Όλα ξεκίνησαν το 1988 με το νόμο 1790, όταν ο τότε υπουργός Γ. Ποτάκης, στο άρθρο 7 έβαζε στο 11μελές Δ.Σ. του ΕΛΓΑ τρεις (3) εκπροσώπους των αγροτών, έναν εκπρόσωπο της ΓΕΣΑΣΕ και δύο της ΠΑΣΕΓΕΣ. Αυτό δεν «τόλμησε» να το αλλάξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το νόμο 2040 του 1992, αντιθέτως αύξησε σε τέσσερις (4) τους αγρότες, με έναν εκπρόσωπο της ΣΥΔΑΣΕ. Σήμερα έρχεται η κυβέρνηση Καραμανλή και τους μειώνει σε έναν (1), τον εκπρόσωπο της ΠΑΣΕΓΕΣ, ενώ παράλληλα κάνει 9μελές το Δ.Σ. του ΕΛΓΑ, με το νέο νόμο για την κτηνοτροφία, που κατέθεσε στη Βουλή ο υπουργός Α. Κοντός.
Εμείς δεν θα κρίνουμε το πόσα άτομα θα έχει το Δ.Σ. ενός Οργανισμού. Όταν όμως κάποιοι μίλαγαν για «επανίδρυση» του ΕΛΓΑ, του μοναδικού φορέα ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής στη χώρα μας, που βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική κατάσταση, από τις ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές (με τις κατ΄ εξαίρεση αποζημιώσεις και την εισφοροδιαφυγή κ.α.), που είχαν σαν αποτέλεσμα την υπερχρέωσή του (το χρέος ξεπερνά τα 3 δις ευρώ) σε ιδιωτικές τράπεζες, για την καταβολή των αποζημιώσεων και ενισχύσεων, σίγουρα το τελευταίο που θα σκέφτονταν όσοι τους άκουγαν, θα ήταν η μείωση του Δ.Σ. και η απουσία από αυτό των αγροτοσυνδικαλιστών. Δηλαδή προσανατολίζεται η κυβέρνηση σε ένα Οργανισμό που θα λειτουργεί με στόχο το κέρδος όπως η ΔΕΗ; Δεν θα ασκεί πια κοινωνική πολιτική και δεν θα είναι μέσο στήριξης του εισοδήματος του αγρότη;
Σύμφωνα με το νέο νόμο, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΛΓΑ θα απαρτίζεται από τα παρακάτω μέλη:
Το πρόεδρο του ΕΛΓΑ
Τον αντιπρόεδρο, που αποτελεί εκπρόσωπο του ΥπΑΑΤ
Δύο εκπρόσωπους του ΥΠΑΑΤ που έχουν γνώσεις και εμπειρία σε θέματα γεωργικής παραγωγής
Έναν ειδικό επιστήμονα υπάλληλο του ΥπΑΑΤ ο οποίος θα διαθέτει γνώση και εμπειρία σε θέματα γεωργικών ασφαλίσεων
Έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Οικονομίας & Οικονομικών
Έναν εκπρόσωπο της ΠΑΣΕΓΕΣ
Έναν εκπρόσωπο του ΓΕΩΤΕΕ
Έναν εκπρόσωπο από το τακτικό προσωπικό του ΕΛΓΑ
Δηλαδή θα έχουμε έξι (6) άτομα που θα επιλέγει η εκάστοτε κυβέρνηση.
Πάντως μετά τις ασφυκτικές πιέσεις των κτηνοτρόφων, για την κάλυψη πρόσθετων ζημιών στο ζωικό κεφάλαιο, στο νέο νόμο για την κτηνοτροφία, προστέθηκαν στον Κανονισμό Ασφάλισης Ζωικού Κεφαλαίου του ΕΛΓΑ, τα παρακάτω ζημιογόνα αίτια:
Α) Παραφυματίωση αιγών και προβάτων
Β) Προϊούσα πνευμονία αιγών και προβάτων
Γ) Λιστερίαση αιγών και προβάτων
Δ) Λοιμώδης πλευροπνευμονία αιγών
Ε) Νόσος οιδήματος αιγών
Στ) Γαγγραινώδης μαστίτιδα βοοειδών
Ζ) Κολιβακιλλική μαστίτιδα βοοειδών
Η) Μετατόπιση ηνύστρου δεξιά με στροφή βοοειδών
Θ) Ειλεός βοοειδών
Ι) Ατυχήματα (κατάγματα εκτός περιόδου τοκετού) βοοειδών
Ια) Νοζεμίαση μελισσοσμηνών
Ιβ) Σηψηγονία (αμερικανική) μελισσοσμηνών
Ιγ) Σεισμός
Ιδ) Κατολίσθηση εδάφους
Ιε) Καθίζηση εδάφους
Ιστ) Πυρκαγιά από ανωτέρα βία
Η κάλυψη από τον ΕΛΓΑ των παραπάνω ζημιογόνων αιτίων ενεργείται άμεσα από την έναρξη ισχύος του νόμου.
