22 Δεκ 2008

Ας αποφασίσει ο Πρωθυπουργός, όλοι περιμένουν ανασχηματισμό αλλά τα προβλήματα θέλουν λύσεις

Αρνήθηκε να απαντήσει ο υπουργός στα αιτήματα της Συντονιστικής Επιτροπής των αγροτών, κατά την δίωρη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο। Μπορεί τα προβλήματα στον τομέα της αγροτικής παραγωγής να είναι μεγάλα, αλλά καμιά δέσμευση δεν μπορεί να υπάρξει από έναν υπουργό «εν αναμονή εξελίξεων». Την ίδια ώρα η στασιμότητα κυριαρχεί στο εσωτερικό της κυβέρνησης, καθώς οι πάντες τελούν εν αναμονή των ανακοινώσεων του πρωθυπουργού για τις αλλαγές στο υπουργικό συμβούλιο. Οι αγρότες μπορεί να ζητάνε λύσεις, αλλά ο χρόνος ανακοίνωσης του ανασχηματισμού αποτελεί πλέον το βασικό ερώτημα που διατυπώνουν υπουργοί και βουλευτές, οι οποίοι πιέζουν τον πρωθυπουργό να προχωρήσει άμεσα στην ανάληψη ουσιαστικών πολιτικών πρωτοβουλιών. Τα golden boys θα κάνουν ζεστές γιορτές στα σπίτια τους την ίδια στιγμή που οι αγρότες δεν έχουν να πληρώσουν τα χρέη τους. Αλίμονο αν οι αγρότες αντιληφθούν το «παιχνίδι» που παίζεται στη πλάτη τους και ξεσηκωθούν μαζικά.

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Αλέκος Κοντός, στη συνάντηση με την πανελλαδική αντιπροσωπεία αγροτών, άκουσε τα αιτήματά τους και τους υποσχέθηκε πως θα τους απαντήσει στις 20 Ιανουαρίου. Οι κινητοποιήσεις ξεκινάνε στις 16 Ιανουαρίου, δηλαδή τέσσερις μέρες πριν. Συμπέρασμα ή ο υπουργός θέλει να δει αν υπάρχει μαζικότητα στις κινητοποιήσεις (!) ή γνωρίζει ότι μέχρι τότε σίγουρα θα έχει αντικατασταθεί οπότε δεν θέλει να «δεσμεύσει» το διάδοχό του. Αφού οι πολιτικοί δεν θέλουν να δώσουν λύσεις κάποιοι σκέφτηκαν να «επιστρατεύσουν» ξανά τους εισαγγελείς και τα αγροτοδικία. Τρεις φορές πήγε στον κόμβο του Πετριτσίου, στον δρόμο που οδηγεί στον Προμαχώνα, ο εισαγγελέας των Σερρών, καλώντας τους περίπου 500 αγρότες που έχουν παρατάξει εκεί τα τρακτέρ τους να αποχωρήσουν, ενημερώνοντάς τους ότι διαπράττουν το αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών και θα αναγκαστεί να εφαρμόσει τον νόμο. Εκτός τους γεωργούς στους δρόμους βρίσκονται και οι κτηνοτρόφοι. Στην Πέλλα πραγματοποίησαν πορεία από τα ορεινά - ημιορεινά χωριά του Καϊμάκτσαλαν, της Τζένας και του Πάϊκου προς τον Αξιό, για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για τα προβλήματα επιβίωσης της κτηνοτροφίας και των οικογενειών τους. Αντάμωσαν στην Ε.Ο. Έδεσσας – Θεσσαλονίκης, μετά τη Χαλκηδόνα, με τους συναδέλφους αγρότες του Νομού Θεσσαλονίκης και όλοι μαζί γνωστοποίησαν τα αιτήματα και τον αγώνα τους, κλείνοντας το δρόμο για πάνω από δύο ώρες. Έστειλαν για μια ακόμη φορά το μήνυμα σε όλους τους υπεύθυνους για τη κατάντια της ελληνικής κτηνοτροφίας και ζητήσαν να αλλάξει η πολιτική απέναντι στα προβλήματα ύπαρξής τους. Οι εξευτελιστικές τιμές στο Γάλα και το Κρέας και η από πέρσι κατακόρυφη αύξηση των τιμών των Ζωοτροφών, έχουν σαν αποτέλεσμα ολόκληρος ο κλάδος να βρίσκεται σε απόγνωση. «Αλήθεια πότε θα υπάρξει μείωση τιμών στις ζωοτροφές» αναρωτιούνται. Η συντριπτική πλειοψηφία των κτηνοτρόφων ξεπερνώντας τους πολιτικούς διαχωρισμούς και τις ταμπέλες, παλεύει απέναντι σε αυτή τη κατάσταση, όπως και σε όλες τις γωνιές της χώρας με σειρά αγωνιστικών κινητοποιήσεων ζητώντας οικονομική στήριξη για να επιβιώσουν. Στην Ευρώπη «βουλιάζει» η βιομηχανική παραγωγή, αν αφεθεί και ο αγροτικός τομέας στη τύχη του, τότε περιμένουν ακόμη πιο δύσκολες μέρες για τους πολίτες της Ε.Ε. των 27 κρατών μελών της.

8 Δεκ 2008

Χρειαζόμαστε φράγματα για να αξιοποιήσουμε τα νερά μας

Πήγε ο Πρωθυπουργός στο ΥΠΑΑΤ, όταν είδαν πίσω στις δημοσκοπήσεις το κυβερνών κόμμα, φωτογραφήθηκε με την πολιτική ηγεσία, είπε αυτά που οι διαφημιστές του έδωσαν να πει, αλλά τίποτα για την ουσία। Ούτε για το πανηγύρι που έχουν στήσει τα καρτέλ, ούτε για την παντελή απουσία προγραμματισμού στον τομέα των καλλιεργειών, ούτε για την αναιμική χρηματοδότηση των έργων υποδομής. Έργα υποδομής; «Τι ν τούτο;» Στρατηγική επενδύσεων στον αγροτικό τομέα (!) Μπα οι πολιτικοί μας δεν γνωρίζουν να ξεχωρίσουν το σιτάρι από το κριθάρι σιγά μην ασχοληθούνε με αυτά, μόνο χρήματα για κάνα δρόμο ξέρουν να δίνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αναγκαία είναι πολλά νέα μικρά και μεγάλα φράγματα στη χώρα μας για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας και της κλιματικής αλλαγής ήταν το βασικό συμπέρασμα που προέκυψε από το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο που οργανώθηκε στη Λάρισα, αλλά κανείς από τους υπουργούς μας δεν ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με αυτά. Μόνο λόγια όμορφα ακούμε από αυτούς για το πώς θα αντιμετωπιστεί η λειψυδρία στο Θεσσαλικό Κάμπο και φιλοσοφικές συζητήσεις. Με άρδευση από φράγματα παράγεται το 40% της παγκόσμιας αγροτικής παραγωγής στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά εμείς σε αυτή τη χώρα όταν θέλουμε νερό γνωρίζουμε τη συνταγή…. θα βάλουμε φόρο στον αγρότη.

Σύμφωνα με όσα παρουσιάστηκαν στο συνέδριο της Λάρισας, στην Ελλάδα διαθέτουμε ή βρίσκονται στο στάδιο της κατασκευής 150 μικρά και μεγάλα φράγματα τα οποία αξιοποιούν (ή θα αξιοποιήσουν) 8 km3 υδάτων, όταν οι σημερινές ανάγκες της χώρας σε νερό (ύδρευση-άρδευση) ανέρχονται στα 8,2 km3 και η απορροή μόνο των μεγάλων ποταμών φτάνει τα 47 km3. Με άλλα λόγια αξιοποιούμε μόλις το 1/6 των υδάτων των μεγάλων ποταμών της χώρας, όταν τα προβλήματα της λειψυδρίας - τόσο για ύδρευση, όσο και για άρδευση - οξύνονται διαρκώς, ενώ παράλληλα μεγεθύνονται τα προβλήματα της ενεργειακής επάρκειας και της κλιματικής αλλαγής, στα οποία τα υδροηλεκτρικά έργα, ως Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, μπορούν να δώσουν αξιόπιστη απάντηση. Όμως ακόμη και μετά την ολοκλήρωση αυτών των έργων, η χώρας μας θα εξακολουθήσει να υστερεί στην ανάπτυξη έργων ταμίευσης, ικανού αποθηκευτικού όγκου, σε σχέση με άλλες Μεσογειακές χώρες, όπως υπογραμμίστηκε στο Συνέδριο. Να σημειωθεί ότι τα φράγματα σχετίζονται άμεσα και με την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για το νερό, καθώς είναι πρακτικά αδύνατη η ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων χωρίς ταμιευτήρες και φράγματα. Μάλιστα, η Ελλάδα, ως Μεσογειακή χώρα, έχει ανάγκη από έργα πολλαπλού σκοπού για τη ορθολογική διαχείριση των υδατικών της πόρων, αλλά και τη δημιουργία σημαντικών υγροβιοτόπων, οι οποίοι είναι αναγκαίοι για την περιβαλλοντική ισορροπία και την δημιουργία πόλων αναψυχής. Τα τελευταία 50 χρόνια στη χώρα μας έχει μελετηθεί και κατασκευαστεί σημαντικός αριθμός μεγάλων φραγμάτων, ύψους άνω των 15m ή μικρότερων με όγκο ταμίευσης που ξεπερνά τα 3εκ.m3. Η κατασκευαστική δραστηριότητα άρχισε τις δεκαετίες 1950-60 και 60-70 και κορυφώθηκε την δεκαετία 1990-2000. Στα πρώτα χρόνια τα έργα κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου από ξένους οίκους, στην συνέχεια όμως η κατασκευή πέρασε σε Ελληνικά χέρια. Αξιόλογη είναι η εμπειρία που έχει αναπτυχθεί από οργανισμούς όπως η ΔΕΗ, το ΥΠΕΧΩΔΕ, το ΥΠΑΓΑΝ, καθώς επίσης από ιδιώτες μελετητές και κατασκευαστές ενώ μεταξύ των έργων που έχουν υλοποιηθεί υπάρχουν και νέου τύπου φράγματα. Παρόλα αυτά, όπως τονίστηκε στη διάρκεια του συνεδρίου, χρειαζόμαστε πολλά νέα φράγματα (μικρά - μεγάλα, υδροηλεκτρικά, ύδρευσης, άρδευσης) προκειμένου να αξιοποιήσουμε καλύτερα τα υδρολογικά δεδομένα της χώρας. Σε κάθε περίπτωση η υλοποίηση νέων έργων αλλά και η βέλτιστη λειτουργία των ήδη κατασκευασμένων, καλείται να λάβει υπόψη της, νέες σημαντικές παραμέτρους όπως: Τις αυξανόμενες ανάγκες για καθαρό νερό, Τις μεταβολές στον τομέα της παραγωγής ενέργειας Την αναμενόμενη προς το δυσμενέστερο μεταβολή των κλιματολογικών συνθηκών. Τις αυξημένες ανάγκες για αντιπλημμυρική προστασία. Η ύδρευση των κυριοτέρων Ελληνικών πόλεων θα πρέπει να εξασφαλισθεί με έργα ταμίευσης. Οι αρδευτικές ανάγκες, ιδιαίτερα σε περιοχές που τα προβλήματα λειψυδρίας εμφανίζονται με οξύτητα, όπως για παράδειγμα στη Θεσσαλία, επιβάλλουν την αντικατάσταση των υπόγειων απολήψεων με επιφανειακές λόγω της συνεχούς πτώσης της στάθμης των γεωτρήσεων. Η απαίτηση αύξησης του ποσοστού παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμών δικαιωμάτων ρύπων, καθιστά πλέον τα υδροηλεκτρικά έργα περισσότερο ελκυστικά. Τα φράγματα μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά και στην απόσβεση του πλημμυρικού φαινομένου, όπως έχει συμβεί στον Αχελώο η στον Σοφαδίτικο. Όλα αυτά αποτελούν σημαντικές συνιστώσες που οφείλει να λάβει υπόψη του ένας εθνικός σχεδιασμός νέων φραγμάτων πολλαπλής σκοπιμότητας. Να σημειωθεί ότι οι σημερινές ανάγκες της χώρας σε νερό, όπως προαναφέρθηκε, ανέρχονται στα 8,2 km3, ενώ η απορροή των μεγάλων ποταμών φτάνει τα 47 km3. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου επισημάνθηκε, επίσης, πως στη χώρα μας παρατηρείται πληθώρα φορέων που κατασκευάζουν και λειτουργούν μεγάλα φράγματα, αλλά και η εμφάνιση πολλών ανησυχητικών ενδείξεων προβληματικής συμπεριφοράς ορισμένων φραγμάτων. Αυτό οφείλεται, όπως τονίστηκε, κατά κανόνα στην έλλειψη ενιαίας ολοκληρωμένης αντιμετώπισης της μελέτης, κατασκευής και λειτουργίας από πλευράς ασφαλείας. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην ανάγκη προσεκτικής παρακολούθησης της συμπεριφοράς των φραγμάτων και ειδικότερα της κατακλυζόμενης περιοχής, τόσο κατά τη φάση πλήρωσης των ταμιευτήρων, όσο και στη φάση λειτουργίας των έργων, καθώς οι προβλεπόμενες διαδικασίες δεν τηρούνται ως σήμερα στον επιθυμητό βαθμό. Ομάδα εργασίας της Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου, παρουσίασε πρόταση οργάνωσης ειδικού φορέα που θα θεσπίσει και θα εποπτεύει την τήρηση κανονισμών σχετικά με τη μελέτη, κατασκευή, λειτουργία και τη θέση εκτός λειτουργίας μεγάλων φραγμάτων. Η πρόταση αφορά σε μεγάλα φράγματα (ύψος>15m ή χωρητικότητας >1hm3) και προβλέπει την ίδρυση: - Διοικητικής αρχής φραγμάτων (ΔΑΦ) - Σώματος εμπειρογνωμόνων (ΣΕΦ) Όπως υπογραμμίστηκε στην Ευρώπη υπάρχει μια αυξανόμενη κοινωνικοπολιτική ευαισθησία στα θέματα ασφάλειας των φραγμάτων, η οποία οδηγεί σε συνεχείς βελτιώσεις των κανονισμών στα διάφορα κράτη. Στις περισσότερες χώρες οι κανονισμοί ασφάλειας φραγμάτων έχουν επικυρωθεί με νομοθετική ρύθμιση. Σε όλες τις περιπτώσεις ο ιδιοκτήτης του έργου είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια, ενώ από την νομοθεσία προβλέπεται η λειτουργία μιας κεντρικά οργανωμένης Αρχής που επιθεωρεί και γνωματεύει για την άρτια και ασφαλή υλοποίηση και λειτουργία των φραγμάτων. Τέλος, όπως επισημάνθηκε κατά το συνέδριο, ο ρόλος και η σημασία των φραγμάτων σε όλο τον κόσμο διαρκώς αυξάνεται, καθώς: - Αξιοποιούν το 30% της συνολικής εκμεταλλεύσιμης απορροής (4000 km3). - Με άρδευση από φράγματα παράγεται το 40% της παγκόσμιας αγροτικής παραγωγής. - Από υδροηλεκτρικά έργα (Φράγματα, Σταθμοί) παράγεται το 20% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας.

