη Μίλητο συστήνονταν επίσης ενθέρμως. Η Μίλητος ήταν προφανώς γνωστή για τα ρεβίθια και το κάρδαμό της. Στο λιμάνι της Τειχιούσσας, κοντά στον φημισμένο ναό των Διδύμων, έβρισκε κανείς μπαρμπούνια. Γαρίδες υπήρχαν, μεταξύ άλλων προϊόντων, στην ιχθυαγορά της Ιασού. Ο Αρχέστρατος συνιστούσε επίσης τα χταπόδια της Καρίας. Η Αστυπάλαια ήταν αργότερα περήφανη για τα σαλιγκάρια της. Η Ικαρία, και αργότερα η Κως και η Κνίδος, ήταν γνωστές για τα κρασιά τους. Από την Κνίδο προερχόταν και μια ποικιλία κρεμμυδιών. Η Κως και η Κάλυδνα παρήγαν εξαίρετο μέλι. Και δεν είναι άσχετο με τα ζητήματα της γαστρονομίας το γεγονός πως στην Κω παράγονταν αρώματα από μαντζουράνα και κυδώνι, ενώ στη Ρόδο έφτιαχναν άρωμα από ζαφορά. Η Ρόδος ήταν σημαντικό νησί για τα θαλασσινά και μεγάλος εξαγωγέας σταφίδας και ξερών σύκων. Στην πρώιμη ελληνιστική περίοδο, το ροδίτικο κρασί έγινε καλύτερα γνωστό. Σύμφωνα με έναν μεταγενέστερο θρύλο, το ροδίτικο ήταν το ένα από τα δύο κρασιά στα οποία αναφέρθηκε ο Αριστοτέλης την ώρα του θανάτου του. Τα ξερά φρούτα της Ρόδου πρέπει πάντως, εν μέρει τουλάχιστον, να προέρχονταν από την απέναντι καρική ακτή, αφού η Καρία ήταν σημαντική πηγή ξερών σύκων κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους.

Βυζάντιο
Τα θαλασσινά,«σκουμπριά και παστά ψάρια»,έφταναν στην υπόλοιπη Ελλάδα από τον Ελλήσποντο.Τα στρείδια της Αβύδου και οι αστακοί του Ελλησπόντου ήταν εξαίρετα.Το ίδιο ήταν και οι τρούφες της περιοχής.Το Βυζάντιο ήταν «λιμάνι όπου ο κόσμος περνά την ώρα του στην αγορά και στο λιμάνι,ζώντας ακόλαστα και έκλυτα και μπεκροπίνοντας στα καπηλειά».Το Βυζάντιο αποκόμιζε σημαντικά κέρδη από την απρόσβλητη εμπορική θέση της πόλης και ήταν γνωστό για ένα ευρύτατο φάσμα θαλασσινών: τόνος,παλαμίδα,ξιφίας,σκάρος. Η Χαλκηδόνα,στην απέναντι ακτή του Βοσπόρου,περηφανευόταν για τις φούσκες και τους κήρυκές της. Το Βυζάντιο έχαιρε τελικά μεγαλύτερης φήμης απ΄ όσο πραγματικά άξιζε: ήταν η υποτιθέμενη πηγή των τροφίμων και των προϊόντων που έφταναν στο Αιγαίο από τα μακρινότερα σημεία της Μαύρης Θάλασσας.
Το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο «Σειρήνια δείπνα: Ιστορία της διατροφής και της γαστρονομίας στην Ελλάδα»,που κυκλοφόρησε το 2001,σε μετάφραση Ελενας Πατρικίου, από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

Δέκα συμβουλές για να περάσετε καλά στις γιορτές

1) Μην ανοίγετε ποτέ την τηλεόρασή σας τα πρωινά, (χαλάει την διάθεση), αν αντέχετε μην την ανοίγετε... ούτε μεσημέρι, ούτε βράδυ.


2) Μην πιστεύετε αυτά που σας λένε οι πολιτικοί, γιατί θα απογοητευτείτε σίγουρα.

3) Όταν βρίσκεστε κοντά σε πολιτικούς ή άλλα δημόσια πρόσωπα να βαστάτε γερά το πορτοφόλι σας γιατί κινδυνεύει.

4) Αν έχετε χωριό να πάτε σε αυτό με άδειοπορτμπαγκάζ και να αναχωρήσετε από αυτό με γεμάτο.

5) Αν το αφεντικό σας ξέχασε να σας δώσει το δώρο μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων, μην πάτε στο γραφείο του να του το ζητήσετε, γιατί το πιθανότερο είναι να σας ζητήσει δανεικά για τις γιορτές.

6) Με τους δικούς σας και τους φίλους σας συνενοηθείτε και αντί για ανταλλαγή δώρωνανταλλάξτε χαρά, γέλιο και αγάπη (το κόστος είναι μηδαμινό).

7) Μην τα βάζετε με τον εαυτό σας για την κατάσταση που σας έχουν φέρει οι πολιτικοί μας άλλα με τους πραγματικούς υπεύθυνους.

8) Μην σκέπτεστε να εγκαταλείψετε την πατρίδα σας για αναζήτηση καλύτερης τύχης στο εξωτερικό, αλλά στείλτε στο διάολο αυτούς που την έφεραν σε αυτή την κατάσταση, και αγωνιστείτε για την καλυτέρευση της.

9) Τώρα που θα είστε στα χωριά σας (όσοι έχετε λεφτά για βενζίνη ή για εισιτήριο) μην αφήσετε τους πολιτικούς να λερώσουν και την ιδιαίτερη πατρίδα σας και να μαυρίσουν τις γιορτές σας (απομονώστε τους)

10) Αν φοβάστε να φύγετε για τα χωριά σας μήπως στην επιστροφή κάποιος σας έχει πάρει τη θέση σας στη δουλειά, μην πανικοβάλλεστε. Έτσι και αλλιώς με την ανοχή των πολιτικών μας, τα αφεντικά σας μπορούν να σας απολύσουν όπου κι αν βρίσκεστε.

500 ευρώ για να ακούσουν τους Στρος Καν και Όλι Ρεν

Πληρώσαμε 36.975 ευρώ τους βουλευτές για να ακούσουν τους Στρος - Καν και Όλι Ρεν. Είναι από τις περιπτώσεις που η οργή ξεχειλίζει. Την ώρα που όλη η Ελλάδα άκουγε με προσοχή τους Ντομινίκ Στρος Καν και Όλι Ρεν να ζητούν νέες περικοπές μισθών, οι βουλευτές που μετείχαν στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής «τσέπωναν» 500 ευρώ έκαστος.. Ένα… μίνι δώρο Χριστουγέννων για τους βουλευτές από το ΔΝΤ ή αποζημίωση για τους 79 βουλευτές που ήρθαν στη δυσάρεστη θέση να απαντήσουν σε ερωτήσεις που τους έθεσαν; Αστεία πράγματα… Οι Έλληνες πολίτες μετρούν κάθε ευρώ που ξοδεύουν, αλλά ο Στρος-Καν, ο Ρεν και η ελληνική παρέα τους έβαλαν στην τσέπη χρήματα που στερείται καθημερινά ο απλός φορολογούμενος. Χρήματα που περικόπηκαν από το μισθό ή τη σύνταξή του. Συνολικά, οι 79 βουλευτές που έδωσαν το «παρών», θα εισπράξουν 30.345 ευρώ ως… «ηθική βλάβη» (;) για αυτά που άκουσαν από τους Ντομινίκ και Όλι. Απίστευτα πράγματα… Το κόστος των βουλευτών που μετέχουν στην Επιτροπή Οικονομική Υποθέσεων μόνο για τις δύο συνεδριάσεις ανήλθε σε 22.950 (όπως διαβάσατε και παραπάνω περίπου 500 ευρώ ο καθένας) ενώ 7.395 στοίχισαν οι βουλευτές της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων (255 έκαστος…) Μάλιστα, ο ερχομός του επικεφαλής του ΔΝΤ, έφερε αρκετές συνεδριάσεις για την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων. Οι βουλευτές συνεδρίασαν τρεις φορές μόνο την Τρίτη! Η πρώτη ξεκίνησε στις 10:00, η δεύτερη στις 14:00 και η τρίτη στις 18:30. Για αυτές τις συμμετοχές τους πήραν τριπλό… μεροκάματο, ήτοι 765 ευρώ το κεφάλι (συνολικά 36.975 ζεστά και μετρητά) ...