8 Αυγ 2008
18 Ιουλ 2008
Λειψυδρία: Αγωνία αγροτών πιέσεις βουλευτών και ραστώνη υπουργών
Βλέποντας την αδράνεια εκ μέρους των αρμόδιων υπουργείων, να πάρουν κάποια μέτρα για την εξοικονόμηση νερού, το «διαχειριστικό σχέδιο λεκανών απορροής ποταμών» να μην είναι έτοιμο, οι αγρότες «πήραν την κατάσταση στα χέρια τους» και άρχισαν να ποτίζουν με κάρτα προπληρωμένου νερού, ενώ οι κυβερνητικοί βουλευτές -κάτω από την πίεση του κόσμου- ζητάνε από τους υπουργούς τους να ληφθούν μέτρα, για την αντικατάσταση των δικτύων διανομής αρδευτικού νερού με άλλα ποιο σύγχρονα και αποδοτικά, τα οποία μπορούν να περιορίσουν την σπατάλη.
Με τον εφιάλτη της λειψυδρίας να είναι ορατός τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ξεκίνησαν με «νεροκάρτα» να ποτίζονται πλέον δεκάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών σε διάφορες περιοχές της Μακεδονίας, όπως στο Νευροκόπι Δράμας, στα Σέρβια Κοζάνης και στη Δήμητρα του Καρπερού Γρεβενών. Ένα σύστημα που επιφέρει μείωση των κυβικών καταναλισκόμενου νερού κατά 30% - 40%, μειώνοντας και τον λογαριασμό της ΔΕΗ (με το οποίο τροφοδοτούνται τα αγροτικά αντλιοστάσια). Οι αγρότες δεν έχουν παρά να αποκτήσουν την προσωπική κάρτα τους, που τη «φορτώνουν» με προπληρωμένες μονάδες νερού έναντι 0,03 - 0,06 ευρώ/κυβικό και να την εισάγουν στο ειδικό υδροστόμιο της ηλεκτρονικής υδροληψίας («καρτο - βάνας»). Το υδροστόμιο, εγκατεστημένο στο χωράφι τους από τον Τοπικό Οργανισμό Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ) της περιοχής τους, καταγράφει το νερό που καταναλώνουν. Η κάρτα, την οποία μπορούν να εκδώσουν στον Τ.Ο.Ε.Β, έχει και πιστωτικό όριο: η «οροφή» είναι τα 9.999 κυβικά, αλλά αν αδειάσει, οι παραγωγοί μπορούν να τη «γεμίσουν» ξανά. Πώς μειώνεται στην πράξη η σπατάλη νερού; Σήμερα το νερό από τα αρδευτικά δίκτυα στους μεγάλους κάμπους της Ελλάδας, χρεώνεται βάσει έκτασης του αρδευόμενου χωραφιού και όχι των κυβικών που καταναλώνονται, γεγονός που ενθαρρύνει τη σπατάλη. Η διαφορά στο συγκεκριμένο σύστημα είναι ότι, μέσω της κάρτας, οι αγρότες προπληρώνουν πλέον για τον όγκο του καταναλισκόμενου νερού. Έτσι, μη έχοντας πια το «ελεύθερο», είναι πιο προσεκτικοί στη διαχείρισή του. Το σύστημα θεωρείται «χρυσή» λύση σε μια περίοδο ελάττωσης των υδάτινων πόρων και επαπειλούμενης ερημοποίησης σε περιοχές της Ελλάδας και λειτουργεί από το 2006-2007 στους Τ.Ο.Ε.Β Νευροκοπίου, Σερβίων και Δήμητρας - Καρπερού.
Με τον εφιάλτη της λειψυδρίας να είναι ορατός τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ξεκίνησαν με «νεροκάρτα» να ποτίζονται πλέον δεκάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών σε διάφορες περιοχές της Μακεδονίας, όπως στο Νευροκόπι Δράμας, στα Σέρβια Κοζάνης και στη Δήμητρα του Καρπερού Γρεβενών. Ένα σύστημα που επιφέρει μείωση των κυβικών καταναλισκόμενου νερού κατά 30% - 40%, μειώνοντας και τον λογαριασμό της ΔΕΗ (με το οποίο τροφοδοτούνται τα αγροτικά αντλιοστάσια). Οι αγρότες δεν έχουν παρά να αποκτήσουν την προσωπική κάρτα τους, που τη «φορτώνουν» με προπληρωμένες μονάδες νερού έναντι 0,03 - 0,06 ευρώ/κυβικό και να την εισάγουν στο ειδικό υδροστόμιο της ηλεκτρονικής υδροληψίας («καρτο - βάνας»). Το υδροστόμιο, εγκατεστημένο στο χωράφι τους από τον Τοπικό Οργανισμό Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ) της περιοχής τους, καταγράφει το νερό που καταναλώνουν. Η κάρτα, την οποία μπορούν να εκδώσουν στον Τ.Ο.Ε.Β, έχει και πιστωτικό όριο: η «οροφή» είναι τα 9.999 κυβικά, αλλά αν αδειάσει, οι παραγωγοί μπορούν να τη «γεμίσουν» ξανά. Πώς μειώνεται στην πράξη η σπατάλη νερού; Σήμερα το νερό από τα αρδευτικά δίκτυα στους μεγάλους κάμπους της Ελλάδας, χρεώνεται βάσει έκτασης του αρδευόμενου χωραφιού και όχι των κυβικών που καταναλώνονται, γεγονός που ενθαρρύνει τη σπατάλη. Η διαφορά στο συγκεκριμένο σύστημα είναι ότι, μέσω της κάρτας, οι αγρότες προπληρώνουν πλέον για τον όγκο του καταναλισκόμενου νερού. Έτσι, μη έχοντας πια το «ελεύθερο», είναι πιο προσεκτικοί στη διαχείρισή του. Το σύστημα θεωρείται «χρυσή» λύση σε μια περίοδο ελάττωσης των υδάτινων πόρων και επαπειλούμενης ερημοποίησης σε περιοχές της Ελλάδας και λειτουργεί από το 2006-2007 στους Τ.Ο.Ε.Β Νευροκοπίου, Σερβίων και Δήμητρας - Καρπερού.
16 Ιουλ 2008
Κινητοποιήσεις κτηνοτρόφων, με νομοσχέδιο απαντά το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων
«Μέρα κτηνοτροφικής διαμαρτυρίας», βαπτίσθηκε από το Πανελλήνιο Συντονιστικό Όργανο των Κτηνοτρόφων η Τετάρτη, 9 Ιουλίου, με συγκεντρώσεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας στις κατά τόπους Νομαρχίες της χώρας. Εν όψει των κινητοποιήσεων και με καθυστέρηση τριών ετών (!) κατατέθηκε στη Βουλή, από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, το νομοσχέδιο για την κτηνοτροφία. Η επόμενη πανελλαδική κινητοποίηση αναμένεται να αποφασιστεί σε σχετική σύσκεψη που θα πραγματοποιήσουν οι κτηνοτρόφοι στις 16 Ιουλίου, στα Γρεβενά.
Τα κυριότερα αιτήματά των κτηνοτρόφων είναι τα εξής: Οικονομική ενίσχυση 50 ευρώ ανά αιγοπρόβατο και 300 ευρώ ανά αγελάδα. Αύξηση των τιμών γάλακτος στα 1,30 ευρώ/κιλό πρόβειο, 0,85 ευρώ/κιλό κατσικίσιο και 0,55 ευρώ/κιλό αγελαδινό. Αύξηση της τιμής των κρεάτων και να επεκταθεί η επιστροφή του φόρου κατανάλωσης καυσίμων στη ζωϊκή και φυτική παραγωγή, με ταυτόχρονη επιστροφή του ΦΠΑ σε ποσοστό 15%.
Ζητούν, επίσης, εντατικοποίηση των ελέγχων στα ισοζύγια παραγωγής και κατανάλωσης του γάλακτος, με επέκταση του συγκεκριμένου μέτρου και στο κρέας, όπως και άμεση εφαρμογή του μέτρου των ταμειακών μηχανών στα κρεοπωλεία, με αναγραφή των ντόπιων ή εισαγόμενων κρεάτων.
Επιπλέον, οι κτηνοτρόφοι θίγουν για ακόμη μια φορά την ύπαρξη και λειτουργία καρτέλ και κάνουν λόγο για φαινόμενα νοθείας και αισχροκέρδειας, για τα οποία, όπως σημειώνουν, «οι μόνοι που δεν φταίνε, είναι οι παραγωγοί».
Αφού αυτοί που μας κυβερνάνε θέλουν να μην κάνουν πολιτική αλλά δημόσιες σχέσεις, εμείς θα ασχοληθούμε με μια διαφημιστική καταχώρηση, που έκανε μια εκ των γαλακτοβιομηχανιών που «έπαιζε» στην ιστορία του καρτέλ γάλακτος. Αν θυμάστε κάποτε κάποιοι που τους λέγανε «κουμπάρους» και οδηγήθηκαν με χειροπέδες στη φυλακή, ενώ ήταν και οι κάμερες της τηλεόρασης εκεί να τους δούμε. Τότε έμπαιναν στη «στενή» αλλά τώρα κυκλοφορούν ελεύθεροι και πίνουν τις φραπεδιές τους στη παραλία.
Για να επανέρθουμε στο κειμενάκι που έγραψαν οι διαφημιστές, μας λέει ότι για πρώτη φορά καταγράφηκαν ζημιές στη συγκεκριμένη γαλακτοβιομηχανία οι οποίες οφείλονται «στην αύξηση της τιμής γάλακτος» !!!!! δηλαδή δεν οφείλονται στις καταγγελίες για καρτέλ, αφού ότι και να κάνουν οι βιομηχανίες θεωρούν σίγουρους τους πελάτες (καταναλωτές) τους. Παρ΄ όλα αυτά η γαλακτοβιομηχανία αποφάσισε τη ζημιά να μην τη μετακυλήσει στα προϊόντα της, αλλά «επιθυμώντας να συμβάλει στη μείωση των πιέσεων που δέχεται ο Έλληνας καταναλωτής, αποφάσισε να προβεί σε εκπτώσεις». Δηλαδή οι διαφημιστές μας ενημερώνουν ότι ο γενικός κανόνας στη χώρα μας είναι, αν έχουμε «χασούρα» να αυξάνουμε τις τιμές, αλλά αν είμαστε καλοί τότε «ρίχνουμε» και κάποια έκπτωση και μειώνουμε τα κέρδη.
Αλήθεια οι κτηνοτρόφοι αν έχουν χασούρα θα μπορούν να ανεβάσουν τις τιμές ή τότε θα τους λένε κερδοσκόπους; Πάντως μου κάνει εντύπωση πόσο αδιαφορούν οι γαλακτοβιομηχανίες για τους παραγωγούς, για αυτούς που τους δίνουν τη πρώτη ύλη και ενδιαφέρονται για τους καταναλωτές. Ποτέ δεν είδαμε μια διαφημιστική καταχώρηση που να λέει ότι δώσαμε αύξηση στους κτηνοτρόφους που μας δίνουν το γάλα τους. Φαίνεται ότι δεν δέχονται καμιά πίεση από τους κτηνοτρόφους, αλλά αμέσως με ένα μποϋκοτάζ των καταναλωτών ενδιαφέρθηκαν και τους «χάιδεψαν» με καλύτερες τιμές. Ας πάρουν και κάνα μάθημα οι παραγωγοί.
Όσο για το υπουργείο στην Αχαρνών, επικοινωνιακά οχυρώνεται. Μία διαφημιστική στον έκτο και άλλη μια στον πέμπτο. Ένας δημοσιογράφος στον έκτο στον υπουργό, δύο δημοσιογράφοι στον πέμπτο στον υφυπουργό, και ακόμη ένας στο γραφείο τύπου. Και το μεγάλο «ντηλ» ένας τηλεοπτικός μεγαλοδημοσιογράφος που έγινε σύμβουλος με καλή αμοιβή και κάνει διακοπές στο σκάφος του. Με τόσα όπλα το υπουργείο αντέχει γερά.
Τα κυριότερα αιτήματά των κτηνοτρόφων είναι τα εξής: Οικονομική ενίσχυση 50 ευρώ ανά αιγοπρόβατο και 300 ευρώ ανά αγελάδα. Αύξηση των τιμών γάλακτος στα 1,30 ευρώ/κιλό πρόβειο, 0,85 ευρώ/κιλό κατσικίσιο και 0,55 ευρώ/κιλό αγελαδινό. Αύξηση της τιμής των κρεάτων και να επεκταθεί η επιστροφή του φόρου κατανάλωσης καυσίμων στη ζωϊκή και φυτική παραγωγή, με ταυτόχρονη επιστροφή του ΦΠΑ σε ποσοστό 15%.
Ζητούν, επίσης, εντατικοποίηση των ελέγχων στα ισοζύγια παραγωγής και κατανάλωσης του γάλακτος, με επέκταση του συγκεκριμένου μέτρου και στο κρέας, όπως και άμεση εφαρμογή του μέτρου των ταμειακών μηχανών στα κρεοπωλεία, με αναγραφή των ντόπιων ή εισαγόμενων κρεάτων.
Επιπλέον, οι κτηνοτρόφοι θίγουν για ακόμη μια φορά την ύπαρξη και λειτουργία καρτέλ και κάνουν λόγο για φαινόμενα νοθείας και αισχροκέρδειας, για τα οποία, όπως σημειώνουν, «οι μόνοι που δεν φταίνε, είναι οι παραγωγοί».
Αφού αυτοί που μας κυβερνάνε θέλουν να μην κάνουν πολιτική αλλά δημόσιες σχέσεις, εμείς θα ασχοληθούμε με μια διαφημιστική καταχώρηση, που έκανε μια εκ των γαλακτοβιομηχανιών που «έπαιζε» στην ιστορία του καρτέλ γάλακτος. Αν θυμάστε κάποτε κάποιοι που τους λέγανε «κουμπάρους» και οδηγήθηκαν με χειροπέδες στη φυλακή, ενώ ήταν και οι κάμερες της τηλεόρασης εκεί να τους δούμε. Τότε έμπαιναν στη «στενή» αλλά τώρα κυκλοφορούν ελεύθεροι και πίνουν τις φραπεδιές τους στη παραλία.
Για να επανέρθουμε στο κειμενάκι που έγραψαν οι διαφημιστές, μας λέει ότι για πρώτη φορά καταγράφηκαν ζημιές στη συγκεκριμένη γαλακτοβιομηχανία οι οποίες οφείλονται «στην αύξηση της τιμής γάλακτος» !!!!! δηλαδή δεν οφείλονται στις καταγγελίες για καρτέλ, αφού ότι και να κάνουν οι βιομηχανίες θεωρούν σίγουρους τους πελάτες (καταναλωτές) τους. Παρ΄ όλα αυτά η γαλακτοβιομηχανία αποφάσισε τη ζημιά να μην τη μετακυλήσει στα προϊόντα της, αλλά «επιθυμώντας να συμβάλει στη μείωση των πιέσεων που δέχεται ο Έλληνας καταναλωτής, αποφάσισε να προβεί σε εκπτώσεις». Δηλαδή οι διαφημιστές μας ενημερώνουν ότι ο γενικός κανόνας στη χώρα μας είναι, αν έχουμε «χασούρα» να αυξάνουμε τις τιμές, αλλά αν είμαστε καλοί τότε «ρίχνουμε» και κάποια έκπτωση και μειώνουμε τα κέρδη.
Αλήθεια οι κτηνοτρόφοι αν έχουν χασούρα θα μπορούν να ανεβάσουν τις τιμές ή τότε θα τους λένε κερδοσκόπους; Πάντως μου κάνει εντύπωση πόσο αδιαφορούν οι γαλακτοβιομηχανίες για τους παραγωγούς, για αυτούς που τους δίνουν τη πρώτη ύλη και ενδιαφέρονται για τους καταναλωτές. Ποτέ δεν είδαμε μια διαφημιστική καταχώρηση που να λέει ότι δώσαμε αύξηση στους κτηνοτρόφους που μας δίνουν το γάλα τους. Φαίνεται ότι δεν δέχονται καμιά πίεση από τους κτηνοτρόφους, αλλά αμέσως με ένα μποϋκοτάζ των καταναλωτών ενδιαφέρθηκαν και τους «χάιδεψαν» με καλύτερες τιμές. Ας πάρουν και κάνα μάθημα οι παραγωγοί.
Όσο για το υπουργείο στην Αχαρνών, επικοινωνιακά οχυρώνεται. Μία διαφημιστική στον έκτο και άλλη μια στον πέμπτο. Ένας δημοσιογράφος στον έκτο στον υπουργό, δύο δημοσιογράφοι στον πέμπτο στον υφυπουργό, και ακόμη ένας στο γραφείο τύπου. Και το μεγάλο «ντηλ» ένας τηλεοπτικός μεγαλοδημοσιογράφος που έγινε σύμβουλος με καλή αμοιβή και κάνει διακοπές στο σκάφος του. Με τόσα όπλα το υπουργείο αντέχει γερά.
2 Ιουλ 2008
Οι Ευρωπαίοι πάνε για Ε' ΚΠΣ εμείς πήραμε παράταση για το Γ'
Στις Βρυξέλλες ξεκίνησε η διεκδίκηση της διανομής του 5ου πακέτου κοινοτικών πόρων (2014 - 2020), με την Ελλάδα να παρουσιάζει «καθυστέρηση» δύο περιόδων, αφού η κυβέρνηση τώρα ολοκλήρωσε τη διαπραγμάτευση για την παράταση του Γ' ΚΠΣ. Τελικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το αίτημα της Ελλάδας για την παράταση των επιχειρησιακών προγραμμάτων του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, εξαιτίας των καταστροφικών πυρκαγιών του περασμένου καλοκαιριού.
Η διαπραγμάτευση για την Ε΄ Προγραμματική Περίοδο θα είναι πολύ κρίσιμη, γιατί αν δεν αλλάξει ο τρόπος διανομής του χρήματος (σε όσες περιφέρειες έχουν εισόδημα χαμηλότερο του 75% του μέσου κοινοτικού) θα πρέπει να ξεχάσουμε τα πλουσιοπάροχα κοινοτικά κονδύλια που συντηρούσαν τη χώρα επί δεκαετίες. Όμως και τα «πλούσια» κοινοτικά κράτη έχουν το ίδιο πρόβλημα με την Ελλάδα και επεξεργάζονται νέο τρόπο υπολογισμού του εισοδήματος, τέτοιο που είναι σίγουρο ότι θα ευνοεί και την Ελλάδα.
Όσον αφορά τα επενδυτικά σχέδια της Δ' Προγραμματικής Περιόδου «2007-2013» στον αγροτικό τομέα, συνολικού ύψους 6 δισ. ευρώ, το φετινό καλοκαίρι αναμένεται να «τρέξουν» οι πρώτες προκηρύξεις. Συγκεκριμένα τον Ιούλιο, θα πρέπει, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του ΥΠΑΑΤ, να αρχίσουν οι προκηρύξεις του νέου προγράμματος Leader συνολικού προϋπολογισμού 295 εκατ. ευρώ (76,13% κοινοτική συμμετοχή), που εκτός από τη στήριξη ορεινών και μειονεκτικών αγροτικών περιοχών θα ενισχύει πλέον και πεδινές και νησιωτικές. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, ο πληθυσμός της κάθε επιλέξιμης περιοχής θα πρέπει να κυμαίνεται από 5.000 έως 150.000 κατοίκους, ενώ οι σχετικές παρεμβάσεις θα μπορούν να υλοποιηθούν σε Δημοτικά Διαμερίσματα μέχρι 5.000 κατοίκους.
Αμέσως μετά, υποστηρίζουν παράγοντες του υπουργείου, θα ακολουθήσει προετοιμασία ώστε να προκηρυχθούν και τα νέα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου - ΟΠΑΑΧ συνολικού προϋπολογισμού 709,8 εκατ. ευρώ (τα 510,8 εκατ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο - Αγροτικής Ανάπτυξης). Οι προκηρύξεις των ΟΠΑΑΧ τοποθετούνται χρονικά το φθινόπωρο, ενώ τα προγράμματα θα εστιάζουν σε μέτρα που αποσκοπούν στην αναζωογόνηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές.
Συνολικά, στις βασικές προτεραιότητες του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης περιλαμβάνονται: Η προστασία του περιβάλλοντος από την άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας, με τη χρηματοδότηση δράσεων ύψους 900 εκατ. ευρώ. Οι δράσεις που προβλέπονται αφορούν στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία, στη μείωση της νιτρορύπανσης, στην περιβαλλοντική προστασία παραλίμνιων εκτάσεων, καθώς και στην προστασία παραδοσιακών ελαιώνων και αμπελώνων. Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας και η αξιοποίηση των υδάτινων πόρων. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η διάθεση ποσού 750 εκατομμυρίων ευρώ και περιλαμβάνει δράσεις για την κατασκευή φραγμάτων, λιμνοδεξαμενών, αρδευτικών δικτύων, εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορέων. Η προστασία και η αποκατάσταση του δασικού πλούτου της χώρας με τη χρηματοδότηση δράσεων ύψους 500 εκατ. ευρώ. Η ανάπτυξη και ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής γεωργίας. Στο πλαίσιο αυτό προβλέπεται πρόγραμμα νέων αγροτών, επενδύσεις στη γεωργία, πιστοποίηση της ποιότητας των αγροτικών προϊόντων, κατάρτιση και ενημέρωση των αγροτών, παροχή υπηρεσιών γεωργικών συμβουλών στους αγρότες και στην προώθηση και προβολή αγροτικών προϊόντων.
Η διαπραγμάτευση για την Ε΄ Προγραμματική Περίοδο θα είναι πολύ κρίσιμη, γιατί αν δεν αλλάξει ο τρόπος διανομής του χρήματος (σε όσες περιφέρειες έχουν εισόδημα χαμηλότερο του 75% του μέσου κοινοτικού) θα πρέπει να ξεχάσουμε τα πλουσιοπάροχα κοινοτικά κονδύλια που συντηρούσαν τη χώρα επί δεκαετίες. Όμως και τα «πλούσια» κοινοτικά κράτη έχουν το ίδιο πρόβλημα με την Ελλάδα και επεξεργάζονται νέο τρόπο υπολογισμού του εισοδήματος, τέτοιο που είναι σίγουρο ότι θα ευνοεί και την Ελλάδα.
Όσον αφορά τα επενδυτικά σχέδια της Δ' Προγραμματικής Περιόδου «2007-2013» στον αγροτικό τομέα, συνολικού ύψους 6 δισ. ευρώ, το φετινό καλοκαίρι αναμένεται να «τρέξουν» οι πρώτες προκηρύξεις. Συγκεκριμένα τον Ιούλιο, θα πρέπει, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του ΥΠΑΑΤ, να αρχίσουν οι προκηρύξεις του νέου προγράμματος Leader συνολικού προϋπολογισμού 295 εκατ. ευρώ (76,13% κοινοτική συμμετοχή), που εκτός από τη στήριξη ορεινών και μειονεκτικών αγροτικών περιοχών θα ενισχύει πλέον και πεδινές και νησιωτικές. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, ο πληθυσμός της κάθε επιλέξιμης περιοχής θα πρέπει να κυμαίνεται από 5.000 έως 150.000 κατοίκους, ενώ οι σχετικές παρεμβάσεις θα μπορούν να υλοποιηθούν σε Δημοτικά Διαμερίσματα μέχρι 5.000 κατοίκους.
Αμέσως μετά, υποστηρίζουν παράγοντες του υπουργείου, θα ακολουθήσει προετοιμασία ώστε να προκηρυχθούν και τα νέα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου - ΟΠΑΑΧ συνολικού προϋπολογισμού 709,8 εκατ. ευρώ (τα 510,8 εκατ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο - Αγροτικής Ανάπτυξης). Οι προκηρύξεις των ΟΠΑΑΧ τοποθετούνται χρονικά το φθινόπωρο, ενώ τα προγράμματα θα εστιάζουν σε μέτρα που αποσκοπούν στην αναζωογόνηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές.
