Βρετανία: Φόρος πώλησης ακινήτων από το 2015 σε ξένους επενδυτές

Η Βρετανία θα επιβάλει από το 2015 φόρους κεφαλαιακών κερδών στους ξένους επενδυτές για πώληση ακινήτων που δεν αποτελούν πρώτη κατοικία, ανακοίνωσε σήμερα ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, Τζόρτζ Όσμπορν, στο πλαίσιο των μέτρων της βρετανικής κυβέρνησης για τον περιορισμό της αύξησης των τιμών της στέγης στο Λονδίνο.

«Δεν είναι δίκαιο όσοι ζουν σε αυτήν τη χώρα να πληρώνουν φόρους κεφαλαιακών κερδών όταν πωλούν ένα σπίτι που δεν είναι η πρώτη τους κατοικία, ενώ όσοι δεν ζουν εδώ να μην πληρώνουν. Από τον Απρίλιο 2015 θα εισαγάγουμε φόρους κεφαλαιακών κερδών επί των μελλοντικών κερδών μη μόνιμων κατοίκων που πωλούν κατοικίες εδώ στη Βρετανία», προανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών.

Οι τιμές των ακινήτων στο Λονδίνο έχουν αυξηθεί κατά 10% τους τελευταίους 12 μήνες, ενώ σε ορισμένες περιοχές της πρωτεύουσας η αύξηση είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Μεγάλο μέρος της ζήτησης προέρχεται από αλλοδαπούς οι οποίοι επιδιώκουν την αγορά δεύτερης κατοικίας ή να διασφαλίσουν τα χρήματά τους στη Βρετανία, η οποία θεωρείται ασφαλές καταφύγιο τα τελευταία χρόνια εν μέσω της οικονομικής και της πολιτικής αστάθειας στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Οι Βρετανοί καταβάλλουν φόρους κεφαλαιακών κερδών 28% επί των κερδών από την πώληση ακινήτων που δεν θεωρούνται πρώτη κατοικία.

Βρετανικά σχέδια για δημιουργία Συνομοσπονδίας Κρατών της Βαλκανικής

Σχέδια για τη δημιουργία Συνομοσπονδίας Κρατών της Βαλκανικής, όπου θα μετείχε και η Ελλάδα, καθώς και της Παραδουνάβιας λεκάνης, εκπονούσε ήδη το 1943 η Βρετανία και άλλες Δυτικές δυνάμεις, προκειμένου να σταματήσουν την κάθοδο της Σοβιετικής Ένωσης στο Νότο.

Το 1940, ο Τσώρτσιλ με την υποστήριξη των ΗΠΑ, διατύπωσε την ιδέα της δημιουργίας της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας. Ενός «μπλοκ» κρατών της Βαλκανικής και των παραδουνάβιων χωρών που θα στρέφεται ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Στην Ομοσπονδία, θα έπρεπε να ενταχθούν η Βουλγαρία, η Γιουγκοσλαβία, η Τουρκία, η Ελλάδα, η Αλβανία και η «Μακεδονία». Η Ομοσπονδία θα ήταν μια ανεξάρτητη κρατική οντότητα, υπό την εποπτεία της Μεγάλης Βρετανίας.

Ένα από τα πρώτα βήματα στην οργάνωση του αντισοβιετικού μπλοκ, ήταν η δημιουργία της προσωρινής  «Ομοσπονδίας Πολωνίας – Τσεχοσλοβακίας», το Νοέμβριο του 1940 από τις εξόριστες κυβερνήσεις των χωρών αυτών στο Λονδίνο. Μετά τον πόλεμο, η Αγγλία προγραμμάτιζε να συμπεριλάβει στην Ομοσπονδία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, ίσως, ακόμα και την Αυστρία. Το δεύτερο βήμα για το σχηματισμό του αντισοβιετικού μπλοκ, ήταν το Σύμφωνο πολιτικής συμμαχίας, που υπεγράφη τον Ιανουάριο του 1942, μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας στο εξωτερικό. Την ίδια στιγμή στο Λονδίνο, υπεγράφη η πολωνο –τσεχοσλοβακική συνθήκη για τη δημιουργία μιας άλλης Ομοσπονδίας, της Κεντρο-Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τεράστιο ρόλο στα σχέδια για τη δημιουργία της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας, έπαιξε το Βατικανό. Ο Πάπας Πίος ΧΙΙ, ήταν ένθερμος αντικομμουνιστής. Ο ίδιος υποστήριξε ανοιχτά τη γερμανική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση. Την ιδέα του Τσώρτσιλ για τη δημιουργία Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας, ο Πίος ΧΙΙ την έκανε δεκτή με ενθουσιασμό. Σύμφωνα με τον Ποντίφηκα, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία θα έπρεπε να κυριαρχεί στη διοίκηση αυτής της Συνομοσπονδίας.

Επίσης, ο ηγεμόνας της Ουγγαρίας, Miklos Horthy (Μικλός Χόρτι), αντιβασιλέας με ουσιαστικά απεριόριστη εξουσία στη χώρα, ήδη από τα τέλη του 1942, είχε αρχίσει διαπραγματεύσεις με τη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ για την έξοδο της χώρας του από τον πόλεμο. Στις 30 - 31 Ιανουαρίου 1943 στην πόλη Άδανα στην Τουρκία, ο Ουίστον Τσώρτσιλ συναντήθηκε με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ινονού, ο οποίος, σύμφωνα με τον πρέσβη της Ουγγαρίας στην Άγκυρα Ινός Βέρνλε, επανέλαβε την ιδέα του Τσώρτσιλ για τη δημιουργία μιας «Βαλκανικής Ομοσπονδίας».

Ο Τσώρτσιλ, σε γενικές γραμμές μιλούσε για τον πιθανό σχηματισμό τριών ομάδων κρατών μετά το τέλος του πολέμου: Της Βαλτικής, της Κεντρικής Ευρώπης και της Νότιας Ευρώπης (Σχέδιο Μπένες). Τις αστυνομικές λειτουργίες σε αυτές τις περιοχές, θα τις αναλάμβανε ένας γιγάντιος αγγλο–αμερικανικός αεροπορικός στόλος.

Μέχρι το Σεπτέμβριο του 1943, το σχέδιο βρίσκονταν πολύ κοντά στην πραγματοποίηση του. Η κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους της Ιταλίας, θα μπορούσε να προκαλέσει τη μεταστροφή προς την πλευρά των Δυτικών συμμάχων, των κυβερνήσεων της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Αλβανίας και, ενδεχομένως, της Γιουγκοσλαβίας. Είναι σαφές, ότι η δημιουργία του νέου «φράγματος», μιας ιδιόμορφης «ουδέτερης ζώνης» (buffer zone) στην Κεντρική Ευρώπη, θα εμπόδιζε την προέλαση του Κόκκινου Στρατού προς τη Δυτική Ευρώπη.

Γιατί τελικά δεν αποδείχθηκε λειτουργικό το σχέδιο αυτό των πολλών σταδίων των Τσώρτσιλ και Πίου ΧΙΙ; Διότι στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, ανακοινώθηκε η άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ιταλίας. Ο βασιλιάς παρέδωσε τη χώρα στους Συμμάχους. Ταυτόχρονα, ένα τάγμα γερμανών αλεξιπτωτιστών κατέλαβε το Επιτελείο της Ιταλικής Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης. Τρεις ημέρες αργότερα, απελευθερώθηκε ο δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος μέχρι τότε κρατείτο φυλακισμένος. Τα γερμανικά στρατεύματα, μέσα σε λίγες ημέρες, κατέλαβαν χωρίς μάχη, σχεδόν όλη την Ιταλία.

Αν και έμειναν χωρίς καμία βάση στη χερσόνησο των Απεννίνων, οι Τσώρτσιλ και Πίος ΧΙΙ, δεν εγκατέλειψαν την ιδέα της δημιουργίας της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας. Στο σημείο όμως αυτό, παρενέβη ο προελαύνων στην Ανατολική Ευρώπη  Κόκκινος Στρατός. Στις 31 Αυγούστου 1944, τα ρωσικά τανκ εισήλθαν στο Βουκουρέστι, στις 16 Σεπτεμβρίου, στη Σόφια, στις 20 Οκτωβρίου, στο Βελιγράδι, και στις 13 Φεβρουαρίου 1945, στη Βουδαπέστη.

Αμέσως μετά τη Διάσκεψη της Γιάλτας (4-11 Φεβρουαρίου 1945), όπου θάφτηκε οριστικά η ιδέα της Βαλκανικής – Παραδουνάβιας Ομοσπονδίας, το Πατριαρχείο της Μόσχας κυκλοφόρησε δήλωση του Πατριάρχη Αλέξιου, στην οποία ο επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (ΡΟΕ) εξέφραζε «τη μέγιστη ικανοποίηση και χαρά» για την έκβαση της διάσκεψης. «Τέθηκε –σημείωσε- ένα γερό θεμέλιο για το μέλλον της ειρήνης σε όλο τον κόσμο. Αυτό ακριβώς για το οποίο η Εκκλησία προσεύχεται αδιαλείπτως, δηλαδή «για την ειρήνη σε όλο τον κόσμο», φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα στο εγγύς μέλλον. Θα σπάσει ολοκληρωτικά και θα συντριφτεί «… αυτή η σφύρα, που εκτυπούσεν ανελέητα όλην την γην…» (Ιερ. 50,23),  ο βίαιος και επιθετικός γερμανικός φασισμός. Και όχι μόνο από τη δύναμη των γενναίων στρατιωτών των συμμαχικών κρατών, αλλά και με τη σοφία του Μεγάλου Στάλιν και των Αρχηγών των κυβερνήσεων των Συμμάχων μας».

