Λαμπρή ταφή μικρού κοριτσιού στη Βεργίνα

Η νέα λαμπρή ταφή μικρού κοριτσιού είναι ένα από τα νέα ευρήματα της Αγοράς των Αιγών στο Ιερό της Εύκλειας κατά τις ανασκαφικές περιόδους του 2008 και 2009. Την ανακοίνωση έκανε η αρχαιολόγος Χρυσούλα Παλιαδέλλη στο Συνέδριο για το Αρχαιολογικό Έργο του 2010 στη Μακεδονία και τη Θράκη. Το Συνέδριο έγινε στην παλαιά Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ από τις 10 έως τις 12 Μαρτίου. Στη διάρκεια της παρουσίασης των ανασκαφικών εργασιών η κ. Παλιαδέλλη ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Κατά τις ανασκαφικές περιόδους του 2008 και 2009 η έρευνα στην αγορά των Αιγών έφερε στο φως αναπάντεχα ευρήματα. Σε χάλκινο κυλινδρικό σκεύος βρέθηκε χρυσή πυξίδα με καμένα οστά στο εσωτερικό της και χρυσό στεφάνι βελανιδιάς. Τα οστά ανήκουν σε έφηβο ηλικίας 15-18 ετών. Στον ίδιο χώρο εντοπίστηκαν τη δεύτερη χρονιά δύο ακόμη πολύτιμα αγγεία. Το ένα, αργυρή υδρία, περιείχε τα ακτέριστα σκελετικά κατάλοιπα από την καύση ενός ενήλικου ατόμου, η κατάσταση διατήρησης των οποίων δεν επιτρέπει τον ακριβέστερο προσδιορισμό της ηλικίας και του φύλου του. Το δεύτερο αγγείο, ένας αργυρός παναθηναϊκός αμφορέας με επιχρύσωση και εγχαράξεις μιας αδιάγνωστης μέχρις στιγμής εικονιστικής παράστασης είναι το μοναδικό, μέχρι στιγμής, δείγμα αυτού του ιδιαίτερου σχήματος σε μέταλλο. Από τις εργασίες συντήρησης, την ευθύνη των οποίων είχε η συντηρήτρια Δρ. Βανέσσα Παπαγεωργίου, προέκυψε ότι περιείχε τα καμένα οστά μικρού παιδιού ηλικίας 3-7 ετών, όπως έδειξε η οστεοαρχαιολογική μελέτη της Δρ. Σέβης Τριανταφύλλου, μάλλον μικρού κοριτσιού, όπως υπαινίσσονται τα χρυσά σκουλαρίκια με φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν μαζί. Ακόμη, από το εσωτερικό του αμφορέα ανασύρθηκαν χρυσά διακοσμητικά δισκάρια που κοσμούνται με ακτίνες και γοργόνειο και χρυσό στεφάνι, μάλλον ελιάς. Οι δύο ταφές που εντοπίστηκαν το 2009 δεν έρχονται σε αντιπαράθεση με την υπόθεση εργασίας για την ταύτιση του πρώτου νεκρού, με το στεφάνι βελανιδιάς, με τον Ηρακλή, νόθο γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Βαρσίνης. Απλώς προσθέτουν στο πολύτιμο αυτό ταφικό σύνολο δύο νέα πρόσωπα (ένα ενήλικο και ένα νήπιο, πιθανότατα κοριτσάκι) που προφανώς συνδέονται με τον τελευταίο των Τημενιδών, χωρίς να είμαστε σε θέση, λόγω της σιωπής των αρχαίων πηγών, να τα ταυτίσουμε με συγκεκριμένα ιστορικά πρόσωπα».