SOS για τους έλεγχους τροφίμων

Αν και ο ΕΦΕΤ μεταφέρθηκε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, παραμένουν τα σοβαρά προβλήματα στους έλεγχους των τροφίμων στη χώρα μας. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό στον ΑγροΤύπο «θα θέλαμε να ενημερώσουμε την κοινή γνώμη για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο έλεγχος της ασφάλειας και υγιεινής των τροφίμων, ώστε να μην μπορεί «να πέσει από τα σύννεφα» κανείς ανευθυνοϋπεύθυνος, αν, ο μη γένοιτο, ξεσπάσει κανένα διατροφικό σκάνδαλο». Όπως τονίζει ο κ. Πέτρος Σωτηρίου, πρόεδρος του Συλλόγου Μονίμων Υπαλλήλων του ΕΦΕΤ, «από την εκλογή της κυβέρνησης, το 2012, έχουμε μεταφερθεί από το υπουργείο Ανάπτυξης στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Εμείς ελπίζαμε ότι όταν ο ΕΦΕΤ πήγε στο ΥπΑΑΤ θα λειτουργούσε σαν Κεντρική Αρμόδια Αρχή στον έλεγχο των τροφίμων, κάτι όμως που δεν έγινε».

Με το πολυνομοσχέδιο 4235 του ΥπΑΑΤ, αποφασίστηκε να μην λειτουργεί ο ΕΦΕΤ σαν Κεντρική Αρμόδια Αρχή στον έλεγχο των τροφίμων αλλά το ίδιο το υπουργείο. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το άρθρο 2 στην παράγραφο 1 του συγκεκριμένου νόμου, αρμόδιες αρχές είναι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δια των αρμοδίων κατά περίπτωση υπηρεσιών του και του εποπτευόμενου από αυτό ΕΦΕΤ. Όμως στη συνέχεια στην τρίτη παράγραφο του ίδιου άρθρου αναφέρει ότι η προκείμενη διάταξη δεν θίγει και δεν καταργεί αρμοδιότητες άλλων Υπουργείων ή φορέων που η κείμενη νομοθεσία ήδη ρυθμίζει. Αυτό δημιουργεί μια σειρά από προβλήματα συντονισμού. Το ΥπΑΑΤ θα έπρεπε, ασκώντας την αρμοδιότητά του, να επισπεύσει την υπογραφή αποφάσεων για να υπάρξει ο κεντρικός συντονισμός των ελέγχων.

Τα προβλήματα αναδείχτηκαν τις ημέρες του Πάσχα. Όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι ελεγκτές, δεν υπήρξε κανένας συντονισμός ή ενίσχυση των ελέγχων. «Αυτό που έγινε το Πάσχα στην Βαρβάκειο, όπου συνυπήρχαν 4 ελεγκτικοί φορείς και έκαναν με διαφορετικό τρόπο τη δουλειά του ο καθένας, είναι ενδεικτικό. Η αίσθηση που επικρατεί μεταξύ των συναδέλφων είναι ότι αφήνονται μετέωροι και ακαθοδήγητοι σε ένα ασαφές και αντιφατικό νομικό πλαίσιο ελέγχων, το οποίο όμως αντανακλά άμεσα στην ασφάλεια των καταναλωτών. Η όποια συνεργασία μεταξύ των Υπηρεσιών ήρθε μετά από πρωτοβουλία των υπηρεσιακών προϊσταμένων τους, ώστε να αποφευχθούν σε τοπικό επίπεδο επικαλύψεις, δηλαδή οι ελάχιστοι ελεγκτές να μην ξοδεύουν άσκοπα δυνάμεις σε ελέγχους στις ίδιες επιχειρήσεις», αναφέρει ο πρόεδρος των εργαζομένων στον ΕΦΕΤ.

Σήμερα, τρεις ολόκληρους μήνες μετά την ψήφιση του νόμου, που θεωρητικά θα ρύθμιζε τα θέματα του ελέγχου τροφίμων και των κυρώσεων, έχουν επιβεβαιωθεί στην πράξη τα παρακάτω:

Α) δεν έχουν εκδοθεί εγκύκλιοι εφαρμογής, ενώ το νέο καθεστώς ορίζει μια διαφορετική αντίληψη ελέγχων και μια χαλάρωση των κυρώσεων.
Β) Την ίδια ακριβώς περίοδο έχουν εκδοθεί από άλλα Υπουργεία Αποφάσεις και οδηγίες, οι οποίες αφορούν στον έλεγχο επιχειρήσεων τροφίμων, που κινούνται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, θεωρούν με διαφορετικό τρόπο τις Ενωσιακές ρυθμίσεις και προκαλούν απίστευτο μπέρδεμα στις επιχειρήσεις (ρυθμίσεις υπουργείων Ανάπτυξης, Υγείας, Οικονομικών).

Σύμφωνα με τους εργαζομένους, προβλήματα του ΕΦΕΤ είναι τα εξής:
1) στην ανεπαρκή στελέχωση του Φορέα η οποία επιδεινώθηκε μετά την διαθεσιμότητα 15 συναδέλφων κρίσιμων ειδικοτήτων χωρίς να υπάρξει καμιά προηγούμενη αξιολόγηση
2) στη μη ολοκλήρωση της κάλυψης όλου του ελλαδικού χώρου (οι Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, τα Ιόνια, αλλά και η Πελοπόννησος δεν έχουν καθόλου υπηρεσία του ΕΦΕΤ, ή καλύπτονται υποτυπωδώς από άλλες Διευθύνσεις)
3) στην μείωση του αριθμού των εκτός έδρας ελέγχων από 120 σε μόλις 60. Επιπλέον ανατρέπεται και το καθεστώς χορήγησης ημερήσιας αποζημίωσης (των 10 Ευρώ).
4) η επιλεκτική χορήγηση του ανθυγιεινού επιδόματος σε ελεγκτές μιας μόνο ειδικότητας, δημιουργεί συνθήκες υπονόμευσης του κλίματος ισότιμης συνεργασίας μεταξύ των ελεγκτών, οι οποίοι κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά και υπόκεινται στους ίδιους πραγματικούς και σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους (χημικούς, μικροβιολογικούς, θερμοκρασιακούς κλπ).
5) σε όλα αυτά, ας προστεθεί το γεγονός ότι δεν έχει οριστεί νέο Διοικητικό Συμβούλιο εδώ και μήνες, και το παλαιό λειτουργεί, κατά βάσιν, διεκπεραιωτικά.

Τα ιερά μέρη των σαμάνων στη Βαϊκάλη

Γενέτειρα του σαμανισμού είθισται να θεωρείται η κεντρική και βόρεια Ασία, ενώ ιερό κέντρο των σαμάνων του βόρειου ημισφαιρίου, το νησί Ολχόν στη Βαϊκάλη. Λόγω της απομόνωσής του, το Ολχόν αποτέλεσε το τελευταίο προπύργιο των μάγων-ιερέων της βόρειας Ασίας. Εδώ έβρισκαν καταφύγιο οι σαμάνοι της Μογγολίας κατά τη διάρκεια των διώξεών τους την εποχή Τζένγκις Χαν, και αργότερα οι σαμάνοι από τη Μπουριάτια, την εποχή της εξάπλωσης του Βουδισμού στην Μπουριάτια τον 18ο αιώνα. Στο νησί Ολχόν και στις ακτές της Βαϊκάλης υπάρχουν μέχρι σήμερα πολλοί ιεροί τόποι στους οποίους πραγματοποιούνται παραδοσιακές τελετές και θυσίες. Εκεί που πηγάζει ο ποταμός Ανγκαρά (στην Ανατολική Σιβηρία) βρίσκεται ο μικρός βράχος Κάμεν (Λίθος) των Σαμάνων, ο βυθός γύρω από τον οποίο είναι γεμάτος από νομίσματα. Στην αρχαιότητα οι ντόπιοι απέδιδαν στον Λίθο των Σαμάνων θαυματουργές ιδιότητες, πραγματοποιούνταν εδώ τελετές και θυσίες, και δίνονταν όρκοι, για να αρθεί μια άδικη κατηγορία ή να προασπιστεί η τιμή. Έτσι λοιπόν, κάποιον που ήταν ύποπτος για αδίκημα τον άφηναν τη νύχτα στο βράχο και αν μέχρι πρωί δεν είχε πεθάνει από το κρύο ή δεν είχε πνιγεί, οι κατηγορίες αποσύρονταν. Το ακρωτήρι Ρίτι (Όρυγμα) βρίσκεται στη δυτική όχθη της Βαϊκάλης. Για τον ντόπιο πληθυσμό το μέρος αυτό είναι ιερό και απαγορευμένο για επισκέψεις. Δεν υπάρχουν εδώ ούτε οικισμοί, ούτε βλάστηση, στο συγκεκριμένο σημείο τελειώνει ο αυτοκινητόδρομος και δεν υπάρχει καν ένα μονοπάτι που να οδηγεί στην ακτή. Οι κάτοικοι αποφεύγουν συστηματικά τις επισκέψεις στο ακρωτήρι Ρίτι, αποκαλώντας το συχνά καταραμένο μέρος. Αξίζει να προστεθεί πως το ακρωτήρι αυτό συμπεριλαμβάνεται στην προστατευόμενη περιοχή Βαϊκάλης-Λένσκι και προκειμένου να αποβιβαστεί κανείς στην παραλία είναι απαραίτητη ειδική άδεια από τις αρχές. Το ακρωτήρι Χομπόι (στη γλώσσα της Μπουριάτια χομπόι σημαίνει κυνόδοντας), είναι το βορειότερο στο νησί Ολχόν. Ο βράχος μοιάζει με αιχμηρό κυνόδοντα, ενώ αν τον παρατηρήσει κανείς από τη μεριά της θάλασσας, το περίγραμμά του θυμίζει γυναικείο προφίλ, ανάλογο με εκείνο που σκάλιζαν στην πλώρη στις αρχαιοελληνικές γαλέρες. Η τοπική ονομασία του βράχου είναι Ντέβα (Παρθένα). Σύμφωνα με τον θρύλο της Μπουριατίας, οι Τενγκρί (σαμάνοι της Βαϊκάλης) μεταμόρφωσαν σε πέτρα μια ζηλιάρα γυναίκα η οποία ζήτησε να της δωρίσουν ένα ίδιο παλάτι με εκείνο του συζύγου της. Τον τελευταίο καιρό το ακρωτήρι Χομπόι έχει γίνει μέρος που επιλέγουν πολλοί για διαλογισμό. Ο τόπος αυτός είναι ξεχωριστός για την ηχώ που αντανακλάται στον μοναχικό βράχο. Μπορεί εδώ κανείς να συναντήσει και σπάνια απολιθωμένα φυτά, ενώ το χειμώνα να περιδιαβεί τις σπηλιές με τον πάγο που έχει πετρώσει και τους διάφανους σταλακτίτες. Στα βράχια του ακρωτηρίου, στο επίπεδο του νερού, υπάρχουν κοιλότητες που το μήκος τους φτάνει τα 22 μέτρα. Ένα από τα πιο μυστηριώδη μέρη της Βαϊκάλης είναι ο βράχος Σαμάνκα στο ακρωτήρι Μπουρχάν, ο οποίος άλλοτε ονομαζόταν «Λίθος-Ναός». Έχει σχηματιστεί από λευκό μάρμαρο, γρανίτη και χαλαζία. Οι πρώτοι εξερευνητές της Βαϊκάλης και μεταξύ αυτών ο διάσημος για τις δραστηριότητές του, Βλαντίμιρ Όμπρουτσεφ, είχαν επισημαίνει ότι το μέρος αυτό προκαλεί έναν έντονο δεισιδαιμονικό φόβο στους κατοίκους της Μπουριάτια. Κανείς, εκτός από τον σαμάνο, δεν είχε δικαίωμα να προσεγγίσει το απαγορευμένο μέρος. Αν δε, αυτό ήταν αδύνατο, τότε τύλιγαν στις οπλές των αλόγων τσόχες και υφάσματα προκειμένου το ποδοβολητό να μην διαταράξει την ηρεμία του κυρίου της Βαϊκάλης.

Τον βράχο διαπερνά ένα σπήλαιο μήκους 12 μέτρων και πλάτους 4,5 μ. Το σπήλαιο αυτό έγινε κέντρο τελετουργικής λατρείας. Οι άνθρωποι στη Μπουριάτια είναι βέβαιοι πως στο σπήλαιο Σαμάνκα κατοικεί ο Εζίν (στην τοπική γλώσσα σημαίνει θεότητα), ο εξουσιαστής της Βαϊκάλης. Σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων του συνοικισμού Χουνζίρ που βρίσκεται κοντά στο ακρωτήρι Μπουρχάν, επί αιώνες το σπήλαιο επισκέπτονταν σαμάνοι πολλών λαών, από αυτούς που είχαν εγκατασταθεί στην αρχαία Σιβηρία. Οι ιερείς σαμάνοι πραγματοποιούν μέχρι σήμερα στο σπήλαιο τελετές οι οποίες συνδέονται με την κάθαρση του πατρογονικού κάρμα και την απαλλαγή από τις κατάρες. Μεγάλη έλξη για όσους έχουν εντρυφήσει στα όσα σχετίζονται με τα τελετουργικά των σαμάνων μοναχών, ασκεί το Μπογκατίρ (σημαίνει ήρωας του έπους), το ακρωτήριο του μεγαλύτερου νησιού της Βαϊκάλης, Ολχόν. Η ονομασία του ακρωτηρίου σύμφωνα με τους θρύλους, είναι Ογκνιόνι (πύρινο), και συνδέεται με το ότι οι πρώτοι ταξιδιώτες που κατέπλευσαν στο νησί στα τέλη του 16ου αιώνα, είδαν ξαφνικά μια τεράστια στήλη φωτιάς η οποία υψωνόταν μπροστά τους από τα νερά της Βαϊκάλης προς τον ουρανό. Το πύρινο τείχος σαν να μην επέτρεπε σε ξένους την άφιξη στην ιερή γη του νησιού. Οι σαμάνοι της Μπουριάτια πραγματοποιούν εδώ τελετές, σχετικές με την επίκληση των ισχυρών στοιχείων της φύσης, δηλαδή της φωτιάς του αέρα και του νερού. Ως το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα επικεφαλής και πρεσβύτεροι των ντόπιων φυλών συνηθιζόταν να φέρνουν στο ακρωτήρι τα νεογέννητα αγόρια. Θεωρείτο, πως μεταβαίνοντας σε αυτό το μέρος, ο μελλοντικός ηγέτης ή πολεμιστής αποκτά ιδιαίτερη φυσική και πνευματική δύναμη, όπως και μακροζωία.

Συνεργασία Συνεταιρισμών και Ομάδων Παραγωγών Μεσσηνίας

Στις 31 Μαρτίου 2014 πραγματοποιήθηκε στην έδρα του αγροτικού συνεταιρισμού Μεσσηνίας (Ένωση) στη Θουρία η δεύτερη συνάντηση των αγροτικών συνεταιρισμών Μεσσηνίας με σκοπό την διαβούλευση για τη δημιουργία ενός φορέα εκπροσώπησης των Μεσσηνιακών Αγροτικών Συνεταιρισμών και ομάδων παραγωγών. Οι παριστάμενοι εκπρόσωποι συνεταιρισμών συμφώνησαν ομόφωνα στην αναγκαιότητα σύστασης του φορέα, εφόσον διαπιστώθηκε από πολλές πλευρές ότι η συνεργασία είναι επιτακτική ανάγκη πλέον τόσο για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων δυσκολιών, όσο και για την εκμετάλλευση αλλά και τη δημιουργία ευκαιριών. Στη συνέχεια εξέλεξαν προσωρινή διοίκηση η οποία ανέλαβε τον περεταίρω συντονισμό των ενεργειών προκειμένου έως τις 15 Μαΐου οι διαδικασίες σύστασης του φορέα να έχουν ολοκληρωθεί. Οι συνεταιρισμοί που συμμετείχαν στις δυο διαβουλεύσεις είναι: Μεσσηνίας (Ένωση), Νηλέας, Κορυφασίου, Γλυφάδας, Καλαμάτας, Πεταλιδίου, Μουζακίου, Δάρα, Δωρίου, Βασιλιτσίου, Φαλάνθης, και Χαροκοπιού. Στην προσωρινή διοίκηση συμμετέχουν οι εκπρόσωποι των Α/Σ:

Ζωντανός Γιάννης (Α/Σ Μεσσηνίας)

Κόκκινος Γιώργος (Α/Σ Νηλέας)

Σύρνος Λάζαρος (Α/Σ Κορυφασίου)

Κατσάς Θανάσης (Α/Σ Γλυφάδας)

Αντωνόπουλος Μιχάλης (Α/Σ Καλαμάτας)

Η προσωρινή διοίκηση αφού συνεδρίασε στο Κορυφάσιο την Τετάρτη, 9 Απριλίου, αποφάσισε:

• Να απευθύνει έγγραφη πρόσκληση σε όλους τους Μεσσηνιακούς συνεταιρισμούς και στις ομάδες παραγωγών να συμμετέχουν στον υπό σύσταση φορέα
• Να προσφέρει ενημέρωση σχετικά με τους σκοπούς και τους στόχους του φορέα στα ΔΣ και στις γενικές συνελεύσεις των συνεταιρισμών και ομάδων παραγωγών.
• Να δρομολογήσει την καταστατική συνέλευση του φορέα και να κάνει όλες τις ενέργειες νομιμοποίησής του έως τις 15 Μαΐου 2014

Παράλληλα αποφασίστηκε η επεξεργασία θέσεων και προτάσεων σχετικά με ζητήματα μείζονος σημασίας που αφορούν τον αγροτικό κόσμο του νομού και τα προϊόντα του.

Η Ρωσία ζητά να πληρωθεί για το αέριο της Ουκρανίας

Το «φίδι απ’ την τρύπα», καλεί η Ρωσία τις Βρυξέλλες να βγάλουν. Κι’ αυτό, διότι, αν και η ΕΕ δηλώνει ότι θα βοηθήσει την Ουκρανία, έως τώρα ο μόνος που της δίδει φυσικό αέριο, χωρίς να πληρώνεται μάλιστα, είναι η Ρωσία. Αν οι διαβουλεύσεις Ρωσίας-ΕΕ δεν οδηγήσουν σε ένα γρήγορο αποτέλεσμα, η Μόσχα φέρεται έτοιμη ως πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της διακοπής των προμηθειών, να απαιτήσει από την Ουκρανία προπληρωμή για το αέριο που της παρέχει ήδη από την 1η Μαΐου. Στις 9 Απριλίου, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν συγκάλεσε συνεδρίαση ανωτάτου επιπέδου για το θέμα του φυσικού αερίου προς την Ουκρανία. Εκεί, δήλωσε ότι θα πρέπει να γίνουν «περαιτέρω διαβουλεύσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους», αν εκείνοι συμφωνήσουν για τη διεξαγωγή τους. «Αν δεν συμφωνήσουν, τότε θα ενεργήσουμε βάσει του συμβολαίου», που έχει υπογράψει η Ρωσία με την Ουκρανία, πρόσθεσε ο Πούτιν. Ο ίδιος υπογράμμισε ότι η ΕΕ, παρά τις λεκτικές υποσχέσεις, δεν κάνει τίποτα για να στηρίξει το Κίεβο, την ώρα που η Ρωσία, η οποία δεν θεωρεί νόμιμη τη νέα κυβέρνηση της χώρας, «εξακολουθεί να παρέχει οικονομική στήριξη και επιδοτεί την οικονομία της Ουκρανίας με δισεκατομμύρια δολάρια. Φυσικά, η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστον», κατέληξε ο ρώσος πρόεδρος. Να σημειωθεί πως το συνολικό χρέος της Ουκρανίας, το οποίο μπορεί να διεκδικήσει η ρωσική πλευρά, εκτιμάται στα 16,6 δις. δολάρια. Κοινή πεποίθηση μεταξύ των ειδικών αναλυτών, πάντως, είναι ότι η ΕΕ είτε οι ευρωπαϊκές εταιρίες φυσικού αερίου δεν θα χορηγήσουν πίστωση και δεν θα δώσουν οι ίδιες φυσικό αέριο για να το πάρει η Ουκρανία. 

Τα Ειδικά Δικαστήρια στην Ελλάδα

Το Ειδικό Δικαστήριο αρμόδιο για υποθέσεις ποινικής ευθύνης Υπουργών (παλαιότερα γνωστό ως Υπουργοδικείο) είναι ένα ειδικό δικαστήριο. Το δικαστήριο αυτό έχει αποκλειστική αρμοδιότητα να εκδικάζει ποινικά αδικήματα που τελέστηκαν από μέλη της Κυβέρνησης και Υφυπουργούς κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Επίσης σε αυτό το δικαστήριο παραπέμπεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τα εγκλήματα της εσχάτης προδοσίας και της με πρόθεση παραβίασης του Συντάγματος. Το δικαστήριο αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο.

Η διαδικασία περί ευθύνης Υπουργών έχει κινηθεί ως τώρα από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους 15 φορές. Το Ειδικό Δικαστήριο έχει εκδικάσει συνολικά τέσσερις υποθέσεις: τα Σιμωνιακά το 1875, το σκάνδαλο Χατζηπάνου το 1951 και κατά τη μεταπολίτευση (με την παλαιά του συγκρότηση) το σκάνδαλο με το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι το 1990 και το σκάνδαλο Κοσκωτά το 1992.

Έχουν καταδικαστεί 8 πρώην Υπουργοί και Υφυπουργοί και έχει αθωωθεί ένας πρώην πρωθυπουργός. Αξίζει να σημειωθεί ότι αρκετές φορές κινήθηκε η διαδικασία εναντίον υπουργών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλλά πολλές φορές ανεστάλησαν.

Αναλυτικά οι περιπτώσεις θέσης σε εφαρμογή των διατάξεων περί ποινικής ευθύνης Υπουργών από συστάσεως του ελληνικού κράτους:

1) Ο Υπουργός Οικονομικών Ν. Πονηρόπουλος το 1847 (πλαστογραφία πρωτοκόλλων περί της τιμής των σιτηρών, η Βουλή δεν τον παρέπεμψε τελικώς).

2) Όλα τα μέλη της Κυβέρνησης Δ. Βούλγαρη, το 1875 (εκλογικές παραβάσεις, απαλλαγή λόγω "ακυρώσεως του κατηγορητηρίου").

3) Ο Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως Ι. Βαλασόπουλος και ο Υπουργός Δικαιοσύνης Β. Νικολόπουλος, το 1876 για τα λεγόμενα Σιμωνιακά (δωροδοκία και εκβίαση ο πρώτος, συναυτουργία σε δωροδοκία ο δεύτερος), καταδικάστηκαν ο πρώτος σε φυλάκιση ενός έτους, τριετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και 56.200 δρχ. χρηματική ποινή υπέρ πτωχοκομείου και ο δεύτερος σε φυλάκιση δέκα μηνών.

4) Ο Πρωθυπουργός Χ. Τρικούπης το 1892 (μη εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, παράνομη δανειοδότηση, δεν έγινε η παραπομπή τελικώς)

5) Όλα τα μέλη της Κυβέρνησης Σ. Σκουλούδη, το 1916 (δεν παραπέμφθηκαν τελικώς)

6) Όλα τα μέλη της Κυβέρνησης Θ. Παγκάλου, το 1926 (δεν παραπέμφθηκαν τελικώς)

7) Ο Θεόδωρος Πάγκαλος το 1930 (ενώπιον 30μελούς επιτροπής της Γερουσίας) για απιστία σχετικά με την εκχώρηση άδειας καζίνο στην Ελευσίνα, καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση και πενταετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.

8) Ο Υπουργός Π. Χατζηπάνος το 1950 για το σκάνδαλο Χατζηπάνου (απιστία κατά του Δημοσίου, ατασθαλίες κατά τη διανομή πετρελαίου) καταδικάστηκε το 1951 σε φυλάκιση 2 μηνών με τριετή αναστολή.

9) Μέλη της υπηρεσιακής κυβέρνησης Κ. Δόβα το 1962 (δεν παραπέμφθηκαν τελικώς)

10) Έξι Υπουργοί της Κυβέρνησης Κ. Καραμανλή (Κ. Καραμανλής, Ν. Μάρτης, Α.Πρωτοπαπαδάκης, Π. Παπαληγούρας, Δ. Χέλμης, Λ. Μπουρνιάς) το 1965 (εκ προθέσεως βλάβη των συμφερόντων του κράτους, δεν παραπέμφθησαν τελικώς)

11) Ένας ακόμη Υπουργός και δύο Υφυπουργοί της Κυβέρνησης Κ. Καραμανλή το 1965 (Ε. Αβέρωφ, Α. Γεροκωστόπουλος και Δ. Δαβάκης, παράνομη διαχείριση και διάθεση μυστικών κονδυλίων δεν παραπέμφησαν τελικώς).

12) Ο Υφυπουργός Οικονομικών Ν. Αθανασόπουλος, παραπέμφθηκε το 1989, δικάστηκε το 1990 (ηθική αυτουργία σε έκδοση ψευδών βεβαιώσεων, χρήση πλαστού εγγράφου, απλή συνέργεια σε νόθευση βιβλίων απόπλου-κατάπλου λιμεναρχείου Καβάλας), καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών και έξι μηνών η Βουλή, όμως, τη 17η Ιανουαρίου 1994, συγκατατέθεσε στην άρση των εννόμων συνεπειών αυτής της καταδίκης

13) Ο Πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου και οι Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας Π. Ρουμελιώτης, Οικονομικών Δ. Τσοβόλας, Δικαιοσύνης Μ. Κουτσόγιωργας, ο Υφυπουργός Βιομηχανίας, Έρευνας, Τεχνολογίας Γ. Πέτσος, παραπέμφθηκαν το 1989 και η δίκη έγινε το 1992. Ο Α. Παπανδρέου παραπέμφθηκε για ηθική αυτουργία σε απιστία, δωροληψία και δολία αποδοχή προϊόντων εγκλήματος και αθωώθηκε. Ο Π. Ρουμελιώτης παραπέμφθηκε για παράβαση του άρθρου 2 του ΝΔ 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης, τελικώς όμως δεν δικάστηκε λόγω μη άρσης της ασυλίας του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Δ. Τσοβόλας παραπέμφθηκε για απιστία περί την υπηρεσία, καταδικάστηκε σε φυλάκιση δυόμιση ετών και τριετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, η Βουλή, όμως, με την απόφαση της 26ης Νοεμβρίου 1993, συγκατέθεσε στην απονομή χάριτος και στην άρση των έννομων συνεπειών της καταδίκης. Ο Μ.Κουτσόγιωργας παραπέμφθηκε για παραβίαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης, για υπόθαλψη εγκληματία, για παθητική δωροδοκία και για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια, απεβίωσε όμως κατά τη διάρκεια της δίκης του. Τέλος ο Γ. Πέτσος παραπέμφθηκε για απιστία περί την υπηρεσία και δωροληψία, καταδικάστηκε σε φυλάκιση δέκα μηνών με τριετή αναστολή και σε διετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για το πρώτο αδίκημα, ενώ αθωώθηκε για το δεύτερο.

14) Ο Πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου, παραπέμφθηκε το 1989 (υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, η δίωξη ανεστάλη με απόφαση της Βουλής, την 15η Μαΐου 1992).

15) Ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης παραπέμφθηκε το 1994 (υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, η δίωξη ανεστάλη με απόφαση της Βουλής, την 16η Ιανουαρίου 1995). Για την ίδια υπόθεση υποβλήθηκε πρόταση κατηγορίας και κατά της Υπουργού Πολιτισμού Θ. Μπακογιάννη, αλλά η Βουλή δεν την παρέπεμψε.

16) Ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και οι Υπουργοί Οικονομικών Ι. Παλαιοκρασάς και Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τεχνολογίας Α. Ανδριανόπουλος παραπέμφθηκαν το 1994 για την υπόθεση της πώλησης της ΑΓΕΤ, προβληματικής εταιρείας του Δημοσίου (ο πρώτος για ηθική αυτουργία σε απιστία, για παθητική δωροδοκία και για παράβαση καθήκοντος και οι άλλοι δύο για απιστία και για παράβαση καθήκοντος, η δίωξη ανεστάλη με απόφαση της Βουλής, την 16η Ιανουαρίου 1995).

Το μωρό και ο σκύλος

Ο σκύλος είναι ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου. Δεν πρόκειται να τον προδώσει ποτέ, ενώ πολλές φορές έχουμε δει να σώζει ακόμη και τη ζωή του αφεντικού του...

 Η ιστορία της οικογένειας Τζόρτνας είναι η απόδειξη όσων λέμε. Οι δύο γονείς εκτός από το μόλις 7 μηνών μωράκι τους, είχαν κι ένα σκύλο ο οποίος από την στιγμή που γεννήθηκε ήταν ο φύλακας-άγγελός του. Επειδή όμως κι οι δύο εργάζονταν πήραν την απόφαση να προσλάβουν μία μπέιμπι σίτερ.

Η 22χρονη Αλέξις Καν, δούλεψε για πέντε ολόκληρους μήνες στην οικογένεια. Υπήρχαν όμως μέρες που οι γονείς διαπίστωναν μία άσχημη συμπεριφορά του τετράποδου φίλου τους προς τη νεαρή γυναίκα, κάτι φυσικά που τους κίνησε υποψίες. Μάλιστα κάποια στιγμή πήγε να της επιτεθεί.

Καταλάβαιναν όμως ότι ο σκύλος τους ήθελε με κάποιο τρόπο να τους ειδοποιήσει για κάτι που πιθανότατα έβλεπε, ενώ εκείνοι έλειπαν. Τότε πήραν την απόφαση και έβαλαν το κινητό τους κάτω από τον καναπέ, προκειμένου να καταγράψουν τι γίνεται, όταν φεύγουν από το σπίτι.
Τι ανακάλυψαν μόλις είδαν το βίντεο;

Η 22χρονη μπείμπι σίτερ, φώναζε συνέχεια στο αγγελούδι τους, ενώ κάποια στιγμή το χαστούκισε δυνατά. Αφού σοκαρίστηκαν από τις σκηνές που είδαν, πήγαν αμέσως στην αστυνομία. Η Αλέξις είναι αντιμέτωπη με βαριές κατηγορίες, ενώ οι δύο γονείς ευχαριστούν το Θεό που ο πιστός τους φίλος τους ειδοποίησε έγκαιρα.

Η ιστορία του Ντιέγκο Γκαρσία με ΗΠΑ και Βρετανία

Ο κοραλλιογενής παράδεισος με τα κρυστάλλινα νερά και τους φοίνικες που φτάνουν ως τις κατάλευκες παραλίες μπήκε για πρώτη φορά στο στόχαστρο των Δυτικών όταν ο ισπανός εξερευνητής Diego Garcia de Moguer το ανακάλυψε τον 16ο αιώνα και το διεκδίκησε για λογαριασμό των Ισπανών, δανείζοντάς του φυσικά το όνομά του.

Ο κόσμος άκουσε για πρώτη φορά την ύπαρξή του πριν από 10 χρόνια περίπου, όταν οι αναφορές για χρήση του ως εναλλακτικού Γκουαντανάμο από την Αμερική έκαναν τον γύρο του κόσμου: στο Ντιέγκο Γκαρσία κρατήθηκαν πράγματι και βασανίστηκαν φερόμενοι τρομοκράτες από την πανταχού παρούσα CIA.

Μεταξύ 1814 και αρχές δεκαετίας του 1960 το νησάκι ήταν επισήμως έδαφος του Μαυρικίου και τότε ήταν που το διεκδίκησαν οι Βρετανοί, ενσωματώνοντάς το στο νεοσύστατο Βρετανικό Έδαφος του Ινδικού Ωκεανού (British Indian Ocean Territory). Ο λόγος κάτι παραπάνω από προφανής: όντας στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου και σε στρατηγικό σημείο, φάνταζε ιδανικό για τις κοινές πολεμικές επιχειρήσεις Βρετανών και Αμερικανών.

Το Ντιέγκο Γκαρσία ήταν μάλιστα το μόνο κατοικημένο νησάκι του αρχιπελάγους Τσαγκός, αυτό δεν εμπόδισε όμως τους Βρετανούς να λειτουργήσουν για άλλη μια φορά ως αποικιοκράτες και να εκδιώξουν τον γηγενή πληθυσμό από τη σύγχρονη «αποικία» τους.

Στη δεκαετία του '60 λοιπόν, στον κολοφώνα του Ψυχρού Πολέμου, η κυβέρνηση του Χάρολντ Γουίλσον, θέλοντας να διαπραγματευτεί στρατηγικά με τις ΗΠΑ ως ισότιμος εταίρος, αποφάσισε να κάνει την κίνηση-ματ: να τους παρέχει δηλαδή την ιδανική τοποθεσία για την ανάπτυξη στρατιωτικής βάσης στην περιοχή, καθώς ο πόθος των Αμερικανών για έλεγχο του Ινδικού Ωκεανού και στενότερο μαρκάρισμα της Σοβιετικής Ένωσης ήταν διακαής. Τίποτα δεν ήταν πιο κατάλληλο από το παρθένο νησί των 17 τετραγωνικών μιλίων γης από κοράλλια και άμμο, καταμεσής του Ινδικού Ωκεανού.

Η βρετανική κυβέρνηση το μισθώνει λοιπόν στους Αμερικανούς και παίρνει αντίτιμο ένα σωρό καλούδια: οικονομικά προνόμια και αθρόα χρηματοδότηση για το βρετανικό πρόγραμμα υποβρυχίων Polaris. Όσο για τον εκτοπισμένο πληθυσμό της ατόλης, τους Τσαγκοσιανούς, μια ενοχλητική λεπτομέρεια στα σχέδια Βρετανών-Αμερικανών δηλαδή, εκτοπίστηκαν με αδειανά τα χέρια. Ούτε μια αποζημίωση για τα μάτια του κόσμου...

Από τα τέλη του '60 λοιπόν μπήκε μπροστά ένα ζοφερό σχέδιο εκκένωσης του νησιού που ξεπερνά ακόμα και τη νοσηρότερη φαντασία. Όσοι κάτοικοι εγκατέλειπαν το σπίτι τους για προμήθειες στα γειτονικά νησιά ή αναζήτηση ιατρικών υπηρεσιών, έβλεπαν στην επιστροφή τους την «πόρτα» κλειστή: οι Βρετανοί τους απαγόρευαν να γυρίσουν στα σπίτια τους!

Στο διεθνές δίκαιο υπάρχει όρος γι' αυτό: «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» το λέμε και οι ένοχοι τιμωρούνται συνήθως. Εδώ και 4 δεκαετίες, οι κάτοικοι του Ντιέγκο Γκαρσία, που έχουν σήμερα βρετανική υπηκοότητα και 1.000 περίπου από αυτούς έχουν φτιάξει μια μικρή κοινότητα στο Σάσεξ, παλεύουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, με τη δικαστική τους διαμάχη με τη βρετανική κυβέρνηση -που εξελίσσεται σε βρετανικά δικαστήρια- να μοιάζει συχνά με παρωδία. Τραγική παρωδία βέβαια, καθώς η Βρετανία έχει κηρύξει πλέον τον τόπο θαλάσσιο καταφύγιο, στην προσπάθειά της να εμποδίσει την επιστροφή των αυτοχθόνων...

Γυναίκες σεξ άνδρες

Η παρενόχληση σεξουαλικού χαρακτήρα είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αποτελεί δε, ιδιαίτερα στον εργασιακό χώρο μια σχετική προσβολή εις βάρους των εργαζομένων και κυρίως των γυναικών.

Χωρίς να λαμβάνω υπόψη μου μόνο την πλευρά των γυναικών, όπως θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος λόγω του φύλου μου, το φαινόμενο της σεξουαλικής παρενόχλησης-κακοποίησης εις βάρος των γυναικών κυρίως,  είναι υπαρκτό εδώ και δεκαετίες και συνεχίζει…

Σοκ και δέος προκαλούν τα στοιχεία για τη σεξουαλική παρενόχληση που υφίστανται οι Ελληνίδες με τρομακτικές συνέπειες τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε σωματικό επίπεδο.

Ένα ποσοστό που αγγίζει το 10% των Ελληνίδων που εργάζονται, έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, ενώ το 5% έχει πέσει θύμα βιασμού.

Τα στοιχεία παγκοσμίως για το ποσοστό εργαζομένων γυναικών που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης, διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Πάντως αγγίζουν το 85% σε πατριαρχικές κοινωνίες και το 20% - 40% στις βοριοευρωπαϊκές. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι πολλές γυναίκες φοβούνται- διστάζουν να καταγγείλουν το γεγονός για να μη στιγματιστούν, να μη χάσουν τη δουλειά τους, να μην κατηγορηθούν ότι το «ήθελαν κι αυτές»

Μόνο το 8% προσφεύγει στα δικαστήρια και καταγγέλλει ανοιχτά το γεγονός.

Ο ψυχολόγος Kingsley R. Browne διαχωρίζει δύο τύπους σεξουαλικής παρενόχλησης: την quid pro quo («Πρέπει να κοιμηθείς μαζί μου αν θέλεις να κρατήσεις τη θέση σου ή να πάρεις προαγωγή») και αυτή του «εχθρικού περιβάλλοντος» ( ο χώρος εργασίας φορτίζεται πολύ σεξουαλικά και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αισθανθούν ασφάλεια και άνεση κατά τη διάρκεια των εργασιών τους). Οι τύπο σεξουαλικής παρενόχλησης quid pro quo είναι η προσωποποίηση της μεγαλύτερης επιθυμίας των αντρών για μικρές χρονικά σχέσεις ευκαιριακού sex. Οι άντρες επίσης είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιούν κάθε διαθέσιμο μέσο για να πετύχουν αυτόν τον σκοπό.

Ο Browne υποστηρίζει ότι συμβαίνουν και τα δύο, δηλαδή ότι οι άντρες χρησιμοποιούν την εξουσία τους για να αποκτήσουν πρόσβαση στο sex. « το να υποστηρίζει κάποιος ότι αυτό το φαινόμενο στηρίζεται κυρίως στην επίδειξη δύναμης και εξουσίας είναι σαν να λέμε ότι οι ληστές τραπεζών διαπράττουν ληστείες επειδή τους συναρπάζει η χρήση των όπλων και όχι εξαιτίας των χρημάτων.

Ο τύπος σεξουαλικής παρενόχλησης του «εχθρικού περιβάλλοντος» είναι αμφιλεγόμενος και στηρίζεται πάνω σε διαφορετικούς ορισμούς που δίνουν τα δύο φύλα σε «σεξουαλικά φορτική» και επιθετική» συμπεριφορά. Πολλές γυναίκες δικαίως παραπονιούνται ότι έχουν δεχτεί υβριστικές, εκφοβιστικές, υποβιβαστικές συμπεριφορές από τους άντρες συναδέλφους τους. Ο Browne επισημαίνει ότι πολύ πριν μπουν οι γυναίκες στον εργασιακό χώρο, οι άντρες χρησιμοποιούσαν τέτοιες υβριστικές, εκφοβιστικές και υποβιβαστικές συμπεριφορές μεταξύ τους.

Οι άντρες λοιπόν χρησιμοποιούν έναν συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς για να ανταπεξέλθουν σε ανταγωνιστικές καταστάσεις. Δε φέρονται διαφορετικά στις γυναίκες, υποτιμώντας τη νοημοσύνη και την αξία τους, αντιθέτως φέρονται το ίδιο για να μην κάνουν διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν δηλαδή το ίδιο σκληρά και αυστηρά χωρίς να θεωρούν ότι είναι το αδύναμο φύλο…

Η σεξουαλική παρενόχληση βασίζεται σε διακρίσεις που γίνονται σχετικά με το φύλο τους.

Τέλος για να μην είναι μονόπλευρη η θέση μου, έχοντας μιλήσει για τις γυναίκες που παρενοχλούνται σεξουαλικά χωρίς να έχουν δώσει δικαίωμα αλλά λόγω της ισχυρής θέσης που έχει ο άντρας, θα αναφερθώ σε ένα ποσοστό γυναικών που ντύνονται, συμπεριφέρονται προκλητικά χρησιμοποιώντας την ομορφιά και τη γυναικεία χάρη τους για να κερδίσουν μια θέση στον εργασιακό χώρο με εύκολο τρόπο.

Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά στη σημερινή εποχή που έχουν καταστραφεί τα πρότυπα και δε δίνονται οι σωστές κατευθύνσεις δε χρησιμοποιούν όλες οι γυναίκες τη νοημοσύνη τους και δε μοχθούν, δεν κοπιάζουν για να κερδίσουν μια θέση εργασίας. Προτιμούν να χρησιμοποιήσουν αθέμιτα μέσα- εύκολα μέσα όπως την εξωτερική τους εμφάνιση! Αυτό έχει ως αποτέλεσμα «αδύναμο» φύλο να γίνεται ξαφνικά ο άντρας αφού αντιστρέφονται οι ρόλοι και οι γυναίκες εξευτελίζουν τον εαυτό τους και χάνουν την αξιοπρέπειά τους…

Βούλγαρη Ηλιάννα

Φιλόλογος κλασικής φιλολογίας - Δημοσιογράφος

Η Ελλάδα αργοπεθαίνει

Η Ελλάδα αργοπεθαίνει με την υπογεννητικότητα να μεγαλώνει όλο και περισσότερο.

Θα προσπαθήσω αρχικά να παρουσιάσω το «τοπίο» με στατιστικά στοιχεία. Τα δημογραφικά στοιχεία για το 2012 που δόθηκαν στη δημοσιότητα καταγράφουν μείωση κατά 5,5 τοις χιλίοις στον πληθυσμό της Ελλάδας, τη στιγμή που ο πληθυσμός της ΕΕ αυξήθηκε κατά μέσο όρο 2,2, τοις χιλίοις.

Συγκεκριμένα ο πληθυσμός αυξήθηκε σε 17 κράτη- μέλη, με μεγαλύτερες αυξήσεις στο Λουξεμβούργο, στη Μάλτα, στη Σουηδία, στη Μ Βρετανία, στο Βέλγιο και στην Αυστρία. Από την άλλη μειώθηκε σε 11 κράτη-μέλη, με μεγαλύτερες μειώσεις στη Λιθουανία, στη Λετονία, στην Εσθονία, στη Βουλγαρία, στην Ελλάδα (5,5, τοις χιλίοις) και στην Πορτογαλία.

Στην Ελλάδα ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 60.500 το 2012 και την 1/1/2013 έφτασε τους 11,06 εκατομμύρια κατοίκους. Το 2012 καταγράφηκαν 100.400 γεννήσεις και 116.700 θάνατοι, ενώ την ίδια χρονιά εγκατέλειψαν την Ελλάδα πάνω από 44.000 κάτοικοί της.

Η μείωση είναι σαφώς μεγαλύτερη από την αντίστοιχη σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα και υπογραμμίζει το βάναυσο αντίκτυπο που έχουν τα σκληρά και μη αντιμετωπίσιμα μέτρα περικοπών στη χώρα μας, που βρίσκεται στην καρδιά των οικονομικών δεινών της ευρωζώνης.

Η υπογεννητικότητα είναι αποτέλεσμα της ανασφάλειας και του φόβου από τη μεριά των γυναικών, οι οποίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δε λαμβάνουν κανενός είδους βοήθεια ή επίδομα κ όπως έχει παρατηρηθεί λόγω κόστους δεν πραγματοποιούν τους απαραίτητους ελέγχους προόδου της εγκυμοσύνης τους, προκαλώντας φόβους αυξημένου κινδύνου απώλειας του εμβρύου. Από την άλλη οι άντρες ζουν σε μια συνεχή αβεβαιότητα για το μέλλον, στο εργασιακό περιβάλλον…

Πώς να φροντίσουν  παιδιά άνθρωποι που δεν τους δίνεται η δυνατότητα να εργαστούν και να ζήσουν με αξιοπρέπεια, με ηρεμία αποκτώντας ένα χρηματικό ποσό με το οποίο να καλύπτουν και τις δικές τους ανάγκες και των παιδιών;

Πως είναι δυνατόν να μιλάμε στην εποχή μας για παιδιά, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι αναγκάζονται να εργάζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ για να καλύψουν τα βασικά έξοδα του σπιτιού;

Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, οι περικοπές στους μισθούς και η ανασφάλεια για το αύριο, αποτρέπουν λοιπόν τα ζευγάρια από την ιδέα να φέρουν στον κόσμο ένα μωρό. Αλλά ακόμα και εάν έχουν ήδη δεν το σκέφτονται καν για άλλο.

Δε φαίνεται δυστυχώς να υπάρχει φως στο τούνελ. Η πραγματικότητα είναι οι εκατοντάδες άνεργοι, οι άστεγοι, οι οικογένειες που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας και μια  νέα γενιά πληγωμένη με κατεστραμμένα όνειρα και με μόνη ελπίδα το αύριο….

Στατιστικά στοιχεία

Η Ελλάδα το 1931 με πληθυσμό 6.500.000 είχε 200.000 γεννήσεις ετησίως. 60 χρόνια μετά, το 1991 με πληθυσμό 10.000.000 ελαττώθηκαν στον απαράδεκτο αριθμό των 98.000 ετησίως. Ο αριθμός των εκτρώσεων στη χώρα μας ετησίως ανέρχεται σε 300.000 περίπου, είναι δηλαδή πολλαπλάσιος από τον αριθμό των γεννήσεων.

Η νομιμοποίηση των εκτρώσεων οδήγησε σε πολλαπλασιασμό των εκτρώσεων σε όποια χώρα και αν εφαρμόστηκε. Το αποτέλεσμα ήταν η αύξηση της υπογεννητικότητας. Πρέπει να τονιστεί ότι η Ελλάδα επέζησε της Τουρκοκρατίας, διότι οι ελληνικές οικογένειες κατά 7% ήταν πολύτεκνες. Επίσης, το 1940 οι πολύτεκνες οικογένειες αποτελούσαν το 10%.

Τώρα έχουν συρρικνωθεί και αποτελούν μόνο το 3%.

Το 1975 ο δείκτης γονιμότητας ήταν 2,34 και το 1980 έπεσε στο 2,1, στο 1,4 το 1990 και στο 1,1 το 1994.

Η υπογεννητικότητα είναι πιο έντονη στην Αθήνα. Στην Ελλάδα κάθε χρόνο γεννιούνται μόνο 98.000 παιδιά, από τα 140.953 που ήταν το 1981.

Το 2030 υπολογίζεται ότι η χώρα μας θα έχει πληθυσμό 8.000.000.

Η σταδιακή μείωση γεννητικότητας-γονιμότητας άρχισε κυρίως από το 1981 και μερικοί λόγοι είναι:

• Η μείωση αριθμού τελουμένων γάμων
• Η αύξηση του αριθμού διαζυγίων
• Η αντισύλληψη, οι εκτρώσεις, η ανεπαρκής προστασία μητρότητας
• Η μετανάστευση ενός ή και των δύο γονέων
• Η αστυφιλία
• Η απασχόληση της γυναίκας έξω από το σπίτι
• Η οικονομική ανασφάλεια
• Ο τεράστιος αριθμός θανάτων από τροχαία ατυχήματα
• Η απομάκρυνση από το Θεό, καθώς λησμονούν το « η γυνή σωθήσεται δια της τεκνογονίας» του Αποστόλου Παύλου

Βούλγαρη Ηλιάννα

Φιλόλογος κλασικής φιλολογίας - Δημοσιογράφος

Σκληρό έγκλημα στο Κιλελέρ

Εφιαλτικές στιγμές έζησε ζευγάρι ηλικιωμένων στα χέρια ληστών, πιθανότατα αλλοδαπών, σε χωριό της Λάρισας. Το περιστατικό σημειώθηκε στην τοποθεσία Νέα Λεύκη του δήμου Κιλελέρ.

Οι δύο δράστες, φορώντας κουκούλες και γάντια, έστησαν σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ. ενέδρα σε έναν άντρα 76 χρονών, τον οποίο γρονθοκόπησαν την ώρα που αυτός βγήκε στην αυλή του σπιτιού του. Με την απειλή πιστολιού τον υποχρέωσαν να επιστρέψει στο ισόγειο διαμέρισμα, όπου διαμένει μαζί με την 61 ετών σύζυγό του και την 98χρονη κατάκοιτη μητέρα του. Εκεί, οι άγνωστοι συνέχισαν να τον χτυπούνε, όπως και τη σύζυγό του, απαιτώντας να τους παραδώσουν κοσμήματα και χρήματα.

Στη συνέχεια έδεσαν τα χέρια των ηλικιωμένων με πλαστικά δέρματα και τριχιά, έκαναν φύλλο και φτερό το σπίτι και, πριν εξαφανιστούν, αφαίρεσαν από το λαιμό της 61 ετών γυναίκας έναν χρυσό σταυρό με την αλυσίδα του.

Τα θύματα διακομίστηκαν σε νοσοκομείο της Λάρισας, όπου νοσηλεύονται, ενώ από την Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Λάρισας διεξάγονται έρευνες για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών.

Με αφορμή την επίθεση κακοποιών σε βάρους του ζευγαριού κατοίκων της Νέας Λεύκης ο δήμαρχος Κιλελέρ, κ. Ρίζος Κομήτσας, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για τη δολοφονική, ληστρική επίθεση, που δέχθηκαν χθες το βράδυ οι δύο συμπολίτες μας στη Νέα Λεύκη, άνθρωποι φιλήσυχοι οι οποίοι βρέθηκαν στο στόχαστρο στυγνών εγκληματιών με τραγικές συνέπειες.

Οι κάτοικοι της Νέας Λεύκης και όλων των Τοπικών Κοινοτήτων του Δήμου Κιλελέρ είναι ανάστατοι μετά την επίθεση και έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται ζητώντας εντατικοποίηση της αστυνόμευσης στην περιοχή μας. Θυμίζουμε ότι αντίστοιχη επίθεση είχε σημειωθεί και προ διετίας στη Νέα Λεύκη, γεγονός που ενισχύει το αίσθημα ανασφάλειας των κατοίκων σε ένα χωριό το οποίο απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από τη Λάρισα.

Οι εγκληματικές ενέργειες τείνουν να γίνουν καθημερινό φαινόμενο στα χωριά μας από αδίστακτους κακοποιούς, που δεν έχουν κανένα σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και κανένα ενδοιασμό προκειμένου να ληστέψουν τα ανυποψίαστα θύματά τους.

Γι’ αυτό και ζητάμε να υπάρξει άμεση διάθεση δυνάμεων της ΕΛ.ΑΣ. για την ενίσχυση της αστυνόμευσης στα χωριά μας, ώστε η παρουσία των αστυνομικών να λειτουργήσει αποτρεπτικά στην τέλεση τέτοιων εγκλημάτων κατά της ζωής και της περιουσίας των συμπολιτών μας.

Ως κάτοικοι της υπαίθρου δεν είναι δυνατόν να αισθανόμαστε απροστάτευτοι από την ελληνική πολιτεία και να γινόμαστε έρμαια των ορέξεων των πάσης φύσης εγκληματιών και κακοποιών.

Ζητάμε, τέλος, να προχωρήσει, εδώ και τώρα, η μετατροπή του Αστυνομικού Τμήματος Περιφέρειας Λάρισας σε Αστυνομικό Τμήμα Κιλελέρ (έχει εκδοθεί σχετικό Π.Δ.) και η εγκατάσταση του δυναμικού του στον Πλατύκαμπο, προκειμένου να ενισχυθεί η αστυνόμευση σε όλη την επικράτεια του Δήμου Κιλελέρ».

Βούλγαρη Ηλιάννα

Φιλόλογος κλασικής φιλολογίας - Δημοσιογράφος