1 Δεκ 2008

Μετά τις τράπεζες ξεκινά «αγώνα» στήριξης του αγροτικού τομέα ο πρωθυπουργός?

Τα αποτελέσματα του στρατηγικού προγράμματος στον αγροτικό τομέα? εξέτασε ο πρωθυπουργός μαζί με την ηγεσία του ΥΠΑΑΤ, ενώ οι μηχανές των τρακτέρ των γεωργών και των κτηνοτρόφων σε πολλές περιοχές της χώρας ζεσταίνονται για να ξεκινήσουν κινητοποιήσεις। Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης επισκέφθηκε το πρωί της Δευτέρας (1/12/2008) ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής, όπου σε συνεργασία με τον υπουργό Αλέξανδρο Κοντό και τον υφυπουργό Κώστα Κιλτίδη εξετάστηκε η πορεία υλοποίησης του κυβερνητικού προγράμματος στον αγροτικό τομέα.

Η εφαρμογή συγκεκριμένης στρατηγικής έχει απτά αποτελέσματα αλλά δεν εφησυχάζουμε, υπογράμμισε ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις του, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «ο λαϊκισμός και η δημαγωγία δεν λύνουν προβλήματα। Ο τόπος, η περιφέρεια, οι αγρότες χρειάζονται σοβαρότητα και υπεύθυνες δράσεις. Εμείς έχουμε κάνει τις επιλογές μας και κινούμαστε με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και με διάθεση προσφοράς». Ο κ. Καραμανλής ανέφερε ότι η διεθνής κρίση επιβάλλει συνεχή επαγρύπνηση και υπογράμμισε ότι ήδη έχουν ληφθεί τα πρώτα μέτρα για τη στήριξη των αγροτών και της περιφέρειας. Είπε χαρακτηριστικά ότι έχουν καταβληθεί 170 εκατ. ευρώ για εξισωτικές αποζημιώσεις και πως προωθούνται άτοκα δάνεια στις ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών, ύψους 150 εκατ. ευρώ, για να δοθούν προκαταβολές στους αγρότες που παράγουν δημητριακά. Επίσης ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι η κυβέρνηση καθημερινά δίνει μάχες στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τα συμφέροντα των Ελλήνων αγροτών. Τόνισε χαρακτηριστικά ότι διασφαλίστηκε η καταβολή του συνόλου των πόρων για τους Έλληνες καπνοπαραγωγούς μέχρι το 2013, ενώ μετά από πολύμηνες προσπάθειες διασφαλίζεται και το σύνολο των εισροών για το βαμβάκι μέχρι το 2013. Ακόμη ανέφερε ότι έγινε η καλύτερη πολιτική συμφωνία για τον αμπελοοινικό τομέα, ενώ δίνονται τα κίνητρα στους νέους αγρότες με απλοποιημένες και αποκεντρωμένες διαδικασίες. Ήδη έχουν προκηρυχθεί τα προγράμματα , είπε ο κ. Καραμανλής, ενώ με ελληνική πρωτοβουλία αποφασίστηκε στην ΕΕ να αυξηθεί το όριο στήριξης των νέων αγροτών σε 75.000 ευρώ ανά εκμετάλλευση. Τόνισε ακόμη ότι στην περιφέρεια κατασκευάζονται έργα υποδομών ύψους 6 δισ. ευρώ με στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων, την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία του δασικού πλούτου, την ενίσχυση των αγροτών και την παραγωγή ποιοτικών και ανταγωνιστικών προϊόντων με ονομασία προέλευσης ,ενώ αναπτύσσονται δράσεις για την προώθηση και προβολή των ελληνικών προϊόντων. Ο κ. Καραμανλής υπογράμμισε ότι οι αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ καταβάλλονται εντός τριμήνου, ενώ στηρίζονται και ενισχύονται οι βιολογικές καλλιέργειες και υπάρχουν, όπως είπε, συγκεκριμένα αποτελέσματα. Ακόμα ο κ. Καραμανλής ανέφερε ότι έχουν αναληφθεί από την κυβέρνηση συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για τη στήριξη των κτηνοτρόφων και το νομοσχέδιο που πρόσφατα ψηφίστηκε από την κυβέρνηση περιέχει 31 μέτρα και δράσεις για την ενίσχυσή τους. Ο πρωθυπουργός τόνισε μεταξύ άλλων ότι η παραγωγή στην περιφέρεια αυξάνεται και σημείωσε πως στόχος είναι οι αγρότες να γίνουν σύγχρονοι επιχειρηματίες στον τόπο τους. Μετά από όλα αυτά εμείς πιστεύουμε ότι «ξημερώνουν» πια καλύτερες μέρες για τους αγρότες μας και δεν θέλουμε να λαϊκίζουμε κάνοντας «κακόπιστη» κριτική, αφού σε λίγο καιρό η περιφέρεια της χώρας μας θα καταστεί πόλος έλξης για τους χιλιάδες άνεργους και ημιαπασχολούμενους νέους των μεγάλων αστικών περιοχών, που θα αναζητάνε μια καλύτερη τύχη στο «ελ ντοράντο» της ελληνικής οικονομίας που θα είναι ο αγροτικός τομέας. Όσον αφορά την «επανίδρυση» του υπουργείου της οδού Αχαρνών, η ταχύτητα και η έλλειψη της γραφειοκρατίας στη περίπτωση της μονής του Βατοπαιδίου δείχνουν πόσο σημαντικά βήματα έχουν γίνει για την άμεση εξυπηρέτηση των Ελλήνων πολιτών.

