Χρειάστηκε, δυστυχώς, να περάσει σχεδόν ένας αιώνας για τη δικαίωση ενάμισι εκατομμυρίου αθώων ψυχών, ανάμεσά τους δεκάδες χιλιάδες βρέφη και μικρά παιδιά, από τη χρονιά που ξεκίνησαν οι μαζικές σφαγές σε βάρος των Αρμενίων στην Οθωμανική Τουρκία. Ως έναρξη της αρμενικής γενοκτονίας συμβολική θεωρείται η ημερομηνία της 24ης Απριλίου 1915, όταν η ηγεσία της κοινότητας των Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι απαγχονίστηκαν. Η θλιβερή επέτειος των 50 ετών από την αρμενική γενοκτονία, η οποία εξακολουθούσε να προκαλεί αισθήματα φρίκης και έντονου αποτροπιασμού, αποτυπώνεται μέσα από σειρά ελληνικών διπλωματικών εγγράφων του 1965, και του αμερικανικού και ευρωπαϊκού Τύπου της εποχής, αλλά και στις εκδηλώσεις ανά τον κόσμο. Από τον Καναδά και τις ΗΠΑ ως το Ισραήλ και την Αιθιοπία, και από την Ουρουγουάη ως τη Σοβιετική Ενωση και, φυσικά, όλες τις χώρες της Ευρώπης, οργανώσεις των Αρμενίων, Τύπος και εκπρόσωποι κυβερνήσεων με δημοσιεύματα, τελετές μνήμης, έκδοση ενημερωτικών φυλλαδίων και κινητοποίηση διεθνών οργανισμών, όπως του ΟΗΕ και του τότε γενικού γραμματέα του Ου Θαντ, ενημέρωναν τη διεθνή κοινή γνώμη για την έκταση και το βάθος μιας εγκληματικής πολιτικής που ξεκίνησε επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τους Ελληνες της Χίου (1822), επαναλήφθηκε μεταξύ 1850 και 1877 με τους Βουλγάρους και στη συνέχεια τους Αρμενίους επί Αβδούλ Χαμίτ - τον «Μέγαν Δολοφόνον», όπως τον είχε αποκαλέσει ο Γλάδστων - και κατέληγε, με ενδιάμεσο σταθμό τη Μικρασιατική Καταστροφή και τα ατυχή γεγονότα του 1956 στην Κωνσταντινούπολη με αφορμή το Κυπριακό, στον συνολικό σφαγιασμό 2.063.000 χριστιανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου