Αυτά είναι τα αληθινά βαρίδια

Το ξοφλημένο πολιτικό σύστημα προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, παριστάνοντας πως γυρεύει την απάντηση στο ερώτημα του εάν μπορούμε να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε με επιτόκιο 6,5%. Έτσι αποφεύγει το πραγματικό πρόβλημα που είναι το εάν μπορούμε να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε για να ζούμε, ακόμη και αν εξασφαλίσουμε επιτόκιο χαμηλότερο από της Γερμανίας. Το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Όπως όλοι οι ετοιμοθάνατοι. Αλλά οι αριθμοί είναι πλέον αμείλικτοι. Το μοντέλο «ανάπτυξης» των τελευταίων δεκαετιών έχει πάψει να είναι διαχειρίσιμο. Τους έχει ξεφύγει το πρόβλημα και βουλιάζουμε όλοι, αφού μην θέλοντας να παραδόσουν την εξουσία μας τραβάνε μαζί τους στο Βυθό. Το χρέος έγινε αυτοτροφοδοτούμενο και ο ρυθμός μεγέθυνσής του τα αμέσως επόμενα χρόνια θα πάρει διαστάσεις ανεξέλεγκτες. Η ανάπτυξη, -η πραγματική ανάπτυξη και όχι αυτή της κατανάλωσης εισαγόμενων προϊόντων, που πληρώνονται με δανεικά- χρειάζεται χρόνο. Και ακόμη και εάν ξεκινήσει με ορμή άμεσα θα τρέξει πολύ πιο αργά από την καταιγίδα.Η λύση που απομένει είναι μόνο μια. Ο δραματικός περιορισμός του αριθμού των υπαλλήλων του δημοσίου και ο εξορθολογισμός των πραγματικών αμοιβών όσων απομείνουν, με επαναφορά τους στα επίπεδα των αμοιβών του ιδιωτικού τομέα. Το πολιτικό σύστημα, όμως, δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει κάτι τέτοιο. Όπως κάθε ζωντανός οργανισμός μπορεί να κάνει τα πάντα εκτός από την αυτοκατάργηση του.Ένας από τους κυρίαρχους και πιο παραπλανητικούς μύθους, στους σημερινούς καιρούς της κρίσης, είναι αυτός που θέλει την δημοσιοϋπαλληλία να ταυτίζεται με τους απλούς εργαζόμενους αυτής της χώρας. Είναι αυτός που παρουσιάζει τους υπαλλήλους του κράτους ως κάποιους ακόμη δυστυχείς βιοπαλαιστές, ως μέλη μιας κοινής ευρείας τάξης εργαζομένων, που μοιράζονται τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανασφάλειες έχοντας απέναντι τους έναν κοινό εχθρό. Το σώμα των ανίκανων και διεφθαρμένων πολιτικών. Τίποτε πιο αναληθές από αυτό. Η δημοσιοϋπαλληλία και το άθλιο και φαύλο πολιτικό σύστημα δεν αποτελούν διακριτές οντότητες. Αντίθετα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μέρη του ίδιου παρασιτικού οργανισμού, με τρόπο που η λειτουργία του ενός τροφοδοτεί και εξασφαλίζει την συνέχιση της λειτουργίας του άλλου. Η δημοσιοϋπαλληλία δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς την παρουσία του πολιτικού συστήματος και αυτό με την σειρά του δεν θα μπορούσε να επιβιώσει και να αναπαραχθεί χωρίς την πολύτιμη στήριξή της. Καμία πράξη από όλες όσες καταλογίζονται στο πολιτικό σύστημα δεν θα μπορούσε να εκτελεσθεί χωρίς την νομιμοποίηση που προέρχεται από την πρόθυμη δράση της δημόσιας διοίκησης. Κανένα ρουσφέτι, καμία παρέμβαση, καμία κατάχρηση, καμία αλλοίωση διαδικασιών, καμία καταστρατήγηση θεσμών και νόμων. Το πολιτικό σύστημα δεν διεισδύει με τρόπο μεταφυσικό μέσα στις σάρκες του κοινωνικού και οικονομικού ιστού. Διαθέτει το ζωντανό μαχητικό στράτευμά του. Τον εκτελεστικό του βραχίονα. Τους κρατικούς υπαλλήλους.