Πάρτε τα βουνά

Η διαβίωση σε μεγάλο υψόμετρο μειώνει την όρεξη, επιταχύνει τον μεταβολισμό του οργανισμού και έτσι ο άνθρωπος χάνει κιλά, σύμφωνα με νέα γερμανική επιστημονική έρευνα.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο βουνίσιος αέρας περιέχει λιγότερο οξυγόνο σε σχέση με τον αέρα σε χαμηλό υψόμετρο, με αποτέλεσμα η αναπνοή να γίνεται πιο δύσκολα, η καρδιά να εξαναγκάζεται να χτυπά πιο γρήγορα και το σώμα να καίει περισσότερη ενέργεια, κάτι που οδηγεί στην απώλεια βάρους.
Η έρευνα, υπό τον γαστρεντερολόγο Φλόριαν Λιπλ του νοσοκομείου του πανεπιστημίου Λούντβιχ-Μαξιμίλιαν του Μονάχου, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Obesity», σύμφωνα με το «Science», μελέτησε 20 παχύσαρκα άτομα, που πέρασαν μια εβδομάδα σε ένα σταθμό περιβαλλοντικών ερευνών, σε υψόμετρο 2.650 μέτρων, περίπου 300 μέτρα κάτω από την κορυφή του ψηλότερου γερμανικού βουνού Τσουγκσπίτσε, κοντά στα σύνορα με την Αυστρία.
Όπως διαπιστώθηκε, η όρεξή τους μειώθηκε και έχασαν περισσότερο βάρος από ό,τι θα έχαναν αν είχαν μείνει στο σπίτι τους.
Το μικρό δείγμα και η έλλειψη μιας δεύτερης ομάδας «ελέγχου» για σύγκριση σημαίνει ότι δεν μπορούν να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα. Κι άλλες όμως, μελέτες στο παρελθόν έχουν δείξει ότι η άσκηση των αθλητών σε μεγάλα υψόμετρα οδηγεί σε απώλεια βάρους.
Η νέα έρευνα, για πρώτη φορά, έδειξε ότι ένας άνθρωπος μπορεί να χάσει παραπάνω κιλά απλώς και μόνο με το να ζει σε μεγάλο υψόμετρο, χωρίς να χρειάζεται να κάνει πρόσθετη φυσική άσκηση.
Οι 20 παχύσαρκοι εθελοντές έφτασαν στο βουνό χωρίς να κουραστούν, χάρη στον οδοντωτό σιδηρόδρομο, και εκεί δεν είχαν καθόλου κουραστικό πρόγραμμα (πεζοπορίες κ.λπ.). Αντίθετα, έκαναν την ίδια, πάνω-κάτω, καθιστική ζωή που έκαναν και στο σπίτι τους.
Απλώς ζούσαν σε μεγάλο υψόμετρο και βρίσκονταν υπό συνεχή παρακολούθηση (λήψη αίματος, έλεγχος ορμονών που συνδέονται με την όρεξη, όπως η λεπτίνη, μέτρηση βάρους κ.α.). Το σημαντικότερο (γι' αυτούς): έτρωγαν όσο ήθελαν!
Μετά από μια εβδομάδα, οι παχύσαρκοι που στο ξεκίνημα ήταν κατά μέσο όρο 105 κιλά, είχαν χάσει ενάμιση κιλό ο καθένας. Παράλληλα, εμφάνισαν πτώση στην πίεση του αίματος, η οποία αποδόθηκε στην απώλεια του βάρους, ενώ το επίπεδο της ορμόνης λεπτίνης είχε αυξηθεί (αντίθετα με τις δίαιτες που μειώνουν την ποσότητα του ημερήσιου φαγητού).
Οι ερευνητές δεν μπορούν ακριβώς να ερμηνεύσουν την απώλεια βάρους. Η απώλεια όρεξης είναι συνηθισμένο φαινόμενο σε όσους ζουν σε μεγάλα υψόμετρα και πράγματι οι παχύσαρκοι εθελοντές έτρωγαν λιγότερο από ό,τι συνήθιζαν - περίπου 700 θερμίδες λιγότερες κάθε μέρα.
Η μικρότερη ποσότητα τροφής, κατά τον Λιπλ, εξηγεί την απώλεια ενός κιλού από το ενάμιση που κατά μέσο όρο μειώθηκε. Το υπόλοιπο μισό κιλό πιθανότατα σχετίζεται με την αύξηση του μεταβολικού ρυθμού.