«Όχι» από Συμβούλιο Υπουργών στους καπνοπαραγωγούς

Ένα ξερό «όχι» απάντησε η Κομισιόν και η πλειοψηφία των 27 «εταίρων» μας στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας, στο αίτημα των καπνοπαραγωγών της Ευρώπης και της χώρας μας, που ζητούσαν να μην προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε περικοπή κατά 50% των επιδοτήσεων του καπνού και τελικά τα εν λόγω κονδύλια θα μεταφερθούν στα κοινοτικά προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης του δεύτερου Πυλώνα. Σύμφωνα με πληροφορίες μου την Παρασκευή (21/11) θα υπάρξει συνάντηση όλων των φορέων του καπνού με τον υπουργό για να «δρομολογηθούν» οι επόμενες κινήσεις.

Τελικά η «κυνική» Κομισιόν με την στήριξη των περισσοτέρων κυβερνήσεων της Ε.Ε. μπορεί να μοιράζει τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενων στις Τράπεζες και τις αυτοκινητοβιομηχανίες της, αλλά δεν δείχνει την ίδια θέληση να στηρίξει το εισόδημα των αγροτών της Ευρώπης. Οι καπνοπαραγωγικές χώρες δεν μπόρεσαν, κατά τη συζήτηση, να μεταπείσουν την Επίτροπο, Μαριάν Φίσερ Μπόελ, που εμφανίστηκε αμετακίνητη. Στη συζήτηση στο τραπέζι των υπουργών για το «διαγνωστικό έλεγχο» της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, η αρμόδια για τη γεωργία Επίτροπος, εμφανίστηκε αμετακίνητη για συνέχιση των πριμοδοτήσεων μέχρι το 2013. Απέναντί της είχε τις οκτώ χώρες που παράγουν καπνά στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Βουλγαρία, Πολωνία, Ρουμανία και Ουγγαρία). Η μεγάλη πλειοψηφία, με επικεφαλής τις σκαδιναβικές χώρες και τη Μ. Βρετανία, στάθηκε στο πλευρό της Δανέζας Επιτρόπου. Βέβαια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάχθηκε υπέρ της διατήρησης των πριμοδοτήσεων. Αλλά ο ρόλος του είναι καθαρά συμβουλευτικός στην «δημοκρατική» Ευρωπαϊκή Ένωση που θέλει να παίξει και σοβαρό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία. Συγχρόνως, αποφασίστηκε πως τα αγροκτήματα που είναι επιλέξιμα για ένα μίνιμουμ 5.000 ευρώ για ετήσιες κοινοτικές επιδοτήσεις θα διαθέσουν 5% των κοινοτικών κονδυλίων σε προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης μέχρι το 2012, πέρα από το 5% που ήδη διατίθεται υποχρεωτικά Επίσης, το Συμβούλιο τάχθηκε υπέρ της φιλελευθεροποίησης της αγοράς γαλακτοκομικών. Οι ποσοστώσεις γάλακτος πρόκειται να αυξηθούν για τα επόμενα χρόνια, προτού περικοπούν οριστικά το 2015. Πάντως στην Ελλάδα φουντώνει η διαμαρτυρία των αγροτών που παραμένουν στα μπλόκα σε Αταλάντη, Λαμία και Αγρίνιο, διακόπτοντας περιοδικά την κυκλοφορία στο εθνικό οδικό δίκτυο. Η τροχαία διοχετεύει την κυκλοφορία από παρακαμπτήριες οδούς και αγροτικούς δρόμους. Αντί να μειώνεται ο κόσμος στα μπλόκα ενισχύσεις με 250 τρακτέρ από παραγωγούς σιταριών καλαμποκιού και βάμβακος, από όλη τη χώρα δέχονται οι καπνοπαραγωγοί, που παραμένουν για τρίτη ημέρα στις θέσεις τους, ενωμένοι, αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους στους δρόμους. Οι καπνοπαραγωγοί ζητάνε από τον υπουργό κ. Κοντό, γραπτώς να δεσμευθεί ότι τα «χρήματα» από τον δεύτερο πυλώνα θα πάνε στις τσέπες τους σε αντίθετη περίπτωση υποστηρίζουν ότι οι απώλειες θα είναι τεράστιες, αφού το οικογενειακό τους εισόδημα μέχρι το 2013 θα μειωθεί μέχρι και 82%.

Υπάρχει κάτι το σάπιο στο «βασίλειο»… με τις «ιερές» ανταλλαγές

Ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι που κάνουν αγροτικό ρεπορτάζ είναι ότι δεν μπορούν -σε αντίθεση με άλλα υπουργεία που αγωνίζονται να τις δημοσιοποιούν- να βρουν τις ΚΥΑ ή τις υπουργικές αποφάσεις που υπογράφονται από την ηγεσία του ΥΠΑΑΤ στη οδό Αχαρνών। Μόνο κάποιοι «γνωστοί άγνωστοι» τις παραλαμβάνουν κάτω από το τραπέζι όταν δοθούν «άνωθεν εντολές». Αυτό μπορούμε πια εύκολα να αντιληφθούμε γιατί γίνεται στο συγκεκριμένο υπουργείο, με την υπουργική απόφαση «φάντασμα» -που έγινε γνωστή μόλις προχθές- με αριθμό 3822 της 25/1/2005 που «στοιχειώνει» τον κ. Μπασιάκο και η οποία άνοιξε τον δρόμο για τις «ιερές ανταλλαγές» της Μονής Βατοπεδίου.

