Σερ Μπαζίλ Ζαχάρωφ

Μοιάζει με παραμύθι, αλλά δεν είναι.

Μοιάζει με κινηματογραφική ταινία, αλλά στην ουσία

πρόκειται για μια αληθινή … ελληνική ιστορία

Όταν οι πλούσιοι είχαν πατρίδα

Γεννήθηκε στα Μούγλα της Μικράς Ασίας το 1849 πέθανε το 1936 στο Μόντε Κάρλο. Η οικογένεια του φτωχή αστική οικογένεια των Μούγλων της Μ. Ασίας, το πραγματικό του όνομα ήταν:Ζαχαριάδης Ζαχαρίας Βασίλειος, έκανε σύντομες σπουδές στην Αγγλική σχολή της Κωνσταντινούπολης και μετά από παραμονή του στην στη Ρωσία άλλαξε το όνομα του σε Ζαχάρωφ, ασχολήθηκε κατ’ αρχάς με το εμπόριο υφασμάτων σαν υπάλληλος του θείου στην Κωνσταντινούπολη και συνέταιρός του αργότερα, με τον οποίο γρήγορα ήρθε σε σύγκρουση ο οποίος τον κατηγόρησε για κατάχρηση, αλλά απαλλάχτηκε από την κατηγορία.

Ο Ζαχάρωφ έφυγε με ψεύτικο όνομα για την Αθήνα  και μετά στην Αγγλία, όπου τις παραμονές του Ρωσοτουρκικού πολέμου (1877-1878) άρχισε να ασχολείται με το εμπόριο όπλων. Χρημάτισε αντιπρόσωπος των εταιρειών Nordenfeldt και μετέπειτα της Maxim (!888-90) και στην συνέχεια κύριος μέτοχος των εταιρειών Vickers Armstrong (1897-1922).

ΣΥΣΤΗΜΑ ΖΑΧΑΡΩΦ

Από αυτή την θέση πλέον ο Ζαχάρωφ διέπρεψε παγκοσμίως δεν υπήρξε πόλεμος που να μην τον αντιληφθεί εγκαίρως, και να μη γίνει προμηθευτής οπλικών συστημάτων σε ένα τουλάχιστον των εμπολέμων, μερικές φορές δε και των δύο. Έτσι ήταν ο κύριος προμηθευτής όπλων στους Βαλκανικούς πολέμους, τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον πόλεμο των Μπόερς και τον Ισπανοαμερικάνικο πόλεμο και γενικά σε όποια σύγκρουση γίνηκε στον πλανήτη υπήρξε ο κατ’ εξοχήν προμηθευτής όπλων.

Εφάρμοσε δε μια αποτελεσματικότατη μέθοδο πώλησης η οποία μέχρι σήμερα εφαρμόζεται σαν μέθοδος πώλησης στον εν λόγω κλάδο, ονομάστηκε δε «σύστημα Ζαχάρωφ». Αυτή εν ολίγοις περιλάμβανε : Μεθόδους προπαγάνδας, πληροφοριών, διαφθοράς, και μοχλούς πίεσης σε Κυβερνητικούς και διπλωματικούς κύκλους και λοιπά μέσα.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Αυτός ο ιδεολόγος του μεταπρατισμού, τα φτωχόπαιδο των Μούγλων της Μ Ασίας, ήταν σεβαστός στην παγκόσμια σκακιέρα και επηρέασε το Παγκόσμιο γίγνεσθαι καθοριστικά. Του δόθηκαν πάμπολλα προσωνύμια όπως: «Έμπορος θανάτου», «Ο Μυστηριώδης άνθρωπος της Ευρώπης», «Βασιλιάς της πολεμικής Βιομηχανίας», «Ο χρυσός Έλληνας» κλπ.