Αυξήσεις «φωτιά» στα τρένα

Το νέο της επιχειρησιακό σχέδιο γνωστοποίησε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το οποίο περιλαμβάνει «γενναίες» αυξήσεις στα εισιτήρια, αλλά και περικοπή ζημιογόνων δρομολογίων, με στόχο να ελαχιστοποιήσει το έλλειμμά της στο τέλος του 2011. H εταιρεία, η οποία παράγει ετήσιες ζημιές 235 εκατ. ευρώ περίπου, καλείται να σταθεί, από το 2011, στα «πόδια της», καθώς απαγορεύεται η σύναψη δανείων με εγγύηση το ελληνικό Δημόσιο. Προκειμένου να αυξήσει τα έσοδά της, η τιμή των κοινών αμαξοστοιχιών θα είναι «ανταγωνιστικές» των τιμών των αντίστοιχων δρομολογίων του ΚΤΕΛ. Ενδεικτικά, η τιμή στο δρομολόγιο Θεσσαλονίκη - Καλαμπάκα από 8,90 διαμορφώνεται στα 15 ευρώ, την στιγμή που η τιμή του ΚΤΕΛ για το αντίστοιχο δρομολόγιο είναι 17 ευρώ. Το δρομολόγιο Αθήνα-Θεσσαλονίκη θα διαμορφωθεί στα 39 ευρώ, παρόμοια με το ΚΤΕΛ. Οι τιμές των Inter City αμαξοστοιχιών θα διαμορφωθούν ανάλογα με την ανταγωνιστικότητα της γραμμής. Ενδεικτικά, η τιμή στο δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη, με το Inter City από 36,30 ευρώ διαμορφώνεται στα 55,20 ευρώ και χρόνο ταξιδίου λιγότερο των 5 ωρών. Στο πλαίσιο της υλοποίησης του επιχειρησιακού σχεδίου, η διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανακοινώνει ότι, από το νέο έτος και από την 1η Ιανουαρίου του 2011, αναστέλλονται προσωρινά ζημιογόνα δρομολόγια της Δυτικής Μακεδονίας, της Πελοποννήσου, καθώς και τα διεθνή δρομολόγια.

Προσωρινή Αναστολή – Διακοπή Κυκλοφορίας μέχρι νεωτέρας στις γραμμές:

Αθήνα– Αλεξανδρούπολη – Αθήνα
Θεσσαλονίκη – Φλώρινα – Θεσσαλονίκη
Λάρισα – Καλαμπάκα – Λάρισα
Πάτρα – Πύργος – Καλαμάτα – Πάτρα
Καλαμάτα – Μεσσήνη – ΤΕΙ – Καλαμάτα
Κόρινθος – Τρίπολη – Ναύπλιο – Κόρινθος
Θεσσαλονίκη – Σκόπια – Βελιγράδι – Θεσσαλονίκη
Θεσσαλονίκη – Σόφια – Βουκουρέστι – Θεσσαλονίκη
Θεσσαλονίκη – Κωνσταντινούπολη – Θεσσαλονίκη

Καταλήψεις σε διόδια θα επιτρέπουν διέλευση οχημάτων χωρίς αντίτιμο

Οι γνωστές πλέον επιτροπές αγώνα των πολιτών διαφόρων περιοχών ενάντια στα διόδια ανακοίνωσαν μια σειρά κινητοποιήσεων σε επτά σημεία των εθνικών οδών, με αποκλεισμό των ταμείων των διοδίων, ώστε να περνούν ελεύθερα τα οχήματα χωρίς να πληρώνουν το αντίτιμο οι οδηγοί. Σύμφωνα με την έως τώρα ενημέρωση κατά την κορύφωση της χριστουγεννιάτικης εξόδου (Παρασκευή 24/12) οι επιτροπές αγώνα θα αποκλείσουν τα παρακάτω διόδια:
Ελευσίνας: ώρα 16:00
Αττικής Οδού, Ελευσίνα: ώρα 18:00
Αφιδνών: ώρα 19:00
Τραγάνας: ώρα 16:00
Μώλου: ώρα 15:00
Μοσχοχωρίου: ώρα 16:00
Πολύμυλου Κοζάνης: ώρα 16:00

Φοιτητικές κινητοποιήσεις στην Ιταλία

Πετάξτε τα χάπια και πάρτε πορτοκάλια

Επιστήμονες του πεδίου της διατροφής ανακάλυψαν για ποιον λόγο το να καταναλώσετε ένα πορτοκάλι αποτελεί καλύτερη τακτική από το να πάρετε βιταμίνη C σε χάπι, ή άλλου είδους πολυβιταμίνες. Οπως αναφέρουν οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ στη Γιούτα, το μοναδικό μείγμα αντιοξειδωτικών που περιέχεται στο πορτοκάλι δρα πολύ πιο αποτελεσματικά για τον οργανισμό από το να πάρει κάποιος ξεχωριστά συστατικά του φρούτου υπό μορφή χαπιού. Οι αντιοξειδωτικές ουσίες επιβραδύνουν τη γήρανση των κυττάρων, προστατεύουν από τον καρκίνο και βοηθούν στην πρόληψη των καρδιοπαθειών. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης, επίκουρος καθηγητής Διαιτολογίας και Διατροφής δρ Τόρι Πάρκερ, «πιστεύουμε ότι το μείγμα αντιοξειδωτικών που περιέχεται στο πορτοκάλι είναι αυτό που το κάνει μοναδικό. Το μείγμα αυτό δεν μπορεί να το βρει κάποιος σε μια κάψουλα βιταμίνης C». Ο καθηγητής και οι συνεργάτες του εξέτασαν εάν τα «φαινολικά συστατικά» του πορτοκαλιού, δηλαδή οι βιοχημικές ουσίες που είναι γνωστό ότι διαθέτουν αντιοξειδωτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες- δρουν «συνεργικά». Αυτού του είδους τα βιοχημικά χρησιμοποιούνται από τα ίδια τα φυτά ώστε να προστατεύονται από τη σήψη και τις βιολογικές επιθέσεις. Είδαν πράγματι, όπως αναφέρουν στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Food Science» ότι τα «φαινολικά συστατικά» του φρούτου αποτελούν πράγματι ένα μοναδικό προστατευτικό «κοκτέιλ» για τον οργανισμό. Με βάση και τα νέα ευρήματα, ο δρ Πάρκερ τόνισε ότι «δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι τα φρούτα οφείλουν να είναι το επιδόρπιό μας- πριν τα μπισκότα, τα γλυκά και τα σνακ με ζάχαρη γίνουν τόσο δημοφιλή, τα φρούτα ήταν το γλυκό μας».

Δεν είναι Παλαιστίνιοι, τελικά από που είναι;

Τη διαβεβαίωσή της ότι κανείς από τους δεκάδες συλληφθέντες στα πρόσφατα επεισόδια που σημειώθηκαν στην Πάτρα δεν είναι Παλαιστίνιος, δίνει η Διπλωματική Αντιπροσωπεία της Παλαιστίνης. Σε ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι, στα επεισόδια που σημειώθηκαν στην Πάτρα μεταξύ Αφγανών και φερόμενων ως Παλαιστίνιων, συμμετείχαν πολίτες διαφόρων χωρών, οι οποίοι, κατά την άφιξή τους στην Ελλάδα, δήλωσαν Παλαιστίνιοι και οι ελληνικές αρχές τους προμήθευσαν τα απαραίτητα έγγραφα με την ένδειξη «Παλαιστίνιος», σύμφωνα με τα ισχύοντα περί αυτοπροσδιορισμού του ατόμου ακαθόριστης υπηκοότητας.