Ρωσία: Νέο κοσμοδρόμιο Vostochny στην Άπω Ανατολή

Δεν υπάρχει πλέον καμία καθυστέρηση στην πρόοδο των έργων για το νέο κοσμοδρόμιο Vostochny στην περιοχή Αμούρ της Ρωσικής Απω Ανατολής.  Όπως δήλωσε χθες ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας της Ρωσίας για τα Ειδικά Κατασκευαστικά Έργα (Spetsstroy), Αλεξάντερ Βολόσοφ, έχει εξαλειφθεί κάθε καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα. Οι εκτιμήσεις τον περασμένο Ιούνιο «έβλεπαν» καθυστέρηση έως και τρεις μήνες για την πρόοδο των έργων. «Η εκταμίευση της χρηματοδότησης των έργων προχωρά απρόσκοπτα και έτσι μπορούμε να επισττρέψουμε στο αρχικό χρονοδιάγραμμα» τόνισε ο Βολόσοφ.

Η πρώτη φάση του έργου που αφορά την διάνοιξη και την κατασκευή των δρόμων του κοσμοδρομίου έχει ήδη ολοκληρωθεί. Η δεύτερη φάση προχωρά ακριβώς όπως έχει προγραμματιστεί και αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2014.

Ενεργειακή συνεργασία Γουατεμάλας με Ρωσία

Η Γουατεμάλα εκδηλώνει ενδιαφέρον για τη συμμετοχή ρωσικών εταιρειών στην ανάπτυξη του ενεργειακού της τομέα δήλωσε ο Υπουργός Εξωτερικών της κεντροαμερικανικής χώρας, Φερνάντο Καρέρα. Η επίσκεψη στη Ρωσία μιας κυβερνητικής αντιπροσωπείας της Γουατεμάλας θα αρχίσει στις 27 Νοεμβρίου. Σύμφωνα με τον υπουργό, έχουν προγραμματιστεί διμερείς επαφές των Υπουργών Οικονομικών και Ενέργειας της Γουατεμάλας με εκπροσώπους ρωσικών εταιρειών. Ο διπλωμάτης διευκρίνισε, ότι τη στιγμή αυτή, η Ρωσική Ομοσπονδία κατέχει την 3η θέση μεταξύ των επενδυτών στη γουατεμελιανή οικονομία, μετά την Κολομβία και τον Καναδά, με συνολικό ύψος επενδύσεων 120 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο.

Γκέι στη Γερμανία επιτέθηκαν εναντίον Ρωσίδων

Παντοδύναμοι οι ακτιβιστές της γκέι κοινότητας LGBT στη Γερμανία επιτέθηκαν στην επικεφαλής της Επιτροπής της Κρατικής Δούμας για ζητήματα οικογένειας, γυναικών και παιδιών, Ελένα Μιζούλινα, η οποία ταξίδεψε στη Λειψία για το συνέδριο με θέμα «Το μέλλον των οικογενειακών σχέσεων». Εκτός από την Μιζούλινα, επίθεση υπέστησαν και αρκετοί εκπρόσωποι της ρωσικής αντιπροσωπείας, συμπεριλαμβανομένης και της γνωστής Ρωσίδας ιστορικού και διπλωμάτιδας Ναταλίας Ναροτσνίτσκαγια. Η κ. Ελένα Μιζούλινα, μιλώντας στο συνέδριο υποστήριξε ότι πρέπει να παύσει η συγκαταβατική αντιμετώπιση των γκέι. Παράλληλα, σημείωσε, ότι «στη Ρωσία υπάρχει πραγματική, ανυπόκριτη, ελευθερία λόγου και κανείς δεν ρωτά κανέναν για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό».

Τι λένε οι Ρώσοι για την αντιμετώπιση του καρκίνου

Σε δεκάδες εργαστήρια στη Ρωσία γίνονται έρευνες για φάρμακα κατά του καρκίνου και το καθένα από αυτά έχει τα μυστικά του. Για σύνθεση νέων χημικών ουσιών μιλά ο διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου πειραματικής διάγνωσης και θεραπείας όγκων, Ανατόλι Μπαρίσνικοφ. Όπως αναφέρει, αυτές δοκιμάζονται για την αντικαρκινική δράση τους και ακολουθεί η δημιουργία του πρότυπου φαρμάκου. Εξηγεί ότι σήμερα η πιο πολλά υποσχόμενη κατεύθυνση είναι αυτή των φυτικών παρασκευασμάτων. Σε αυτά υπάρχει άλλος μηχανισμός δράσης και είναι λιγότερο τοξικά. Η κατεύθυνση αυτή αναπτύσσεται στο εργαστήριο διαγονιδιακών παρασκευασμάτων. Εκεί, με τη χρήση φυτών παράγεται «ανθρώπινη» πρωτεΐνη, από την οποία φτιάχνουν φάρμακο κατά του καρκίνου. Αυτό είναι νέο και αναμενόμενο, όχι γιατί θα γιατρέψει τους πάντες, αλλά επειδή θα είναι λίγο καλύτερο από τα υπόλοιπα φάρμακα.

