Γνωριμία με το Ντραγκουνόφ

Στα τέλη του 1950 ανακηρύχθηκε διαγωνισμός για τη δημιουργία ενός ημιαυτόματου τυφεκίου ελεύθερου σκοπευτή για τον σοβιετικό στρατό. Το διαγωνισμό κέρδισε μια ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον σχεδιαστή Γιεβγκένι Ντραγκουνόφ και το 1963 το τυφέκιο που πήρε το όνομα του σχεδιαστή (Snaiperskaya Vintovka Dragunova-SVD) έγινε δεκτό από το στράτευμα. Ειδικά για το SVD κατασκευάστηκε η «σφαίρα του ελεύθερου σκοπευτή», δηλαδή μια βολίδα με ατσάλινο πυρήνα. Ωστόσο, το τυφέκιο μπορεί να χρησιμοποιήσει όλη τη γκάμα από ρωσικές σφαίρες διαμετρήματος 7.62х54R.

Αποστολή

Ο τακτικός ρόλος που είχε το τυφέκιο SVD στον σοβιετικό στρατό -και τον οποίο διατηρεί στον ρωσικό- διαφέρει από εκείνον του «τυπικού» όπλου του ελεύθερου σκοπευτή, με την έννοια του όρου που έχει επικρατήσει στη Δύση. Ο κύριος ρόλος του τυφεκίου SVD είναι η επέκταση του δραστικού βεληνεκούς πέρα από τις δυνατότητες των κοινών τυφεκίων, παρέχοντας πυρά ακριβείας σε αποστάσεις έως τα 600-700 μέτρα. Το γεγονός ότι το SVD χρησιμοποιείται ευρέως και ως τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή σημαίνει πιθανότατα ότι μέχρι πρόσφατα δεν υφίστατο ειδικός εξοπλισμός της κατηγορίας αυτής στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, παρόλο που η πρόσφατη ένταξη σε υπηρεσία του τυφεκίου SV-98 του ίδιου διαμετρήματος, είναι ικανή με την πάροδο του χρόνου να διαφοροποιήσει την κατάσταση.