Τρίζουν τα θεμέλια της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, που απειλείται με «αποσύνθεση» μετά την μη «πρόσκληση» της μεγάλης στρατιωτικής δύναμης στη χερσόνησο των Βαλκανίων της φιλελεύθερης και «δημοκρατικής» FYROM. Το «όχι» της Ελλάδας στον Μπους, ξεγυμνώνει τη μακροχρόνια προπαγάνδα που έκαναν «γνωστοί κύκλοι» στη χώρα μας ότι οι ΗΠΑ διατάζουν και οι υπόλοιποι ακολουθούν πιστά σαν σκυλάκια. Αλλά οι εποχές άλλαξαν και όλοι βλέπουν τα συμφέροντά τους και ενεργούν ανάλογα και αν αυτό που τους συμφέρει έρχεται σε σύγκρουση με την υπερδύναμη τότε δεν διστάζουν να πούνε «όχι». Η Ρωσία έχει επιρροή σε Γαλλία και Γερμανία με αποτέλεσμα οι δύο αυτές χώρες να πούνε «όχι» για Γεωργία και Ουκρανία.
Η Ελλάδα είπε «όχι» και βρήκε συμμάχους πρώτα τη Γαλλία και ακολούθησαν με χαμηλούς τόνους η Ισπανία, το Λουξεμβούργο και…..η Ισλανδία. Η Γαλλία (πλην της καταγωγής του «θεσσαλονικιού» Σαρκοζί που την είχαμε ξεχάσει) έχει οικονομικά συμφέροντα με Ελλάδα και η Ισπανία που (πλην της ελληνικής καταγωγή βασίλισσάς της που γνωρίζει το θέμα) «ζητά» μια πολιτική βοήθεια από τη χώρα μας, για τη μη αναγνώριση του Κοσόβου λόγω Βασκονίας (χώρας Βάσκων). Τώρα για Λουξεμβούργο και Ισλανδία φαίνεται ότι θα …γνωρίζουν την ιστορία οι λαοί των δύο αυτών χωρών.
Πάντως είναι κατανοητό ότι οι ΗΠΑ, βρήκαν πιστότερους συμμάχους από τις χώρες της δυτικής Ευρώπης, τις χώρες του πρώην «υπαρκτού» σοσιαλισμού και πολλοί μη βιαστούν να πουν ότι κάνουν μπίζνες (σίγουρα παίζει και αυτό) αλλά παράλληλα «στήνουν» γεωστρατηγικές περιοχές ελέγχου και επιρροής. Έτσι στήθηκε και το βόρειο τόξο πάνω από τη χώρα μας, για να μας υπενθυμίσει ότι εκεί πάνω έχει χωθεί βαθιά το αμερικάνικο χέρι. Η Ελλάδα είναι μια στενή λωρίδα γης, οι αμερικάνοι τώρα βρήκαν ενδοχώρα και την προτίμησαν.
Γιατί όμως ξαφνικά οι κάτοικοι της FYROM απέκτησαν τόσο παγκόσμιο ενδιαφέρον, που οφείλεται η «σιωπή» των Βουλγάρων, γιατί οι «αριστερίζοντες» στη χώρα μας σκίζουν τα ρούχα τους και τους υπερασπίζονται. Μήπως ακόμη μια φορά οι Έλληνες «σκεφτόμαστε» με τα ιδεολογικά γυαλιά μας και υποστηρίζουμε αυτούς που θεωρούμε «ιδεολογικά» φίλους μας.
Όπως και στα δικαστήρια υπάρχει το δεδικασμένο έτσι και στην πολιτική υπάρχει το ιστορικό προηγούμενο. Η Ελλάδα πάντα στηριζόταν στους συμμάχους της και ποτέ στα πόδια της. Οι γείτονες που έχουμε βλέπουν ότι δεν χρειάζονται πολεμικές ενέργειες (έτσι αποφεύγουν τα θύματα και τα οικονομικά έξοδα) αφού με το διπλωματικό «ιμπέριουμ» μπορούν να κερδίζουν την «δυνατή» Ελλάδα. Η συνταγή είναι γνωστή αυτονόμηση περιοχής που στην πλειοψηφία τους κατοικούν Έλληνες και μετά απορρόφηση από την εκάστοτε γειτονική χώρα. Αυτονόμηση της Ανατολικής Ρωμυλίας και μετά προσάρτηση στην Βουλγαρία έφερε στην σημερινή της έκταση τη γειτονική μας χώρα. Αυτονόμηση της Βορείου Ηπείρου κι απορρόφηση της από την Αλβανία για να αποκτήσει «σταθερότητα» η χώρα.
