Όλα τα κόμματα εγκατάλειψαν το λαό

Tο κίνημα της πλατείας Συντάγματος υπονομεύθηκε διακριτικά μεν όλες αυτές τις μέρες αλλά τελικά προδόθηκε πανηγυρικά, από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που άφησαν (εν γνώσει τους;) απροστάτευτο τον Ελληνικό λαό στην κατασταλτική μανία της εξουσίας και της αστυνομοκρατίας-τρομοκρατίας που ενορχήστρωσε γύρω από το κέντρο της πρωτεύουσας, ιδιαίτερα το κρίσιμο 48ωρο της ψηφοφορίας στη βουλή. Είχε προηγηθεί η αντίδραση στην Κερατέα όπου και εκεί δεν υπήρξε καμια πολιτική κάλυψη των κατοίκων αλλά μόνο μια προσπάθεια καπελώματος. Τον κόσμο πριν τον εγκαταλείψουν οι δυνάμεις του από την ολομέτωπη επίθεση που δέχτηκε με κάθε λογής χημικών και το ανελέητο κυνηγητό από το Σύνταγμα μέχρι τα στενά της Πλάκας και τα Προπύλαια, τον εγκατέλειψαν πρώτοι και καλύτεροι οι "πολιτικοί" που τιμά με την ψήφο του και τους στέλνει στην βουλή να τον εκπροσωπήσουν… Και δεν αναφέρομαι στην κυβερνητική "πλειοψηφία" που ήταν δεδομένη η στάση της, αλλά σ’ αυτήν την δόλια αντιπολίτευση, δεξιά και αριστερή, που για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων.. Γιατί η θέση των ηγεσιών τους και των βουλευτών τους έπρεπε να είναι εκεί έξω στο πλευρό του λαού, σε ένα νέο ανένδοτο κι όχι μέσα σε ένα κοινοβούλιο προσχηματικό που δεν εκπροσωπεί πια τίποτα και κανέναν. Επέλεξαν οι κομματάρχες της αντιπολίτευσης να πάνε κι αυτοί κόντρα στο λαϊκό αίσθημα νομιμοποιώντας εμμέσως μιαν αντισυνταγματική διαδικασία. Κανένα μαντρί δεν θέλει να γκρεμιστεί αλλά προσπαθεί να δέσει όσο πιο καλύτερα μπορεί τα πρόβατά του. Η μεταπολίτευση αντιλαμβάνεται ότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου να εγκαταλήψει την πολιτική σκηνή του τόπου... και βέβαια αντιδρά γιατί δεν θέλει να χάσει όλα τα προνόμια που απόκτησε.