Λειψυδρία: Αγωνία αγροτών πιέσεις βουλευτών και ραστώνη υπουργών

Βλέποντας την αδράνεια εκ μέρους των αρμόδιων υπουργείων, να πάρουν κάποια μέτρα για την εξοικονόμηση νερού, το «διαχειριστικό σχέδιο λεκανών απορροής ποταμών» να μην είναι έτοιμο, οι αγρότες «πήραν την κατάσταση στα χέρια τους» και άρχισαν να ποτίζουν με κάρτα προπληρωμένου νερού, ενώ οι κυβερνητικοί βουλευτές -κάτω από την πίεση του κόσμου- ζητάνε από τους υπουργούς τους να ληφθούν μέτρα, για την αντικατάσταση των δικτύων διανομής αρδευτικού νερού με άλλα ποιο σύγχρονα και αποδοτικά, τα οποία μπορούν να περιορίσουν την σπατάλη.

Με τον εφιάλτη της λειψυδρίας να είναι ορατός τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ξεκίνησαν με «νεροκάρτα» να ποτίζονται πλέον δεκάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών σε διάφορες περιοχές της Μακεδονίας, όπως στο Νευροκόπι Δράμας, στα Σέρβια Κοζάνης και στη Δήμητρα του Καρπερού Γρεβενών. Ένα σύστημα που επιφέρει μείωση των κυβικών καταναλισκόμενου νερού κατά 30% - 40%, μειώνοντας και τον λογαριασμό της ΔΕΗ (με το οποίο τροφοδοτούνται τα αγροτικά αντλιοστάσια). Οι αγρότες δεν έχουν παρά να αποκτήσουν την προσωπική κάρτα τους, που τη «φορτώνουν» με προπληρωμένες μονάδες νερού έναντι 0,03 - 0,06 ευρώ/κυβικό και να την εισάγουν στο ειδικό υδροστόμιο της ηλεκτρονικής υδροληψίας («καρτο - βάνας»). Το υδροστόμιο, εγκατεστημένο στο χωράφι τους από τον Τοπικό Οργανισμό Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ) της περιοχής τους, καταγράφει το νερό που καταναλώνουν. Η κάρτα, την οποία μπορούν να εκδώσουν στον Τ.Ο.Ε.Β, έχει και πιστωτικό όριο: η «οροφή» είναι τα 9.999 κυβικά, αλλά αν αδειάσει, οι παραγωγοί μπορούν να τη «γεμίσουν» ξανά. Πώς μειώνεται στην πράξη η σπατάλη νερού; Σήμερα το νερό από τα αρδευτικά δίκτυα στους μεγάλους κάμπους της Ελλάδας, χρεώνεται βάσει έκτασης του αρδευόμενου χωραφιού και όχι των κυβικών που καταναλώνονται, γεγονός που ενθαρρύνει τη σπατάλη. Η διαφορά στο συγκεκριμένο σύστημα είναι ότι, μέσω της κάρτας, οι αγρότες προπληρώνουν πλέον για τον όγκο του καταναλισκόμενου νερού. Έτσι, μη έχοντας πια το «ελεύθερο», είναι πιο προσεκτικοί στη διαχείρισή του. Το σύστημα θεωρείται «χρυσή» λύση σε μια περίοδο ελάττωσης των υδάτινων πόρων και επαπειλούμενης ερημοποίησης σε περιοχές της Ελλάδας και λειτουργεί από το 2006-2007 στους Τ.Ο.Ε.Β Νευροκοπίου, Σερβίων και Δήμητρας - Καρπερού.