Μάχη γιγάντων στην παγκόσμια αγορά λιπασμάτων

Σε πολιτικό παιχνίδι μετατράπηκε η επιχειρηματική κόντρα των δύο διεθνών κολοσσών παραγωγής καλίου. Η Ρωσία φαίνεται να στηρίζει τον στρατηγικό της εταίρο, τους Λευκορώσους, στην κόντρα τους με Ρώσους ολιγάρχες. Σκληρός επιχειρηματικός πόλεμος, στον οποίο όμως εμπλέκονται ενεργά κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες έχει ξεσπάσει από το καλοκαίρι στη διεθνή αγορά λιπασμάτων, ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές στο χρηματιστήριο παραγώγων. Πρωταγωνιστές δύο εταιρίες-κολοσσοί του χώρου, η Ρωσική Uralkali και η Λευκορωσική Belaruskali.

Οι δύο εταιρίες μέχρι τον περασμένο Ιούλιο ήταν ενωμένες σε κοινοπραξία με την οποία ήλεγχαν το 40% της παγκόσμιας παραγωγής καλιούχων λιπασμάτων (λιπάσματα για τη γη, τα οποία χρησιμοποιούνται κατά κόρον από τους αγρότες σε όλο τον κόσμο). Ένα καρτέλ το οποίο έσπασε όταν η Ρώσοι κατηγόρησαν τους Λευκορώσους εταίρους τους οτι εξάγουν χωρίς την άδεια του κοινού κονσόρτσιουμ, σχετικά προϊόντα, με αποτέλεσμα να ζημιώνεται η ρωσική πλευρά.

Ο πόλεμος του καλίου ξεκίνησε τις τελευταίες ημέρες του Ιουλίου, όταν η Uralkali ανακοίνωσε το τέλος της συνεργασίας με την Belaruskali και κατά πρώτο λόγο τη διακοπή των κοινών πωλήσεων λιπασμάτων μέσω της Λευκορωσικής Ένωσης Ποτασίου (Belarus Potash Corporation ή ΒPC), ενός από τα δύο καρτέλ που ελέγχουν απολύτως την παγκόσμια αγορά.

Μετά τη διάσπαση η στρατηγική μάρκετινγκ της Uralkali διαφοροποιήθηκε τελείως. Προηγουμένως, η εταιρία εξήγαγε λιπάσματα βάσει της αρχής «οι τιμές είναι σημαντικότερες από την ποσότητα» και προτιμούσε τη μείωση της παραγωγής από το να κάνει έκπτωση στους πελάτες. Πλέον, η Uralkali ανακοίνωσε την αύξηση της παραγωγής ως και 100% και άρχισε σχεδιασμένα να ρίχνει τις τιμές, που από 400 δολάρια ο τόνος, σύμφωνα με δηλώσεις του γενικού της διευθυντή Βλαντισλάβ Μπαουμγκέρτνερ, θα μπορούσε να πέσει και κάτω από τα 300. Σε μια τέτοια περίπτωση οι οικονομικές απώλειες στον κρατικό προϋπολογισμό της Λευκορωσίας  θα ήταν περισσότερες από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως.

Λάδι στη φωτιά έριξε το γεγονός ότι η εταιρία σχεδόν αμέσως μετά την ανακοίνωση της διακοπής των εμπορικών σχέσεων με τη Λευκορωσία, υπέγραψε συμβόλαιο για την παράδοση 500 χιλιάδων τόνων καλίου στην Κίνα μέχρι το τέλος του έτους.