Θησαυροί της Θεσσαλονίκης

Το ανατολικό και το δυτικό νεκροταφείο της αρχαίας Θεσσαλονίκης, μια τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική στο Σιντριβάνι με ψηφιδωτά του 5ου μ.Χ. αιώνα, αποθήκες και εργαστήρια του 8ου μ.Χ. αιώνα είναι μόνο μερικά από τα πολύ σημαντικά ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη κατά τη διάρκεια των εργασιών για το μετρό στη Θεσσαλονίκη. Τα αποτελέσματα των ανασκαφών τα τελευταία τέσσερα χρόνια παρουσίασαν σε ειδική εκδήλωση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης η προϊσταμένη της ΙΣΤ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Λ. Αχειλαρά, και η συνάδελφός της από την 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Μ. Παϊσίδου. Οι ανασκαφές της ΙΣΤ’ ΕΠΚΑ έχουν επικεντρωθεί σε τμήματα των δύο νεκροταφείων, ανατολικού και δυτικού, της αρχαίας Θεσσαλονίκης, τα οποία απλώνονταν έξω από τα τείχη της πόλης. Στα δυτικά, μέχρι σήμερα έχουν έρθει στο φως 375 τάφοι (κυρίως λακκοειδείς, αλλά και κιβωτιόσχημοι, καμαροσκεπείς, εγχυτρισμοί και κεραμοσκεπείς), που χρονολογούνται στην ελληνιστική και τη ρωμαϊκή περίοδο. Οι τάφοι ήταν κτερισμένοι με ασημένια και χάλκινα νομίσματα, χρυσά, ασημένια, οστέινα και χάλκινα κοσμήματα, χάλκινα, γυάλινα και πήλινα αγγεία, χάλκινα κάτοπτρα, πήλινα ειδώλια, σιδερένια εργαλεία, χρυσές δάνακες κ.ά. Το ανατολικό νεκροταφείο, που χρησιμοποιήθηκε από τα πρώιμα ελληνιστικά χρόνια μέχρι την υστερορωμαϊκή περίοδο, βρισκόταν έξω από τα ανατολικά τείχη της αρχαίας Θεσσαλονίκης, εκεί όπου χωροθετείται ο σταθμός Σιντριβανίου. Από τα ευρήματα που ήρθαν στο φως ξεχώρισαν οκτώ στεφάνια, τέσσερα με φύλλα ελιάς, που εντοπίστηκαν σε λακκοειδή τάφο, και τέσσερα με φύλλα βελανιδιάς, από λίθινη ταφική θήκη, ενώ συνολικά ερευνήθηκαν 1.652 τάφοι (μόλις οι 47 της ελληνιστικής εποχής), ποικίλης τυπολογίας. Από αυτούς οι 417 βρέθηκαν κτερισμένοι με τα προσωπικά αντικείμενα των νεκρών. Ενα από τα σπουδαιότερα ευρήματα των μέχρι σήμερα ανασκαφών, που ερεύνησε η 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, ήταν η τρίκλιτη βασιλική των παλαιοχριστιανικών χρόνων, που ήρθε στο φως στην περιοχή του Σιντριβανίου και στο εσωτερικό της βρέθηκαν τρία ψηφιδωτά δάπεδα του 5ου αιώνα μ.Χ. Η βασιλική, διαστάσεων 17,6 Χ 11,5 μ., θα μεταφερθεί σε χώρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, πιθανότατα έξω από τη Θεολογική Σχολή, προκειμένου να συμβάλει στη διδασκαλία των φοιτητών. Σημειώνεται ότι στο Αλκαζάρ, στη συμβολή των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου, αναμένεται να δημιουργηθεί μουσείο των ευρημάτων των ανασκαφών του μετρό, ενώ μερικοί από τους πιο χαρακτηριστικούς τάφους όλων των περιόδων και των τύπων έχουν αποσπαστεί από τον χώρο της ανασκαφής, προκειμένου να εκτεθούν μελλοντικά στους σταθμούς όπου βρέθηκαν.