Το μέλος του επιστημονικού προσωπικού, Αικατερίνα Κοσομπόκοβα, δείχνει το «θερμοκήπιο» του εργαστηρίου, όπως το αποκαλεί. Σε αυτό το μικρό δωμάτιο υπάρχουν συσκευή ύγρανσης του αέρα, εξαερισμός και πλαστικές γλάστρες με υπέροχα μεταφυτευμένα φυτά. Ο άγριος καπνός που φυτρώνει στην Αυστραλία, είναι ένα ανάλογο του συνηθισμένου ταμπάκο από το οποίο φτιάχνονται τα τσιγάρα, αναφέρει η Κάτια. Διευκρινίζει δε, ότι δεν είναι τα διαγονιδικά (δηλ. γενετικά τροποποιημένα) φυτά που φοβούνται όλοι. Με τη βοήθειά τους παίρνουν τα αντισώματα για την ογκοπρωτεΐνη her-2, δηλαδή την ουσία που καταπολεμά ορισμένους τύπους καρκίνου. Αυτή υπάρχει ήδη στη φαρμακευτική αγορά, το παρασκεύασμα ονομάζεται «Herceptin», είναι πολύ ακριβό, και ανάλογό του δεν υπάρχει στη Ρωσία. Από αυτά τα φυτά λαμβάνεται ένα πολύ πιο φτηνό ανάλογο, το οποίο -πιθανόν- να είναι και καλύτερο όσον αφορά κάποιους άλλους συντελεστές.

Οι επιστήμονες δημιουργούν βακτήρια με γενετική δομή, η οποία επιτρέπει στα φύλλα του καπνού να αναπτύσσουν τα απαραίτητα λευκώματα που χρειάζονται για το φάρμακο. Τα φυλλαράκια στα οποία έχουν διεισδύσει τα βακτήρια, εμφανισιακά δεν διαφέρουν από τα κανονικά. Έχουν πάνω τους μόνο μικρούς κύκλους, που είναι τα ίχνη της σύριγγας χωρίς βελόνα, με την οποία εισήχθησαν τα βακτήρια. Αργότερα, τα φύλλα συγκεντρώνονται και καθαρίζονται, ώστε να ληφθούν από αυτά τα λευκώματα για το φάρμακο. Το φάρμακο αναμένεται να φτάσει στο επίπεδο κλινικών δοκιμών σε δύο χρόνια. Τα αντισώματα αυτά επιτρέπουν να καταπολεμηθεί ο καρκίνος του μαστού και εκείνος των ωοθηκών.

Ο διευθυντής του εργαστηρίου, Βιατσεσλάβ Κοσορούκοφ, αναφέρει ότι υπάρχουν πολλές μορφές καρκίνου και όλες οι ενέργειες που γίνονται αποσκοπούν στο να αυξήσουν τον αριθμό των ανθρώπων που σώζονται -που δεν πεθαίνουν- από έναν συγκεκριμένο τύπο. Στην ερώτηση ότι, δηλαδή δεν πρόκειται για θεραπεία, αλλά απλώς για κάποια επενέργεια στο καρκίνωμα, αυτός αναφέρθηκε στην ευρέως διαδεδομένη αντίληψη, ότι έλαβες ένα φάρμακο και θεραπεύτηκες. Ακόμη όμως και ένα συνηθισμένο χάπι κατά του πόνου βοηθά κατά 90% και όχι 100%. Ως εκ τούτου, η μάχη κατά του καρκίνου του μαστού διεξάγεται με αυτό το 30% που καταλαμβάνει αυτή η ογκοπρωτεΐνη her-2. Για το υπόλοιπο 70% όμως του τύπου αυτού του καρκίνου, δεν θα βοηθήσει, και χρειάζεται για το συγκεκριμένο ποσοστό ένα άλλο φάρμακο. Ερωτώμενος σχετικά με το αν θεραπεύονται ορισμένοι τύποι καρκίνου, ο Κοσορούκοφ αναφέρει ότι δεν πρόκειται για θεραπεία, αλλά πως αυτό ονομάζεται υποχώρηση των συμπτωμάτων, καθώς όποιος είχε όγκους, η πιθανότητα να τους αποκτήσει πάλι, είναι αρκετά υψηλή. Αν εμφανιστεί ένα σούπερ φάρμακο, τότε θα κοστίζει ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσό, αναφέρουμε στον διευθυντή του Ινστιτούτου, Ανατόλι Μπαρίσνικοφ. Και αυτός δίνει την απάντηση ότι εξαιρετικά μεγάλος, θα είναι ο αριθμός των πωλήσεών του. Καθότι, όπως για παράδειγμα συμβαίνει και με το αυτόματο Καλάσνικοφ, αν το χρησιμοποιούν όλοι και έχει εκατομμύρια πωλήσεις, τότε και η τιμή του θα είναι χαμηλή. Συγκεκριμένα στη Ρωσία, όπως επισημαίνει, κάθε χρόνο αρρωσταίνουν περίπου 600.000 άτομα. Σύμφωνα με τις προγνώσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ως το 2025 το ένα τρίτο του πληθυσμού στη Γη θα πάσχει από καρκίνο. Προσεγγίζουμε όλο και περισσότερο αυτό το ποσοστό. Ο Μπαρίσνικοφ ζητά να καταστεί σαφές το γεγονός ότι σήμερα δεν είναι δυνατή η θεραπεία με χημικά παρασκευάσματα, επειδή γνωστά έως τώρα είναι περίπου εκατό τέτοια. Όλα εκείνα που μελλοντικά θα μπορούσαν ίσως να υπάρξουν έχουν ήδη μελετηθεί και ιδιαίτερες ελπίδες που να συνδέονται με αυτά, δεν υπάρχουν. Το μόνο που μπορεί να βοηθήσει είναι η ανακάλυψη νέων τρόπων παρασκευής των φαρμάκων, καθώς αυτή η αλλαγή μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα.

Μάχη γιγάντων στην παγκόσμια αγορά λιπασμάτων

Σε πολιτικό παιχνίδι μετατράπηκε η επιχειρηματική κόντρα των δύο διεθνών κολοσσών παραγωγής καλίου. Η Ρωσία φαίνεται να στηρίζει τον στρατηγικό της εταίρο, τους Λευκορώσους, στην κόντρα τους με Ρώσους ολιγάρχες. Σκληρός επιχειρηματικός πόλεμος, στον οποίο όμως εμπλέκονται ενεργά κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες έχει ξεσπάσει από το καλοκαίρι στη διεθνή αγορά λιπασμάτων, ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές στο χρηματιστήριο παραγώγων. Πρωταγωνιστές δύο εταιρίες-κολοσσοί του χώρου, η Ρωσική Uralkali και η Λευκορωσική Belaruskali.

Οι δύο εταιρίες μέχρι τον περασμένο Ιούλιο ήταν ενωμένες σε κοινοπραξία με την οποία ήλεγχαν το 40% της παγκόσμιας παραγωγής καλιούχων λιπασμάτων (λιπάσματα για τη γη, τα οποία χρησιμοποιούνται κατά κόρον από τους αγρότες σε όλο τον κόσμο). Ένα καρτέλ το οποίο έσπασε όταν η Ρώσοι κατηγόρησαν τους Λευκορώσους εταίρους τους οτι εξάγουν χωρίς την άδεια του κοινού κονσόρτσιουμ, σχετικά προϊόντα, με αποτέλεσμα να ζημιώνεται η ρωσική πλευρά.

Ο πόλεμος του καλίου ξεκίνησε τις τελευταίες ημέρες του Ιουλίου, όταν η Uralkali ανακοίνωσε το τέλος της συνεργασίας με την Belaruskali και κατά πρώτο λόγο τη διακοπή των κοινών πωλήσεων λιπασμάτων μέσω της Λευκορωσικής Ένωσης Ποτασίου (Belarus Potash Corporation ή ΒPC), ενός από τα δύο καρτέλ που ελέγχουν απολύτως την παγκόσμια αγορά.

Μετά τη διάσπαση η στρατηγική μάρκετινγκ της Uralkali διαφοροποιήθηκε τελείως. Προηγουμένως, η εταιρία εξήγαγε λιπάσματα βάσει της αρχής «οι τιμές είναι σημαντικότερες από την ποσότητα» και προτιμούσε τη μείωση της παραγωγής από το να κάνει έκπτωση στους πελάτες. Πλέον, η Uralkali ανακοίνωσε την αύξηση της παραγωγής ως και 100% και άρχισε σχεδιασμένα να ρίχνει τις τιμές, που από 400 δολάρια ο τόνος, σύμφωνα με δηλώσεις του γενικού της διευθυντή Βλαντισλάβ Μπαουμγκέρτνερ, θα μπορούσε να πέσει και κάτω από τα 300. Σε μια τέτοια περίπτωση οι οικονομικές απώλειες στον κρατικό προϋπολογισμό της Λευκορωσίας  θα ήταν περισσότερες από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως.

Λάδι στη φωτιά έριξε το γεγονός ότι η εταιρία σχεδόν αμέσως μετά την ανακοίνωση της διακοπής των εμπορικών σχέσεων με τη Λευκορωσία, υπέγραψε συμβόλαιο για την παράδοση 500 χιλιάδων τόνων καλίου στην Κίνα μέχρι το τέλος του έτους.

