Χάραξη κοινής εθνικής στρατηγικής για την προώθηση του ελαιόλαδου και των επιτραπέζιων ελιών, ήταν το θέμα σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στο ΥΠΑΑΤ, αλλά «ξέχασαν» να καλέσουν την Πανελλήνια Ένωση Μεταποιητών και Τυποποιητών Επιτραπέζιων Ελιών (ΠΕΜΕΤΕ), τον Σύνδεσμο Πυρηνελαιουργών Ελλάδος (ΣΠΕΛ), την τριτοβάθμια κλαδική συνεταιριστική οργάνωση Ελαιουργική και τις αγροτοσυνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ. Όταν θες να αναλάβεις μια στρατηγική στον ελαιοκομικό τομέα, πρέπει να υπάρχει η απαραίτητη οργάνωση, αλλά και η συμμετοχή όλων, από το χωράφι μέχρι το ράφι.
Την στιγμή που ο κλάδος των εξαγωγών τελεί «υπό ομηρία» από την 5η Ιανουαρίου 2008, με την απεργία στα λιμάνια, πέντε εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν για την προώθηση του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών στις διεθνείς αγορές. Δεν γνωρίζουμε αν έγινε σωστή διαχείρηση των χρημάτων ούτε πόσο επηρέασε τις εξαγωγές η απεργία, αλλά το αποτέλεσμα που υπήρξε ήταν να μην αυξηθούν οι εξαγωγές σε ποσοστό που να δικαιολογείται από τα χρήματα των φορολογουμένων που «ξοδεύτηκαν» για το αυτό το σκοπό.
Την ίδια στιγμή ενώ δεκάδες χιλιάδες τόνοι χύμα ελληνικού ελαιολάδου φεύγουν κάθε χρόνο στην Ιταλία, για να «βαφτιστούν» με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν θέλει να πάρει μέτρα για να σταματήσει αυτά τα φαινόμενα «στρέβλωσης» της αγοράς, μπαίνει ξανά το ζήτημα της ενεργητικής τελειοποίησης του ελαιολάδου στην χώρα μας.
Μετά από όλα αυτά η ΠΕΜΕΤΕ, με το δίκιο της διαμαρτύρεται, γιατί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, δεν τη κάλεσε στη σύσκεψη που έκανε για τη χάραξη κοινής εθνικής στρατηγικής, αφού θεωρεί ότι για ακόμη μια φορά η επιτραπέζια ελιά αντιμετωπίζεται σαν ο «φτωχός συγγενής» του ελαιοκομικού τομέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου