Ρωγμές στα μπλόκα, αγωνία για το μέλλον, παραμένουν τα προβλήματα στον αγροτικό τομέα

Το μεγαλύτερο κέρδος αυτών των αγροτικών κινητοποιήσεων ήταν ότι οι κάτοικοι των πόλεων στη χώρα μας ανακάλυψαν ότι η πλειοψηφία των αγροτών ανήκει στη γενιά των 700 ευρώ। Πάντως λύσεις στο κόστος παραγωγής αγροτικών προϊόντων δεν υπήρξαν. Οι επικοινωνιολόγοι που κυβερνάνε αυτή τη χώρα και υπαγορεύουν στους πολιτικούς το τι θα κάνουν ξέρουν πολύ καλά το φαινόμενο του «ντόμινο». Όταν σπάσει ένα μέτωπο διαμαρτυρίας τότε αργά ή γρήγορα θα σπάσουν και τα υπόλοιπα. Τώρα θα έρθει η σειρά των «γκαλοπατζήδων» να πιάσουν δουλειά και να ξαναρχίσουν να μας βομβαρδίζουν με τα νούμερα προτίμησης κάθε κόμματος μέχρι τις επόμενες εκλογές. Είναι πάντως σίγουρο ότι τα χρήματα που ξοδεύονται από τους πολιτικούς για γκάλοπ στη χώρα μας δεν θα φέρουν φαινόμενα «κοινωνικού αυτοματισμού» στους Έλληνες πολίτες, όπως δεν έφεραν τα δις που δόθηκαν στους δικαστικούς και στους τραπεζίτες.

Όπως είχαμε γράψει πολλά θα είναι τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν με την καταβολή αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ και θα είναι δύσκολο να βάλουν κάποιοι υπογραφές σε ένα τόσο «ριψοκίνδυνο» εγχείρημα. Παρά τη σοβαρή προσπάθεια που έγινε στο ΔΣ του ΕΛΓΑ, δεν κατέστη δυνατόν να τεκμηριωθεί κάποιας μορφής αποζημίωση για τα σιτηρά και το καλαμπόκι από τον Οργανισμό με τη μορφή που ζήτησε ο υπουργός και συνεχίζονται οι συσκέψεις στο ΥΠΑΑΤ.
Εντύπωση όμως προκαλεί και το γεγονός ότι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όλοι οι τομείς της οικονομίας που «ζούνε» από τον αγροτικό τομέα δεν έβγαλαν κάποια ανακοίνωση συμπαράστασης στον αγώνα των αγροτών. Δεν είχαμε ανακοίνωση από τις βιομηχανίες αγροτικών εφοδίων, αγροτικών μηχανημάτων, κτηνοτροφικών φαρμάκων κ.α. Αυτό μπορεί να έγινε για δύο λόγους, είτε γιατί έχουν τεράστια κέρδη στη χώρα μας είτε γιατί δεν ήθελαν να «στεναχωρήσουν» τον κ. Μίχαλο. Δεν γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι τα χρήματα που θα πάρουν οι αγρότες θα κατευθυνθούν σε αυτούς; Δεν γνωρίζουν τη κρίση του αγροτικού τομέα; Αν όχι τότε σημαίνει ότι δεν έχουν κανένα οικονομικό πρόβλημα σε αντίθεση με την «κατάντια» της αγροτικής οικονομίας του τόπου μας.
Οι λύσεις στο αγροτικό πρόβλημα είναι δύσκολες, χρειάζονται όραμα και πολιτική φαντασία. Για αυτό καλό θα είναι και οι ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων στην πατρίδα μας να αρχίσουν να βάζουν ανθρώπους που γνωρίζουν τα προβλήματα για να ψάχνουν να βρουν λύσεις και προτάσεις. Ούτε με συνθήματα ούτε με διαφημιστικά «τρυκ» λύνονται τα προβλήματα. Έπεσε πολύ γέλιο όταν ακούγαμε βουλευτές να καλούνε τους αγρότες να ανοίξουν τους δρόμους και να γυρίσουν στα χωριά τους, ώστε να αρχίσει ο διάλογος για τα αγροτικά προβλήματα. Λες και τόσο καιρό δεν είχαν χρόνο να επισκεφτούν τους αγρότες αυτοί οι βουλευτές για να κάνουν διάλογο. Αλλά αλήθεια που να βρουν χρόνο όλοι αυτοί οι «μαϊντανοί» των τηλεοπτικών δελτίων να πάνε στα χωριά. Ξέρετε τι όμορφα εστιατόρια έχει η Αθήνα εκεί γύρω από τη Βουλή;
Το επάγγελμα του αγρότη είναι εντελώς απαξιωμένο στην Ελλάδα. Για αυτό φταίνε όλοι, οι καταναλωτές, οι πολιτικοί, οι μεγαλοεκδότες, οι καναλάρχες, οι διαφημιστές, οι επιχειρηματίες. Μην ζητάμε τώρα και να γίνουν ίσα και όμοια η γκλαμουριά του life style με τους κατοίκους της υπαίθρου. Γνωρίζουμε την κάθε λεπτομέρεια της ζωής του κάθε κυρίου ή κυρίας «σταρ» αλλά δεν θέλουμε να γνωρίζουμε γιατί αγοράζουμε ακριβά ένα προϊόν που παράγεται στη χώρα μας. Για τους παθητικούς τηλεθεατές οι αγρότες είναι κάποιοι πλούσιοι που δεν εργάζονται και τρώνε τα λεφτά των φορολογούμενων τέτοια εικόνα έδειχναν μέχρι πρότινος τα Μέσα Ενημέρωσης των Αθηνών. Μόνο όταν κλείσει κάνας δρόμος από τρακτέρ τότε το ΥΠΑΑΤ θα γεμίσει από κάμερες και θα «πλανάται» η αγωνία σε όλους τους πολίτες πότε θα ξανανοίξει και θα φύγουν τα τρακτέρ;