Κινητοποιήσεις με ανοιχτή ημερομηνία, που αναμένεται να έχουν περιφερειακό χαρακτήρα, αποφάσισαν ομόφωνα οι κτηνοτρόφοι στη διάρκεια σύσκεψης της Ολομέλειας της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων (ΠΕΚ), που πραγματοποίησαν στην Κοζάνη.
«Εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας θα βγούμε και πάλι στους δρόμους πιο μαζικά και δυναμικά από κάθε άλλη φορά», τόνισε σε δηλώσεις του ο πρόεδρος της ΠΕΚ κ. Δημήτρης Καμπούρης.
Αν μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου δεν πραγματοποιηθεί η συνάντηση που ζητάμε με την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, Κατερίνα Μπατζελή, τότε ξεκινά ο κύκλος των κινητοποιήσεων επισήμανε ο ίδιος.
Υπενθύμισε ακόμη ότι «ο κλάδος διεκδικεί την οικονομική ενίσχυσή του και στην κατεύθυνση αυτή ζητά να εφαρμοστεί άμεσα η απόφαση των Βρυξελλών για οικονομική ενίσχυση των κτηνοτρόφων ως και 15.000 ευρώ, όπως και να καταβληθούν πριν τα Χριστούγεννα οι προβλεπόμενες επιδοτήσεις (τουλάχιστον η ενιαία ενίσχυση)».
Παράλληλα, οι κτηνοτρόφοι ζητούν παρέμβαση της πολιτείας για τη διαμόρφωση καλύτερων τιμών υπέρ του παραγωγού στο γάλα και το κρέας και μείωση της ψαλίδας μεταξύ της τιμής παραγωγού και ραφιού.
5 Δεκ 2009
Συνάντηση «γνωριμίας»
Χωρίς να υπάρξουν ουσιαστικές απαντήσεις όσον αφορά στα μεγάλα ζητήματα της υπαίθρου έγινε την Πέμπτη (3/11) η συνάντηση των αγροτών του Πανελλαδικού με την ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Μετά από 4,5 ώρες συζήτησης ΥΠΑΑΤ και Πανελλαδικό συμφώνησαν ότι διαφωνούν. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΥπΑΑΤ, η Υπουργός Κατερίνα Μπατζελή και ο Υφυπουργός Μιχάλης Καρχιμάκης άκουσαν τα αιτήματα και τις θέσεις των παριστάμενων εκπροσώπων από 11 νομούς της χώρας.
Στην ανακοίνωση του ΥπΑΑΤ τονίζεται ότι: «τέθηκαν ζητήματα όπως η οικονομική κατάσταση και το βιοτικό επίπεδο των αγροτών, ασφαλιστικά θέματα, η λειτουργία των ΤοΚΑΑ, η αναμόρφωση του ΕΛΓΑ, τα σχέδια βελτίωσης, οι νέοι αγρότες και άλλα. Τα παραπάνω αποτελούν απόσπασμα ενός μακρύ καταλόγου αιτημάτων που είχε τεθεί με υπόμνημα στη προηγούμενη πολιτική ηγεσία. Το Πανελλήνιο Συντονιστικό Όργανο Αγροτών επανέφερε το υπόμνημα το οποίο και ανέλυσε διεξοδικά ενώπιον της νέας Πολιτικής Ηγεσίας του ΥπΑΑΤ».
Μετά από 4,5 ώρες συζήτησης ΥΠΑΑΤ και Πανελλαδικό συμφώνησαν ότι διαφωνούν. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΥπΑΑΤ, η Υπουργός Κατερίνα Μπατζελή και ο Υφυπουργός Μιχάλης Καρχιμάκης άκουσαν τα αιτήματα και τις θέσεις των παριστάμενων εκπροσώπων από 11 νομούς της χώρας.
Στην ανακοίνωση του ΥπΑΑΤ τονίζεται ότι: «τέθηκαν ζητήματα όπως η οικονομική κατάσταση και το βιοτικό επίπεδο των αγροτών, ασφαλιστικά θέματα, η λειτουργία των ΤοΚΑΑ, η αναμόρφωση του ΕΛΓΑ, τα σχέδια βελτίωσης, οι νέοι αγρότες και άλλα. Τα παραπάνω αποτελούν απόσπασμα ενός μακρύ καταλόγου αιτημάτων που είχε τεθεί με υπόμνημα στη προηγούμενη πολιτική ηγεσία. Το Πανελλήνιο Συντονιστικό Όργανο Αγροτών επανέφερε το υπόμνημα το οποίο και ανέλυσε διεξοδικά ενώπιον της νέας Πολιτικής Ηγεσίας του ΥπΑΑΤ».
Δύσκολο να είσαι νέος αγρότης

Η ΠΕΝΑ χαιρέτισε την ύπαρξη του Μέτρου 1.1.2. «Εγκατάσταση Νέων Γεωργών» ύψους 304.989.343 €, στο ΠΑΑ 2007-13 και μετέχει στη Επιτροπή Παρακολούθησης του, όπου δεν έφθασε κάποια τροποποίηση του υπάρχοντος ΠΑΑ 2007-13. Η ΠΕΝΑ συμμετείχε στην Ομάδα Εργασίας κατά την διαβούλευση της ΚΥΑ «Καθεστώς ενισχύσεων του Μέτρου 112-Εγκατάσταση Νέων Γεωργών» και ήταν παρούσα κατά την υπογραφή της ΚΥΑ στις 23/10/2008 στο Υπουργείο ΑΑ&Τ. Η ΠΕΝΑ μετείχε στις πενταμελείς Γνωμοδοτικές Επιτροπές σε κάθε Περιφέρεια της Ελλάδος και εκπρόσωπός της συνυπέγραψε τις τελικές αξιολογήσεις των υποψηφίων προς ένταξη, έχοντας υπόψη την απόφαση αρ. πρωτ. 11316/3.9.2009 του ΥπΑA&T, η οποία αύξανε το αρχικό διαθέσιμο ποσό (από τα 100 εκ. € σε περίπου 275 εκ €) και με βάση την οποία εκδόθηκαν και αναρτήθηκαν (ηλεκτρονικά) οι πίνακες τω εν δυνάμει δικαιούχων. Πιστεύαμε ότι θα ήταν τιμή για κάθε έναν να συμμετέχει στη συζήτηση, στους προβληματισμούς των Νέων Αγροτών, για ένα καλύτερο μέλλον, πολύ μάλιστα περισσότερο με τον θεσμικό τους φορέα. Πιστέψαμε ότι κάθε ένας θα ήθελε να βασιστεί σε εμάς, να μας ζητήσει να συνεργαστούμε, όπως είπε απευθυνόμενος στην ΠΕΝΑ, στις 5/9/2009, ο κ Γεώργιος Παπανδρέου, ο σημερινός μας πρωθυπουργός. Η ΠΕΝΑ περιμένει, ως μοναδικός θεσμικός φορέας για τους Νέους Αγρότες, να κληθεί να συμβάλλει στην διαβούλευση για το πρόγραμμα Νέων Γεωργών. Θεωρεί πάντως αδόκιμο πολιτικά να μην σέβεται η πολιτεία ούτε τις διακηρύξεις για συμμετοχή, ούτε τους τύπους και την δεοντολογία, ούτε τους νόμους που η ίδια η πολιτεία έκανε. Και στην διαβούλευση πολλά θα μπορούσαν να ακουστούν για τους Νέους Αγρότες που περίμεναν τρία χρόνια, για την σχεδιαζόμενη «ψυχρολουσία», και για το μέλλον του αγροτικού κόσμου.
«Σήμερα είναι δύσκολο να είσαι αγρότης στην Ελλάδα. Όπως είναι δύσκολο να είσαι νέος στη σύγχρονη Ελλάδα. Και είναι ακόμα πιο δύσκολο, να είσαι νέος αγρότης».
4 Δεκ 2009
Εργάτες σκλάβοι το 2009
Η μεξικανική αστυνομία απελευθέρωσε 107 ανθρώπους που κρατούνταν φυλακισμένοι και υποχρεώνονταν να εργάζονται σε μία παράνομη βιομηχανία, στην πρωτεύουσα.
Η αστυνομία εισέβαλε στην παράνομη βιομηχανία, όπου φτιάχονταν καρφίτσες και πόρπες για ρούχα, ύστερα από έρευνα αρκετών μηνών, που άρχισε με αφορμή τις καταγγελίες ενός εργάτη - σκλάβου που είχε καταφέρει να αποδράσει από τον συγκεκριμένο χώρο.
Κατά την επιχείρηση της αστυνομίας συνελήφθησαν 23 άτομα. Τα μεξικανικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι οι 107 εργάτες - σκλάβοι πάσχουν από υποσιτισμό και υπάρχουν ενδείξεις ότι υφίσταντο κακοποίηση.
Οι περισσότεροι από τους εργάτες-σκλάβους είναι ιθαγενείς από το νότιο Μεξικό, ή άτομα εθισμένα στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά που κάποιοι τα είχαν μαζέψει από τους δρόμους.
Οι εισαγγελικές αρχές διερευνούν καταγγελίες ότι το κύκλωμα που εκμεταλλευόταν τους εργάτες - σκλάβους είχε βοήθεια από ορισμένους αστυνομικούς, που στη διάρκεια περιπολιών φρόντιζαν να μαζεύουν από τους δρόμους εθισμένους και άστεγους.
Η αστυνομία εισέβαλε στην παράνομη βιομηχανία, όπου φτιάχονταν καρφίτσες και πόρπες για ρούχα, ύστερα από έρευνα αρκετών μηνών, που άρχισε με αφορμή τις καταγγελίες ενός εργάτη - σκλάβου που είχε καταφέρει να αποδράσει από τον συγκεκριμένο χώρο.
Κατά την επιχείρηση της αστυνομίας συνελήφθησαν 23 άτομα. Τα μεξικανικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι οι 107 εργάτες - σκλάβοι πάσχουν από υποσιτισμό και υπάρχουν ενδείξεις ότι υφίσταντο κακοποίηση.
Οι περισσότεροι από τους εργάτες-σκλάβους είναι ιθαγενείς από το νότιο Μεξικό, ή άτομα εθισμένα στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά που κάποιοι τα είχαν μαζέψει από τους δρόμους.
Οι εισαγγελικές αρχές διερευνούν καταγγελίες ότι το κύκλωμα που εκμεταλλευόταν τους εργάτες - σκλάβους είχε βοήθεια από ορισμένους αστυνομικούς, που στη διάρκεια περιπολιών φρόντιζαν να μαζεύουν από τους δρόμους εθισμένους και άστεγους.
3 Δεκ 2009
Αγαπάς την Ελλάδα; Αγόρασε Ελληνικά

Σκεφθείτε μερικές απλές αλλαγές και τις επιπτώσεις τους:
- Αντί για gouda ψωνίστε Λογάδι Ηπείρου ή Μακεδονικό Τυρί. Λιώνουν το ίδιο καλά.
– Αντί για Coca Cola, PepsiCola, Fanta κλπ αγοράστε αναψυκτικά Λουξ, Έψα κτλ
– Αντί για Heineken και Amstel αγοράστε Craft, ΒΕΡΓΙΝΑ ή ελληνικά κρασιά.
– Αντί για Προσούτο, αγοράστε ελληνικά αλαντικά.
– Αντί για σκληρό τυρί τύπου Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια.
– Αντί για γάλα εισαγωγής (Βερόπουλος, Lindl κλπ), αγοράστε ελληνικό γάλα.
– Αντί για Ουΐσκυ, Τζίν, Βότκα, αγοράστε Τσίπουρο, Ούζο, Τσικουδιά κλπ.
– Αντί για ταξίδια εκτός Ελλάδος, προτιμήστε φέτος μόνο την Ελλάδα.
– Αντί για Marlboro, Camel τσιγάρα κλπ, αγοράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ κλπ
Όταν αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών εταιριών ή εισαγόμενα, αποδυναμώνετε τις ελληνικές παραγωγές και ενισχύετε την ανεργία, ενώ δίνετε το 50% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών που δεν απασχολούν έλληνες.
Αν η κάθε ελληνική οικογένεια στρέψει 500€ ετησίως σε ελληνικά προϊόντα, τότε μόνο από 1.000 οικογένειες θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελληνικών προϊόντων κατά 500.000 € και θα δημιουργηθεί μια τελική κυκλοφορία χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4.500.000 € στην αγορά! Ή πιο απλά, 1.000 οικογένειες μπορούν να κάνουν 100-150 θέσεις εργασίας τουλάχιστον στην Ελλάδα. Αλλάζοντας απλά την κατανάλωση από προϊόντα πολυεθνικών & από εισαγόμενα, σε ελληνικά.
Από 1.000.000 οικογένειες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν 100 - 150.000 νέες θέσεις εργασίας.
Ψηφίζουν για το καλύτερο στήθος

Ο δαιμόνιος Πέτρος Κωστόπουλος, διοργάνωσε «διαγωνισμό», για το καλύτερο επώνυμο στήθος.
Στο κάλεσμά του ανταποκρίθηκαν περισσότεροι από 20.000 αναγνώστες του και ψήφισαν:
-4η την Ελεονώρα Μελέτη
-3η την Έλενα Παπαβασιλείου
-2η την Πηνελόπη Αναστασοπούλου
και 1η την «τι δουλειά κάνεις; δείχνω το στήθος μου», Όλγα Φαρμάκη, με ποσοστό 35,11%.
Τελικά βρέθηκαν 20.000 .... μαμάκες να ψηφίσουν για βυζιά. Ας τους πει κάποιος αντί να τα ψηφίζουν μπορούν να φροντίζουν με άλλους τρόπους.
Ε ρε μεγάλε εκδότη συνεχίζεις να μας επεξεργάζεσαι. Άλλοι λαοί ψηφίζουν για πολιτικά θέματα εμείς για ….. μαμησιάτικα.
Η δημοκρατία έχει «ριζώσει» σε αυτόν τον τόπο……
2 Δεκ 2009
Που γεννήθηκε ο Κεμάλ
Η πομακική εφημερίδα «Ζαγάλισα» ξεγύμνωσε το μεγαλύτερο ψέμα της Τουρκίας, που αφορά τον ιδρυτή του σημερινού κεμαλικού κατεστημένου των νεότουρκων.
Η έρευνα των ανθρώπων της «Ζαγάλισα» την οποία από ότι πληροφορούμε μισούν οι "αρχές" της μειονότητας, έφερε στο φως την αλήθεια που επιμελημένα κρύφτηκε επί έναν σχεδόν αιώνα από όλους εκείνους που είχαν συμφέρον να παρουσιάσουν τον Κεμάλ Ατατούρκ ως ιδιαίτερη προσωπικότητα και όχι μόνο…
Το δημοσίευμα της «Ζαγάλισα»
«Η Ζαγάλισα αποκαλύπτει μετά από προσεκτική επιτόπια έρευνα πολλών μηνών, ότι ο ισχυρισμός της γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Θεσσαλονίκη είναι ένα μεγάλο και ωραίο ΠΑΡΑΜΥΘΙ, για να κοροϊδεύουν οι Τούρκοι τους εαυτούς τους, αλλά και πολλούς μουσουλμάνους από τη Θράκη. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, προσπαθώντας να τονώσουν το εθνικό φρόνημα, έχει δοθεί «γραμμή» ώστε οποιοδήποτε τουριστικό γκρουπ «Τούρκων» της ελληνικής Θράκης αποτελούμενο από πολιτιστικούς συλλόγους και κυρίως δημοτικά σχολεία, επισκέπτεται την Θεσσαλονίκη, να πηγαίνει συμβολικά πρώτα στο… σπίτι του Κεμάλ και μετά οπουδήποτε αλλού. Για τον τουρκικό εθνικισμό το ιστορικότερο αξιοθέατο της Θεσσαλονίκης είναι το σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ!Σε πολλά φύλλα των τουρκόφωνων εφημερίδων καταχωρούνται όλο και πιο συχνά φωτογραφίες από συλλόγους και μειονοτικά σχολεία της Θράκης τα οποία επισκέπτονται το… σπίτι του μεγάλου ηγέτη! Έχει γίνει πλέον της μόδας για κάθε «Τούρκο» της Θράκης! Μόνο που το προσκύνημα είναι σε «μαϊμού μέρος»…Ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη της εποχής εκείνης (δεν ήταν «πρωτευουσιάνος» όπως θέλει να τον παρουσιάζει ο τουρκικός εθνικισμός), αλλά σε ένα μικρό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά, την Χρυσαυγή, όπου μέχρι τα οκτώ περίπου χρόνια του φύλαγε αγελάδες και πρόβατα στους γύρω λόφους! Εκεί πήγε στο δημοτικό σχολείο. Φυσικά, σε καμία τουρκική βιογραφία ή εγκυκλοπαίδεια δεν θα διαβάσετε αυτή την μεγάλη και σκληρή αλήθεια…
Η αλήθεια
Η «Ζαγάλισα» εδώ και πολλούς μήνες έχει ξεκινήσει μία μεγάλη επιτόπια (και βιβλιογραφικά) έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας (ένα τμήμα τους μόνο) παρουσιάζονται σε αυτό το φύλλο και οι αναγνώστες μας θα μάθουν αλήθειες που θα αλλάξουν την εικόνα που είχαν για τα πράγματα και για άλλη μία φορά θα αποδειχθεί το πόσο εύκολα οι τούρκοι χρησιμοποιούν το ψέμα για να πετύχουν τους στόχους τους. Η αλήθεια όμως δεν κρύβεται και για να χρησιμοποιήσουμε μία δική μας (πομάκικη) παροιμία: «Ο ήλιος δεν κρύβεται με την λάσπη»
Μαρτυρίες από την Χρυσαυγή
Όταν οι χριστιανοί ανατολοικοθρακιώτες πρόσφυγες πρωτοήρθαν (1922) στο Σαρίγερ (σήμερα Χρυσαυγή), οι Τούρκοι του χωριού δεν είχαν φύγει ακόμα. Έφευγαν σταδιακά κατά ομάδες και χρειάστηκε ένας περίπου χρόνος για να φύγει και η τελευταία οικογένεια. Στο διάστημα αυτό συγκατοίκησαν χριστιανοί πρόσφυγες και ντόπιοι μουσουλμάνοι. Μάλιστα, αναπτύχθηκαν και κάποιες φιλίες παρά τις εντάσεις της εποχής. Από τους ντόπιους μουσουλμάνους, κατοίκους του χωριού, έμαθαν οι Έλληνες ότι ο Κεμάλ είχε γεννηθεί στο χωριό αυτό και μέχρι περίπου οκτώ χρονών είχε μεγαλώσει εκεί. Μάλιστα, λίγα χρόνια πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών, στην Χρυσαυγή, ζούσε και η γριά μαμή που τον είχε ξεγεννήσει (η Φατμέ Χανούμ), η οποία πρέπει να πέθανε γύρω στο 1911.
Τότε, αρχές της δεκαετίας του 1920, ο τουρκικός εθνικισμός δεν είχε προλάβει να δημιουργήσει τον μύθο ότι ο Κεμάλ γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και έτσι ήταν πολύ φυσικό να γνωρίζουν όλοι και να λένε την αλήθεια.
Στο σπίτι στο Σαρίγερ, όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ, εγκαταστάθηκε η οικογένεια του πρόσφυγα από την ανατολική Θράκη, Ανδρέα Στάθη, ο οποίος αργότερα έγινε και πρόεδρος του χωριού Χρυσαυγή. Μάλιστα, οι συγχωριανοί του, αστειευόμενοι επειδή εγκαταστάθηκε στο σπίτι που γεννήθηκε ο Κεμάλ, τον φώναζαν με το παρατσούκλι «Κεμάλ»!!! Ο Α. Στάθης πέθανε το 1979 στην Χρυσαυγή.
Το σπίτι του Κεμάλ ήταν χτισμένο από πέτρες και πλιθιά και ήταν διόροφο. Στον επάνω όροφο είχε δύο δωμάτια και κάτω ήταν το χαγιάτι. Είχε και αυλή. Βρισκόταν στην άκρη του χωριού, μακριά από το τζαμί και δεν ανήκε στην κατηγορία των πλουσίων, αλλά των φτωχών σπιτιών. Ήταν χτισμένο κολλητά με άλλα δύο σπίτια.
Οι ντόπιοι μουσουλμάνοι κάτοικοι, πριν μεταναστεύσουν, θυμούνταν ότι σε νεαρή ηλικία έβοσκαν με τον μικρό Κεμάλ πρόβατα και αγελάδες γύρω από το χωριό. Ήταν ένα συνηθισμένο παιδί της εποχής του. Όμως, στη συνέχεια χωρίς να γνωρίζουν το γιατί, η μητέρα του τον πήρε και έφυγαν στην Θεσσαλονίκη.