Το επιχειρηματικό δαιμόνιο της Ελληνικής φυλής το προσκύνησαν οι ισχυροί του κόσμου, 298 παράσημα ήταν η συγκομιδή του από την διεθνή ενασχόληση του. Στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο είχε την θέση του ανεπίσημου συμβούλου του Βρετανού πρωθυπουργού Λόυντ, το 1918 τιμήθηκε από τον Βασιλιά της Αγγλίας Γεώργιο Ε με το Μεγαλόσταυρο του Λουτρού και το 1919 με τοντίτλο του SIR, Η Ελλάδα του έδωσε το Μεγαλόσταυρο του σωτήρος. Βέβαια ένας τέτοιος άντρας δεν είχε μόνο διακρίσεις αλλά και επικρίσεις. Αυτόν τον εν δυνάμει αντίπαλο του βιομηχανικού κολοσσού των Κρουπ, τον οποίο κατατρόπωσε στον συσχετισμό των δυνάμεων που έγινε κατά τον Α Παγκόσμιο πόλεμο, τον κατηγόρησαν ότι πουλούσε ταυτόχρονα σε όλους τους εμπολέμους, έτσι ενώ έδινε στην Ελλάδα ένα υπερσύχρονο υποβρύχιο τύπου NORDENFELT, πουλούσε και στον Σουλτάνο δύο όμοια υποβρύχια ( Η Τουρκία την εποχή αυτή πλήρωνε όσο - όσο προκειμένου να εξουδετερώσει το πλεονέκτημα της Ελλάδος). Αλλά αυτά είναι μέσα στο εμπορικό παιχνίδι, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Σερ Βασίλ ήταν έμπορος όπλων και όποιος πλήρωνε, αυτός είχε υποχρέωση να του πουλά.

ΕΘΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Ο Σερ Βασίλ Ζαχάρωφ αν και είχε πάρει ήδη την Γαλλική υπηκοότητα από το 1913, δεν ξεχνούσε ότι ήταν Έλληνας και ήταν και Βενιζελικός, ήρθε σε επαφή μαζί του μέσω «κάποιου Αβέρωφ» όπως διαβάζουμε σε Γαλλικά αρχεία της εποχής, τόσο μεγάλος ήταν που ο πολύς  Αβέρωφ ήταν «κάποιος», και έκτοτε λόγω της σπουδαίας θέσης του βοήθησε την εθνική προσπάθεια 1909-1922. Από την θέση του συμβούλου του πρωθυπουργού Λόυντ μεσολάβησε ανάμεσα στον Ελευθέριο Βενιζέλο και την Αγγλική Κυβέρνηση. Εφοδίασε τον στρατό της Ελλάδος με οπλισμό και σπατάλησε το μισό της τεραστίας περιουσίας του για να βοηθήσει την απελευθέρωση της Μικρασιατικής πατρίδας. Ανεκτίμητη η συμβολή του στην επίτευξη των εθνικών δικαίων. Τόσο πολύ πικράθηκε με την Μικρασιατική καταστροφή που το 1922 εγκατέλειψε το εμπόριο όπλων και ασχολήθηκε με άλλες επιχειρήσεις.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Μετά το 1922 πικραμένος για την απώλεια των πατρώων εδαφών της ανατολής έπαψε οριστικά να ασχολείται με την πολεμική βιομηχανία. Επιδόθηκε με την διύλιση πετρελαίου και την εκμετάλλευση του Καζίνου του Μόντε Κάρλο το οποίο και αγόρασε..

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ
Ο Σερ Ζαχάρωφ μετά από πολυετή γάμο χώρισε με την πρώτη γυναίκα του και είχε μακρύ δεσμό με την Δουκέσα ντε Βαλιαφρανκα σύζυγο του Φρανθίσκο ντε Μπομπόν μέλους του Ισπανικού Βασιλικού οίκου, (ο οποίος ήταν φρενοβλαβής), ξαδέλφη του Ισπανού Βασιλιά. Όταν πέθανε ο Δούκας το 1923 παντρεύτηκε την χήρα του, το 1926 μετά τον θάνατο της 2ης συζύγου του αποσύρθηκε στο Μόντε Κάρλο όπου διεύθυνε το Καζίνο.