Μιζέρια εμείς επέκταση καλλιέργειας εσπεριδοειδών (πορτοκάλια, μανταρίνια, λεμόνια, γκρέιπ φρουτ) στην Ισπανία μέσω ειδικών προγραμμάτων। Φέτος στην Ελλάδα θα έχουμε πτώση κατά 10% της παραγωγής, αύξηση μέχρι 20% θα υπάρξει στην Ισπανία και στις άλλες μεσογειακές χώρες. Που θα βρεθούν τα χρήματα να κάνουμε επενδύσεις στον αγροτικό τομέα; Αν αποφύγουμε τα πρόστιμα από την Κομισιόν θα βρεθούν. Στην Ελλάδα ο μικρός αγροτικός κλήρος δεν βοηθά να παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα. Τότε τα μοναστήρια να δίνανε στους αγρότες τον κλήρο και όχι στο κράτος, για να κάνουν ανταλλαγές με «φιλέτα» ακίνητα.
Σε όλη την Ευρώπη έχει γίνει μια μεγάλη στροφή στο εμπόριο τροφίμων που πολλοί στην χώρα μας δυστυχώς αγνοούν. Τώρα οι αλυσίδες των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ δεν έχουν έναν αγοραστή (logistic) σε κάθε υποκατάστημα που έχουν στο κάθε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά υπάρχει μια έδρα σε κάποια ευρωπαϊκή πόλη και ένας «αγοραστής» που έχει αναλάβει να εφοδιάζει όλα τα υποκαταστήματα της αλυσίδας. Δηλαδή τα ελληνικά τρόφιμα αγοράζονται πηγαίνουν στις κεντρικές αποθήκες και μετά φεύγουν στα υποκαταστήματα. Αρα υπάρχουν λιγότεροι «αγοραστές» που επιλέγουν λιγότερους «προμηθευτές» σε σχέση με ότι συνέβαινε στο παρελθόν. Αν τα ελληνικά προϊόντα καταφέρουν να μείνουν μέσα στα πολυεθνικά «γκρουπ» τότε σώθηκαν και οι έμποροί και οι παραγωγοί, αν όχι χάθηκαν. Οι λαχαναγορές των κρατών της Δυτικής Ευρώπης καλύπτουν ένα μικρός μέρος των λιανικών αγορών. Πάνω από το 85% της κατανάλωσης διακινείται μέσα από αυτά τα δίκτυα των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ. Αυτές οι αλυσίδες τώρα μπαίνουν και στην αγορά της Ρωσίας. Η Κομισιόν δεν μπόρεσε να δώσει δύναμη στους παραγωγούς και τους συνεταιριστές να ενωθούν, για να μπορέσουν να «χτυπήσουν» αυτούς τους «αγοραστές» των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Για όλα υπάρχουν λύσεις, αρκεί να μπορέσουμε να μελετήσουμε το πρόβλημα. Στην Ευρώπη ισχύει η ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων και ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης. Τα ακριβά φρούτα θα μπορέσουν να πουληθούν μόνο τον κατάλληλο καιρό. Αυτό που χρειάζεται είναι μια εξειδίκευση στόχων και προσαρμογή στη ζήτηση της αγοράς. Στα νωπά φρούτα και λαχανικά υπάρχει το κόστος συσκευασίας και μεταφοράς που για την χώρα μας παραμένει αρκετά υψηλό -σε σχέση με την ανταγωνίστριά μας Ισπανία- για τις χώρες της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης. Αυτό που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευθούμε είναι την ελληνική γεωστρατηγική ενδοχώρα μας, δηλαδή τα Βαλκάνια και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μέχρι και την Ουγγαρία. Για αυτές τις χώρες θα καταφέρναμε να έχουμε πιο ανταγωνιστικές τιμές στα μεταφορικά σε σχέση με την Ισπανία.
Η οικονομική κρίση είναι ορατή τα τελευταία χρόνια στις καταναλωτικές αγορές της δυτικής Ευρώπης. Αυτό σημαίνει φτώχεια και περιορισμό της κατανάλωσης, με τις αγορές να μην «αντέχουν» τις υψηλές τιμές. Την ίδια στιγμή χρειάζονται οργανωμένες κινήσεις προβολής των προϊόντων για να πουλάνε στις αγορές και όχι να τρώνε τα λέφτα κάποιοι «ημέτεροι». Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η πρωτοβουλία που ανέλαβαν πρόσφατα οι αγρότες της Βαλένθιας που έκαναν σήμα ποιότητας των προϊόντων τους. Δύσκολα πια πουλάνε η «ποιότητα» και η «άλλη γεωργία», που μας «ζάλισαν» τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνώντες. Πρόσφατα κατακλύσθηκε η ευρωπαϊκή αγορά με βραζιλιάνικα σταφύλια, που δεν ήταν μόνο φθηνότερα από τα ευρωπαϊκά αλλά και η ισοτιμία ευρώ δολαρίου τα ευνοούσε και βγήκαν εκτός αγοράς τα ελληνικά. Χάνεται πολύτιμος χρόνος οι αγορές και οι καταναλωτικές συνήθειες αλλάζουν και εμείς εδώ «όμηροι» μια κρατικής μηχανής που δεν λειτουργεί, γινόμαστε παθητικοί παρατηρητές των γεγονότων. Τα επόμενα χρόνια στην χώρα μας οι τράπεζες μπορεί να μην πτωχεύσουν, αλλά σίγουρα θα πτωχεύσουν πολλοί μικρομεσαίοι παραγωγοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου