Το τέλος της ΕΣΗΕΑ

Το τέλος των «ευγενών» συντεχνιών, των ρετιρέ της εξουσίας και των εκπροσώπων τους, εργοδοτικών εργατοπατέρων, έχει έλθει εδώ και καιρό και τώρα πλέον σφραγίζεται και το φέρετρο. Τον ίδιο επιθανάτιο ρόγχο βγάζει και το κρατικοδίαιτο Μεταπολιτευτικό σύστημα των ΜΜΕ, το οποίο οικοδόμησαν διαπλεκόμενοι μεγαλοεπιχειρηματίες εκδότες. Ο Πάνος Σόμπολος, πρόεδρος της Ενωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), ημέρα απεργίας των δημοσιογράφων και των υπόλοιπων εργαζομένων στον Τύπο και τα ΜΜΕ, εμφανίστηκε στη μεγάλη συγκέντρωση και πορεία τους στο κέντρο της Αθήνας, κρατώντας και αυτός το πανώ με το σύνθημα: «Στο σκοτεινό μέλλον που σχεδιάζουν, αντιτάσσουμε το αγωνιστικό παρών». Κι’αυτό, μια ημέρα μετά το ξεδιάντροπο ξεπούλημα των τριακοσίων εργαζομένων στα ηλεκτρονικά Μέσα του Συγκροτήματος Αλαφούζου, από την ίδια την ηγεσία του συνδικάτου τους, που την πλειοψηφία έχει η παράταξη του Σόμπολου. Ως γνωστόν το Συγκρότημα Αλαφούζου, με το πιστόλι στον κρόταφο, και με το ανοικτό εκβιασμό «ή υπογράφεις ή απολύεσαι», ανάγκασε τους εργαζόμενους να βάλουν την υπογραφή τους σε επιχειρησιακή σύμβαση. Η αγανάκτηση των συγκεντρωμένων ήταν τόσο μεγάλη που αφενός δεν επέτρεψαν στον Σόμπολο να μιλήσει στους συγκεντρωμένους, αφετέρου τον πήραν με τους καφέδες και τα νερά. Τελικώς, με τη βοήθεια των ΜΑΤ, φυγαδεύτηκε στην προστατευμένη με ρολό ασφαλείας στοά του υπουργείου Εργασίας, απ’όπου και έφυγε κακήν κακώς. Αντί αυτού, στο πρόχειρο βήμα που είχε στηθεί μπροστά από το κτίριο του υπουργείου, στην οδό Σταδίου, το λόγο πήραν εκπρόσωποι των εργαζομένων του Βήματος (μπήκε λουκέτο στην καθημερινή έκδοσή του), της Απογευματινής (έκλεισε) και του Σκάϊ (όπου διαδραματίστηκαν οι απίστευτοι εργοδοτικοί τραμπουκισμοί). Η περίπτωση του Σκάϊ και όσα θα ακολουθήσουν σε όλες τις «παράγκες» των διαπλεκόμενων εκδοτών, ουσιαστικά σηματοδοτούν και το τέλος της ΕΣΗΕΑ. Για την ακρίβεια, την κατάρρευση του συγκεκριμένου μοντέλου εργατοπατερικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, οι εκπρόσωποι του οποίου διατηρούσαν τις καρέκλες τους χάρις στην ισχύ που τους παρείχε η δυνατότητά τους να υπογράφουν κάθε χρόνο τη συλλογική σύμβαση, να «διορίζουν» σε διάφορα ΜΜΕ τα ρουσφέτια τους, να στηρίζουν πολυθεσίτες δημοσιογράφους και να πουλάνε εκδουλεύσεις στους εκδότες. Από τη στιγμή λοιπόν, που οι εκδότες τους αφαιρούν ακόμα και το στοιχειωδέστερο δικαίωμά τους, να υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις, δεν τους μένει τίποτε άλλο παρά να πάνε σπίτι τους.
Αλήθεια οι κύριοι της ΕΣΗΕΑΣ ενδιαφέρθηκαν ποτέ να μάθουν πόσα πληρώνεται ένας εργαζόμενος στα ειδησεογραφικά πόρταλ... αλλά ακόμη έχουν τις Επιτροπές να συνεδριάζουν γιατί δεν μπορούν να τα ξεχωρήσουν...Είναι οι ίδιοι που ανέχτηκαν τόσο καιρό να πληρώνονται εργαζόμενοι δημοσιογράφοι με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών και τώρα να καλούνται να πληρώνουν περαίωση στο κράτος..... ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