Με την συνθήκη του Βουκουρεστίου (λήγει τον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο 13 Οκτωβρίου 1913) χωρίστηκε μια τεράστια περιοχή που ονομαζόταν Μακεδονία. Αν κάποιοι αποδείκνυαν ότι υπήρχε εθνότητα Μακεδόνων, τότε έπρεπε να υπάρξει ένα ανεξάρτητο Μακεδονικό κράτος (που πίστευαν οι Βούλγαροι ότι θα το απορροφούσαν αμέσως μετά). Όμως ποιοι πίστευαν και πιστεύουν σήμερα ότι υπάρχει εθνότητα Μακεδόνων; Οι οπαδοί ενός κόμματος που ονομάζεται VMRO που αποφεύγουν σαν το διάβολο στην χώρα μας να το αναφέρουν. Τι φοβίζει τους Έλληνες πολιτικούς και δημοσιογράφους ένα κόμμα που γεννήθηκε από τον 19ο αιώνα; Είναι αναρχικοί σοσιαλιστές οι οπαδοί του, όπως δηλώνουν στο καταστατικό τους ή συγγενεύουν ιδεολογικά με το γερμανικό NSDAP. Τα τάγματα εφόδου (SA) στην Γερμανία του μεσοπολέμου στηρίχθηκαν πάνω στην οργάνωση των κομιτατζήδων;
Μα τώρα θα ασχολούμαστε με το παρελθόν. Μα δεν είναι παρελθόν αλλά παρόν. Το 1991, μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, το VMRO επανιδρύθηκε στην Βουλγαρία, έπειτα από ιδρυτικό συνέδριο στην πόλη Μπλαγκόεφγκραντ, αρχικά με το όνομα VMRO-SMD (ВМРО-СМД - Съюз на македонските дружества) και αργότερα με το όνομα VMRO. Ταυτόχρονα ιδρύθηκε το VMRO-dpmne στα Σκόπια. Επισης στα Σκόπια αρκετά μικρά κόμματα και φράξιες με το πρόθεμα VMRO δείγμα της επιροής που τους ασκεί αυτή η πολιτική. Οι νέες γενιές του VMRO-dpmne όμως είναι ακόμη πιο ριζοσπαστικές στα Σκόπια, αφού δεν δέχονται την σλαβική καταγωγή τους, αλλά πιστεύουν ότι ζούσαν εκεί από την εποχή του Μεγάλου Αλέξανδρου.
O πρωθυπουργός των Σκοπίων σήμερα, Νίκολα Γκρούεφσκι, που θέλει να μας κάνει και μαθήματα δημοκρατίας, ανήκει σε αυτό το πολιτικό κόμμα. Στις βουλευτικές εκλογές πρώτο κόμμα με 37 έδρες, σε σύνολο 120, αναδείχθηκε το ακραίο εθνικιστικό κόμμα VMRO (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση / ΕΜΕΟ). Τόσο η ονομασία όσο και οι προγραμματικές δηλώσεις αυτού του κόμματος θυμίζουν την επαναστατική οργάνωση του 19ου αιώνα, την περιβόητη ΕΜΕΟ, γνωστή για την τρομοκρατική της δραστηριότητα στο Βαλκανικό χώρο.
Ιστορία τoυ «δημοκρατικού» VMRO.
Tο σύνθημα «η Μακεδονία στους Μακεδόνες» είναι αυτό που εκμεταλλεύτηκε η βουλγαρική Ηγεμονία, κυρίως επειδή ορισμένοι Βούλγαροι πολιτικοί θεώρησαν ότι μια κίνηση για την αυτονομία της Μακεδονίας" θα ήταν δυνατό να γίνει ανεκτή από τις Δυνάμεις και να αποτελέσει ταυτόχρονα, όπως και στην περίπτωση της Ανατολικής Ρωμυλίας, ένα προσωρινό στάδιο πριν από την ένωση με τη Βουλγαρία.
Η ευκαιρία παρουσιάστηκε μετά την πτώση της κυβέρνησης Σταμπούλοφ το 1894. Η νέα κυβέρνηση Στοΐλοφ άρχισε να εξετάζει το ενδεχόμενο άμεσης επέμβασης στη Μακεδονία, καθώς δεν της αρκούσε, όπως στην προκάτοχο της, να απαιτεί απλώς από το σουλτάνο την έκδοση διαταγμάτων ευνοϊκών για την Εξαρχία.
Τα μέσα για μια πιο ενεργητική παρέμβαση υπήρχαν: πολυάριθμες μακεδόνικες εταιρείες είχαν συσταθεί στη Βουλγαρία, οι οποίες, σε Συνέδριο που συνήλθε στη Σόφια το 1895, συγχωνεύτηκαν σε μια ενιαία Μακεδόνικη Εταιρεία ή, όπως είναι πιο γνωστή ως ΕΜΕΟ στα Σλάβικα Vatreshna Makedonska Revolutsionna Organizacija ή VMRO δεν είχαν καμμιά σχέση με τις Σοσιλιστικές ιδέες. Το VMRO είναι καθαρά απόφαση του Κεντρικού Πανσλαβικού Κομιτάτου που είχε σαν σκοπό καθαρά να επιταχύνει τον εκβουλγαρισμό της Μακεδονίας η αυτονόμηση της και η προώθηση των βουλγαρικών συμφερόντων κατά τέτοιον τρόπο ώστε, εάν οι συνθήκες ήταν ευνοϊκές, η Μακεδονία εύκολα να ενσωματωνόταν στη Βουλγαρία.
Το VMRO είναι συνέχεια του Tajna Makedonsko-Odrinska Revolutsionna Organizacija ή TMORO (Μακεδονο-Βουλγαρο-Αδριανουπολίτικη Επαναστατική Επιτροπή) που όπως φαίνεται αρχικός σκοπός ήταν όχι μόνο η Μακεδονία αλλά και η Θράκη.Λόγω διαφωνιών στους κόλπους του TMORO το Μάρτιο του 1895 οι «Μακεδόνικες Αδελφότητες» στη Βουλγαρία, οι οποίες συνίσταντο από Βούλγαρους μετανάστες από τη Μακεδονία, ίδρυσαν το «Ανώτατο Μακεδόνικο Κομιτάτο», γνωστό επίσης και ως «Βιρχόβεν Κομιτέτ» (Vrchornija Makedonski Komitet, VMK), για να συντονίζει τις επαναστατικές δραστηριότητες στη Μακεδονία. Τα εναπομείναντα μέλη του TMORO οργανώθηκαν ως VMRO.
Τα μέλη της VMK έγιναν γνωστά ως Βερχοβιστές και της VMRO ως Σεντραλιστές. Ένα χρόνο αργότερα, αριστερίζοντα μέλη αποχώρησαν από την VMRO (Εσωτερική) και ίδρυσαν την πολιτική οργάνωση «Ομοσπονδιακό Λαϊκό Κόμμα» (Federated Popular Party), τα μέλη του οποίου έγιναν γνωστά ως «Φεντεραλιστές». Οι Βερχοβιστές επιδίωκαν άμεση ένωση της Μακεδονίας με τη Βουλγαρία . Αντίθετα, οι οπαδοί της VMRO (Σεντραλιστές) υποστήριζαν την ίδρυση αυτόνομης Μακεδονίας ως μέλος μιας ανατολικής Σλαβικής Ομοσπονδίας, με τους Φεντεραλιστές να προτιμούν σοσιαλιστική αυτόνομη Μακεδονία. Η αυτονομία της Μακεδονίας παρέμεινε ο μόνος και κύριος στόχος της VMRO μέχρι το 1928.
Το 1925 οι Φεντεραλιστές διέλυσαν τον οργανισμό και πολλοί από τους ηγέτες, με επί κεφαλής τον Βούλγαρο Ντήμηταρ Βλάχοβ, συγκρότησαν νέο οργανισμό της αριστεράς, την VMRO Ενωμένη, με σκοπό να επιτύχει την ίδρυση ανεξάρτητης και ενωμένης Μακεδονίας με την υποστήριξη της Σοβιετικής Ένωσης. Από την αρχή της ίδρυσης της, η VMRO Ενωμένη ήταν άσπονδος εχθρός της VMRO και εκεί αρχίζει το παραμύθι δήθεν ότι το Ίλιντεν ήτο Σοσιαλιστική επαναστατική κίνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου