Εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ

Μια ιδιαίτερα ζοφερή κατάσταση - µε βασανισµούς, βιασµούς και θανάτους αµάχων - που έχει διαµορφωθεί στο Ιράκ µε την παρουσία των αµερικανικών στρατιωτικών δυνάµεων αποκαλύπτουν τα 400.000 απόρρητα έγγραφα που δηµοσιοποίησε η ιστοσελίδα Wikileaks. Τα απόρρητα αµερικανικά στρατιωτικά έγγραφα που δόθηκαν στη δηµοσιότητα περιγράφουν βασανιστήρια, εικονικές εκτελέσεις, βιασµούς και εγκλήµατα πολέµου για τα οποία προφανώς οι αµερικανικές αρχές είχαν γνώση, δεν έκαναν όµως τίποτα για να τα διερευνήσουν. Τα ντοκουµέντα πιστεύεται ότι έφθασαν στην ιστοσελίδα από την ίδια πηγή - κατά πάσα πιθανότητα έναν αναλυτή των στρατιωτικών µυστικών υπηρεσιών - από την οποία είχαν προέλθει άλλες 90.000 απόρρητα ντοκουµέντα για τον πόλεµο στο Αφγανιστάν, που είχαν δηµοσιοποιηθεί πριν από λίγους µήνες. Στις πολλές αναφορές βασανισµών και κακοποίησης κρατουµένων από τις ιρακινές αρχές, στις οποίες ήταν παρόντες αµερικανοί στρατιωτικοί οι οποίοι και τις κατέγραψαν και συχνά συνοδεύονται από ιατρικές αποδείξεις, περιλαµβάνονται σκηνές όπου οι κρατούµενοι ήταν δεµένοι στα χέρια, τα πόδια και τα µάτια, κρεµασµένοι από τους καρπούς ή τους αστραγάλους και οι ιρακινοί στρατιώτες ή αστυνοµικοί τους µαστίγωναν, τους έδερναν, τους κλώτσαγαν ή τους έκαναν ηλεκτροσόκ στα πόδια και στα γεννητικά όργανα. Σε τουλάχιστον έξι τέτοιες περιπτώσεις καταγράφηκε ο θάνατος των κρατουµένων. Πολλά θύµατα κατήγγειλαν ότι βασανίστηκαν µε χηµικά, καυτό νερό, µπουκάλια και πένσες. Βάσει συµφωνιών που υπογράφηκαν για την αποχώρηση των συµµαχικών δυνάµεων, περισσότεροι από 9.200 κρατούµενοι παραδόθηκαν στις ιρακινές αρχές. Σύµφωνα µε εκπροσώπους ανθρωπιστικών οργανώσεων, αυτό παραβιάζει τη συνθήκη του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια, καθώς ήταν προφανές ότι οι ιρακινές δυνάµεις έκαναν συστηµατικούς βασανισµούς. Ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια Μάνφρεντ Νόβακ δήλωσε ότι «µια χώρα παραβιάζει τη συνθήκη όταν παραδίδει κρατουµένους σε µια άλλη χώρα, ξέροντας ότι κινδυνεύουν να υποστούν βασανισµούς». Εντονη ήταν και η αντίδραση του αντιπροέδρου της βρετανικής κυβέρνησης Νικ Κλεγκ, ο οποίος δήλωσε σχετικά µε τις αποκαλύψεις που περιείχαν τα έγγραφα: «Η ανάγνωσή τους είναι θλιβερή και λυπόµαστε για τον τρόπο µε τον οποίο έγιναν οι διαρροές, όµως η φύση των ισχυρισµών για τις καταπατήσεις δικαιωµάτων που διατυπώθηκαν είναι εξαιρετικά σοβαρή». Οι συµµαχικές δυνάµεις πρόκειται να δεχθούν µεγάλη πίεση και λόγω της επιθετικής χρήσης πυρών από αέρος στο Ιράκ. Σε ένα περιστατικό στην επαρχία Σαλαχουντίν, βορείως της Βαγδάτης, τον Φεβρουάριο του 2008, έξι παιδιά που µάζευαν ξύλα για τη φωτιά δέχθηκαν επίθεση από αµερικανικά ελικόπτερα Απάτσι, όταν το πλήρωµά τους θεώρησε πως τα παιδιά βάζουν βόµβες στην άκρη του δρόµου. Δύο από τα παιδιά αυτά σκοτώθηκαν επί τόπου. Στα περιστατικά που αναφέρονται στα έγγραφα της Wikileaks υπάρχει, σε περιορισµένο αριθµό, συµµετοχή και βρετανικών στρατευµάτων και για αυτό ο βρετανός δικηγόρος Φιλ Σάινερ ανακοίνωσε ότι πρόκειται να καταφύγει στα βρετανικά δικαστήρια εκ µέρους κρατουµένων που ισχυρίζονται ότι έχουν βασανιστεί στις φυλακές του Ιράκ, βασιζόµενος στα αµερικανικά στρατιωτικά έγγραφα που τώρα δηµοσιοποιήθηκαν.
Αξιωµατούχοι του Πενταγώνου δήλωσαν ότι τα ντοκουµέντα αυτά αποκαλύπτουν κάποια «στιγµιότυπα» των γεγονότων, δεν δίνουν όµως όλη την ιστορία. Το βρετανικό υπουργείο Άµυνας επέκρινε τη δηµοσίευση των απόρρητων εγγράφων, ανέφερε όµως ότι όλες οι υποθέσεις που αφορούν τη συµµετοχή βρετανικών στρατευµάτων πρόκειται να διερευνηθούν.
Η Σερβία οδηγήθηκε στο δικαστήριο άραγε οι ΗΠΑ θα πάνε; Όχι βέβαια αφού είναι οι νικητές!

Εμένα δεν με σκέφτηκες...

Νέο ρεκόρ η διεθνή τιμή βάμβακος

Κάθε προηγούμενο ρεκόρ καταρρίπτει καθημερινά η τιμή βάμβακος διαψεύδοντας τους ανά τον κόσμο αναλυτές οι οποίοι έσπευσαν λίγο καιρό πριν, να χαρακτηρίσουν απόλυτο ρεκόρ την τιμή των 119,8 σεντς ανά λίμπρα που άγγιξε η χρηματιστηριακή τιμή του προϊόντος στο Σικάγο την περασμένη Παρασκευή 15 Οκτωβρίου. Ειδικότερα χθες, Παρασκευή 22 Οκτωβρίου, σύμφωνα με πληροφορίες από τη ιστοσελίδα του ΟΠΕΚΕΠΕ η διεθνής τιμή στο βαμβάκι άγγιξε τα 131,2 σεντς ανά λίμπρα. Η τιμή αυτή σύμφωνα με τους ανθρώπους της αγοράς αποτελεί την υψηλότερη τιμή από την έναρξη των διαπραγματεύσεων πριν από 140 χρόνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρωτοφανής αυτή άνοδος στηρίζεται κυρίως από την Κίνα, η οποία αγοράζει μεγάλες ποσότητες προϊόντος όπου υπάρχουν διαθέσιμες. Να σημειωθεί ότι - σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΠΕΚΕΠΕ - η τιμή του εκκοκκισμένου βάμβακος έφτασε τα 2,07 ευρώ το κιλό και η τιμή του σύσπορου - με βάση απόδοση 33% σε εκκοκκισμένο- τα 0,68 ευρώ το κιλό.

Βασίλης Τσιρώνης: Να 'ταν τρελός ή παλικάρι;

Μας έχουν μάθει ότι μόνο οι αντιεξουσιαστές αγωνίζονται στην Ελλάδα και πεθαίνουν αλλά για να δούμε και μια παλιά και ξεχασμένη ιστορία. Η ιστορία έχει σχέση με τις εκλογές και τα παιχνίδια ενός δικομματικού συστήματος όπως επίσης και με την απαξίωση της δημοσιογραφίας και την παρακμή των εφημερίδων.

Ένα μικρό χρονικό...

• 30 Νοέμβρη 1977: Συνεχίζεται η πολιορκία του σπιτιού του γιατρού Τσιρώνη. ΜΑΤ και ελεύθεροι σκοπευτές αποκλείουν την περιοχή όταν ο Τσιρώνης πυροβολεί εναντίον του πληρώματος περιπολικού που πάει να τον συλλάβει
• 5 Φλεβάρη 1978: Ανεξάρτητο κράτος κηρύσσει το σπίτι του ο γιατρός Τσιρώνης
• 11 Ιουλίου 1978: Αστυνομικοί εισβάλλουν στο σπίτι του γιατρού Τσιρώνη στις 4 το πρωί, με δικαστική απόφαση και παρουσία εισαγγελέα. Ο διευθυντής της αστυνομίας Λεμονής έχει δώσει εντολή να μη πλησιάσει δημοσιογράφος σε μεγάλη ακτίνα από το σπίτι του γιατρού, ενώ ρόλο επόπτη στην οργάνωση της επιχείρησης έχει παίξει ο ίδιος ο υπουργός δημόσιας τάξης Μπάλκος. Ο γιατρός Τσιρώνης «αυτοκτονεί». Η επιχείρηση «επιτυγχάνει».
• 12 Ιουλίου 1978: Συλλαμβάνονται 2 άτομα μέλη της οργάνωσης του γιατρού Τσιρώνη. Είναι οι Γ. Σκάνδαλης 26 χρόνων και Δ. Νικολούλης 21 χρόνων.
• 13 Ιουλίου 1978: 1.000 περίπου άτομα με συνθήματα κατά της αστυνομίας και του κράτους, κηδεύουν το γιατρό Τσιρώνη.