20 Νοε 2008

«Όχι» από Συμβούλιο Υπουργών στους καπνοπαραγωγούς


Ένα ξερό «όχι» απάντησε η Κομισιόν και η πλειοψηφία των 27 «εταίρων» μας στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας, στο αίτημα των καπνοπαραγωγών της Ευρώπης και της χώρας μας, που ζητούσαν να μην προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε περικοπή κατά 50% των επιδοτήσεων του καπνού και τελικά τα εν λόγω κονδύλια θα μεταφερθούν στα κοινοτικά προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης του δεύτερου Πυλώνα. Σύμφωνα με πληροφορίες μου την Παρασκευή (21/11) θα υπάρξει συνάντηση όλων των φορέων του καπνού με τον υπουργό για να «δρομολογηθούν» οι επόμενες κινήσεις.

Τελικά η «κυνική» Κομισιόν με την στήριξη των περισσοτέρων κυβερνήσεων της Ε.Ε. μπορεί να μοιράζει τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενων στις Τράπεζες και τις αυτοκινητοβιομηχανίες της, αλλά δεν δείχνει την ίδια θέληση να στηρίξει το εισόδημα των αγροτών της Ευρώπης. Οι καπνοπαραγωγικές χώρες δεν μπόρεσαν, κατά τη συζήτηση, να μεταπείσουν την Επίτροπο, Μαριάν Φίσερ Μπόελ, που εμφανίστηκε αμετακίνητη. Στη συζήτηση στο τραπέζι των υπουργών για το «διαγνωστικό έλεγχο» της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, η αρμόδια για τη γεωργία Επίτροπος, εμφανίστηκε αμετακίνητη για συνέχιση των πριμοδοτήσεων μέχρι το 2013. Απέναντί της είχε τις οκτώ χώρες που παράγουν καπνά στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Βουλγαρία, Πολωνία, Ρουμανία και Ουγγαρία). Η μεγάλη πλειοψηφία, με επικεφαλής τις σκαδιναβικές χώρες και τη Μ. Βρετανία, στάθηκε στο πλευρό της Δανέζας Επιτρόπου. Βέβαια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάχθηκε υπέρ της διατήρησης των πριμοδοτήσεων. Αλλά ο ρόλος του είναι καθαρά συμβουλευτικός στην «δημοκρατική» Ευρωπαϊκή Ένωση που θέλει να παίξει και σοβαρό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία. Συγχρόνως, αποφασίστηκε πως τα αγροκτήματα που είναι επιλέξιμα για ένα μίνιμουμ 5.000 ευρώ για ετήσιες κοινοτικές επιδοτήσεις θα διαθέσουν 5% των κοινοτικών κονδυλίων σε προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης μέχρι το 2012, πέρα από το 5% που ήδη διατίθεται υποχρεωτικά Επίσης, το Συμβούλιο τάχθηκε υπέρ της φιλελευθεροποίησης της αγοράς γαλακτοκομικών. Οι ποσοστώσεις γάλακτος πρόκειται να αυξηθούν για τα επόμενα χρόνια, προτού περικοπούν οριστικά το 2015. Πάντως στην Ελλάδα φουντώνει η διαμαρτυρία των αγροτών που παραμένουν στα μπλόκα σε Αταλάντη, Λαμία και Αγρίνιο, διακόπτοντας περιοδικά την κυκλοφορία στο εθνικό οδικό δίκτυο. Η τροχαία διοχετεύει την κυκλοφορία από παρακαμπτήριες οδούς και αγροτικούς δρόμους. Αντί να μειώνεται ο κόσμος στα μπλόκα ενισχύσεις με 250 τρακτέρ από παραγωγούς σιταριών καλαμποκιού και βάμβακος, από όλη τη χώρα δέχονται οι καπνοπαραγωγοί, που παραμένουν για τρίτη ημέρα στις θέσεις τους, ενωμένοι, αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους στους δρόμους. Οι καπνοπαραγωγοί ζητάνε από τον υπουργό κ. Κοντό, γραπτώς να δεσμευθεί ότι τα «χρήματα» από τον δεύτερο πυλώνα θα πάνε στις τσέπες τους σε αντίθετη περίπτωση υποστηρίζουν ότι οι απώλειες θα είναι τεράστιες, αφού το οικογενειακό τους εισόδημα μέχρι το 2013 θα μειωθεί μέχρι και 82%.

Υπάρχει κάτι το σάπιο στο «βασίλειο»… με τις «ιερές» ανταλλαγές

Ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι που κάνουν αγροτικό ρεπορτάζ είναι ότι δεν μπορούν -σε αντίθεση με άλλα υπουργεία που αγωνίζονται να τις δημοσιοποιούν- να βρουν τις ΚΥΑ ή τις υπουργικές αποφάσεις που υπογράφονται από την ηγεσία του ΥΠΑΑΤ στη οδό Αχαρνών। Μόνο κάποιοι «γνωστοί άγνωστοι» τις παραλαμβάνουν κάτω από το τραπέζι όταν δοθούν «άνωθεν εντολές». Αυτό μπορούμε πια εύκολα να αντιληφθούμε γιατί γίνεται στο συγκεκριμένο υπουργείο, με την υπουργική απόφαση «φάντασμα» -που έγινε γνωστή μόλις προχθές- με αριθμό 3822 της 25/1/2005 που «στοιχειώνει» τον κ. Μπασιάκο και η οποία άνοιξε τον δρόμο για τις «ιερές ανταλλαγές» της Μονής Βατοπεδίου.

Τώρα κάποιοι θέλουν να τα φορτώσουν όλα στους υπαλλήλους αυτού του υπουργείου, δηλαδή υποστηρίζουν ότι οι αποφάσεις πάρθηκαν ερήμην των διοικούντων. Όταν το 2004 ανέλαβε την ηγεσία της χώρας ο νυν πρωθυπουργός, με προσωπική του εντολή και αναλαμβάνοντας την ευθύνη, εκτός από την επιλογή υπουργού και υφυπουργών, «μοίρασε τις καρέκλες» των γενικών γραμματέων και των διοικήσεων των εποπτευόμενων οργανισμών του ΥΠΑΑΤ. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την πρώτη δήλωση του κ. Τσιτουρίδη για επανίδρυση του ΥΠΑΑΤ. Δύο πράγματα τώρα μπορεί να συνέβησαν με την ιστορία του Βατοπεδίου ή οι υπάλληλοι κάνανε του κεφαλιού τους οπότε δεν ήταν τα κατάλληλα άτομα που μπήκαν στη διοίκηση και ήταν «ανίκανα» να ελέγξουν τους υφιστάμενούς τους ή ότι κάνανε οι υπάλληλοι έγινε με εντολές των προϊσταμένων τους οπότε ήσαν και αυτοί μέσα στο «κόλπο». Η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που συνεδριάζει χωρίς κάμερα (ίσως να μην θέλουν να γνωρίζει ο κόσμος από πρώτο χέρι τι λέγεται εκεί), εξετάζει πέντε νυν και πρώην μέλη της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο Ε. Μπασιάκος με την πρώτη υπουργική απόφαση δίνει «εν λευκώ» στην ΚΕΔ να διαχειριστεί τα ακίνητα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ενώ ο Π. Δούκας, που συνυπέγραψε με τον κ. Μπασιάκο τη δεύτερη υπουργική απόφαση, η οποία στις ανταλλαγές περιλαμβάνει και το... νερό της λίμνης. Σύμφωνα με όσα γράφουν οι εφημερίδες, τον Ε. Μπασιάκο «καίει» με την κατάθεσή του και ο νομικός σύμβουλος του υπουργείου Αγρ. Ανάπτυξης Χρ. Μπότσιος, ο οποίος τόνισε ότι τη γνωμοδότηση για τον αποχαρακτηρισμό του δάσους της Ουρανούπολης τη ζήτησε ο τότε υπουργός μέσω του γ.γ. του υπουργείου κ. Σκιαδά, ενώ κατέθεσε ότι εκτελούσε και γραμματειακή δουλειά -ρόλο βοηθού του υπουργού κατά το ΠΑΣΟΚ- αφού του ζήτησε να βγάλει ένα σχέδιο απόφασης. Εμμέσως πλην σαφώς αιχμές κατά του κ. Μπασιάκου άφησε και ο πρώην γ. γ. του υπουργείου, Θ. Αληφακιώτης, ο οποίος κατέθεσε ότι, αν ήταν υπουργός ο Σ. Τσιτουρίδης, δεν θα υπέγραφε για τις ανταλλαγές αυτές. «Αν ο κ. Τσιτουρίδης ήταν στη θέση του κ. Μπασιάκου δεν θα υπέγραφε τις αποφάσεις για τις ανταλλαγές», δήλωσε ο πρώην γενικός γραμματέας. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι ο Εφραίμ και ο Αρσένιος επισκέφτηκαν τον ίδιο και τον κ. Τσιτουρίδη στο γραφείο τους δύο φορές. Τη δεύτερη είπε «τους εξήγησα ότι το θέμα ήταν αρμοδιότητας του τότε υφυπουργού και νυν υπουργού Αλ. Κοντού και έκτοτε δεν ξανάρθε στο γραφείο μου».Την ίδια στιγμή ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων Κώστας Κιλτίδης, τοποθετήθηκε για το «σκάνδαλο του Βατοπεδίου», με ανακοίνωση του που αναφέρει ότι για όποιες ενέργειες έκανε η Στ. Μαντέλη (της Διευθυνσης Πολιτικής Γης), δεν φέρει Ουδεμία ανάμειξη και Ευθύνη. «Ουδεμία διοικητική πράξη έχει αποσταλεί εγγράφως από εμένα ή από εποπτευόμενη υπηρεσία κατά τις αρμοδιότητές μου», τονίζει. Στο πλαίσιο κατανομής των αρμοδιοτήτων ανάμεσα στον Αλέκο Κοντό και τον Κώστα Κιλτίδη, η Διευθυνση Πολιτικής Γης, υπάγεται στη Γενική Διευθυνση Διοικητικής Υποστήριξης (με Γεν. Διευθύντρια την Ι. Χωρεμιώτη) και αυτή με τη σειρά της υπάγεται στον Αλέκο Κοντό (άδειασμα του 5ου προς τον 6ο)!

30 Οκτ 2008

Σπαταλάμε στην Ελλάδα τους φυσικούς πόρους

Σχεδόν τρεις πλανήτες χρειαζόμαστε οι Έλληνες για να διατηρήσουμε τον σημερινό τρόπο ζωής μας. Ιδιαίτερα δυσμενής είναι η θέση της χώρας μας όσον αφορά την κατανάλωση νερού. Με μέση ετήσια κατανάλωση 2.389 κυβικών μέτρων ανά κάτοικο, έχουμε το δεύτερο μεγαλύτερο «υδατικό αποτύπωμα» μετά τις ΗΠΑ και διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου (1.243 κυβικά μέτρα / έτος / κάτοικο). To μεγάλο υδατικό μας αποτύπωμα αποδίδεται στην αυξημένη χρήση νερού για τη γεωργία (87%), στις απώλειες που παρουσιάζει το απαρχαιωμένο αρδευτικό και υδρευτικό δίκτυο της χώρας, αλλά και στη συνολική κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, μεταξύ άλλων, η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2008» της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF που μετρά τις επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής στα οικοσυστήματα και τους φυσικούς πόρους. Τα προβλήματα της άρδευσης των αγροτικών εκτάσεων, αλλά και της αύξησης του κόστους παραγωγής, είναι ιδιαίτερα αυξημένα στον θεσσαλικό κάμπο, όπου έχουμε πολλές εντελώς ανεξάρτητες μεταξύ τους μικρές και μεσαίες καλλιέργειες, που εμποδίζουν τη σύγχρονη μεγάλη μηχανοποιημένη και επιστημονική καλλιέργεια και την πραγματοποίηση οικονομιών κλίμακας. Αντίθετα, μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, σπατάλη νερού, αλόγιστη χρήση λιπασμάτων, τεράστια προσωπική απασχόληση συνοδεύουν την παραγωγική δραστηριότητα της μικρής ιδιοκτησίας για να μπορεί να έχει μια στοιχειώδη απόδοση και να μπορεί να ζήσει ο ιδιοκτήτης της. Δηλαδή μεγάλο κόστος παραγωγής, μικρό κέρδος ανά στρέμμα και παραγωγή μη ανταγωνιστικών προϊόντων στην αγορά. Αυτή η κατασπατάληση ανθρώπινων και φυσικών πόρων, αυτή η καταστροφή της εργατικής δύναμης των ανθρώπων και του φυσικού περιβάλλοντος είναι το φυσιολογικό συνακόλουθο της μικρής παραγωγής. Να προσθέσουμε επίσης εδώ ότι αυτή η για χρόνια μονοκαλλιέργεια στη Θεσσαλία του βαμβακιού, έχει και σαν αποτέλεσμα να αδυνατίσει επίσης το έδαφος, γεγονός που φέρνει ακόμη μικρότερη παραγωγή και μεγαλύτερη κατασπατάληση άλλων πόρων για την εξισορρόπησή της, όπως για παράδειγμα μεγαλύτερες ποσότητες νερού για άρδευση. Δυστυχώς για άλλη μία φορά η χώρα μας βρίσκεται στη λάθος κορυφή μίας ακόμη παγκόσμιας λίστας. Σύμφωνα με τα πορίσματα της έκθεσης «Ζωντανός Πλανήτης 2008», η Ελλάδα καταλαμβάνει την 11η χειρότερη θέση ανάμεσα στις 148 χώρες που εξετάστηκαν όσον αφορά το οικολογικό της αποτύπωμα, έχοντας χειροτερέψει τη θέση της σε σχέση με το 2006 (τότε καταλάμβανε τη 17η θέση). Ο μέσος Έλληνας πολίτης χρειάζεται 59 στρέμματα βιολογικά παραγωγικής έκτασης (γη και νερό για να καλύψει τις ανάγκες του. Ταυτόχρονα, το εθνικό μας οικολογικό αποτύπωμα είναι υπερδιπλάσιο από τον ήδη ανησυχητικό παγκόσμιο μέσο όρο (27 στρέμματα ανά κάτοικο) και σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες του πλανήτη (21 στρέμματα ανά κάτοικο). Τo γεγονός αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μεγάλο «ενεργειακό μας αποτύπωμα», δηλαδή στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες μας σε ενέργεια (ετήσια αύξηση 2,4% (1990-2004) – πολύ υψηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο). Σε παγκόσμιο επίπεδο, η έκθεση του WWF καταδεικνύει ότι το οικολογικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας έχει διπλασιαστεί από το 1961, ξεπερνώντας την ικανότητα αναγέννησης του πλανήτη κατά 30% περίπου. Μάλιστα, τα τρία τέταρτα του πληθυσμού της γης ζουν σε χώρες που είναι «οικολογικοί οφειλέτες», δηλαδή η εθνική τους κατανάλωση ξεπερνά τη βιολογική φέρουσα ικανότητα της χώρας. Τις χειρότερες επιδόσεις καταγράφουν οι ΗΠΑ και η Κίνα, καθώς καταναλώνουν η κάθε μία σχεδόν το 21% της βιολογικής ικανότητας της γης. Η αύξηση αυτή του παγκόσμιου αποτυπώματος οφείλεται κυρίως στις εκπομπές αερίων από την καύση ορυκτών καυσίμων. Ταυτόχρονα, ο δείκτης που μετρά την παγκόσμια βιοποικιλότητα έχει μειωθεί σχεδόν κατά 30% το διάστημα 1970-2005, με τους πληθυσμούς των χερσαίων ειδών να παρουσιάζουν μείωση της τάξης του 33%, των ειδών γλυκού νερού 35%, των πουλιών 20% και των θηλαστικών 19%. Οι τραγικές απώλειες στην παγκόσμια βιοποικιλότητα οφείλονται κατά κύριο λόγο στην αποψίλωση και την αλλαγή χρήσης γης στους τροπικούς, στην επίδραση των φραγμάτων και των εκτροπών ποταμών, στη μόλυνση και την υπεραλίευση των θαλασσών και φυσικά στην κλιματική αλλαγή.

17 Οκτ 2008

Καλά σώσαμε τις τράπεζες αλλά από την πείνα ποιος θα μας σώσει;

Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων 80 χρόνων, αποφάσισαν να στηρίξουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και ζητάνε μεγαλύτερη βοήθεια προς τις βιομηχανίες, αλλά εγκαταλείπουν την αγροτική ανάπτυξη। Την ίδια στιγμή σε διατροφικό αδιέξοδο κινδυνεύουν να οδηγηθούν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το φαινόμενο του θερμοκηπίου οδηγεί σταδιακά σε ερημοποίηση ολόκληρων περιοχών, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι καλλιεργήσιμες γεωργικές εκτάσεις και τα αποθέματα τροφών.
Η τροφή είναι κάτι παραπάνω από ένα προϊόν। Είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Ποιός θα την παράγει; Αυτήν την απάντηση πρέπει να αναζητούν οι πολιτικές των κυβερνήσεων, των διεθνών οργανισμών και της βιομηχανίας. Οι Ευρωπαίοι «δείχνουν» τον τρίτο κόσμο, αλλά με τι μέσα θα μπορέσουν τα εξαθλιωμένα κράτη, που συχνά είναι «βουτηγμένα» στη κυβερνητική διαφθορά, να καλλιεργήσουν και να θρέψουν τους πολίτες του ανεπτυγμένου κόσμου; Μάλιστα, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 500.000.000 άνθρωποι, κυρίως από χώρες της Ασίας και της Αφρικής, θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν σε άλλες περιοχές, ώστε να μπορέσουν να εξασφαλίσουν νερό και τροφή. Πέραν του ευχολογίου και των υποσχέσεων που δόθηκαν το 1996 στη Ρώμη, στη Συνδιάσκεψη για τη Διατροφή, η αληθινή πρόοδος θα συντελεστεί όταν οι φτωχοί του πλανήτη θα είναι ικανοί να θρέψουν τους εαυτούς τους. Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) συσχετίζει της διατροφικές διαταραχές με τις κλιματικές αλλαγές. Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός άξονας της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Διατροφής (16 Οκτωβρίου): «Η Ασφάλεια των Τροφίμων και οι Προκλήσεις από τις Κλιματικές Αλλαγές και τα Βιοκαύσιμα». Σήμερα ο υποσιτισμός απειλεί περίπου 850 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, ενώ περίπου 40 εκατομμύρια πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα. Ο υποσιτισμός ορίζεται ως έλλειψη τροφίμων, αλλά και ως έλλειψη βασικών θρεπτικών συστατικών, που θέτουν άμεσα σε κίνδυνο την υγεία και την ανθρώπινη ζωή. Υπολογίζεται ότι 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από χρόνια έλλειψη θρεπτικών ουσιών, ενώ για το 55% των παιδικών θανάτων στον αναπτυσσόμενο κόσμο ευθύνεται η χαμηλής θρεπτικής αξίας διατροφή. Σύμφωνα με τη UNICEF, οι κλιματικές αλλαγές και η αύξηση της χρήσης των βιοκαυσίμων επιδρούν στην ποσότητα, τις τιμές και την ποιότητα των τροφίμων και κατ' επέκταση στη ζωή όλων των κατοίκων του πλανήτη και ιδιαίτερα των 862 εκατομμυρίων υποσιτιζόμενων ανθρώπων. Όπως τονίζουν οι ειδικοί επιστήμονες, οι κλιματικές αλλαγές που συντελούνται στον πλανήτη έχουν αντίκτυπο, έμμεσο ή άμεσο, σε κάθε πλευρά της ανθρώπινης ζωής. Πουθενά όμως, η επίδραση αυτή δεν διαγράφεται τόσο δραματικά όσο στον τομέα της διατροφής. Πλημμύρες και ξηρασίες καταστρέφουν τις σοδιές. Οι αλλαγές στην στάθμη και τη θερμοκρασία της θάλασσας επηρεάζουν άμεσα την αλιεία και απειλούν αγροτικές περιοχές αναγκάζοντας τους πληθυσμούς τους σε αστικοποίηση. Κατ' αυτόν τον τρόπο επηρεάζεται η ποιότητα των τροφίμων σε ολόκληρο τον πλανήτη. Παράλληλα, οι ελλείψεις τροφίμων, αλλά και η χρησιμοποίησή τους ως βιοκαύσιμα, ανεβάζουν της τιμές τους επηρεάζοντας σημαντικά και την διατροφή των αστικών πληθυσμών. Καθώς οι πρώτες ύλες γίνονται όλο και πιο ακριβές, οι πολίτες στην πλειονότητά τους στρέφονται σε φτηνότερα, και συνήθως χαμηλότερης ποιότητας και διατροφικής αξίας, τρόφιμα. Η στροφή αυτή έχει άμεση συνέπεια στην υγεία τους. Ο περιορισμός των κλιματικών αλλαγών και των επιπτώσεών τους στη διατροφή δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για την επίτευξη αυτού του στόχου απαιτείται συντονισμένη προσπάθεια από όλα τα κράτη. Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας συστήνει σε όλες τις χώρες να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στην ανάπτυξη προγραμμάτων που αφορούν:
Στην λεπτομερή μελέτη του προβλήματος ώστε να δοθούν συγκεκριμένες λύσεις με την μέγιστη αποδοτικότητα.
Στην ανάπτυξη σύγχρονων προγραμμάτων διαχείρισης κινδύνων και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών.
Στην προστασία των οικοσυστημάτων.
Στην στήριξη της διαφοροποίησης του ζωικού κεφαλαίου της κάθε χώρας.
Στην στήριξη και προβολή καλών πρακτικών που εφαρμόζονται από αγρότες, κτηνοτρόφους και αλιείς.