Η αγορά αντέδρασε άμεσα στην κίνηση της Uralkali. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Reuters, το οποίο επικαλείται πηγές στις κρατικές αρχές της Ινδίας, «όλοι οι προμηθευτές καλίου συμφώνησαν να ρίξουν τις τιμές στα τρέχοντα συμβόλαια». Σε μια από τις μεγαλύτερες αγορές καλίου, αυτή της Βραζιλίας, οι τιμές όψεως έπεσαν από τα 450 στα 370 δολάρια ο τόνος και όπως επισημαίνει το Reuters, αναμένεται περεταίρω μείωση. Όπως αναφέρουν οι αναλυτές του πρακτορείου, οι κινέζοι εισαγωγείς πιέζουν έντονα το έτερο καρτέλ, την βορειοαμερικανική Canpotex, (μέλη της οποίας είναι η PotashCorp of Saskatchewan, η Agrium and η Mosaic) ελπίζοντας να πετύχουν μια τιμή γύρω στα 320 δολάρια τον τόνο, ενώ οι εισαγωγείς από τη Μαλαισία και την Ινδονησία που παρατηρούν την ανάπτυξη της Κίνας, ευελπιστούν σε μια τιμή περίπου στα 330-340 δολ. τον τόνο, σε σύγκριση με τα 400-420 δολ. πριν την πτώση της Belarus Potash Corporation. Σύμφωνα με στοιχεία που παρέθεσαν πηγές της Kommersant, η Uralkali βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για την προμήθεια λιπάσματος προς την Κίνα αντί 325 δολάρια τον τόνο, και λίγο ακριβότερα στην Ινδία.

Ενώ όμως αυτό το επίπεδο τιμών φαντάζει αρκετά αποδεκτό για την Uralkali με το χαμηλό κόστος παραγωγής το οποίο διαθέτει, από την άλλη, για πολλούς ευρωπαϊκούς φορείς, τους βορειοαμερικάνους της Canpotex καθώς και για την Belaruskali που έχει υψηλότερο κόστος παραγωγής, αυτές οι τιμές δεν είναι ανταγωνίσιμες.

Έτσι, το παιχνίδι άρχισε να παίζεται σε άλλα επίπεδα. Στα τέλη Αυγούστου συνελήφθη στο Μινσκ ο Ρώσος γενικός διευθυντής της Uralkali, Βλαντισλάβ Μπαουμγκέρτνερ, ο οποίος είχε αφιχθεί στη χώρα για διαπραγματεύσεις ύστερα από προσωπική πρόσκληση του πρωθυπουργού της Λευκορωσίας, Μιχαήλ Μιασνικόβιτς. Πράγματι ξεκίνησε την επίσκεψή του με συνάντηση με τον πρωθυπουργό, αλλά κατέληξε κρατούμενος, αφού σε βάρος του εκκρεμούσε δίωξη για κατάχρηση εξουσίας κι αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως δέκα ετών. Οι λευκορώσικες αρχές τον θεωρούν υπεύθυνο για τις ζημιές εκατομμυρίων δολαρίων, που υπέστη η Belaruskali.

Η ανακριτική υπηρεσία της Λευκορωσίας του πρόσαψε κατηγορίες για υπέρβαση καθηκόντων βασιζόμενη στο γεγονός ότι ο Μπαουμγκέρτνερ ηγείτο του εποπτικού συμβουλίου του κονσόρτσιουμ της Λευκορωσικής Ένωσης Ποτασίου. Επίσης, το Μινσκ πρόβαλε επίσημες αξιώσεις ποινικού χαρακτήρα προς τον Σουλεϊμάν Κερίμοφ και σε τέσσερις ακόμη τοπ μάνατζερ της Uralkali, ζητώντας από την Ιντερπόλ να ανακηρυχθούν όλοι ως Κατόπιν αυτού, ο τοπικός πόλεμος του καλίου μεταφέρθηκε σε πολιτικό επίπεδο και άρχισε αναπάντεχα να εξελίσσεται εντελώς εναντίον της Uralkali. Ρώσοι αξιωματούχοι και επιχειρηματίες, μεταξύ αυτών και ο πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός και επικεφαλής της Rosneft, Ίγκορ Σέτσιν, καθώς και ο επικεφαλής της Sberbank, Γκέρμαν Γκρεφ, επισκέφθηκαν το Μινσκ εκφράζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την υποστήριξή τους προς τον στρατηγικό σύμμαχο της Ρωσίας. Η επακόλουθη πώληση των μετοχών της Uralkali από τον Σουλεϊμάν Κερίμοφ είναι πιθανό να οδηγήσει στην επανένωση με την Belaruskali και στη μερική επιστροφή στην παλιά στρατηγική της εταιρίας. καταζητούμενοι.

Τι πρέπει να προσέχεις μιλώντας με Ρωσίδες

Τη δεκαετία του 1960, η αργκώ εμπλουτιζόταν κυρίως χάρη στα δάνεια από τα αγγλικά. Και δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη την εποχή βρέθηκε σε ευρεία χρήση η λέξη “γκερλά”. Το “girl” ακουγόταν συχνά λόγω και των πολλαπλών επαναλήψεών του στο ομώνυμο τραγούδι των Beatles, του μοναδικού τραγουδιού που κυκλοφόρησε τότε στην ΕΣΣΔ σε βινύλιο (μετά τον τίτλο “Κοπέλα” ακολουθούσε το σχόλιο: “Λαϊκοί στίχοι και μουσική, ερμηνεύει μουσικό συγκρότημα”, χωρίς να αναφέρεται το όνομά του).

Ταυτόχρονα με τη λέξη “γκερλά”, η αργκώ αφομοίωσε και την ντόπια λέξη “τιόλκα”, που σημαίνει νεαρή αγελάδα. Και παρότι φαίνεται ότι δεν είναι και τόσο κολακευτικό για μια κοπέλα (“αγελάδα” αποκαλείται συνήθως μια παχύσαρκη γυναίκα), εδώ το θετικό στοιχείο παρουσιάζει πρώτα απ' όλα ο φωνητικός συνειρμός με τη λέξη “τέλο” (“σώμα”). Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συγγραφέας Σεργκέι Μινάεφ έδωσε τον τίτλο “ The Τιόλκι” στο μυθιστόρημά του, που είναι ένα από τα δημοφιλή μυθιστορήματα των τελευταίων χρόνων, και συνδύασε τη λέξη από τη ρωσικό αργκώ με το αγγλικό άρθρο.

Εντούτοις, αν προσφωνήσετε καταπρόσωπο μια κοπέλα “τιόλκα”, θα την προσβάλλετε. Ως υποκοριστικά χρησιμοποιούνται συνήθως άλλες μεταφορές από το ζωικό βασίλειο, όπως το “ζάϊκα” (λαγουδάκι) ή “κίσκα” (γατούλα). Αξίζει να σημειωθεί ότι στα ρωσικά η λέξη “γατούλα” δεν έχει το ίδιο πονηρό νόημα όπως το αγγλικό “pussy”. Γι' αυτό όταν οι αντίπαλοι του σκανδαλώδους συγκροτήματος Pussy Riot ισχυρίζονται ότι η ονομασία του ακούγεται στα ρωσικά απρεπώς, οι υποστηρικτές του αντιλέγουν ότι πρόκειται απλώς για γάτες.

Οι παρομοιώσεις με σκύλους καλύτερα να αποφεύγονται. Η λέξη “σούκα” (σκύλα) είναι σκληρή (στα όρια του ανεκτού) βρισιά.

Μια άλλη, μη αποδεκτή στο δημόσιο λόγο βρισιά προέρχεται από την παλιά λέξη “μπλουντ” (ακολασία), και αναφέρεται σε μια εύκολη γυναίκα, που έχει όρεξη να πηγαίνει με άντρες. Το ανάλογο αυτής της λέξης στην κοινή γλώσσα, αν και το ίδιο προσβλητικό, είναι το “σλιούχα”. Ωστόσο την εποχή της περεστρόικα, στα τέλη του 1980, η περιφρονητική αντιμετώπιση των ιερόδουλων υποχώρησε μπροστά στην συμπόνοια, ακόμη και τον φθόνο. Η αλήθεια είναι ότι η νεαρές κοπέλες που “εξυπηρετούσαν” ξένους τουρίστες σε ακριβά ξενοδοχεία, κέρδιζαν σε μια νύχτα ποσά ίσα με τους μηνιαίους μισθούς των γονιών τους.

Κοζάκοι: Οι νέοι «Σπαρτιάτες» της Ρωσίας

Ακόμη και στους πιο λεπτομερείς χάρτες δεν θα μπορέσετε να βρείτε το κοζάκικο χωριό Αλεξάντροβσκαγια. Στη δεκαετία του 1960, συμπεριλαμβανόταν στο Ροστόφ στον Ντον (1100 χλμ. νότια της Μόσχας) και τότε, ο πληθυσμός των Κοζάκων ανερχόταν σε περίπου 13.000. Το 1991, επέστρεψε στους χάρτες με το νέο νομικό καθεστώς. Σήμερα στο χωριό λειτουργεί μια πραγματική κοζάκικη διμοιρία ασφάλειας σε εθελοντική βάση. Ο αντρικός πληθυσμός, νέοι και ηλικιωμένοι, χειρίζονται αριστοτεχνικά το σπαθί και το μαστίγιο, ενώ τα παιδιά κατακτούν τον κοζάκικη κουλτούρα μέσα από τα τοπικά αθλητικά σχολεία. 

Οι Πολωνοί κρατούν ανοικτή την υπόθεση του εγκλήματος στο Κατίν

Η Πολωνία δεν είναι ικανοποιημένη από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την «υπόθεση Κατίν» που αφορά τις εκτελέσεις Πολωνών στρατιωτικών από τις σοβιετικές υπηρεσίες καταστολής. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) εξέδωσε στις 21 Οκτωβρίου την πολυαναμενόμενη απόφαση για την υπόθεση του Κατίν, η οποία πάντως αποδείχθηκε ασαφής. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ρωσία παραβίασε τις υποχρεώσεις της κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης που αφορούσε την εκτέλεση το 1940 χιλιάδων πολωνών αιχμαλώτων από τις δυνάμεις της Λαϊκής Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων (NKVD). Ταυτόχρονα, όμως, δεν την υποχρέωσε να επαναλάβει τις έρευνες.

Οι Πολωνοί εμπειρογνώμονες δηλώνουν βέβαιοι ότι αν στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν μπει μια τελεία, αυτή θα συνεχίσει να αμαυρώνει τις σχέσεις της Βαρσοβίας με τη Μόσχα. Οι Ρώσοι νομικοί από την πλευρά τους θεωρούν ότι οι ρωσικές αρχές, για ιδεολογικούς λόγους, δεν έχουν συμφέρον να οδηγήσουν τις έρευνες ως το τέλος.

Η τελική απόφαση που εξέδωσε η Μεγάλη Συνέλευση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου σε μια από τις πιο ηχηρές αγωγές κατά της Ρωσίας, δηλαδή των καταγγελιών των συγγενών των θυμάτων του Κατίν, απεδείχθη ευνοϊκή για τη Μόσχα.

Για τους εξής λόγους:

Το Δικαστήριο δεν αναγνώρισε τη Ρωσία ως υπαίτιο για την παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα («Απαγόρευση της απάνθρωπης είτε μειωτικής για την αξιοπρέπεια συμπεριφοράς»). Οι ενάγοντες, δηλαδή οι οικογένειες των εκτελεσθέντων κοντά στο Σμολένσκ πολωνών αξιωματικών, είχαν αναφέρει ότι «δοκιμάζουν αισθήματα έντονης οδύνης λόγω της αδιαφορίας των ρωσικών αρχών στις προσπάθειές τους να βρουν πληροφορίες για την τύχη των συγγενικών τους προσώπων». Οι δικαστές έφτασαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι τον Μάιο του 1998, όταν η Ρωσία επικύρωσε τη Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, «δεν υπήρχαν πλέον αμφιβολίες σχετικά με το τι συνέβη στους πολωνούς αιχμαλώτους». «Παρότι δεν βρέθηκαν όλες οι σοροί, ο θάνατός τους επιβεβαιώθηκε από τις σοβιετικές, ενώ κατόπιν και από τις ρωσικές αρχές, και κατέστη ένα ιστορικό γεγονός», αναφέρεται στην απόφαση του Δικαστηρίου.

Το Δικαστήριο αρνήθηκε να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα της έρευνας που πραγματοποίησαν οι ρωσικές αρχές για την υπόθεση Κατίν. Η Γενική Στρατιωτική Εισαγγελία το 2004 έκλεισε την υπόθεση που είχε ανακινήσει το 1990, χωρίς να ανακοινώσει τα ονόματα των ενόχων και δίχως να αναγνωρίσει ως παθόντες τους συγγενείς των νεκρών. Στο Στρασβούργο οι οικογένειες των θυμάτων προσπάθησαν να αποδείξουν ότι η έρευνα που πραγματοποιήθηκε ήταν αναποτελεσματική και απαίτησαν την επανάληψή της. Οι ενάγοντες επικαλέστηκαν το άρθρο 2 της Σύμβασης («Δικαίωμα στη ζωή»). Ωστόσο, οι δικαστές αποφάσισαν ότι το θέμα αυτό δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές τους.

Σύμφωνα με τον ειδικό του Πολωνικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, Εουγκένιους Σμολάρ, «όσο δεν μπαίνει μια τελεία στην υπόθεση του Κατίν, αυτή θα αμαυρώνει τις σχέσεις των δύο χωρών, όχι τόσο σε κρατικό επίπεδο αλλά σε επίπεδο κοινής γνώμης». Εξηγεί δε, ότι «στην Πολωνία είναι πολλοί εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν τη λογική της Ρωσίας. Μερικές φορές αυτή προβαίνει σε θετικά βήματα, δηλαδή εκφράζει τη συγγνώμη της, παραδίδει υλικό, ενώ άλλες φορές ενεργεί κατά τον σοβιετικό τρόπο, όπως συμβαίνει με το θέμα της απόφασης της Γενικής Στρατιωτικής Εισαγγελίας. Όσο αυτό συνεχίζεται, οι επικριτές της Ρωσίας στην Πολωνία θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος». Την στιγμή που η Ελλάδα έχει κλείσει εδώ και χρόνια την υπόθεση των αγνοουμένων της Κύπρου οι Πολωνοί κρατούν υψηλά το θέμα του Κατίν.

Αυτάρκεια αναζητά η Αρμενία στα τρόφιμα

Το ποσοστό αυτάρκειας της Αρμενίας στον τομέα της διατροφής και παραγωγής τροφίμων πρόκειται να κυμανθεί περίπου στο 60%, κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει το τελευταίο ενημερωτικό δελτίο του γραφείου εμπορικών και οικονομικών υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στην Αρμενία, οι περισσότερο προβληματικοί τομείς είναι αυτός των πουλερικών (επάρκεια 20%), των σιτηρών (35%) και του χοιρινού κρέατος (40%). Αντίθετα αναμένεται ικανοποιητική επάρκεια στην παραγωγή γαλακτοκομικών, πατατών, φρούτων και ειδικότερα καρπουζιών και σταφυλιών, αυγών, μοσχαρίσιου και κατσικίσιου κρέατος. Το Υπουργείο Γεωργίας έχει εξαγγείλει την εφαρμογή περίπου 60 μέτρων που αποβλέπουν στην αύξηση της παραγωγικότητας του αγροτικού τομέα, με τον στόχο να πλησιάσει η επάρκεια το ποσοστό 80 - 85% μέχρι το 2020.

Οι ΗΠΑ δεν αφήνουν Λατινοαμερικανούς να πάνε στον ΟΗΕ

Πέντε πολίτες του Ισημερινού, που προτίθεται να παρουσιάσουν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ μια έκθεση σχετικά με την περιβαλλοντική ρύπανση για την οποία ευθύνεται η αμερικανική πετρελαϊκή εταιρεία Chevron-Texaco, δεν κατάφεραν να αποκτήσουν θεώρηση εισόδου στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εξωτερικών του Ισημερινού, η Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Κίτο επέστρεψε τα διαβατήρια των πολιτών του Ισημερινού, χωρίς να δώσει καμία εξήγηση. «Ο Ισημερινός εκφράζει τη δυσαρέσκειά του προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ, για το γεγονός της άρνησης της θεώρησης εισόδου σε πέντε πολίτες με ειδικά διαβατήρια, που εκδίδονται από το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας» - αναφέρεται σε μια δήλωση του Υπουργείου Εξωτερικών του Ισημερινού.

Το Αζερικό αέριο δεν θα ζεστάνει την Ευρώπη

Το Αζερμπαϊτζάν ολοκληρώνει τις διαπραγματεύσεις του με την Ευρώπη τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους καταναλωτές για προμήθεια φυσικού αερίου από το δεύτερο τμήμα του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ. Είναι γνωστό ότι το φυσικό αέριο θα διοχετεύεται μέσω του Ύπερ-Αδριατικού αγωγού (Trans-Adriatic Pipeline) (TAP), που οι εργασίες κατασκευής του βρίσκονται τώρα στην αιχμή τους κια ο οποίος θα περάσει και από την Ελλάδα. Το αέριο ανήκει σε Αμερικανικές επιχειρήσεις.

Εξάλλου, το Αζερμπαϊτζάν έχει επιλέξει την οδό μεταφοράς του φυσικού αερίου του το περασμένο καλοκαίρι. Το γαλάζιο αέριο από το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ θα διοχετεύεται μέσω του κατασκευαζόμενου αγωγού TAP, και περνώντας μέσα από τα εδάφη της Ελλάδας και της Αλβανίας, καθώς επίσης και μέσα από την Αδριατική Θάλασσα θα φτάσει στη νότια Ιταλία και πιο πέρα - στη Δυτική Ευρώπη. Ο TAP θα ανταγωνίζεται με το Νότιο ρεύμα της Γκαζπρόμ. Ωστόσο, λόγω της μείωσης της παροχής φυσικού αερίου προς την Ευρώπη από άλλες χώρες, π.χ. από την Αλγερία, η αγορά αυτή θα τους χωρέσει όλους.

Το κοίτσμα Σαχ Ντενίζ, που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Κασπίας Θάλασσας κοντά στο Μπακού, αξιοποιείται από το 2006. Το απόθεμά του ξεπερνά τα 3 εκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου. Το εξορυσσόμενο στο πρώτο στάδιο καύσιμο, εξάγεται μέσω του αγωγού Μπακού-Τιφλίδα-Τσεϊχάν στην Τουρκία.

Στην κατασκευή του δεύτερου αγωγού για το Σαχ Ντενίζ συμμετέχουν μερικές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μεταξύ αυτών είναι η εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν SOCAR, η βρετανική BP, η γαλλική Total, η νορβηγική Statoil και και η Fluxys, που είναι ο μεγαλύτερος διαχειριστής της διέλευσης του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.

Μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του, o TAP θα διοχετεύει 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, με δυνατότητα επέκτασης σε 20 δισεκατομμύρια. Για σύγκριση, η ισχύς του Νότιου ρεύματος, που προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία ύστερα από δύο χρόνια, θα είναι τρεις φορές μεγαλύτερη - 63 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.

Σε σχέση με αυτό ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ιδρύματος Εθνικής Ενεργειακής Ασφάλειας Κονσταντίν Σίμονοφ είπε: «Στην ευρωπαϊκή αγορά θα έρθουν μόνο 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα – γελοίες ποσότητες. Εκτός απ’ αυτό, αν πάρουμε τις τρέχουσες τιμές του ρωσικού φυσικού αερίου - θα ήταν φθηνότερο. Ο ρυθμός έναρξης σε λειτουργία της δεύτερης διακλάδωσης είναι πολύ μικρός. Το Αζερμπαϊτζάν έχει αρκετά πολύπλοκες σχέσεις με την BP, και συνεχώς αναβάλλεται το αναμενόμενο χρονοδιάγραμμα έναρξης της λειτουργίας του. Το Αζερμπαϊτζάν μιλάει για το 2018, αλλά αυτό είναι μάλλον απίθανο. Είναι καλύτερα να μιλάμε για τα έτη 2021-2022».

Όπως προκύπτει από τις δηλώσεις της ηγεσίας του Αζερμπαϊτζάν, η χώρα σχεδιάζει μέσα τα επόμενα χρόνια να αυξήσει σημαντικά τις προμήθειες φυσικού αερίου προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μα, δεν είναι αδύνατο να μην επιστήσουμε την προσοχή στην έλλειψη συγκεκριμένων στοιχείων.

Το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν έχει προοπτικές στην Ευρώπη – εκεί πραγματικά περιμένουν την έναρξη της παροχής του. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ακόμη αυθεντικές πληροφορίες ακόμα και για την τιμή του. Οι έρευνες του δεύτερου τμήματος του Σαχ Ντενίζ έδειξαν ανάμεικτα αποτελέσματα. Δεν είναι ακόμα σαφές αν υπάρχει εκεί ή όχι φυσικό αέριο και αν θα είναι επικερδές για την εξόρυξή του και αποδεκτό ως προς τη τιμή του για τους Ευρωπαίους καταναλωτές.

Χάρισαν την φέτα στον Καναδά

Απογοητευτική ήταν για τα ελληνικά συμφέροντα η συνεδρίαση του κολεγίου των Επιτρόπων, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη (4/9/2013), στις Βρυξέλλες, με θέμα την εμπορική συμφωνία της ΕΕ με τον Καναδά, που έφερε προς συζήτηση ο Βέλγος Επίτροπος αρμόδιος για θέματα εμπορίου κ. Κάρελ Ντε Χυχτ. Τελικά αποφασίστηκε ότι στις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία ελευθέρου εμπορίου η Κομισιόν δεν θα επιμείνει στην απαίτηση να μην επιτρέπεται η παραγωγή προϊόντων με ονομασίες προέλευσης (ΠΟΠ, ΠΓΕ κ.α.), όπως η ελληνική φέτα ή η ιταλική γκοργκοντζόλα από Καναδούς παραγωγούς. Έτσι οι Καναδοί κτηνοτρόφοι θα μπορούν να παράγουν τυρί από αγελαδινό γάλα με την ονομασία «φέτα», όπως γίνεται μέχρι σήμερα, το οποίο, μετά την επίτευξη συμφωνίας ελευθέρου εμπορίου, θα μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα στις ευρωπαϊκές αγορές. Κατά τη συνεδρίαση, η συμμαχία που δημιουργήθηκε από τους Επιτρόπους της Ελλάδας κ. Μαρία Δαμανάκη, της Ιταλίας κ. Αντόνιου Ταγιάνι, της Γαλλίας κ. Μισέλ Μπαρνιέ αλλά και της Ρουμανίας κ. Ντάσιαν Τσιόλου, δεν κατάφερε να περάσεις τις απόψεις της απέναντι στην πλειονότητα των επιτρόπων, που υπογράμμισαν ότι τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ διασφαλίζονται με τη συγκεκριμένη συμφωνία. Η μόνη υποχώρηση που έγινε από τον Επίτροπο Εμπορίου ήταν ότι δεν θα μπορεί στον Καναδά να παράγεται τυρί «φέτα» σε άλλες γαλακτοβιομηχανίες πέραν των δύο που ήδη υπάρχουν. Ακόμη μετά από πολλές πιέσεις δέχτηκε ότι το προϊόν δεν θα ονομάζεται «ελληνική φέτα» αλλά μόνο «φέτα». Η εμπορική συμφωνία της ΕΕ με τον Καναδά αναμένεται να συζητηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο στο τέλος Σεπτεμβρίου. Σε περίπτωση που η εμπορική συμφωνία περάσει από το Ευρωκοινοβούλιο, η τελική έγκριση θα δοθεί στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ το Νοέμβριο ή το Δεκέμβριο του 2013.

