Έκλεισε ο Ελεύθερος Τύπος

Ας πάρουν ένα μάθημα όλοι οι δημοσιογράφοι που έγλυφαν την Αγγελοπούλου όταν ήταν στην Ολυμπιακή Επιτροπή

Όλη η πολιτική και κοσμική Ελλάδα (το life style) έγλειφε την Γιάννα για τους Ολυμπιακούς αγώνες και την μεγάλη επιτυχία της। Κανείς δεν μίλαγε για το χρήμα που κονόμησε από τους Έλληνες φορολογούμενους. Μέχρι και πρόεδρο της Δημοκρατίας την έκαναν κάποιοι….
Θυμάστε στη «μούγκα» το πέρασαν τότε με την πυρκαγιά στο πάρτι της;
Θα πει άραγε κάτι και ο Λαζόπουλος που τα κονόμησε χοντρά πουλώντας τα αλ τσαντίρια σε cd που τα μοίραζαν με την εφημερίδα. Το γελοίο ήταν ότι οι δεξιοί αναγνώστες του Ελεύθερου Τύπου πλήρωναν για να δουν το Λάκη να τα χώνει στη ΝΔ.
Με όλα αυτά και τη κακή διαχείριση βούλιαξε το καράβι
Έρχονται και άλλα ναυάγια
Αν θέλουν να ψάξουν τι φταίει ας ελέγξουν τους διευθυντάδες που βάζουν οι επιχειρηματίες. Πότε έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια μια πρόσληψη βάση των γνώσεων και του βιογραφικού; Όλα γίνονται με τις γνωριμίες. Τώρα θερίζουν ότι έσπειραν.
Άντε γεια
Το Βήμα έχει το θράσος να ζητάει συγνώμη που έγραψε ψεύτικο ρεπορτάζ και λέει ότι είναι γκάφα. Και η ΕΣΗΕΑ δεν έβγαλε καμία ανακοίνωση.
Τέλος η ΕΣΗΕΑ ας αποφασίσει επιτέλους ότι ενημέρωση γίνεται το 2009 και μέσω ιντερνετ και οι εργαζόμενοι σε ειδησεογραφικά portal είναι δημοσιογράφοι και όχι εργαζόμενοι δεύτερης κατηγορίας. Τώρα με την ανεργία δεν θα βρίσκουν σε λίγα χρόνια και συνδρομές……..

Ιστορικό

Ο «Ελεύθερος Τύπος» ξεκίνησε την άνοιξη του 1983. Ένας μπίζνεσμαν, ο πρώην συνεταίρος του Σωκράτη Κόκκαλη, ο Άρης Βουδούρης, θέλησε να είναι ο συνεχιστής της έκδοσης μια παλιάς αριστερής εφημερίδας του Καβαφάκη, και με εφόδιο τον τίτλο της, αλλά και το οικονομικό του μέγεθος, μπήκε στο στίβο των εκδοτών. Ο Άρης Βουδούρης είχε «κάνει» τα λεφτά του -γιατί είχε πολλά- από κρατικές προμήθειες. Αριστερών καταβολών ο ίδιος, μαζί με την πανέξυπνη γυναίκα του, τη Λίλιαν Βουδούρη, προσπάθησαν να στήσουν μια εφημερίδα «τέλεια» τεχνικά και δημοσιογραφικά. Στον δημοσιογραφικό τομέα, πήρε από μια επιτυχημένη –τότε- εφημερίδα, την Απογευματινή, ολόκληρο το επιτελείο της.Έναν δεινόσαυρο της δημοσιογραφίας, τον Χρήστο Πασσαλάρη, και τους Γιάννη Βούλτεψη, Ανδρέα Μπόμη και Γιώργο Γαβαλά. Σύντομα όμως συγκρούεται μετωπικά με τους διευθυντές Πασσαλάρη και Βούλτεψη, που δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους. Σε λίγο, ολόκληρο το δημοσιογραφικό επιτελείο αποχωρεί.
Τότε ο Βουδούρης κατάλαβε κάτι που η Γιάννα Αγγελοπούλου και οι υπόλοιποι σημερινούς εκδότες δεν μπορούν να αντιληφθούν: Ποιοι είναι στην ουσία, πίσω από τα μεγάλα και φανταχτερά ονόματα, αυτοί που «βγάζουν» την εφημερίδα। Ποιοι είναι δηλαδή οι αφανείς συντελεστές της. Έπιασε τον σφυγμό της έκδοσης. Είχε και μια αξιοθαύμαστη πολιτική διαίσθηση, ένα πολιτικό κριτήριο μοναδικό. Ταυτόχρονα, αποτόλμησε μια εκδοτική κίνηση μοναδική, ίσως αυτή που έκανε την εφημερίδα μεγάλη. Αντί να ψάξει να βρει ηχηρά ονόματα, έφερε πίσω αυτούς τους δημοσιογράφους που πίστευε ότι ήταν το μέλλον της εφημερίδας. Νέοι, με όρεξη για δουλειά, τραβούσαν όλη τη δουλειά επί Πασαλάρη. Το ότι κατάφερε και τους ξεχώρισε, ήταν ένα από τα προσόντα του Βουδούρη. Μετά το θάνατό του η εφημερίδα όμως πέρασε στο ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη. Πρόεδρος του ιδρύματος μπήκε πολιτικό πρόσωπο από τη Ρηγίλλης. Η εφημερίδα έζησε εικοσιοκτώ χρόνια.

«City 99,5»

Ένα παιχνίδι φαίνεται ήταν και η αγορά του Planet (στη Μεσογείων) του πάλαι ποτέ κραταιού Μιχάλη Ανδρουλιδάκη που μετονομάστηκε σε City. Η αγορά του κόστισε πολύ ακριβά, αλλά ακόμη περισσότερο το πρώτο πλήρως αποτυχημένο επαναλανσάρισμά του. Ήταν ένας σταθμός χωρίς ουσιαστική φυσιογνωμία. Ακολούθησε τη κάτω βόλτα που έχουν πάρει και οι υπόλοιποι ραδιοφωνικοί σταθμοί στη χώρα μας. Η νέα αλλαγή σε έναν ειδησεογραφικό σταθμό παρά τα αρχικά θετικά αποτελέσματα δεν ικανοποίησε την ιδιοκτησία.