Ο Βασίλης Τσιρώνης γεννήθηκε στις 15 του Αυγούστου του 1929 στην Αθήνα από Μικρασιατική οικογένεια. Δεκαεπτά ετών μπήκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με πολύ καλή σειρά ανάμεσα στους 1.300 υποψήφιους του 1947, παρά την επιθυμία του πατέρα του - αλλά και όλης της οικογένειας – που προτιμούσαν να μπει στη Σχολή Ευελπίδων, για αξιωματικός καριέρας. (Σημειώσατε ότι ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός).
Στις 12 Δεκέμβρη του 1962 ιδρύει το ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΑΔΕΣΜΕΥΤΩΝ που η δραστηριότητά του σε κείνη την ανώμαλη περίοδο είναι μάλλον συμβολική και ανθρωπιστική παρά κομματική και αργότερα το 1969 σε ηλικία 40 χρόνων κάνει τη γνωστή αεροπειρατεία του υποχρεώνοντας το αεροπλάνο να τον πάει μαζί με την οικογένειά του στην ονομαζόμενη τότε «Κόκκινη» Αλβανία. Από την Αλβανία πηγαίνει στη Σουηδία όπου κατέφευγαν τότε σχεδόν όλοι οι πολιτικοί φυγάδες και μετονομάζει το κόμμα του σε Ε.Α.Κ. (Εθνικό Αστικό Κόμμα) και αργότερα το μετονομάζει σε Ο.Ε.Μ. αρχικά του πασίγνωστου Ουδετερόφιλου Ελλαδικού Μετώπου. Προηγουμένως όμως ήταν γνωστός στους κομματικούς κύκλους και στην αστυνομία από μια απεργία πείνας που είχε κάνει επί κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου και που είχε κρατήσει 50 μέρες, που ζητούσε τον άμεσο επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων από τη Ρωσία και μερικά δευτερεύοντα αιτήματα. Στη Σουηδία, το 1973, καταδικάζεται από εμβόλιμο σουηδικό δικαστήριο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις που δεν συντάσσονται μ’ αυτές των διαφόρων «αντιστασιακών» και κλείνεται μέχρι τον Σεπτέμβρη του ’74 στις σουηδικές φυλακές, ενώ οι πολιτικοί Έλληνες εξόριστοι της Σουηδίας κάνουν τα πάντα για να τον κρατούν μέσα. Συνολικά έχει καθίσει φυλακή πεντέμισι χρόνια από το 1949 μέχρι το 1974. Έχει υπηρετήσει ως γιατρός του Ερυθρού Σταυρού και μετά τη μεταπολίτευση δραστηριοποιεί το Ο.Ε.Μ. όπου μέχρι τις εκλογές του 1977 ρίχνει το σύνθημα της αποχής με λευκή ψήφο και οι κάλπες φανερώνουν της Β’ εκλογικής περιφέρειας Αθηνών το μαγικό αποτέλεσμα 251.000 λευκών ψηφοδελτίων που τις διεκδικεί ο Βασίλης Τσιρώνης και το Ουδετερόφιλο Ελλαδικό Μέτωπο. Μια βδομάδα μετά τις εκλογές και αμέσως μετά από μια επίσημη ανακοίνωσή του ότι αυτές οι 251.000 λευκών ψήφων του ανήκουν επιχειρείται μια σύλληψή του ανακινούμενη από μια παλιά χουντική καταδίκη του σχετική με την αεροπειρατεία του. Ο Βασίλης Τσιρώνης αντιστέκεται στη σύλληψη αυτή διότι θεωρεί τελείως σκόπιμη και άδικη χρησιμοποιώντας στην εξωτερική πόρτα της πολυκατοικίας του, στην οδό Άρεως 35, στο Παλ. Φάληρο, ένοπλη βία και αντίσταση, τραυματίζοντας επιπόλαια τον επι κεφαλής αξιωματικό της υπηρεσίας που θα εκτελούσε την σύλληψη μαζί με τον δικαστικό υπάλληλο. Από τον Δεκέμβρη 1977 μέχρι το βράδυ της 11ης Ιουλίου του 1978 βρίσκεται κλεισμένος – ταμπουρωμένος με την οικογένειά του μέσα στο σπίτι του, όπου καθημερινά έκανε κάθε απόγευμα 7 ως 8 μια εκπομπή του ΟΕΜ, μιλώντας με πολύ δυνατά μεγάφωνα στο λαό αναπτύσσοντας τις ιδέες του σχολιάζοντας την επικαιρότητα, αναφερόμενος στις ραδιουργίες και τις προστυχιές του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.
Στις 11 Ιουλίου 1978 αποφασίζεται από την Πολιτεία η βιαία είσοδος στο σπίτι του από τις Μονάδες Ειδικής Αποστολής (Μ.Ε.Α.), όπου αφού καταστρέφουν ολοκληρωτικά το διαμέρισμά του εισέρχονται μέσα σ’ αυτό και τον υποχρεώνουν σε αυτοκτονία.
Η επιχείρηση που κατέληξε σε αιματηρή επιδρομή και στο θάνατο του Τσιρώνη έγινε το βράδυ της 11ης Ιουλίου του ’78. Μερικές μέρες πριν στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», 7 Ιουλίου, γραφόταν σαν ερωτηματικό για το «ζήτημα Τσιρώνη ότι υπονομεύεται η έννοια του κράτους από το γεγονός ότι οι αρμόδιες αρχές επιτρέπουν στον ιδιότυπο αυτό γιατρό όχι μόνο να ζει υπό το κράτος ποινικής ασυλίας (αφού δικαστικές αποφάσεις σε βάρος του για αδικήματα του κοινού ποινικού νόμου παραμένουν ανεκτέλεστες), αλλά και να μεταβάλλεται σε ελευθέρως δρώντα, στην περιοχή του Παλ. Φαλήρου ελεύθερος σκοπευτής.
Την ίδια μέρα ο Υπουργός Δημοσίας Τάξης με επιστολή του προς το ΒΗΜΑ έλεγε ότι «παραδέχομαι τα περιστατικά που αναφέρετε κι ότι για να εκλείψει αυτή η καταφανής παρανομία χρειάζομαι άδεια του Εισαγγελέα και τέτοια μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί…» Το Σάββατο δημοσιεύτηκε αυτή η επιστολή (δηλαδή την επομένη) και λίγες ώρες αργότερα ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών ανταπαντάει γραπτά στον Υπουργό Δημοσίας Τάξης αποκαλύπτοντας ότι «όχι μόνο μία αλλά πολλές φορές ζητήθηκε από την αστυνομία να εκτελέσει τα εντάλματα που υπάρχουν σε βάρος του «πιστολέρο» του Παλ. Φαλήρου και έχει από καιρό εγγράφως διαπιστώσει την απορία του για την διωκτική απραξία των οργάνων της τάξεως και ότι όχι μόνο δεν ζητήθηκε από την αστυνομία εισαγγελική συνδρομή αλλά κι όταν εγγράφως της προτάθηκε η συνδρομή αυτή δεν έγινε δεκτή».
Όλα τα παραπάνω βαρύνουν προφανώς τον τότε Υπουργό Δημοσίας Τάξης τον κ. Μπάλκο, ο οποίος φυσικά ισχυριζόταν μετά ότι για να μπορέσει η αστυνομία να κάνει μια τέτοια επιδρομή χρειαζόταν η πίεση της «κοινής γνώμης» που του την έδωσε ουσιαστικά το δημοσίευμα του ΒΗΜΑΤΟΣ της Παρασκευής, 7 Ιουλίου 1978.
Όμως γιατί το ΒΗΜΑ αποφάσισε να φτιάξει ένα τέτοιο «πράσινο» φως στον κ. Μπάλκο. Όπως είναι γνωστό το δημοσιογραφικό συγκρότημα Λαμπράκη με την ειδησεογραφία του είχε κατασπαράξει αρκετές φορές τον Βασίλη Τσιρώνη και το ΟΕΜ. Δεν παραδεχότανε – ακόμα ούτε σαν ουτοπία – ότι οι 251.000 λευκές ψήφοι θα μπορούσαν ν’ ανήκουν έστω και εν ποσοστοίς στον Βασίλη Τσιρώνη. Από την εποχή της αεροπειρατείας κι όταν ακόμη ο Τσιρώνης βρισκόταν στις φυλακές της Σουηδίας οι λεκανοκάθιστοι δημοσιογράφοι του ΒΗΜΑΤΟΣ και των ΝΕΩΝ υπακούοντας στα κελεύσματα των «αντιστασιακών» καταρράκωναν με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα την υπόληψη και τους αγώνες του Βασίλη Τσιρώνη.
Σήμερα το ΒΗΜΑ και τα ΝΕΑ διώχνουν κόσμο και πάνε για λουκέτο.......

ΛΕΥΤΕΡΙΑ

Τη σπάθα σήκωσε και πάλι

Η μάχη του Μαραθώνα 490 π.Χ.

Ξαναγεννήθηκα

Η Εθνικιστική Εργατική Δημοκρατία

Ο Έρνστ Γιούνκερ ήταν Γερμανός συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Χαϊδελβέργη στις 29/3/1895 και πέθανε στις 17/2/1998. Aποτέλεσε δε μία από τις κεντρικές μορφές του ρεύματος που έμεινε γνωστό ως Συντηρητική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια του Α’ ΠΠ υπηρέτησε στον Αυτοκρατορικό Γερμανικό Στρατό και για τη δράση του παρασημοφορήθηκε με τον Σιδηρού Σταυρό Α’ Τάξεως καθώς και με το παράσημο Pour Le Merite που αποτελούσε την ανώτατη τιμητική διάκριση στον τότε Γερμανικό Στρατό. Το 1923 απολύθηκε από τη Reichswehr ως υπολοχαγός και σπούδασε θαλάσσια βιολογία, βοτανολογία και φιλοσοφία. Κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, την οποία επέκρινε για την αστάθειά της και την αδυναμία της,αρθρογράφησε σε διάφορα εθνικιστικά έντυπα προπαγανδίζοντας την ανάγκη για έναν επαναστατικό και ριζοσπαστικό εθνικισμό. Επίσης διατηρούσε επαφές με διάφορες ομάδες όπως με την ένωση βετεράνων Stahlhelm και τους Εθνικομπολσεβίκους του Έρνστ Νίκις. Στο βιβλίο του «In Stahlgewittern» (1924) περιγράφει τις εμπειρίες του από τον πόλεμο και στο «Der Arbeiter» (1932) αναλύει τις απόψεις του για μια πλήρως κινητοποιημένη κοινωνία που θα καθοδηγείται από πολεμιστές - εργάτες - διανοούμενους. Κατά τον Β’ ΠΠ υπηρέτησε στην Wehrmacht απ’ όπου απολύθηκε το 1944 μετά την απόπειρα δολοφονίας κατά του Α. Χίτλερ. Στην μεταπολεμική Γερμανία αντιμετώπισε απαγορεύσεις από τις Βρετανικές Δυνάμεις Κατοχής,, καθώς και εχθρότητα από κομμάτι της γερμανικής διανόησης, λόγω της εθνικιστικής του σκέψης και δράσης και θεωρήθηκε αντιδραστικός και μιλιταριστής. Υπήρξε ένας από τους προδρόμους του μαγικού ρεαλισμού και συνεισέφερε την έννοια του «Κυρίαρχου Ατόμου».

Τα βυθισμένα έλατα της λίμνης Kaindy

Η λίμνη Kaindy βρίσκεται στο νότιο μέρος του Καζακστάν, σε υψόμετρο δύο χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η επιφάνειά της έχει μήκος περίπου 400 μέτρα, ενώ το βάθος της σε κάποια σημεία φτάνει τα 30 μέτρα. Σχηματίστηκε πριν από έναν αιώνα, όταν ένας σεισμός στην περιοχή προκάλεσε μεγάλες κατολισθήσεις βράχων που δημιούργησαν ένα φυσικό φράγμα στο δρόμο ενός ποταμού. Τα νερά του ποταμού γέμισαν τη λεκάνη που σχηματίστηκε, δημιουργώντας τη λίμνη Kaindy. Τα έλατα που βρισκόταν στην περιοχή πριν τη δημιουργία της λίμνης, είναι τώρα κάτω από την επιφάνειά της. Επειδή η λίμνη είναι σχετικά πρόσφατη, τα δέντρα δεν έχουν σαπίσει ακόμα και οι κορμοί των πιο ψηλών από αυτά υψώνονται πάνω από το νερό, δημιουργώντας ένα μοναδικό τοπίο, το οποίο έλκει πολλούς τουρίστες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αλλά ακόμα και κατά τους πιο κρύους μήνες του χειμώνα, η περίεργη αυτή λίμνη αποτελεί πόλο έλξης για κάποιους τολμηρούς τουρίστες. Οι «δύτες των πάγων» όπως αποκαλούνται, βουτάνε στη Kaindy για να θαυμάσουν τους βυθισμένους κορμούς κάτω από την παγωμένη επιφάνειά της.