Όχι αγροτική ανάπτυξη αλλά σπρώξιμο με δεκανίκια

Με ουρές και ταλαιπωρία εξελίχθηκε η διαδικασία είσπραξης των «πολυαναμενόμενων» αγροτικών επιδοτήσεων του 2009. Βλέπετε όλα έγιναν την τελευταία στιγμή, αν και η Κομισιόν είχε δώσει το «πράσινο φως» για να δοθούν οι προκαταβολές από τα μέσα Οκτώβρη. Όταν οι αγρότες έφθαναν στα ταμεία της Αγροτικής Τράπεζας έβλεπαν ότι είχε πιστωθεί στους λογαριασμούς τους το 40 έως το 60% των συνολικών δικαιωμάτων τους, ενώ όπως καταγγέλλουν υπήρχαν και δικαιούχοι που δεν πήραν επιδοτήσεις.
Λίγες ημέρες πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων και κάτω από την κοινωνική «πίεση», η ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων αποφάσισε να έλθει σε συμφωνία με την Αγροτική Τράπεζα, ώστε να προχωρήσει η Τράπεζα στη λεγόμενη ταμειακή διευκόλυνση προς τους παραγωγούς. Το υπόλοιπο των επιδοτήσεων θα δοθεί μέσα στο 2010 σε άγνωστη μέχρι στιγμής ημερομηνία, κάτι που πραγματικά δημιουργεί έντονη αγανάκτηση στον αγροτικό κόσμο της χώρας μας.
Οι αγρότες, που κατέκλυσαν τα υποκαταστήματα της Αγροτικής Τράπεζας, έπρεπε να υπογράψουν την «Υπεύθυνη Δήλωση – Εκχώρηση για είσπραξη εφάπαξ ταμειακής εξυπηρέτησης από κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων». Το ποσοστό που πληρώθηκε ο κάθε παραγωγός προέκυπτε από τον βαθμό ολοκλήρωσης της διαδικασίας ψηφιοποίησης από τις οικείες Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, που έχουν αναλάβει να φέρουν σε πέρας το συγκεκριμένο έργο εδώ και μερικούς μήνες. Όμως τα «διαδικαστικά» των πληρωμών της ενιαίας ενίσχυσης δεν θέλησε να «αποκαλύψει» η ηγεσία του ΥπΑΑΤ, στην πρόσφατη συνέντευξη τύπου που έδωσε. Πάντως από την προηγούμενη εβδομάδα, είχε αποσταλεί στην Αγροτική Τράπεζα, εγκύκλιος από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, η οποία προέβλεπε την παρακράτηση ποσού από τις επιδοτήσεις από δικαιούχους - αγρότες που είχαν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την Αγροτική ή ακόμα και προς άλλες Τράπεζες και γινόταν ρύθμιση με την παρακράτηση κάποιου ποσού.
Έτσι για μια ακόμη φορά υπήρξε ταλαιπωρία των αγροτών με την είσπραξη των επιδοτήσεων, αλλά το μεγάλο πρόβλημα για τον αγροτικό κόσμο της χώρας μας θα υπάρξει αν κάποια στιγμή αλλάξει ο τρόπος καταβολής των επιδοτήσεων.
Γιατί τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πιθανόν κάποια στιγμή να πάψουν να συμπληρώνουν με αυτό τον τρόπο το αγροτικό εισόδημα. Αν από τις άμεσες ενισχύσεις στους αγρότες μεταφερθούν τα κονδύλια της ΚΑΠ στην ανάπτυξη της Περιφέρειας, τότε, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, θα σημάνει αυτόματα και το τέλος του αγροτικού κόσμου της χώρας μας.
Αντί λοιπόν να εκπαιδεύουμε τους αγρότες να ζητάνε «δεκανίκια», ας αρχίσουν οι κυβερνήσεις να ενδιαφέρονται για την ουσιαστική στήριξη της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού αγροτικού προϊόντος. Ας γίνει ουσιαστική κατάρτιση των αυριανών αγροτών που θα ξαναδώσουν ζωή στην περιφέρεια.
Αντί να επιδοτούνται οι «περσινές» παραγωγές, ας επιδοτηθούν οι επενδύσεις και η «μελλοντική» επιχειρηματικότητα και καινοτομία των αγροτών. Ας επιδοτηθούν επενδύσεις στη μεταποίηση και στην τυποποίηση. Ας ιδρυθούν ινστιτούτα έρευνας των διεθνών τάσεων της αγροτικής παραγωγής και φορείς προώθησης των ποιοτικών προϊόντων.
Αντί να διαφημίζονται «γρήγορες» τροφές αμφιβόλου διατροφικής ωφέλειας, ας προωθήσει το αρμόδιο υπουργείο Τροφίμων διαφημίσεις για την τόνωση της κατανάλωσης του μεσογειακού τρόπου διατροφής.
Αντί να αντιμετωπίζουν αποσπασματικά κάθε αγροτικό συνεταιρισμό (ανάλογα με την πολιτική του ταυτότητα), ας δοθούν κίνητρα σε όλους τους συνεταιρισμούς για καθετοποίηση και ποιότητα στην παραγωγή των προϊόντων τους. Ας τονώσουν τους συνεταιρισμούς, όχι τοπικά αλλά ανάλογα με το προϊόν που προωθούν. Κι ας πάψουν οι αγρότες να παρασύρονται από «εμπόρους» που τους υπόσχονται αυξημένες τιμές για 1 - 2 χρόνια με σκοπό να «σπάσουν» τους συνεταιρισμούς.