Η αγορά αντέδρασε άμεσα στην κίνηση της Uralkali. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Reuters, το οποίο επικαλείται πηγές στις κρατικές αρχές της Ινδίας, «όλοι οι προμηθευτές καλίου συμφώνησαν να ρίξουν τις τιμές στα τρέχοντα συμβόλαια». Σε μια από τις μεγαλύτερες αγορές καλίου, αυτή της Βραζιλίας, οι τιμές όψεως έπεσαν από τα 450 στα 370 δολάρια ο τόνος και όπως επισημαίνει το Reuters, αναμένεται περεταίρω μείωση. Όπως αναφέρουν οι αναλυτές του πρακτορείου, οι κινέζοι εισαγωγείς πιέζουν έντονα το έτερο καρτέλ, την βορειοαμερικανική Canpotex, (μέλη της οποίας είναι η PotashCorp of Saskatchewan, η Agrium and η Mosaic) ελπίζοντας να πετύχουν μια τιμή γύρω στα 320 δολάρια τον τόνο, ενώ οι εισαγωγείς από τη Μαλαισία και την Ινδονησία που παρατηρούν την ανάπτυξη της Κίνας, ευελπιστούν σε μια τιμή περίπου στα 330-340 δολ. τον τόνο, σε σύγκριση με τα 400-420 δολ. πριν την πτώση της Belarus Potash Corporation. Σύμφωνα με στοιχεία που παρέθεσαν πηγές της Kommersant, η Uralkali βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για την προμήθεια λιπάσματος προς την Κίνα αντί 325 δολάρια τον τόνο, και λίγο ακριβότερα στην Ινδία.

Ενώ όμως αυτό το επίπεδο τιμών φαντάζει αρκετά αποδεκτό για την Uralkali με το χαμηλό κόστος παραγωγής το οποίο διαθέτει, από την άλλη, για πολλούς ευρωπαϊκούς φορείς, τους βορειοαμερικάνους της Canpotex καθώς και για την Belaruskali που έχει υψηλότερο κόστος παραγωγής, αυτές οι τιμές δεν είναι ανταγωνίσιμες.

Έτσι, το παιχνίδι άρχισε να παίζεται σε άλλα επίπεδα. Στα τέλη Αυγούστου συνελήφθη στο Μινσκ ο Ρώσος γενικός διευθυντής της Uralkali, Βλαντισλάβ Μπαουμγκέρτνερ, ο οποίος είχε αφιχθεί στη χώρα για διαπραγματεύσεις ύστερα από προσωπική πρόσκληση του πρωθυπουργού της Λευκορωσίας, Μιχαήλ Μιασνικόβιτς. Πράγματι ξεκίνησε την επίσκεψή του με συνάντηση με τον πρωθυπουργό, αλλά κατέληξε κρατούμενος, αφού σε βάρος του εκκρεμούσε δίωξη για κατάχρηση εξουσίας κι αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως δέκα ετών. Οι λευκορώσικες αρχές τον θεωρούν υπεύθυνο για τις ζημιές εκατομμυρίων δολαρίων, που υπέστη η Belaruskali.

Η ανακριτική υπηρεσία της Λευκορωσίας του πρόσαψε κατηγορίες για υπέρβαση καθηκόντων βασιζόμενη στο γεγονός ότι ο Μπαουμγκέρτνερ ηγείτο του εποπτικού συμβουλίου του κονσόρτσιουμ της Λευκορωσικής Ένωσης Ποτασίου. Επίσης, το Μινσκ πρόβαλε επίσημες αξιώσεις ποινικού χαρακτήρα προς τον Σουλεϊμάν Κερίμοφ και σε τέσσερις ακόμη τοπ μάνατζερ της Uralkali, ζητώντας από την Ιντερπόλ να ανακηρυχθούν όλοι ως Κατόπιν αυτού, ο τοπικός πόλεμος του καλίου μεταφέρθηκε σε πολιτικό επίπεδο και άρχισε αναπάντεχα να εξελίσσεται εντελώς εναντίον της Uralkali. Ρώσοι αξιωματούχοι και επιχειρηματίες, μεταξύ αυτών και ο πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός και επικεφαλής της Rosneft, Ίγκορ Σέτσιν, καθώς και ο επικεφαλής της Sberbank, Γκέρμαν Γκρεφ, επισκέφθηκαν το Μινσκ εκφράζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την υποστήριξή τους προς τον στρατηγικό σύμμαχο της Ρωσίας. Η επακόλουθη πώληση των μετοχών της Uralkali από τον Σουλεϊμάν Κερίμοφ είναι πιθανό να οδηγήσει στην επανένωση με την Belaruskali και στη μερική επιστροφή στην παλιά στρατηγική της εταιρίας. καταζητούμενοι.