16 Οκτ 2008

Μείωση παραγωγής και παραγωγών στην ελληνική αγελαδοτροφία


Απογοήτευση και «τάση φυγής» κυριαρχεί στις τάξεις των αγελαδοτρόφων της χώρας μας। Αυτό δείχνουν και τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με τα οποία παρά την αυξημένη εθνική ποσόστωση η εγχώρια παραγωγή αγελαδινού γάλακτος μειώθηκε κατά 4% την τελευταία τριετία, ενώ την ίδια στιγμή ο αριθμός των αγελαδοτρόφων παρουσίασε κάμψη κατά 18% το ίδιο χρονικό διάστημα. Τελικά τα περιβόητα πρόστιμα που επέβαλαν (;) στο καρτέλ του γάλακτος αυτούς που έπληξαν ήταν τους ίδιους τους παραγωγούς (!)

Όπως υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι των αγελαδοτρόφων, ορισμένες γαλακτοβιομηχανίες προχώρησαν τους τελευταίους πέντε μήνες σε απανωτές μειώσεις στις τιμές του αγελαδινού γάλακτος, με αποτέλεσμα η τιμή παραγωγού να παρουσιάζει πτώση ακόμη και 18 λεπτά το κιλό. Την ίδια στιγμή, στα ράφια των σούπερ μάρκετ οι τιμές των γαλακτοκομικών προϊόντων είναι τσουχτερές και απλησίαστες για τους καταναλωτές, με συνέπεια οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι να βάζουν πλέον με ιδιαίτερη δυσκολία στο τραπέζι τους φρέσκο γάλα, γιαούρτι και τυριά. Τον περασμένο Μάιο η τιμή παραγωγού στο αγελαδινό γάλα είχε φτάσει τα 48 λεπτά το κιλό, αλλά τις τελευταίες μέρες, σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, ορισμένες γαλακτοβιομηχανίες αγοράζουν από τους παραγωγούς το αγελαδινό γάλα στην τιμή των 30 λεπτών το κιλό. Οι κτηνοτρόφοι καταγγέλλουν ότι οι γαλακτοβιομηχανίες προχώρησαν και πάλι σε μεταξύ τους συμφωνίες σε ό,τι αφορά τη συρρίκνωση τιμών παραγωγού. Αυτό σε συνδυασμό και με την εκρηκτική άνοδο του κόστους παραγωγής, που οφείλεται, όπως λένε, στην άνοδο των τιμών των ζωοτροφών σε ποσοστό 120%, αλλά και της ακρίβειας στο πετρέλαιο του οδηγεί σε οικονομική «ασφυξία». Με βάση τα στοιχεία για τις παραδόσεις αγελαδινού γάλακτος, που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ελληνική παραγωγή κατά την προηγούμενη γαλακτοκομική περίοδο 2007-8 μειώθηκε στους 715.071 τόνους, από 739.254 τόνους την γαλακτοκομική περίοδο 2006-7 και 742.764 τόνους την γαλακτοκομική περίοδο 2005-6 (σ.σ. στις ποσότητες αυτές συμπεριλαμβάνονται και οι απευθείας πωλήσεις των αγελαδοτρόφων και είναι χωρίς την τεχνική αναπροσαρμογή λόγω λίπους). Κατά την προηγούμενη γαλακτοκομική περίοδο 2008-7 η παραγωγή υπολήφθηκε κατά 8% της εθνικής ποσόστωσης παραγωγής (820.513 τόνοι), που έχει η χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πράγμα, που έχει ως αποτέλεσμα να μην επιβληθεί κοινοτική εισφορά (super levy) για υπέρβαση ποσοστώσεων. Ο αριθμός των αγελαδοτρόφων συρρικνώθηκε περαιτέρω, καθώς κατά την γαλακτοκομική περίοδο 2007-8 δραστηριοποιήθηκαν στη χώρα μας 5.660 αγελαδοτρόφοι, την γαλακτοκομική περίοδο 2006-7 είχαν δραστηριοποιηθεί 6.303 αγελαδοτρόφοι, την γαλακτοκομική περίοδο 2005-6 δραστηριοποιήθηκαν 6.887 αγελαδοτρόφοι και την γαλακτοκομική περίοδο 2004-5 ήταν 7.769 αγελαδοτρόφοι.

Έξω όλα τριγύρω αλλάζουνε μέσα όλα τα ίδια μένουν, οι δυνατοί επιβιώνουν οι άλλοι σβήνουν

Μιζέρια εμείς επέκταση καλλιέργειας εσπεριδοειδών (πορτοκάλια, μανταρίνια, λεμόνια, γκρέιπ φρουτ) στην Ισπανία μέσω ειδικών προγραμμάτων। Φέτος στην Ελλάδα θα έχουμε πτώση κατά 10% της παραγωγής, αύξηση μέχρι 20% θα υπάρξει στην Ισπανία και στις άλλες μεσογειακές χώρες. Που θα βρεθούν τα χρήματα να κάνουμε επενδύσεις στον αγροτικό τομέα; Αν αποφύγουμε τα πρόστιμα από την Κομισιόν θα βρεθούν. Στην Ελλάδα ο μικρός αγροτικός κλήρος δεν βοηθά να παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα. Τότε τα μοναστήρια να δίνανε στους αγρότες τον κλήρο και όχι στο κράτος, για να κάνουν ανταλλαγές με «φιλέτα» ακίνητα.

Σε όλη την Ευρώπη έχει γίνει μια μεγάλη στροφή στο εμπόριο τροφίμων που πολλοί στην χώρα μας δυστυχώς αγνοούν. Τώρα οι αλυσίδες των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ δεν έχουν έναν αγοραστή (logistic) σε κάθε υποκατάστημα που έχουν στο κάθε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά υπάρχει μια έδρα σε κάποια ευρωπαϊκή πόλη και ένας «αγοραστής» που έχει αναλάβει να εφοδιάζει όλα τα υποκαταστήματα της αλυσίδας. Δηλαδή τα ελληνικά τρόφιμα αγοράζονται πηγαίνουν στις κεντρικές αποθήκες και μετά φεύγουν στα υποκαταστήματα. Αρα υπάρχουν λιγότεροι «αγοραστές» που επιλέγουν λιγότερους «προμηθευτές» σε σχέση με ότι συνέβαινε στο παρελθόν. Αν τα ελληνικά προϊόντα καταφέρουν να μείνουν μέσα στα πολυεθνικά «γκρουπ» τότε σώθηκαν και οι έμποροί και οι παραγωγοί, αν όχι χάθηκαν. Οι λαχαναγορές των κρατών της Δυτικής Ευρώπης καλύπτουν ένα μικρός μέρος των λιανικών αγορών. Πάνω από το 85% της κατανάλωσης διακινείται μέσα από αυτά τα δίκτυα των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ. Αυτές οι αλυσίδες τώρα μπαίνουν και στην αγορά της Ρωσίας. Η Κομισιόν δεν μπόρεσε να δώσει δύναμη στους παραγωγούς και τους συνεταιριστές να ενωθούν, για να μπορέσουν να «χτυπήσουν» αυτούς τους «αγοραστές» των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Για όλα υπάρχουν λύσεις, αρκεί να μπορέσουμε να μελετήσουμε το πρόβλημα. Στην Ευρώπη ισχύει η ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων και ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης. Τα ακριβά φρούτα θα μπορέσουν να πουληθούν μόνο τον κατάλληλο καιρό. Αυτό που χρειάζεται είναι μια εξειδίκευση στόχων και προσαρμογή στη ζήτηση της αγοράς. Στα νωπά φρούτα και λαχανικά υπάρχει το κόστος συσκευασίας και μεταφοράς που για την χώρα μας παραμένει αρκετά υψηλό -σε σχέση με την ανταγωνίστριά μας Ισπανία- για τις χώρες της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης. Αυτό που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευθούμε είναι την ελληνική γεωστρατηγική ενδοχώρα μας, δηλαδή τα Βαλκάνια και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μέχρι και την Ουγγαρία. Για αυτές τις χώρες θα καταφέρναμε να έχουμε πιο ανταγωνιστικές τιμές στα μεταφορικά σε σχέση με την Ισπανία.
Η οικονομική κρίση είναι ορατή τα τελευταία χρόνια στις καταναλωτικές αγορές της δυτικής Ευρώπης. Αυτό σημαίνει φτώχεια και περιορισμό της κατανάλωσης, με τις αγορές να μην «αντέχουν» τις υψηλές τιμές. Την ίδια στιγμή χρειάζονται οργανωμένες κινήσεις προβολής των προϊόντων για να πουλάνε στις αγορές και όχι να τρώνε τα λέφτα κάποιοι «ημέτεροι». Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η πρωτοβουλία που ανέλαβαν πρόσφατα οι αγρότες της Βαλένθιας που έκαναν σήμα ποιότητας των προϊόντων τους. Δύσκολα πια πουλάνε η «ποιότητα» και η «άλλη γεωργία», που μας «ζάλισαν» τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνώντες. Πρόσφατα κατακλύσθηκε η ευρωπαϊκή αγορά με βραζιλιάνικα σταφύλια, που δεν ήταν μόνο φθηνότερα από τα ευρωπαϊκά αλλά και η ισοτιμία ευρώ δολαρίου τα ευνοούσε και βγήκαν εκτός αγοράς τα ελληνικά. Χάνεται πολύτιμος χρόνος οι αγορές και οι καταναλωτικές συνήθειες αλλάζουν και εμείς εδώ «όμηροι» μια κρατικής μηχανής που δεν λειτουργεί, γινόμαστε παθητικοί παρατηρητές των γεγονότων. Τα επόμενα χρόνια στην χώρα μας οι τράπεζες μπορεί να μην πτωχεύσουν, αλλά σίγουρα θα πτωχεύσουν πολλοί μικρομεσαίοι παραγωγοί.

13 Οκτ 2008

Μείωση φυτοπροστατευτικών θα φέρει αύξηση τιμών στα τρόφιμα

Το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων αυξάνει συνεχώς στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης। Έρχεται η Κομισιόν και αποφασίζει τη μείωση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων.

Από την άλλη η οικονομική κρίση που οδηγεί σε μείωση της ανάπτυξης σε πάγωμα των επενδύσεων και αύξηση της ανεργίας πρέπει να αρχίσει να προβληματίζει αυτούς που κυβερνάνε. Το χρήμα δεν υπάρχει στις τσέπες των καταναλωτών και αυτό σημαίνει περιορισμό της κατανάλωσης και στα τρόφιμα. Οι αγορές δεν αντέχουν, ενώ οι «απαιτήσεις» για τρόφιμα υψηλής ποιότητα που είχαν πριν λίγα χρόνια οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ φαίνονται να τις έχουν ξεχάσει. Τελικά μήπως η Κομισιόν με αυτή την απόφασή της θέλει να ανοίξει την «πόρτα» στις γενετικά τροποποιημένες (μεταλλαγμένες) καλλιέργειες, αφού οι αγρότες δεν θα έχουν φτηνό τρόπο να προστατεύσουν τις καλλιέργειες από ασθένειες και ζιζάνια.