Αλβανοί πολεμούν με τους ισλαμιστές στη Συρία

"Πολλοί Αλβανοί πολεμούν στη Συρία, αλλά αποτελούν μέρος των ριζοσπαστικών ισλαμικών ομάδων και όχι του Ελεύθερου Συριακού Στρατού που μάχεται ενάντια στον πρόεδρο Μπασαρ αλ Άσαντ" δήλωσε στην εκπομπή "Wake Up" στο τηλεοπτικό κανάλι Top Channel των Τιράνων ένας από τους διοικητές των ανταρτών στην πόλη της Idlebit. Ο Αχμαντ Τραντ επιβεβαίωσε αναφορές των μέσων ενημέρωσης σχετικά με τη συμμετοχή πολλών Αλβανών στον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία. Ο Τραντ είπε ότι "στη Συρία έχει πολλούς Αλβανούς που μάχονται εναντίον του καθεστώτος του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, αλλά δεν αποτελούν μέρος των επαναστατών, αλλά των ριζοσπαστικών φονταμενταλιστικών ομάδων που αγωνίζονται να ανατρέψουν τον πρόεδρο Άσαντ και να δημιουργήσουν ένα ισλαμικό κράτος, στο οποίο η Δαμασκός να είναι το κέντρο του χαλιφάτου, όπως χίλια χρόνια πριν".

Τουρκικό δικαστήριο δικαιώνει τον Άσαντ

Σε επίσημη θεσμική παραδοχή, προχώρησε ουσιαστικά η Τουρκία, ότι οι ισλαμιστές αντάρτες προμηθεύονται από την τουρκική επικράτεια απαραίτητα συστατικά για την κατασκευή χημικών όπλων, όπως προέκυψε από δίωξη τουρκικού δικαστηρίου στην περιφέρεια Χατάι.

Επιβεβαιώνεται ότι ομάδες σουνιτών ανταρτών, συνδεόμενες με την Αλ Κάιντα, είχαν παραγγείλει συστατικά απαιτούμενα για την κατασκευή χημικών όπλων, όπως προέκυψε από την δικογραφία στην οποία ένας Σύρος κατηγορούνταν, για την δημιουργία ενός δικτύου υποστήριξης προς εύρεση χημικών όπλων για λογαριασμό των ισλαμιστών ανταρτών.

"Οι ύποπτοι δήλωσαν αθώοι υποστηρίζοντας ότι τα υλικά που προσπάθησαν να αποκτήσουν δεν γνώριζαν ότι μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή του αερίου σαρίν"

Αυτή είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία παραδέχεται, και επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς Ρωσίας-Άσαντ ότι επαναστάτες συνδεόμενοι με την Αλ Κάιντα αποκτούσαν υλικό για την δημιουργία χημικών όπλων, με σκοπό τη χρήση ενάντια στον συριακό στρατό.

Υπενθυμίζουμε ότι οι ΗΠΑ απέκλειαν το γεγονός χρήσης χημικών από τους ισλαμιστές αντάρτες. Η απόφαση του δικαστηρίου αναγνώρισε τον Haitham Qassap σαν αρχηγό αυτού του δικτύου. Δηλαδή δεν μιλάμε για μεμονωμένο περιστατικό, αλλά για ολόκληρο κύκλωμα, και αυτό το λέει τουρκικό δικαστήριο. Η απόφαση λέει ότι ο Haitham Qassap προσπάθησε να προμηθεύσει την Αλ Νούσρα, και της ταξιαρχίες του Αλ Αχραρ του Σαμ, δηλαδή όλα τα καλά παιδιά!