Τι πρέπει να προσέχεις μιλώντας με Ρωσίδες

Τη δεκαετία του 1960, η αργκώ εμπλουτιζόταν κυρίως χάρη στα δάνεια από τα αγγλικά. Και δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη την εποχή βρέθηκε σε ευρεία χρήση η λέξη “γκερλά”. Το “girl” ακουγόταν συχνά λόγω και των πολλαπλών επαναλήψεών του στο ομώνυμο τραγούδι των Beatles, του μοναδικού τραγουδιού που κυκλοφόρησε τότε στην ΕΣΣΔ σε βινύλιο (μετά τον τίτλο “Κοπέλα” ακολουθούσε το σχόλιο: “Λαϊκοί στίχοι και μουσική, ερμηνεύει μουσικό συγκρότημα”, χωρίς να αναφέρεται το όνομά του).

Ταυτόχρονα με τη λέξη “γκερλά”, η αργκώ αφομοίωσε και την ντόπια λέξη “τιόλκα”, που σημαίνει νεαρή αγελάδα. Και παρότι φαίνεται ότι δεν είναι και τόσο κολακευτικό για μια κοπέλα (“αγελάδα” αποκαλείται συνήθως μια παχύσαρκη γυναίκα), εδώ το θετικό στοιχείο παρουσιάζει πρώτα απ' όλα ο φωνητικός συνειρμός με τη λέξη “τέλο” (“σώμα”). Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συγγραφέας Σεργκέι Μινάεφ έδωσε τον τίτλο “ The Τιόλκι” στο μυθιστόρημά του, που είναι ένα από τα δημοφιλή μυθιστορήματα των τελευταίων χρόνων, και συνδύασε τη λέξη από τη ρωσικό αργκώ με το αγγλικό άρθρο.

Εντούτοις, αν προσφωνήσετε καταπρόσωπο μια κοπέλα “τιόλκα”, θα την προσβάλλετε. Ως υποκοριστικά χρησιμοποιούνται συνήθως άλλες μεταφορές από το ζωικό βασίλειο, όπως το “ζάϊκα” (λαγουδάκι) ή “κίσκα” (γατούλα). Αξίζει να σημειωθεί ότι στα ρωσικά η λέξη “γατούλα” δεν έχει το ίδιο πονηρό νόημα όπως το αγγλικό “pussy”. Γι' αυτό όταν οι αντίπαλοι του σκανδαλώδους συγκροτήματος Pussy Riot ισχυρίζονται ότι η ονομασία του ακούγεται στα ρωσικά απρεπώς, οι υποστηρικτές του αντιλέγουν ότι πρόκειται απλώς για γάτες.

Οι παρομοιώσεις με σκύλους καλύτερα να αποφεύγονται. Η λέξη “σούκα” (σκύλα) είναι σκληρή (στα όρια του ανεκτού) βρισιά.

Μια άλλη, μη αποδεκτή στο δημόσιο λόγο βρισιά προέρχεται από την παλιά λέξη “μπλουντ” (ακολασία), και αναφέρεται σε μια εύκολη γυναίκα, που έχει όρεξη να πηγαίνει με άντρες. Το ανάλογο αυτής της λέξης στην κοινή γλώσσα, αν και το ίδιο προσβλητικό, είναι το “σλιούχα”. Ωστόσο την εποχή της περεστρόικα, στα τέλη του 1980, η περιφρονητική αντιμετώπιση των ιερόδουλων υποχώρησε μπροστά στην συμπόνοια, ακόμη και τον φθόνο. Η αλήθεια είναι ότι η νεαρές κοπέλες που “εξυπηρετούσαν” ξένους τουρίστες σε ακριβά ξενοδοχεία, κέρδιζαν σε μια νύχτα ποσά ίσα με τους μηνιαίους μισθούς των γονιών τους.

Κοζάκοι: Οι νέοι «Σπαρτιάτες» της Ρωσίας

Ακόμη και στους πιο λεπτομερείς χάρτες δεν θα μπορέσετε να βρείτε το κοζάκικο χωριό Αλεξάντροβσκαγια. Στη δεκαετία του 1960, συμπεριλαμβανόταν στο Ροστόφ στον Ντον (1100 χλμ. νότια της Μόσχας) και τότε, ο πληθυσμός των Κοζάκων ανερχόταν σε περίπου 13.000. Το 1991, επέστρεψε στους χάρτες με το νέο νομικό καθεστώς. Σήμερα στο χωριό λειτουργεί μια πραγματική κοζάκικη διμοιρία ασφάλειας σε εθελοντική βάση. Ο αντρικός πληθυσμός, νέοι και ηλικιωμένοι, χειρίζονται αριστοτεχνικά το σπαθί και το μαστίγιο, ενώ τα παιδιά κατακτούν τον κοζάκικη κουλτούρα μέσα από τα τοπικά αθλητικά σχολεία. 

Οι Πολωνοί κρατούν ανοικτή την υπόθεση του εγκλήματος στο Κατίν

Η Πολωνία δεν είναι ικανοποιημένη από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την «υπόθεση Κατίν» που αφορά τις εκτελέσεις Πολωνών στρατιωτικών από τις σοβιετικές υπηρεσίες καταστολής. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) εξέδωσε στις 21 Οκτωβρίου την πολυαναμενόμενη απόφαση για την υπόθεση του Κατίν, η οποία πάντως αποδείχθηκε ασαφής. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ρωσία παραβίασε τις υποχρεώσεις της κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης που αφορούσε την εκτέλεση το 1940 χιλιάδων πολωνών αιχμαλώτων από τις δυνάμεις της Λαϊκής Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων (NKVD). Ταυτόχρονα, όμως, δεν την υποχρέωσε να επαναλάβει τις έρευνες.

Οι Πολωνοί εμπειρογνώμονες δηλώνουν βέβαιοι ότι αν στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν μπει μια τελεία, αυτή θα συνεχίσει να αμαυρώνει τις σχέσεις της Βαρσοβίας με τη Μόσχα. Οι Ρώσοι νομικοί από την πλευρά τους θεωρούν ότι οι ρωσικές αρχές, για ιδεολογικούς λόγους, δεν έχουν συμφέρον να οδηγήσουν τις έρευνες ως το τέλος.

Η τελική απόφαση που εξέδωσε η Μεγάλη Συνέλευση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου σε μια από τις πιο ηχηρές αγωγές κατά της Ρωσίας, δηλαδή των καταγγελιών των συγγενών των θυμάτων του Κατίν, απεδείχθη ευνοϊκή για τη Μόσχα.

Για τους εξής λόγους:

Το Δικαστήριο δεν αναγνώρισε τη Ρωσία ως υπαίτιο για την παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα («Απαγόρευση της απάνθρωπης είτε μειωτικής για την αξιοπρέπεια συμπεριφοράς»). Οι ενάγοντες, δηλαδή οι οικογένειες των εκτελεσθέντων κοντά στο Σμολένσκ πολωνών αξιωματικών, είχαν αναφέρει ότι «δοκιμάζουν αισθήματα έντονης οδύνης λόγω της αδιαφορίας των ρωσικών αρχών στις προσπάθειές τους να βρουν πληροφορίες για την τύχη των συγγενικών τους προσώπων». Οι δικαστές έφτασαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι τον Μάιο του 1998, όταν η Ρωσία επικύρωσε τη Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, «δεν υπήρχαν πλέον αμφιβολίες σχετικά με το τι συνέβη στους πολωνούς αιχμαλώτους». «Παρότι δεν βρέθηκαν όλες οι σοροί, ο θάνατός τους επιβεβαιώθηκε από τις σοβιετικές, ενώ κατόπιν και από τις ρωσικές αρχές, και κατέστη ένα ιστορικό γεγονός», αναφέρεται στην απόφαση του Δικαστηρίου.

Το Δικαστήριο αρνήθηκε να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα της έρευνας που πραγματοποίησαν οι ρωσικές αρχές για την υπόθεση Κατίν. Η Γενική Στρατιωτική Εισαγγελία το 2004 έκλεισε την υπόθεση που είχε ανακινήσει το 1990, χωρίς να ανακοινώσει τα ονόματα των ενόχων και δίχως να αναγνωρίσει ως παθόντες τους συγγενείς των νεκρών. Στο Στρασβούργο οι οικογένειες των θυμάτων προσπάθησαν να αποδείξουν ότι η έρευνα που πραγματοποιήθηκε ήταν αναποτελεσματική και απαίτησαν την επανάληψή της. Οι ενάγοντες επικαλέστηκαν το άρθρο 2 της Σύμβασης («Δικαίωμα στη ζωή»). Ωστόσο, οι δικαστές αποφάσισαν ότι το θέμα αυτό δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές τους.

Σύμφωνα με τον ειδικό του Πολωνικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, Εουγκένιους Σμολάρ, «όσο δεν μπαίνει μια τελεία στην υπόθεση του Κατίν, αυτή θα αμαυρώνει τις σχέσεις των δύο χωρών, όχι τόσο σε κρατικό επίπεδο αλλά σε επίπεδο κοινής γνώμης». Εξηγεί δε, ότι «στην Πολωνία είναι πολλοί εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν τη λογική της Ρωσίας. Μερικές φορές αυτή προβαίνει σε θετικά βήματα, δηλαδή εκφράζει τη συγγνώμη της, παραδίδει υλικό, ενώ άλλες φορές ενεργεί κατά τον σοβιετικό τρόπο, όπως συμβαίνει με το θέμα της απόφασης της Γενικής Στρατιωτικής Εισαγγελίας. Όσο αυτό συνεχίζεται, οι επικριτές της Ρωσίας στην Πολωνία θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος». Την στιγμή που η Ελλάδα έχει κλείσει εδώ και χρόνια την υπόθεση των αγνοουμένων της Κύπρου οι Πολωνοί κρατούν υψηλά το θέμα του Κατίν.