Οι τοίχοι του σπιτιού του Κεμάλ σώζονταν σε ύψος μισού περίπου μέτρου μέχρι τις αρχές του 1980. Το σπίτι του, όπως και τα υπόλοιπα σπίτια του χωριού, είχε γκρεμιστεί από τους Θρακιώτες πρόσφυγες το 1924-25 για να πάρουν τις πέτρες και να χτίσουν καινούργια σπίτια στη σημερινή νέα Χρυσαυγή (πιο κοντά στον Λαγκαδά).
Η αλήθεια αυτή αποσιωπήθηκε από τον καλπάζοντα τουρκικό εθνικισμό ο οποίος επιθυμούσε να παρουσιάζει τον Κεμάλ γεννημένο στην μεγάλη πόλη της Θεσσαλονίκης, η οποία άκμαζε και έλαμπε στα Βαλκάνια την εποχή εκείνη, και όχι σε ένα άγνωστο φτωχό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά.
Τουρκικές μαρτυρίεςΤούρκοι πρόσφυγες που έφυγαν με την ανταλλαγή των πληθυσμών από το παλιό Σαρίγερ γνώριζαν την αλήθεια και παρά τα ψέματα του τουρκικού εθνικισμού, ερχόντουσαν πριν το 1981, ατομικά κυρίως, για προσκύνημα στον αληθινό τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Υπήρχε μάλιστα ένας ντόπιος γελαδάρης, ο Κωνσταντίνος Γιαμουτζής, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά την αληθινή ιστορία και αυτός συνόδευε τους επισκέπτες από την Τουρκία στο Σαρίγερ και τους έδειχνε τα ερείπια του σπιτιού.
Αργότερα άρχισαν να έρχονται και με λεωφορεία από την Τουρκία. Το τελευταίο ήρθε το καλοκαίρι του 2007. Πολλοί επισκέπτες τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά την αλήθεια και την επιβεβαιώνουν, ότι δηλαδή ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη, αλλά στο χωριό αυτό (Χρυσαυγή). Μάλιστα, ένας Τούρκος από τα Σμύρνη, προσκύνησε, φίλησε το χώμα και πήρε πέτρες από τα θεμέλια του σπιτιού του Κεμάλ για ενθύμιο. Όταν τον ρώτησαν αν θα πάει και στο σπίτι της Θεσσαλονίκης, είπε: «Αυτό είναι ψέμα. Ντροπή που άλλαξαν τον τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Προσβάλλουν την μνήμη του. Δεν θα επισκεφτώ το ψευτο-σπίτι ης Θεσσαλονίκης».
Η… ομολογία του Τούρκου ΠροξένουΦαίνεται ότι και κάποιοι Τούρκοι αξιωματούχοι γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά δεν τολμούν να την αποκαλύψουν. Το έτος 1981, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μουσταφά Κεμάλ, επισκέφθηκε το χωριό της Χρυσαυγής (το κτίριο της τότε κοινότητας) ο Τούρκος πρόξενος Θεσσαλονίκης μαζί με τον γραμματέα του (σχετικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Ελληνικός Βορράς» τ. 10 Μαΐου 1981), συνοδευόμενοι και από τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο.
Ο ίδιος ο τούρκος πρόξενος ήξερε την αλήθεια και γι αυτό παρακάλεσε τους κατοίκους να του υποδείξουν το ακριβές σημείο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Στάθηκε με σεβασμό και τράβηξε πολλές φωτογραφίες. Σε κάποια στιγμή αποκάλυψε στους Έλληνες συνοδούς του: «Γνωρίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά είναι δύσκολο να το παραδεχθούμε επίσημα και καταλαβαίνετε τον λόγο…». Ο ίδιος προθυμοποιήθηκε να χρηματοδοτήσει την ανέγερση μουσείου, το οποίο θα βοηθούσε και την ανάπτυξη του χωριού…Το 1981 πάλι, με αφορμή τους… εορτασμούς για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Κεμάλ, οι βουλευτές Νικήτας Βενιζέλος και Κ. Μπαντουβάς, με ερώτησή τους στο ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών, αμφισβήτησαν επισήμως την θεωρία ότι το σπίτι δίπλα στο Τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης είναι αυτό στο οποίο γεννήθηκε ο Κεμάλ, επικαλούμενοι μάλιστα και αυτοί την μαρτυρία της ίδιας της αδελφής του της Μακμπουλέ, όπως διασώθηκε σε τουρκικές βιβλιογραφικές πηγές (Aydemir κ.α.).Γιατί το ελληνικό κράτος δέχθηκε ως πόλη γέννησης του Κεμάλ Ατατούρκ την Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα το μαϊμού σπίτι της οδού Αγ. Δημητρίου δίπλα στο τουρκικό προξενείο;
Η απάντηση βρίσκεται στο φανφαρόνικο κλίμα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που επικρατούσε την δεκαετία του 1930, όπου πολλές υπερβολές και χειρονομίες φιλίας ανταλλάσσονταν μεταξύ των Ελληνικών (κυρίως) και τουρκικών κυβερνήσεων. Ο τουρκικός εθνικισμός –με την ανοχή του ίδιου του Κεμάλ- είχε ήδη ανακηρύξει ως πόλη γέννησής του τη Θεσσαλονίκη και δεν θα ήταν ευγενικό εκ μέρους της Ελλάδας να απομυθοποιήσει τον μύθο. Δεν θα είχε άλλωστε καμία απολύτως σημασία για τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Μάλιστα, το 1934 η τότε ελληνική κυβέρνηση ανάρτησε έξω από το σπίτι-μαϊμού μία πινακίδα όπου αναφερόταν πως «εδώ γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ». Τότε το σπίτι ανήκε σε ελληνική οικογένεια (Σεραφειμίδου, έμποροι υποδημάτων), η οποία και κατοικούσε σε αυτό.
Αργότερα και κάτω από γελοίες συνθήκες το σπίτι απαλλοτριώθηκε από το ελληνικό δημόσιο και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, κ. Μερκουρίου, φρόντισε να ειδοποιήσει την τουρκική κυβέρνηση του Ισμέτ Ινονού πως χαρίζει το σπίτι του Κεμάλ στο τουρκικό κράτος!!!
Ο Κεμάλ και η μητέρα του Ζουμπεϊντέ γνώριζαν την αλήθεια, αλλά έκαναν την… πάπια! Άραγε, θα μπορούσαν να πούνε ότι δεν γεννήθηκε στο σπίτι αυτό, αλλά σε ένα χωριατόσπιτο στην περιοχή του Λαγκαδά; Και τι θα μπορούσε να γίνει; Να του χαρίσουν ένα γκρεμισμένο χωριατόσπιτο, βουτηγμένο στις λάσπες σε ένα άγνωστο μικρό χωριό; Αυτό δεν θα ταίριαζε, φυσικά, στην εικόνα και στην ιστορία του μεγάλου ηγέτη της σύγχρονης Τουρκίας. Προφανέστατα και η τότε ελληνική κυβέρνηση γνώριζε την αλήθεια, αλλά θέλησε με αυτή της την κίνηση να κολακεύσει τον ίδιο τον Κεμάλ. Η επίσημη αναγνώριση από την ελληνική κυβέρνηση έδειχνε πως έκλεινε οριστικά το ζήτημα της αριστοκρατικής καταγωγής του Κεμάλ. Πέρα, όμως, από την επίσημη ιστορία, που γράφεται και επιβάλλεται από πολιτικές σκοπιμότητες, υπάρχει και η αλήθεια του λαού, η μνήμη του οποίου δεν αλλοιώνεται από τέτοιες σκοπιμότητες. Αυτή την αλήθεια καταγράφουμε, όπως διασώθηκε από τους μουσουλμάνους κατοίκους του χωριού Χρυσαυγή (Σαριγέρ) και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στους χριστιανούς πρόσφυγες. Η αλήθεια που βρίσκεται στην λαϊκή μνήμη επιβιώνει μέχρι σήμερα.
Οι Τούρκοι, αφού πήραν το σπίτι, περιχαρείς το γέμισαν με έπιπλα από τα ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ και από το Τοπ Καπί της Κωνσαντινούπολης. Φρόντισαν ακόμη και… ρούχα του Κεμάλ να μεταφέρουν και τα εκθέτουν από τότε στον σημερινό επισκέπτη του μουσείου. Και όλα όσα με καμάρι δείχνουν, είναι ψεύτικα σε μία αγωνιώδη προσπάθεια να κρύψουν την ταπεινή καταγωγή του ιδρυτή του Κεμαλισμού και της επιβολής των νεότουρκων στον ισλαμισμό…Η ιδεολογική λειτουργία του, βαμμένου με ροζ χρώμα, σπιτιού-μαϊμού, είναι έντονη κι εκεί κατευθύνονται συστηματικά πλέον σχολείο και σύλλογοι από την Θράκη, σε μία προσπάθεια των επιτήδειων να βαθύνουν ακόμη περισσότερο τον συνειδησιακό εκτουρκισμό των μουσουλμάνων (Πομάκων) της Θράκης.Οι μουσουλμάνοι, όταν επισκεπτόμαστε την Θεσσαλονίκη, πρέπει να γνωρίζουμε την αλήθεια. Πρέπει να πάψουμε να τρώμε κουτόχορτο στο ροζ ψευτόσπιτο!
Είναι προτιμότερη μία βόλτα στο λούνα παρκ της Θεσσαλονίκης».
Μετά από τις αποκαλύψεις αυτές, θα θέλαμε φυσικά να γνωρίζουμε ποιοι δάσκαλοι προτείνουν τις επισκέψεις των μουσουλμανόπαιδων στο «σπίτι του Κεμάλ», αλλά και ποιοι προϊστάμενοι της δευτεροβάθμιας ή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποδέχονται –και κάτω από ποιες συγκεκριμένες πιέσεις- τις εκδρομές του αφελληνισμού (ή του εκτουρκισμού) των Ελλήνων Πομάκων της Θράκης…
Η έρευνα των ανθρώπων της «Ζαγάλισα» την οποία από ότι πληροφορούμε μισούν οι "αρχές" της μειονότητας, έφερε στο φως την αλήθεια που επιμελημένα κρύφτηκε επί έναν σχεδόν αιώνα από όλους εκείνους που είχαν συμφέρον να παρουσιάσουν τον Κεμάλ Ατατούρκ ως ιδιαίτερη προσωπικότητα και όχι μόνο…
Το δημοσίευμα της «Ζαγάλισα»
«Η Ζαγάλισα αποκαλύπτει μετά από προσεκτική επιτόπια έρευνα πολλών μηνών, ότι ο ισχυρισμός της γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Θεσσαλονίκη είναι ένα μεγάλο και ωραίο ΠΑΡΑΜΥΘΙ, για να κοροϊδεύουν οι Τούρκοι τους εαυτούς τους, αλλά και πολλούς μουσουλμάνους από τη Θράκη. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, προσπαθώντας να τονώσουν το εθνικό φρόνημα, έχει δοθεί «γραμμή» ώστε οποιοδήποτε τουριστικό γκρουπ «Τούρκων» της ελληνικής Θράκης αποτελούμενο από πολιτιστικούς συλλόγους και κυρίως δημοτικά σχολεία, επισκέπτεται την Θεσσαλονίκη, να πηγαίνει συμβολικά πρώτα στο… σπίτι του Κεμάλ και μετά οπουδήποτε αλλού. Για τον τουρκικό εθνικισμό το ιστορικότερο αξιοθέατο της Θεσσαλονίκης είναι το σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ!Σε πολλά φύλλα των τουρκόφωνων εφημερίδων καταχωρούνται όλο και πιο συχνά φωτογραφίες από συλλόγους και μειονοτικά σχολεία της Θράκης τα οποία επισκέπτονται το… σπίτι του μεγάλου ηγέτη! Έχει γίνει πλέον της μόδας για κάθε «Τούρκο» της Θράκης! Μόνο που το προσκύνημα είναι σε «μαϊμού μέρος»…Ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη της εποχής εκείνης (δεν ήταν «πρωτευουσιάνος» όπως θέλει να τον παρουσιάζει ο τουρκικός εθνικισμός), αλλά σε ένα μικρό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά, την Χρυσαυγή, όπου μέχρι τα οκτώ περίπου χρόνια του φύλαγε αγελάδες και πρόβατα στους γύρω λόφους! Εκεί πήγε στο δημοτικό σχολείο. Φυσικά, σε καμία τουρκική βιογραφία ή εγκυκλοπαίδεια δεν θα διαβάσετε αυτή την μεγάλη και σκληρή αλήθεια…
Η αλήθεια
Η «Ζαγάλισα» εδώ και πολλούς μήνες έχει ξεκινήσει μία μεγάλη επιτόπια (και βιβλιογραφικά) έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας (ένα τμήμα τους μόνο) παρουσιάζονται σε αυτό το φύλλο και οι αναγνώστες μας θα μάθουν αλήθειες που θα αλλάξουν την εικόνα που είχαν για τα πράγματα και για άλλη μία φορά θα αποδειχθεί το πόσο εύκολα οι τούρκοι χρησιμοποιούν το ψέμα για να πετύχουν τους στόχους τους. Η αλήθεια όμως δεν κρύβεται και για να χρησιμοποιήσουμε μία δική μας (πομάκικη) παροιμία: «Ο ήλιος δεν κρύβεται με την λάσπη»
Μαρτυρίες από την Χρυσαυγή
Όταν οι χριστιανοί ανατολοικοθρακιώτες πρόσφυγες πρωτοήρθαν (1922) στο Σαρίγερ (σήμερα Χρυσαυγή), οι Τούρκοι του χωριού δεν είχαν φύγει ακόμα. Έφευγαν σταδιακά κατά ομάδες και χρειάστηκε ένας περίπου χρόνος για να φύγει και η τελευταία οικογένεια. Στο διάστημα αυτό συγκατοίκησαν χριστιανοί πρόσφυγες και ντόπιοι μουσουλμάνοι. Μάλιστα, αναπτύχθηκαν και κάποιες φιλίες παρά τις εντάσεις της εποχής. Από τους ντόπιους μουσουλμάνους, κατοίκους του χωριού, έμαθαν οι Έλληνες ότι ο Κεμάλ είχε γεννηθεί στο χωριό αυτό και μέχρι περίπου οκτώ χρονών είχε μεγαλώσει εκεί. Μάλιστα, λίγα χρόνια πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών, στην Χρυσαυγή, ζούσε και η γριά μαμή που τον είχε ξεγεννήσει (η Φατμέ Χανούμ), η οποία πρέπει να πέθανε γύρω στο 1911.
Τότε, αρχές της δεκαετίας του 1920, ο τουρκικός εθνικισμός δεν είχε προλάβει να δημιουργήσει τον μύθο ότι ο Κεμάλ γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και έτσι ήταν πολύ φυσικό να γνωρίζουν όλοι και να λένε την αλήθεια.
Στο σπίτι στο Σαρίγερ, όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ, εγκαταστάθηκε η οικογένεια του πρόσφυγα από την ανατολική Θράκη, Ανδρέα Στάθη, ο οποίος αργότερα έγινε και πρόεδρος του χωριού Χρυσαυγή. Μάλιστα, οι συγχωριανοί του, αστειευόμενοι επειδή εγκαταστάθηκε στο σπίτι που γεννήθηκε ο Κεμάλ, τον φώναζαν με το παρατσούκλι «Κεμάλ»!!! Ο Α. Στάθης πέθανε το 1979 στην Χρυσαυγή.
Το σπίτι του Κεμάλ ήταν χτισμένο από πέτρες και πλιθιά και ήταν διόροφο. Στον επάνω όροφο είχε δύο δωμάτια και κάτω ήταν το χαγιάτι. Είχε και αυλή. Βρισκόταν στην άκρη του χωριού, μακριά από το τζαμί και δεν ανήκε στην κατηγορία των πλουσίων, αλλά των φτωχών σπιτιών. Ήταν χτισμένο κολλητά με άλλα δύο σπίτια.
Οι ντόπιοι μουσουλμάνοι κάτοικοι, πριν μεταναστεύσουν, θυμούνταν ότι σε νεαρή ηλικία έβοσκαν με τον μικρό Κεμάλ πρόβατα και αγελάδες γύρω από το χωριό. Ήταν ένα συνηθισμένο παιδί της εποχής του. Όμως, στη συνέχεια χωρίς να γνωρίζουν το γιατί, η μητέρα του τον πήρε και έφυγαν στην Θεσσαλονίκη.
Οι τοίχοι του σπιτιού του Κεμάλ σώζονταν σε ύψος μισού περίπου μέτρου μέχρι τις αρχές του 1980. Το σπίτι του, όπως και τα υπόλοιπα σπίτια του χωριού, είχε γκρεμιστεί από τους Θρακιώτες πρόσφυγες το 1924-25 για να πάρουν τις πέτρες και να χτίσουν καινούργια σπίτια στη σημερινή νέα Χρυσαυγή (πιο κοντά στον Λαγκαδά).
Η αλήθεια αυτή αποσιωπήθηκε από τον καλπάζοντα τουρκικό εθνικισμό ο οποίος επιθυμούσε να παρουσιάζει τον Κεμάλ γεννημένο στην μεγάλη πόλη της Θεσσαλονίκης, η οποία άκμαζε και έλαμπε στα Βαλκάνια την εποχή εκείνη, και όχι σε ένα άγνωστο φτωχό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά.
Τουρκικές μαρτυρίεςΤούρκοι πρόσφυγες που έφυγαν με την ανταλλαγή των πληθυσμών από το παλιό Σαρίγερ γνώριζαν την αλήθεια και παρά τα ψέματα του τουρκικού εθνικισμού, ερχόντουσαν πριν το 1981, ατομικά κυρίως, για προσκύνημα στον αληθινό τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Υπήρχε μάλιστα ένας ντόπιος γελαδάρης, ο Κωνσταντίνος Γιαμουτζής, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά την αληθινή ιστορία και αυτός συνόδευε τους επισκέπτες από την Τουρκία στο Σαρίγερ και τους έδειχνε τα ερείπια του σπιτιού.
Αργότερα άρχισαν να έρχονται και με λεωφορεία από την Τουρκία. Το τελευταίο ήρθε το καλοκαίρι του 2007. Πολλοί επισκέπτες τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά την αλήθεια και την επιβεβαιώνουν, ότι δηλαδή ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη, αλλά στο χωριό αυτό (Χρυσαυγή). Μάλιστα, ένας Τούρκος από τα Σμύρνη, προσκύνησε, φίλησε το χώμα και πήρε πέτρες από τα θεμέλια του σπιτιού του Κεμάλ για ενθύμιο. Όταν τον ρώτησαν αν θα πάει και στο σπίτι της Θεσσαλονίκης, είπε: «Αυτό είναι ψέμα. Ντροπή που άλλαξαν τον τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Προσβάλλουν την μνήμη του. Δεν θα επισκεφτώ το ψευτο-σπίτι ης Θεσσαλονίκης».
Η… ομολογία του Τούρκου ΠροξένουΦαίνεται ότι και κάποιοι Τούρκοι αξιωματούχοι γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά δεν τολμούν να την αποκαλύψουν. Το έτος 1981, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μουσταφά Κεμάλ, επισκέφθηκε το χωριό της Χρυσαυγής (το κτίριο της τότε κοινότητας) ο Τούρκος πρόξενος Θεσσαλονίκης μαζί με τον γραμματέα του (σχετικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Ελληνικός Βορράς» τ. 10 Μαΐου 1981), συνοδευόμενοι και από τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο.
Ο ίδιος ο τούρκος πρόξενος ήξερε την αλήθεια και γι αυτό παρακάλεσε τους κατοίκους να του υποδείξουν το ακριβές σημείο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Στάθηκε με σεβασμό και τράβηξε πολλές φωτογραφίες. Σε κάποια στιγμή αποκάλυψε στους Έλληνες συνοδούς του: «Γνωρίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά είναι δύσκολο να το παραδεχθούμε επίσημα και καταλαβαίνετε τον λόγο…». Ο ίδιος προθυμοποιήθηκε να χρηματοδοτήσει την ανέγερση μουσείου, το οποίο θα βοηθούσε και την ανάπτυξη του χωριού…Το 1981 πάλι, με αφορμή τους… εορτασμούς για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Κεμάλ, οι βουλευτές Νικήτας Βενιζέλος και Κ. Μπαντουβάς, με ερώτησή τους στο ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών, αμφισβήτησαν επισήμως την θεωρία ότι το σπίτι δίπλα στο Τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης είναι αυτό στο οποίο γεννήθηκε ο Κεμάλ, επικαλούμενοι μάλιστα και αυτοί την μαρτυρία της ίδιας της αδελφής του της Μακμπουλέ, όπως διασώθηκε σε τουρκικές βιβλιογραφικές πηγές (Aydemir κ.α.).Γιατί το ελληνικό κράτος δέχθηκε ως πόλη γέννησης του Κεμάλ Ατατούρκ την Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα το μαϊμού σπίτι της οδού Αγ. Δημητρίου δίπλα στο τουρκικό προξενείο;
Η απάντηση βρίσκεται στο φανφαρόνικο κλίμα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που επικρατούσε την δεκαετία του 1930, όπου πολλές υπερβολές και χειρονομίες φιλίας ανταλλάσσονταν μεταξύ των Ελληνικών (κυρίως) και τουρκικών κυβερνήσεων. Ο τουρκικός εθνικισμός –με την ανοχή του ίδιου του Κεμάλ- είχε ήδη ανακηρύξει ως πόλη γέννησής του τη Θεσσαλονίκη και δεν θα ήταν ευγενικό εκ μέρους της Ελλάδας να απομυθοποιήσει τον μύθο. Δεν θα είχε άλλωστε καμία απολύτως σημασία για τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Μάλιστα, το 1934 η τότε ελληνική κυβέρνηση ανάρτησε έξω από το σπίτι-μαϊμού μία πινακίδα όπου αναφερόταν πως «εδώ γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ». Τότε το σπίτι ανήκε σε ελληνική οικογένεια (Σεραφειμίδου, έμποροι υποδημάτων), η οποία και κατοικούσε σε αυτό.
Αργότερα και κάτω από γελοίες συνθήκες το σπίτι απαλλοτριώθηκε από το ελληνικό δημόσιο και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, κ. Μερκουρίου, φρόντισε να ειδοποιήσει την τουρκική κυβέρνηση του Ισμέτ Ινονού πως χαρίζει το σπίτι του Κεμάλ στο τουρκικό κράτος!!!
Ο Κεμάλ και η μητέρα του Ζουμπεϊντέ γνώριζαν την αλήθεια, αλλά έκαναν την… πάπια! Άραγε, θα μπορούσαν να πούνε ότι δεν γεννήθηκε στο σπίτι αυτό, αλλά σε ένα χωριατόσπιτο στην περιοχή του Λαγκαδά; Και τι θα μπορούσε να γίνει; Να του χαρίσουν ένα γκρεμισμένο χωριατόσπιτο, βουτηγμένο στις λάσπες σε ένα άγνωστο μικρό χωριό; Αυτό δεν θα ταίριαζε, φυσικά, στην εικόνα και στην ιστορία του μεγάλου ηγέτη της σύγχρονης Τουρκίας. Προφανέστατα και η τότε ελληνική κυβέρνηση γνώριζε την αλήθεια, αλλά θέλησε με αυτή της την κίνηση να κολακεύσει τον ίδιο τον Κεμάλ. Η επίσημη αναγνώριση από την ελληνική κυβέρνηση έδειχνε πως έκλεινε οριστικά το ζήτημα της αριστοκρατικής καταγωγής του Κεμάλ. Πέρα, όμως, από την επίσημη ιστορία, που γράφεται και επιβάλλεται από πολιτικές σκοπιμότητες, υπάρχει και η αλήθεια του λαού, η μνήμη του οποίου δεν αλλοιώνεται από τέτοιες σκοπιμότητες. Αυτή την αλήθεια καταγράφουμε, όπως διασώθηκε από τους μουσουλμάνους κατοίκους του χωριού Χρυσαυγή (Σαριγέρ) και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στους χριστιανούς πρόσφυγες. Η αλήθεια που βρίσκεται στην λαϊκή μνήμη επιβιώνει μέχρι σήμερα.
Οι Τούρκοι, αφού πήραν το σπίτι, περιχαρείς το γέμισαν με έπιπλα από τα ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ και από το Τοπ Καπί της Κωνσαντινούπολης. Φρόντισαν ακόμη και… ρούχα του Κεμάλ να μεταφέρουν και τα εκθέτουν από τότε στον σημερινό επισκέπτη του μουσείου. Και όλα όσα με καμάρι δείχνουν, είναι ψεύτικα σε μία αγωνιώδη προσπάθεια να κρύψουν την ταπεινή καταγωγή του ιδρυτή του Κεμαλισμού και της επιβολής των νεότουρκων στον ισλαμισμό…Η ιδεολογική λειτουργία του, βαμμένου με ροζ χρώμα, σπιτιού-μαϊμού, είναι έντονη κι εκεί κατευθύνονται συστηματικά πλέον σχολείο και σύλλογοι από την Θράκη, σε μία προσπάθεια των επιτήδειων να βαθύνουν ακόμη περισσότερο τον συνειδησιακό εκτουρκισμό των μουσουλμάνων (Πομάκων) της Θράκης.Οι μουσουλμάνοι, όταν επισκεπτόμαστε την Θεσσαλονίκη, πρέπει να γνωρίζουμε την αλήθεια. Πρέπει να πάψουμε να τρώμε κουτόχορτο στο ροζ ψευτόσπιτο!
Είναι προτιμότερη μία βόλτα στο λούνα παρκ της Θεσσαλονίκης».
Μετά από τις αποκαλύψεις αυτές, θα θέλαμε φυσικά να γνωρίζουμε ποιοι δάσκαλοι προτείνουν τις επισκέψεις των μουσουλμανόπαιδων στο «σπίτι του Κεμάλ», αλλά και ποιοι προϊστάμενοι της δευτεροβάθμιας ή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποδέχονται –και κάτω από ποιες συγκεκριμένες πιέσεις- τις εκδρομές του αφελληνισμού (ή του εκτουρκισμού) των Ελλήνων Πομάκων της Θράκης…
Ικανοποιημένοι οι ροδακινοπαραγωγοί

Αυτό αποφασίστηκε κατά τη συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων με τους ροδακινοπαραγωγούς και τους εκπροσώπους της μεταποίησης. Αυτά τα χρήματα - που είναι από το κονδύλι των 15.000 ευρώ ανά εκμετάλλευση που επιτρέπει η Κομισιόν να δίνει το κάθε κράτος μέλος από τον εθνικό προϋπολογισμό του - θα μπούνε στο λογαριασμό του κάθε αγρότη αφού ολοκληρωθούν οι απαραίτητες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Γενικά οι ροδακινοπαραγωγοί είναι ικανοποιημένοι από τη συμφωνία και αποχώρησαν από τα μπλόκα της Ημαθίας και της Πέλλας και η κυκλοφορία των οχημάτων, τόσο στον κόμβο της Κουλούρας στην Εγνατία Οδό, (λίγο πριν τη Βέροια) όσο και στο οδικό δίκτυο Θεσσαλονίκης - Έδεσσας, στους κόμβους Γυψοχωρίου και Μαυροβουνίου του νομού Πέλλας, διεξάγεται πλέον κανονικά. Οι παραγωγοί της Ημαθίας μετά και την πρωινή γενική τους συνέλευση, δηλώνουν ικανοποιημένοι από τις δεσμεύσεις της υπουργού Κατερίνας Μπατζελή, σχετικά με τα επιπλέον 7 λεπτά το κιλό που θα εισπράξουν για τα συμπύρηνα ροδάκινα, πέραν των 18 λεπτών που τους δίνουν οι βιομηχανίες. Οι συνάδελφοί τους, της Πέλλας, είναι μεν ευχαριστημένοι από αυτό το σκέλος, επισημαίνουν ωστόσο ότι υπάρχουν και άλλα ζητήματα που πρέπει να διευθετηθούν όπως το θέμα των αποζημιώσεων για την ακαρπία κάποιων οπωροφόρων δένδρων (μήλα, αχλάδια και κεράσια). Σε κάθε περίπτωση και οι δύο πλευρές δήλωσαν ότι αποχωρούν από τα μπλόκα αλλά εάν οι δεσμεύσεις της υπουργού δεν υλοποιηθούν, οι ροδακινοπαραγωγοί είναι αποφασισμένοι να «κατέβουν ξανά στους δρόμους».
Γενικά οι ροδακινοπαραγωγοί είναι ικανοποιημένοι από τη συμφωνία και αποχώρησαν από τα μπλόκα της Ημαθίας και της Πέλλας και η κυκλοφορία των οχημάτων, τόσο στον κόμβο της Κουλούρας στην Εγνατία Οδό, (λίγο πριν τη Βέροια) όσο και στο οδικό δίκτυο Θεσσαλονίκης - Έδεσσας, στους κόμβους Γυψοχωρίου και Μαυροβουνίου του νομού Πέλλας, διεξάγεται πλέον κανονικά. Οι παραγωγοί της Ημαθίας μετά και την πρωινή γενική τους συνέλευση, δηλώνουν ικανοποιημένοι από τις δεσμεύσεις της υπουργού Κατερίνας Μπατζελή, σχετικά με τα επιπλέον 7 λεπτά το κιλό που θα εισπράξουν για τα συμπύρηνα ροδάκινα, πέραν των 18 λεπτών που τους δίνουν οι βιομηχανίες. Οι συνάδελφοί τους, της Πέλλας, είναι μεν ευχαριστημένοι από αυτό το σκέλος, επισημαίνουν ωστόσο ότι υπάρχουν και άλλα ζητήματα που πρέπει να διευθετηθούν όπως το θέμα των αποζημιώσεων για την ακαρπία κάποιων οπωροφόρων δένδρων (μήλα, αχλάδια και κεράσια). Σε κάθε περίπτωση και οι δύο πλευρές δήλωσαν ότι αποχωρούν από τα μπλόκα αλλά εάν οι δεσμεύσεις της υπουργού δεν υλοποιηθούν, οι ροδακινοπαραγωγοί είναι αποφασισμένοι να «κατέβουν ξανά στους δρόμους».
STOP στην υποβολή αιτήσεων για το Μέτρο 123Α

Προκειμένου να υποβληθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση το αναθεωρημένο πρόγραμμα με την ανακατανομή των κονδυλίων του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης «Αλ. Μπαλτατζής» 2007 - 2013, το ΥπΑΑΤ αποφάσισε να αναστείλει τις δράσεις του. Οι αιτήσεις ενίσχυσης με ημερομηνία από 25/8/2009 μέχρι 3/12/2009, θα εξεταστούν σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (αριθ.292313/2622/03-07-2009) και τους όρους της από 3/8/2009 πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος υποβολής αιτήσεων ενίσχυσης στο εν λόγω Μέτρο.Θυμίζουμε ότι στόχος αυτού του Προγράμματος είναι η αύξηση της αξίας των γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων μέσω υιοθέτησης και ανάπτυξης καινοτομιών και τεχνολογικού εξοπλισμού, βελτίωση της ποιότητας καθώς επίσης και της υγιεινής και της ασφάλειας των προϊόντων τους.
Πρόλαβε τη δικαίωση
Δικαίωση μετά 4,5 χρόνια για ηλικιωμένη, η οποία έπεσε σε φρεάτιο, όταν έσπασε η μαρμάρινη πλάκα πεζοδρομίου στο Βόλο.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου έκανε δεκτή την αγωγή της 86χρονης σήμερα γυναίκας, με την οποία ζητούσε αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την χρόνια ταλαιπωρία με την υγεία της. Το απόγευμα της 17ης Μαρτίου 2005, η γυναίκα περπατούσε αμέριμνη στον πεζόδρομο της Ερμού, στη διασταύρωση με την Ιωλκού, όταν… άνοιξε η γη κάτω από τα πόδια της.
Πατώντας στη μαρμάρινη πλάκα που κάλυπτε τον αγωγό ομβρίων υδάτων, εκείνη υποχώρησε, σπάζοντας σε δύο κομμάτια, και η ηλικιωμένη γυναίκα βρέθηκε μέσα σε φρεάτιο βάθους 70 μέτρων!
Νοσηλεύτηκε για ημέρες στο Νοσοκομείο Βόλου με σοβαρές κακώσεις στην ωμοπλάτη και την κνήμη.
Το δικαστήριο έκρινε ότι αποκλειστικά υπεύθυνος για τον τραυματισμό της 86χρονης ήταν ο Δήμος Βόλου, ο οποίος κατά παράβαση της νόμιμης υποχρέωσής του συντήρησε πλημμελώς το πεζοδρόμιο και δεν αντικατέστησε εγκαίρως τη ραγισμένη μαρμάρινη πλάκα του φρεατίου.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου έκανε δεκτή την αγωγή της 86χρονης σήμερα γυναίκας, με την οποία ζητούσε αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την χρόνια ταλαιπωρία με την υγεία της. Το απόγευμα της 17ης Μαρτίου 2005, η γυναίκα περπατούσε αμέριμνη στον πεζόδρομο της Ερμού, στη διασταύρωση με την Ιωλκού, όταν… άνοιξε η γη κάτω από τα πόδια της.
Πατώντας στη μαρμάρινη πλάκα που κάλυπτε τον αγωγό ομβρίων υδάτων, εκείνη υποχώρησε, σπάζοντας σε δύο κομμάτια, και η ηλικιωμένη γυναίκα βρέθηκε μέσα σε φρεάτιο βάθους 70 μέτρων!
Νοσηλεύτηκε για ημέρες στο Νοσοκομείο Βόλου με σοβαρές κακώσεις στην ωμοπλάτη και την κνήμη.
Το δικαστήριο έκρινε ότι αποκλειστικά υπεύθυνος για τον τραυματισμό της 86χρονης ήταν ο Δήμος Βόλου, ο οποίος κατά παράβαση της νόμιμης υποχρέωσής του συντήρησε πλημμελώς το πεζοδρόμιο και δεν αντικατέστησε εγκαίρως τη ραγισμένη μαρμάρινη πλάκα του φρεατίου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)