Τώρα κάποιοι θέλουν να τα φορτώσουν όλα στους υπαλλήλους αυτού του υπουργείου, δηλαδή υποστηρίζουν ότι οι αποφάσεις πάρθηκαν ερήμην των διοικούντων. Όταν το 2004 ανέλαβε την ηγεσία της χώρας ο νυν πρωθυπουργός, με προσωπική του εντολή και αναλαμβάνοντας την ευθύνη, εκτός από την επιλογή υπουργού και υφυπουργών, «μοίρασε τις καρέκλες» των γενικών γραμματέων και των διοικήσεων των εποπτευόμενων οργανισμών του ΥΠΑΑΤ. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την πρώτη δήλωση του κ. Τσιτουρίδη για επανίδρυση του ΥΠΑΑΤ. Δύο πράγματα τώρα μπορεί να συνέβησαν με την ιστορία του Βατοπεδίου ή οι υπάλληλοι κάνανε του κεφαλιού τους οπότε δεν ήταν τα κατάλληλα άτομα που μπήκαν στη διοίκηση και ήταν «ανίκανα» να ελέγξουν τους υφιστάμενούς τους ή ότι κάνανε οι υπάλληλοι έγινε με εντολές των προϊσταμένων τους οπότε ήσαν και αυτοί μέσα στο «κόλπο». Η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που συνεδριάζει χωρίς κάμερα (ίσως να μην θέλουν να γνωρίζει ο κόσμος από πρώτο χέρι τι λέγεται εκεί), εξετάζει πέντε νυν και πρώην μέλη της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο Ε. Μπασιάκος με την πρώτη υπουργική απόφαση δίνει «εν λευκώ» στην ΚΕΔ να διαχειριστεί τα ακίνητα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ενώ ο Π. Δούκας, που συνυπέγραψε με τον κ. Μπασιάκο τη δεύτερη υπουργική απόφαση, η οποία στις ανταλλαγές περιλαμβάνει και το... νερό της λίμνης. Σύμφωνα με όσα γράφουν οι εφημερίδες, τον Ε. Μπασιάκο «καίει» με την κατάθεσή του και ο νομικός σύμβουλος του υπουργείου Αγρ. Ανάπτυξης Χρ. Μπότσιος, ο οποίος τόνισε ότι τη γνωμοδότηση για τον αποχαρακτηρισμό του δάσους της Ουρανούπολης τη ζήτησε ο τότε υπουργός μέσω του γ.γ. του υπουργείου κ. Σκιαδά, ενώ κατέθεσε ότι εκτελούσε και γραμματειακή δουλειά -ρόλο βοηθού του υπουργού κατά το ΠΑΣΟΚ- αφού του ζήτησε να βγάλει ένα σχέδιο απόφασης. Εμμέσως πλην σαφώς αιχμές κατά του κ. Μπασιάκου άφησε και ο πρώην γ. γ. του υπουργείου, Θ. Αληφακιώτης, ο οποίος κατέθεσε ότι, αν ήταν υπουργός ο Σ. Τσιτουρίδης, δεν θα υπέγραφε για τις ανταλλαγές αυτές. «Αν ο κ. Τσιτουρίδης ήταν στη θέση του κ. Μπασιάκου δεν θα υπέγραφε τις αποφάσεις για τις ανταλλαγές», δήλωσε ο πρώην γενικός γραμματέας. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι ο Εφραίμ και ο Αρσένιος επισκέφτηκαν τον ίδιο και τον κ. Τσιτουρίδη στο γραφείο τους δύο φορές. Τη δεύτερη είπε «τους εξήγησα ότι το θέμα ήταν αρμοδιότητας του τότε υφυπουργού και νυν υπουργού Αλ. Κοντού και έκτοτε δεν ξανάρθε στο γραφείο μου».Την ίδια στιγμή ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων Κώστας Κιλτίδης, τοποθετήθηκε για το «σκάνδαλο του Βατοπεδίου», με ανακοίνωση του που αναφέρει ότι για όποιες ενέργειες έκανε η Στ. Μαντέλη (της Διευθυνσης Πολιτικής Γης), δεν φέρει Ουδεμία ανάμειξη και Ευθύνη. «Ουδεμία διοικητική πράξη έχει αποσταλεί εγγράφως από εμένα ή από εποπτευόμενη υπηρεσία κατά τις αρμοδιότητές μου», τονίζει. Στο πλαίσιο κατανομής των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στον Αλέκο Κοντό και τον Κώστα Κιλτίδη, η Διευθυνση Πολιτικής Γης, υπάγεται στη Γενική Διευθυνση Διοικητικής Υποστήριξης (με Γεν. Διευθύντρια την Ι. Χωρεμιώτη) και αυτή με τη σειρά της υπάγεται στον Αλέκο Κοντό (άδειασμα του 5ου προς τον 6ο)!

Σπαταλάμε στην Ελλάδα τους φυσικούς πόρους

Σχεδόν τρεις πλανήτες χρειαζόμαστε οι Έλληνες για να διατηρήσουμε τον σημερινό τρόπο ζωής μας. Ιδιαίτερα δυσμενής είναι η θέση της χώρας μας όσον αφορά την κατανάλωση νερού. Με μέση ετήσια κατανάλωση 2.389 κυβικών μέτρων ανά κάτοικο, έχουμε το δεύτερο μεγαλύτερο «υδατικό αποτύπωμα» μετά τις ΗΠΑ και διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου (1.243 κυβικά μέτρα / έτος / κάτοικο). To μεγάλο υδατικό μας αποτύπωμα αποδίδεται στην αυξημένη χρήση νερού για τη γεωργία (87%), στις απώλειες που παρουσιάζει το απαρχαιωμένο αρδευτικό και υδρευτικό δίκτυο της χώρας, αλλά και στη συνολική κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, μεταξύ άλλων, η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2008» της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF που μετρά τις επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής στα οικοσυστήματα και τους φυσικούς πόρους. Τα προβλήματα της άρδευσης των αγροτικών εκτάσεων, αλλά και της αύξησης του κόστους παραγωγής, είναι ιδιαίτερα αυξημένα στον θεσσαλικό κάμπο, όπου έχουμε πολλές εντελώς ανεξάρτητες μεταξύ τους μικρές και μεσαίες καλλιέργειες, που εμποδίζουν τη σύγχρονη μεγάλη μηχανοποιημένη και επιστημονική καλλιέργεια και την πραγματοποίηση οικονομιών κλίμακας. Αντίθετα, μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, σπατάλη νερού, αλόγιστη χρήση λιπασμάτων, τεράστια προσωπική απασχόληση συνοδεύουν την παραγωγική δραστηριότητα της μικρής ιδιοκτησίας για να μπορεί να έχει μια στοιχειώδη απόδοση και να μπορεί να ζήσει ο ιδιοκτήτης της. Δηλαδή μεγάλο κόστος παραγωγής, μικρό κέρδος ανά στρέμμα και παραγωγή μη ανταγωνιστικών προϊόντων στην αγορά. Αυτή η κατασπατάληση ανθρώπινων και φυσικών πόρων, αυτή η καταστροφή της εργατικής δύναμης των ανθρώπων και του φυσικού περιβάλλοντος είναι το φυσιολογικό συνακόλουθο της μικρής παραγωγής. Να προσθέσουμε επίσης εδώ ότι αυτή η για χρόνια μονοκαλλιέργεια στη Θεσσαλία του βαμβακιού, έχει και σαν αποτέλεσμα να αδυνατίσει επίσης το έδαφος, γεγονός που φέρνει ακόμη μικρότερη παραγωγή και μεγαλύτερη κατασπατάληση άλλων πόρων για την εξισορρόπησή της, όπως για παράδειγμα μεγαλύτερες ποσότητες νερού για άρδευση. Δυστυχώς για άλλη μία φορά η χώρα μας βρίσκεται στη λάθος κορυφή μίας ακόμη παγκόσμιας λίστας. Σύμφωνα με τα πορίσματα της έκθεσης «Ζωντανός Πλανήτης 2008», η Ελλάδα καταλαμβάνει την 11η χειρότερη θέση ανάμεσα στις 148 χώρες που εξετάστηκαν όσον αφορά το οικολογικό της αποτύπωμα, έχοντας χειροτερέψει τη θέση της σε σχέση με το 2006 (τότε καταλάμβανε τη 17η θέση). Ο μέσος Έλληνας πολίτης χρειάζεται 59 στρέμματα βιολογικά παραγωγικής έκτασης (γη και νερό για να καλύψει τις ανάγκες του. Ταυτόχρονα, το εθνικό μας οικολογικό αποτύπωμα είναι υπερδιπλάσιο από τον ήδη ανησυχητικό παγκόσμιο μέσο όρο (27 στρέμματα ανά κάτοικο) και σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες του πλανήτη (21 στρέμματα ανά κάτοικο). Τo γεγονός αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μεγάλο «ενεργειακό μας αποτύπωμα», δηλαδή στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες μας σε ενέργεια (ετήσια αύξηση 2,4% (1990-2004) – πολύ υψηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο). Σε παγκόσμιο επίπεδο, η έκθεση του WWF καταδεικνύει ότι το οικολογικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας έχει διπλασιαστεί από το 1961, ξεπερνώντας την ικανότητα αναγέννησης του πλανήτη κατά 30% περίπου. Μάλιστα, τα τρία τέταρτα του πληθυσμού της γης ζουν σε χώρες που είναι «οικολογικοί οφειλέτες», δηλαδή η εθνική τους κατανάλωση ξεπερνά τη βιολογική φέρουσα ικανότητα της χώρας. Τις χειρότερες επιδόσεις καταγράφουν οι ΗΠΑ και η Κίνα, καθώς καταναλώνουν η κάθε μία σχεδόν το 21% της βιολογικής ικανότητας της γης. Η αύξηση αυτή του παγκόσμιου αποτυπώματος οφείλεται κυρίως στις εκπομπές αερίων από την καύση ορυκτών καυσίμων. Ταυτόχρονα, ο δείκτης που μετρά την παγκόσμια βιοποικιλότητα έχει μειωθεί σχεδόν κατά 30% το διάστημα 1970-2005, με τους πληθυσμούς των χερσαίων ειδών να παρουσιάζουν μείωση της τάξης του 33%, των ειδών γλυκού νερού 35%, των πουλιών 20% και των θηλαστικών 19%. Οι τραγικές απώλειες στην παγκόσμια βιοποικιλότητα οφείλονται κατά κύριο λόγο στην αποψίλωση και την αλλαγή χρήσης γης στους τροπικούς, στην επίδραση των φραγμάτων και των εκτροπών ποταμών, στη μόλυνση και την υπεραλίευση των θαλασσών και φυσικά στην κλιματική αλλαγή.

Καλά σώσαμε τις τράπεζες αλλά από την πείνα ποιος θα μας σώσει;

Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων 80 χρόνων, αποφάσισαν να στηρίξουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και ζητάνε μεγαλύτερη βοήθεια προς τις βιομηχανίες, αλλά εγκαταλείπουν την αγροτική ανάπτυξη। Την ίδια στιγμή σε διατροφικό αδιέξοδο κινδυνεύουν να οδηγηθούν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το φαινόμενο του θερμοκηπίου οδηγεί σταδιακά σε ερημοποίηση ολόκληρων περιοχών, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι καλλιεργήσιμες γεωργικές εκτάσεις και τα αποθέματα τροφών.
Η τροφή είναι κάτι παραπάνω από ένα προϊόν। Είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Ποιός θα την παράγει; Αυτήν την απάντηση πρέπει να αναζητούν οι πολιτικές των κυβερνήσεων, των διεθνών οργανισμών και της βιομηχανίας. Οι Ευρωπαίοι «δείχνουν» τον τρίτο κόσμο, αλλά με τι μέσα θα μπορέσουν τα εξαθλιωμένα κράτη, που συχνά είναι «βουτηγμένα» στη κυβερνητική διαφθορά, να καλλιεργήσουν και να θρέψουν τους πολίτες του ανεπτυγμένου κόσμου; Μάλιστα, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 500.000.000 άνθρωποι, κυρίως από χώρες της Ασίας και της Αφρικής, θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν σε άλλες περιοχές, ώστε να μπορέσουν να εξασφαλίσουν νερό και τροφή. Πέραν του ευχολογίου και των υποσχέσεων που δόθηκαν το 1996 στη Ρώμη, στη Συνδιάσκεψη για τη Διατροφή, η αληθινή πρόοδος θα συντελεστεί όταν οι φτωχοί του πλανήτη θα είναι ικανοί να θρέψουν τους εαυτούς τους. Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) συσχετίζει της διατροφικές διαταραχές με τις κλιματικές αλλαγές. Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός άξονας της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Διατροφής (16 Οκτωβρίου): «Η Ασφάλεια των Τροφίμων και οι Προκλήσεις από τις Κλιματικές Αλλαγές και τα Βιοκαύσιμα». Σήμερα ο υποσιτισμός απειλεί περίπου 850 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, ενώ περίπου 40 εκατομμύρια πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα. Ο υποσιτισμός ορίζεται ως έλλειψη τροφίμων, αλλά και ως έλλειψη βασικών θρεπτικών συστατικών, που θέτουν άμεσα σε κίνδυνο την υγεία και την ανθρώπινη ζωή. Υπολογίζεται ότι 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από χρόνια έλλειψη θρεπτικών ουσιών, ενώ για το 55% των παιδικών θανάτων στον αναπτυσσόμενο κόσμο ευθύνεται η χαμηλής θρεπτικής αξίας διατροφή. Σύμφωνα με τη UNICEF, οι κλιματικές αλλαγές και η αύξηση της χρήσης των βιοκαυσίμων επιδρούν στην ποσότητα, τις τιμές και την ποιότητα των τροφίμων και κατ' επέκταση στη ζωή όλων των κατοίκων του πλανήτη και ιδιαίτερα των 862 εκατομμυρίων υποσιτιζόμενων ανθρώπων. Όπως τονίζουν οι ειδικοί επιστήμονες, οι κλιματικές αλλαγές που συντελούνται στον πλανήτη έχουν αντίκτυπο, έμμεσο ή άμεσο, σε κάθε πλευρά της ανθρώπινης ζωής. Πουθενά όμως, η επίδραση αυτή δεν διαγράφεται τόσο δραματικά όσο στον τομέα της διατροφής. Πλημμύρες και ξηρασίες καταστρέφουν τις σοδιές. Οι αλλαγές στην στάθμη και τη θερμοκρασία της θάλασσας επηρεάζουν άμεσα την αλιεία και απειλούν αγροτικές περιοχές αναγκάζοντας τους πληθυσμούς τους σε αστικοποίηση. Κατ' αυτόν τον τρόπο επηρεάζεται η ποιότητα των τροφίμων σε ολόκληρο τον πλανήτη. Παράλληλα, οι ελλείψεις τροφίμων, αλλά και η χρησιμοποίησή τους ως βιοκαύσιμα, ανεβάζουν της τιμές τους επηρεάζοντας σημαντικά και την διατροφή των αστικών πληθυσμών. Καθώς οι πρώτες ύλες γίνονται όλο και πιο ακριβές, οι πολίτες στην πλειονότητά τους στρέφονται σε φτηνότερα, και συνήθως χαμηλότερης ποιότητας και διατροφικής αξίας, τρόφιμα. Η στροφή αυτή έχει άμεση συνέπεια στην υγεία τους. Ο περιορισμός των κλιματικών αλλαγών και των επιπτώσεών τους στη διατροφή δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για την επίτευξη αυτού του στόχου απαιτείται συντονισμένη προσπάθεια από όλα τα κράτη. Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας συστήνει σε όλες τις χώρες να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στην ανάπτυξη προγραμμάτων που αφορούν:
Στην λεπτομερή μελέτη του προβλήματος ώστε να δοθούν συγκεκριμένες λύσεις με την μέγιστη αποδοτικότητα.
Στην ανάπτυξη σύγχρονων προγραμμάτων διαχείρισης κινδύνων και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών.
Στην προστασία των οικοσυστημάτων.
Στην στήριξη της διαφοροποίησης του ζωικού κεφαλαίου της κάθε χώρας.
Στην στήριξη και προβολή καλών πρακτικών που εφαρμόζονται από αγρότες, κτηνοτρόφους και αλιείς.

Μείωση παραγωγής και παραγωγών στην ελληνική αγελαδοτροφία

Απογοήτευση και «τάση φυγής» κυριαρχεί στις τάξεις των αγελαδοτρόφων της χώρας μας। Αυτό δείχνουν και τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με τα οποία παρά την αυξημένη εθνική ποσόστωση η εγχώρια παραγωγή αγελαδινού γάλακτος μειώθηκε κατά 4% την τελευταία τριετία, ενώ την ίδια στιγμή ο αριθμός των αγελαδοτρόφων παρουσίασε κάμψη κατά 18% το ίδιο χρονικό διάστημα. Τελικά τα περιβόητα πρόστιμα που επέβαλαν (;) στο καρτέλ του γάλακτος αυτούς που έπληξαν ήταν τους ίδιους τους παραγωγούς (!)

Όπως υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι των αγελαδοτρόφων, ορισμένες γαλακτοβιομηχανίες προχώρησαν τους τελευταίους πέντε μήνες σε απανωτές μειώσεις στις τιμές του αγελαδινού γάλακτος, με αποτέλεσμα η τιμή παραγωγού να παρουσιάζει πτώση ακόμη και 18 λεπτά το κιλό. Την ίδια στιγμή, στα ράφια των σούπερ μάρκετ οι τιμές των γαλακτοκομικών προϊόντων είναι τσουχτερές και απλησίαστες για τους καταναλωτές, με συνέπεια οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι να βάζουν πλέον με ιδιαίτερη δυσκολία στο τραπέζι τους φρέσκο γάλα, γιαούρτι και τυριά. Τον περασμένο Μάιο η τιμή παραγωγού στο αγελαδινό γάλα είχε φτάσει τα 48 λεπτά το κιλό, αλλά τις τελευταίες μέρες, σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, ορισμένες γαλακτοβιομηχανίες αγοράζουν από τους παραγωγούς το αγελαδινό γάλα στην τιμή των 30 λεπτών το κιλό. Οι κτηνοτρόφοι καταγγέλλουν ότι οι γαλακτοβιομηχανίες προχώρησαν και πάλι σε μεταξύ τους συμφωνίες σε ό,τι αφορά τη συρρίκνωση τιμών παραγωγού. Αυτό σε συνδυασμό και με την εκρηκτική άνοδο του κόστους παραγωγής, που οφείλεται, όπως λένε, στην άνοδο των τιμών των ζωοτροφών σε ποσοστό 120%, αλλά και της ακρίβειας στο πετρέλαιο του οδηγεί σε οικονομική «ασφυξία». Με βάση τα στοιχεία για τις παραδόσεις αγελαδινού γάλακτος, που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ελληνική παραγωγή κατά την προηγούμενη γαλακτοκομική περίοδο 2007-8 μειώθηκε στους 715.071 τόνους, από 739.254 τόνους την γαλακτοκομική περίοδο 2006-7 και 742.764 τόνους την γαλακτοκομική περίοδο 2005-6 (σ.σ. στις ποσότητες αυτές συμπεριλαμβάνονται και οι απευθείας πωλήσεις των αγελαδοτρόφων και είναι χωρίς την τεχνική αναπροσαρμογή λόγω λίπους). Κατά την προηγούμενη γαλακτοκομική περίοδο 2008-7 η παραγωγή υπολήφθηκε κατά 8% της εθνικής ποσόστωσης παραγωγής (820.513 τόνοι), που έχει η χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πράγμα, που έχει ως αποτέλεσμα να μην επιβληθεί κοινοτική εισφορά (super levy) για υπέρβαση ποσοστώσεων. Ο αριθμός των αγελαδοτρόφων συρρικνώθηκε περαιτέρω, καθώς κατά την γαλακτοκομική περίοδο 2007-8 δραστηριοποιήθηκαν στη χώρα μας 5.660 αγελαδοτρόφοι, την γαλακτοκομική περίοδο 2006-7 είχαν δραστηριοποιηθεί 6.303 αγελαδοτρόφοι, την γαλακτοκομική περίοδο 2005-6 δραστηριοποιήθηκαν 6.887 αγελαδοτρόφοι και την γαλακτοκομική περίοδο 2004-5 ήταν 7.769 αγελαδοτρόφοι.

Έξω όλα τριγύρω αλλάζουνε μέσα όλα τα ίδια μένουν, οι δυνατοί επιβιώνουν οι άλλοι σβήνουν

Μιζέρια εμείς επέκταση καλλιέργειας εσπεριδοειδών (πορτοκάλια, μανταρίνια, λεμόνια, γκρέιπ φρουτ) στην Ισπανία μέσω ειδικών προγραμμάτων। Φέτος στην Ελλάδα θα έχουμε πτώση κατά 10% της παραγωγής, αύξηση μέχρι 20% θα υπάρξει στην Ισπανία και στις άλλες μεσογειακές χώρες. Που θα βρεθούν τα χρήματα να κάνουμε επενδύσεις στον αγροτικό τομέα; Αν αποφύγουμε τα πρόστιμα από την Κομισιόν θα βρεθούν. Στην Ελλάδα ο μικρός αγροτικός κλήρος δεν βοηθά να παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα. Τότε τα μοναστήρια να δίνανε στους αγρότες τον κλήρο και όχι στο κράτος, για να κάνουν ανταλλαγές με «φιλέτα» ακίνητα.

Σε όλη την Ευρώπη έχει γίνει μια μεγάλη στροφή στο εμπόριο τροφίμων που πολλοί στην χώρα μας δυστυχώς αγνοούν. Τώρα οι αλυσίδες των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ δεν έχουν έναν αγοραστή (logistic) σε κάθε υποκατάστημα που έχουν στο κάθε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά υπάρχει μια έδρα σε κάποια ευρωπαϊκή πόλη και ένας «αγοραστής» που έχει αναλάβει να εφοδιάζει όλα τα υποκαταστήματα της αλυσίδας. Δηλαδή τα ελληνικά τρόφιμα αγοράζονται πηγαίνουν στις κεντρικές αποθήκες και μετά φεύγουν στα υποκαταστήματα. Αρα υπάρχουν λιγότεροι «αγοραστές» που επιλέγουν λιγότερους «προμηθευτές» σε σχέση με ότι συνέβαινε στο παρελθόν. Αν τα ελληνικά προϊόντα καταφέρουν να μείνουν μέσα στα πολυεθνικά «γκρουπ» τότε σώθηκαν και οι έμποροί και οι παραγωγοί, αν όχι χάθηκαν. Οι λαχαναγορές των κρατών της Δυτικής Ευρώπης καλύπτουν ένα μικρός μέρος των λιανικών αγορών. Πάνω από το 85% της κατανάλωσης διακινείται μέσα από αυτά τα δίκτυα των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ. Αυτές οι αλυσίδες τώρα μπαίνουν και στην αγορά της Ρωσίας. Η Κομισιόν δεν μπόρεσε να δώσει δύναμη στους παραγωγούς και τους συνεταιριστές να ενωθούν, για να μπορέσουν να «χτυπήσουν» αυτούς τους «αγοραστές» των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Για όλα υπάρχουν λύσεις, αρκεί να μπορέσουμε να μελετήσουμε το πρόβλημα. Στην Ευρώπη ισχύει η ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων και ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης. Τα ακριβά φρούτα θα μπορέσουν να πουληθούν μόνο τον κατάλληλο καιρό. Αυτό που χρειάζεται είναι μια εξειδίκευση στόχων και προσαρμογή στη ζήτηση της αγοράς. Στα νωπά φρούτα και λαχανικά υπάρχει το κόστος συσκευασίας και μεταφοράς που για την χώρα μας παραμένει αρκετά υψηλό -σε σχέση με την ανταγωνίστριά μας Ισπανία- για τις χώρες της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης. Αυτό που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευθούμε είναι την ελληνική γεωστρατηγική ενδοχώρα μας, δηλαδή τα Βαλκάνια και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μέχρι και την Ουγγαρία. Για αυτές τις χώρες θα καταφέρναμε να έχουμε πιο ανταγωνιστικές τιμές στα μεταφορικά σε σχέση με την Ισπανία.
Η οικονομική κρίση είναι ορατή τα τελευταία χρόνια στις καταναλωτικές αγορές της δυτικής Ευρώπης. Αυτό σημαίνει φτώχεια και περιορισμό της κατανάλωσης, με τις αγορές να μην «αντέχουν» τις υψηλές τιμές. Την ίδια στιγμή χρειάζονται οργανωμένες κινήσεις προβολής των προϊόντων για να πουλάνε στις αγορές και όχι να τρώνε τα λέφτα κάποιοι «ημέτεροι». Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η πρωτοβουλία που ανέλαβαν πρόσφατα οι αγρότες της Βαλένθιας που έκαναν σήμα ποιότητας των προϊόντων τους. Δύσκολα πια πουλάνε η «ποιότητα» και η «άλλη γεωργία», που μας «ζάλισαν» τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνώντες. Πρόσφατα κατακλύσθηκε η ευρωπαϊκή αγορά με βραζιλιάνικα σταφύλια, που δεν ήταν μόνο φθηνότερα από τα ευρωπαϊκά αλλά και η ισοτιμία ευρώ δολαρίου τα ευνοούσε και βγήκαν εκτός αγοράς τα ελληνικά. Χάνεται πολύτιμος χρόνος οι αγορές και οι καταναλωτικές συνήθειες αλλάζουν και εμείς εδώ «όμηροι» μια κρατικής μηχανής που δεν λειτουργεί, γινόμαστε παθητικοί παρατηρητές των γεγονότων. Τα επόμενα χρόνια στην χώρα μας οι τράπεζες μπορεί να μην πτωχεύσουν, αλλά σίγουρα θα πτωχεύσουν πολλοί μικρομεσαίοι παραγωγοί.

Μείωση φυτοπροστατευτικών θα φέρει αύξηση τιμών στα τρόφιμα

Το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων αυξάνει συνεχώς στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης। Έρχεται η Κομισιόν και αποφασίζει τη μείωση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων.

Από την άλλη η οικονομική κρίση που οδηγεί σε μείωση της ανάπτυξης σε πάγωμα των επενδύσεων και αύξηση της ανεργίας πρέπει να αρχίσει να προβληματίζει αυτούς που κυβερνάνε. Το χρήμα δεν υπάρχει στις τσέπες των καταναλωτών και αυτό σημαίνει περιορισμό της κατανάλωσης και στα τρόφιμα. Οι αγορές δεν αντέχουν, ενώ οι «απαιτήσεις» για τρόφιμα υψηλής ποιότητα που είχαν πριν λίγα χρόνια οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ φαίνονται να τις έχουν ξεχάσει. Τελικά μήπως η Κομισιόν με αυτή την απόφασή της θέλει να ανοίξει την «πόρτα» στις γενετικά τροποποιημένες (μεταλλαγμένες) καλλιέργειες, αφού οι αγρότες δεν θα έχουν φτηνό τρόπο να προστατεύσουν τις καλλιέργειες από ασθένειες και ζιζάνια.

Επιτέλους, υπάρχει εθνική στρατηγική για το βαμβάκι;

Η εγκατάλειψη της βαμβακοκαλλιέργειας δεν θα «πονέσει» τον υπουργό και τους συμβούλους του। Θα «πονέσει» τους χιλιάδες παραγωγούς του νομού μας και τις οικογένειές τους», τόνισαν εκπρόσωποι της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Πέλλας. Με ιδιαίτερη θλίψη η Ν.Α. Πέλλας παρακολουθεί τις εξελίξεις σε ότι αφορά την βαμβακοκαλλιέργεια στην Ελλάδα και μας καταγγέλλει την έλλειψη χάραξης εθνικής στρατηγικής για το βαμβάκι.

Οι παραγωγοί νιώθουν ιδιαίτερα απαισιόδοξοι για το μέλλον, συζητούν έντονα την προοπτική να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια, κίνητρα για την παραγωγή ποιοτικού βάμβακος δεν υπάρχουν και όλες οι επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα έτη σε υποδομές φαίνεται να είναι αντιοικονομικές επιλογές που βυθίζουν του βαμβακοκαλλιεργητές στην πτώχευση. Θεωρούμε υπέρτατο πλεονασμό να τονίσουμε την σημασία της βαμβακοκαλλιέργειας στην οικονομία της Ελλάδας. Θεωρούμε υπέρτατο πλεονασμό να τονίσουμε ότι άλλο ένα αγροτικό προϊόν οδηγείται σε σταδιακή εγκατάλειψη. Αυτό, όμως, που θέλουμε να τονίσουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο είναι η απουσία οποιασδήποτε εθνικής στρατηγικής σε ότι αφορά το βαμβάκι.
Επιτέλους ας ανακοινώσει το ΥΑΑ&Τ τις απόψεις του για το εάν: 1. Θεωρεί ότι η καλλιέργεια του βάμβακος αποτελεί μία ανταγωνιστική καλλιέργεια για την Ελλάδα. 2. Θεωρεί ότι θα πρέπει να δοθούν κίνητρα στους παραγωγούς να παράγουν ποιοτικό βαμβάκι, και αν ναι ποιες ήταν οι δράσεις που ανέλαβε σε αυτήν την κατεύθυνση.
Επίσης να ανακοινώσει: 1. Ποια είναι τα στελέχη που είναι επιφορτισμένα με την χάραξη της εθνικής στρατηγικής για το βαμβάκι και με ποιους τρόπους λαμβάνονται οι αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον εκατομμυρίων πολιτών αυτής της χώρας 2. Με ποιον τρόπο εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί την χώρα της Ε.Ε. που χαράσσει την Ευρωπαϊκή πολιτική για το βαμβάκι καθώς ουσιαστικά αποτελεί το μόνο κράτος-μέλος της Ε.Ε. όπου η καλλιέργεια του βαμβακιού είναι εθνική σημαντική και επομένως θα έπρεπε οι θέσεις της να γίνονται αποδεκτές στο σύνολό τους.
Έχοντας υπόψη την τελευταία ανακοίνωση της Εθνικής Διακλαδικής Οργάνωσης Βάμβακος, όπου γίνεται λόγος για την αναγκαιότητα της σύνδεσης τιμής με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και την σύνταξη προγράμματος για την απορρόφηση των 18.000.000 € του 2ου πυλώνα, δεν είναι δυνατό να μην αναφέρουμε ότι η Νομαρχία Πέλλας είχε έγκαιρα καταθέσει τις προτάσεις της σε ότι αφορά τα παραπάνω θέματα, όταν ακόμα η διαπραγμάτευση για τον τελευταίο Κανονισμό του βάμβακος ήταν ακόμα σε εξέλιξη. Δυστυχώς, αυτές οι προτάσεις ουδέποτε συζητήθηκαν.
Συνεχίζουμε να θεωρούμε ότι:
α. Ο τομέας του βάμβακος αποτελεί έναν αγροτικό τομέα που ως χώρα οφείλουμε να υπερασπιστούμε ως κόρη οφθαλμού β. Ο Νομός Πέλλας διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις για την παραγωγή βαμβακιού πιστοποιημένης ποιότητας και καταγωγής γ. Η εθνική στρατηγική για το βαμβάκι θα πρέπει να επικεντρώνεται στα κίνητρα για την ποιοτική αναβάθμιση του προϊόντος και όχι να αρχίζει και να τελειώνει στην απλή λογική του υπολογισμού του ποσού της επιδότησης ανά στρέμμα. δ. Τα προβλήματα της βαμβακοκαλλιέργειας είναι δυνατό να επιλυθούν με ειλικρινή διάλογο μεταξύ των αρμόδιων φορέων και από ανθρώπους που έχουν τη διάθεση να εργαστούν σκληρά, μακριά από πολιτικές ή άλλου είδους σκοπιμότητες. δ. Οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις στην περιοχή των οποίων καλλιεργείται βαμβάκι επιβάλλεται να έχουν άποψη και να ερωτώνται από το ΥΠΑΑ&Τ σε ότι αφορά θέματα χάραξης εθνικής στρατηγικής.

Καρδίτσα: Παρουσίαση αποτελεσμάτων πειραματικής καλλιέργειας Stevia

Μαζική ήταν η προσέλευση καπνοπαραγωγών από όλη τη χώρα στο χωριό Αγία Παρασκευή Σοφάδων, όπου έγινε η παρουσίαση των αποτελεσμάτων των δύο πειραματισμών του φυτού Stevia rebaudiana, την Παρασκευή (3/10). Μια εκδήλωση που προσέφερε γνώση και ελπίδα στους καπνοπαραγωγούς ότι μπορεί κάτι πολύ καλό να προκύψει στο άμεσο μέλλον από την καλλιέργεια της Stevia στη χώρα μας. Περισσότεροι από 200 καπνοπαραγωγοί από τις καπνικές περιοχές των νομών Καρδίτσας, Τρικάλων, Λάρισας (Ελασσόνας – Τυρνάβου - Όσσας) Φθιώτιδας (Λαμίας – Λιανοκλαδίου – Τιθορέας – Αμφίκλειας - Αταλάντης) Αιτωλοακαρνανίας, Βοιωτίας, Γιαννιτσών και Πέλλας, κατέκλυσαν το χώρο του δημοτικού σχολείου Αγ. Παρασκευής.

Η πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της Καρδίτσας προσέλευση τόσου μεγάλου αριθμού καπνοπαραγωγών, ήταν η καλύτερη δικαίωση της πρωτοβουλίας που είχε η ΟΠΑΚ – Καπνικού Συνεταιρισμού Καρδίτσας, να προχωρήσει σε συνεργασία με την «ΑΓΡΟΑΞΩΝ ΑΕ», στην εκτέλεση (χωρίς καμία έξωθεν χρηματική βοήθεια) δύο πειραματισμών του φυτού Stevia rebaudiana, ώστε να έχει η ομάδα δικά της πειραματικά στοιχεία, αυθεντικά, χωρίς διάφορες σκοπιμότητες, που πολλές φορές αποπροσανατολίζουν και δημιουργούν εντυπώσεις στους παραγωγούς και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Η εκδήλωση άρχισε λόγω της βροχής, αντί για τον αγρό των πειραματισμών στο δημοτικό σχολείο, όπου μετά από χαιρετισμό προς τους συγκεντρωμένους καπνοπαραγωγούς του προέδρου της ΟΠΑΚ κ. Παναγιώτη Κεφαλά και τον πρόεδρο της εταιρίας «ΑΓΡΟΑΞΩΝ» ΑΕ κ. Ηλία Τσιαπαρδούκα, ο γεωπόνος του Καπνικού Σταθμού Έρευνας Καρδίτσας και ενεργό μέλος της ΟΠΑΚ κ. Κων/νος Ζαχοκώστας που ήταν και επιστημονικός υπεύθυνος των πειραμάτων, ενημέρωσε διεξοδικά τους καπνοπαραγωγούς για το φυτό Stevia rebaudiana, την προέλευσή του τους πειραματισμούς που έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο, και τα πειραματικά δεδομένα που υπάρχουν διεθνώς, τις χρήσεις της ουσίας «Στεβιοσίδης» που παράγεται από το φυτό, τις πολύ εξαιρετικές ιδιότητες που έχει και που το καθιστούν τόσο επιζητούμενο και τις προοπτικές που έχει η καλλιέργεια αυτή στη χώρα μας, όταν πάρει τη σχετική άδεια από την Ε.Ε. Ακόμη τους ενημέρωσε για την τεχνική της καλλιέργειας του φυτού, που τόσο πολύ ομοιάζει με την καπνοκαλλιέργεια ,και για τα προβλήματα που έχουν σκοπό να επιλύσουν οι δύο πειραματισμοί.
Οι πειραματισμοί που έγιναν ήταν:
1. Πείραμα αποστάσεων φυτείας, για να βρεθεί ο κατάλληλος αριθμός φυτών/στρέμμα και που είναι 5000φυτά/στρέμμα περίπου2. Πείραμα προσδιορισμού της συγκέντρωσης της Στεβιοσίδης στα φύλλα, ανάλογα με την ηλικία του φυτού - Προσδιορισμός του κατάλληλου χρονικού σημείου από την μεταφύτευση μέχρι την κοπή - συλλογή των φύλλων, με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα % σε Στεβιοσίδη, μεγαλύτερη οικονομικότητα της καλλιέργειας.
Στο σημείο αυτό τονίστηκε από τον ομιλητή ,ότι το πείραμα αυτό γίνεται για πρώτη φορά στη χώρα μας , και τα δείγματα ,που συγκεντρώθηκαν και έχουν σταλεί στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Γεωργικών Προϊόντων του ΕΘΙΑΓΕ, θα δώσουν ασφαλής πληροφορίες για τον κατάλληλο χρόνο συλλογής των φύλλων του φυτού Stevia Rebaudiana και την περιεκτικότητα των φυτών % στην Στεβιοσίδη, από την μεταφύτευση μέχρι την άνθηση των φυτών. Ακόμη δόθηκαν οδηγίες - συμβουλές για την λίπανση - άρδευση - ζιζανιοκτονία της καλλιέργειας, ενώ τονίστηκε ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν παρουσιαστεί ασθένειες και εχθροί. Ακολούθησαν πολλές ερωτήσεις από τους παρευρισκόμενους καπνοπαραγωγούς πάνω στην τεχνική της καλλιέργειας, της αποξήρανσης, της εμπορίας της πιθανής οικονομικότητας κλπ. Σε όλες τις ερωτήσεις εδόθησαν διευκρινιστικές απαντήσεις και οι παραγωγοί έμειναν με την προσδοκία ότι όταν η καλλιέργεια αυτή εγκριθεί από την Ε.Ε., ίσως θα είναι η καλλιέργεια που θα αντικαταστήσει επάξια από άποψη εισοδήματος την καλλιέργεια των καπνών Virginia. Στην συγκέντρωση εκτός των άλλων παρευρέθηκαν και οι κ.κ. Φώτης Κάϊας και Αθανάσιος Σκάρλος, Αντιδήμαρχοι Δήμου Σοφάδων, ο κ. Κων/νος Τέλιος Νομαρχιακός Σύμβουλος Καρδίτσας, ο Προϊστάμενος του Καπνικού Σταθμού Έρευνας Καρδίτσας ΕΘΙΑΓΕ κ. Ανδρέας Χαραλάμπους και ο γεωπόνος του σταθμού κ. Απόστολος Τέλιος και πολλοί πρόεδροι ΟΠΑΚ από διάφορες καπνικές περιοχές της χώρας.

Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός, αλλά και ενοχή

Οι Γεωπόνοι καταγγέλλουν προσλήψεις δημοσιογράφων στον ΟΠΕΓΕΠ ή Agrocert, υπηρεσία εποπτευόμενη του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, αλλά απάντηση καμία, όχι μόνο από τη κυβέρνηση, αλλά και από τα συνδικαλιστικά όργανα των δημοσιογράφων.

Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός, αλλά και ενοχή. Τι ισχύει στην περίπτωση του ΟΠΕΓΕΠ;
Θα θέλαμε να θέσουμε 5 νέα ερωτήματα στον νέο πρόεδρο:
Α) Από τους 56 δημοσιογράφους υπάρχει 1 από νομό Λάρισας και 1 από νομό Έβρου, και όλοι οι υπόλοιποι από το νομό Αττικής;
Β) Από τους 56 δημοσιογράφους συμπεριλαμβάνεται και 1 αρχισυντάκτης Αθηναϊκής απογευματινής εφημερίδας;
Γ) Από τους 56 δημοσιογράφους συμπεριλαμβάνεται και 1 γυναίκα δημοσιογράφος Αθηναϊκής πρωινής εφημερίδας και καναλιού τηλεοράσεως πανελλαδικής εμβέλειας;
Δ) Έγιναν οι προσλήψεις των 56 την Ανοιξη 2008;
Ε) Υπάρχει ΦΕΚ αυτών των προσλήψεων; Αν ναι μπορεί να δοθεί στην δημοσιότητα;
ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ 10 ερωτήματα ΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ από τον νέο πρόεδρο του ΟΠΕΓΕΠ :
1. Υπάρχει λίστα προσλήψεων με 56 δημοσιογράφους;
2. Δεν προσλαμβάνονται γεωπόνοι πτυχιούχοι και αντ΄ αυτού δημοσιογράφοι από τον ΟΠΕΓΕΠ ;
3. Δεν συμμετέχουν οι γεωπόνοι πτυχιούχοι για την προώθηση και υποστήριξη των πιστοποιημένων προϊόντων για την «Άλλη Γεωργία», ενώ έχουμε φαινόμενα υποστήριξης «Αλλης επικοινωνίας»;
4. Ποιοι είναι υπεύθυνοι για την διαχείριση των τηλεοπτικών παραγωγών για τα Εθνικά κανάλια από το ΥΠΑΑΤ, ο ΟΠΕΓΕΠ;
5. Υπάρχει δομή υποστήριξης του έργου στον ΟΠΕΓΕΠ;
6. Ο ΟΠΕΓΕΠ κατάτμησε το έργο και το έδωσε με απευθείας αναθέσεις σε 56 διάφορους Δημοσιογράφους χωρίς καμία διαδικασία;
7. Ποια τα παραδοτέα αυτών των αναθέσεων;
8. Ποιοι απαρτίζουν τις επιτροπές παραλαβής;
9. Πόσες φορές αμείβεται το ίδιο παραδοτέο;
10. Ποιοι είναι υπεύθυνοι για την διαχείριση ετήσιου προϋπολογισμού 3 εκατομμυρίων Ευρώ δηλαδή 1 ΔΙΣ ΔΡΑΧΜΩΝ. Αυτοί οι 56 Δημοσιογράφοι ή κάποιοι άλλοι;».