Συνολικά, στις βασικές προτεραιότητες του Επιχειρησιακού Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης περιλαμβάνονται: Η προστασία του περιβάλλοντος από την άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας, με τη χρηματοδότηση δράσεων ύψους 900 εκατ. ευρώ. Οι δράσεις που προβλέπονται αφορούν στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία, στη μείωση της νιτρορύπανσης, στην περιβαλλοντική προστασία παραλίμνιων εκτάσεων, καθώς και στην προστασία παραδοσιακών ελαιώνων και αμπελώνων. Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας και η αξιοποίηση των υδάτινων πόρων. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η διάθεση ποσού 750 εκατομμυρίων ευρώ και περιλαμβάνει δράσεις για την κατασκευή φραγμάτων, λιμνοδεξαμενών, αρδευτικών δικτύων, εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορέων. Η προστασία και η αποκατάσταση του δασικού πλούτου της χώρας με τη χρηματοδότηση δράσεων ύψους 500 εκατ. ευρώ. Η ανάπτυξη και ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής γεωργίας. Στο πλαίσιο αυτό προβλέπεται πρόγραμμα νέων αγροτών, επενδύσεις στη γεωργία, πιστοποίηση της ποιότητας των αγροτικών προϊόντων, κατάρτιση και ενημέρωση των αγροτών, παροχή υπηρεσιών γεωργικών συμβουλών στους αγρότες και στην προώθηση και προβολή αγροτικών προϊόντων.
30 Ιουν 2008
Πως θα γίνει η εξοικονόμηση νερού με αγρότες ανενημέρωτους;
Με αρκετή επισημότητα, υπογράφηκε στο Ζάππειο, η Χάρτα για την εξοικονόμηση του νερού. Στη Χάρτα, περιλαμβάνεται και η εθελοντική δέσμευση των αγροτών για την εξοικονόμηση νερού στον αγροτικό τομέα. Όλοι συμφωνούν ότι χρειάζεται ορθολογική χρήση όσον αφορά το «αγροτικό» νερό, αλλά υπάρχουν κάποια ερωτηματικά για τις πρακτικές εξοικονόμησης που προτείνονται, που αφορούν κυρίως την ενημέρωση των αγροτών, αλλά και το τρόπο που θα καλυφθεί το κόστος που θα επιβαρύνει του παραγωγούς η εφαρμογή αυτών των μέτρων.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι η ενημέρωση σε ένα κλάδο, γίνεται συνήθως από τον ειδικό τύπο με τη βοήθεια εξειδικευμένων δημοσιογράφων. Δυστυχώς στην χώρα μας αν και υπάρχει ειδικός αγροτικός τύπος, δεν τον υπολογίζουνε.
Επίσης στη Χάρτα δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν τα μειονέκτημα που κυριαρχούν εδώ και χρόνια στην ελληνική γεωργία και είναι η φυσικογεωγραφική θέση των χωραφιών (επικλινείς περιοχές, εντατική διάβρωση, μεγάλη ταχύτητα αποστράγγισης), η κατάτμηση των κλήρων (μικρού εμβαδού έκταση συχνά με ανάπτυξη κατά τη κλίση του πρανούς) και η κακή έως ανύπαρκτη διαχείριση υδάτων (εγγειοβελτιωτικά έργα και υποδομές). Όσον αφορά τις υποδομές, μέχρι σήμερα λειτουργούν γύρω στα 470 περίπου εγγειοβελτιωτικά έργα, αλλά το νερό διοχετεύεται δια μέσου παλαιών αρδευτικών δικτύων με αποτέλεσμα οι απώλειες να φτάνουν το 40%. Την ίδια στιγμή υπάρχουν 453 φορείς όργανα διοίκησης, λειτουργίας και συντήρησης των έργων, που σίγουρα δεν είναι εύκολο να συντονιστούν μεταξύ τους.
Οι δώδεκα πρακτικές, με σκοπό τον περιορισμό της σπατάλης νερού, χωρίς να μειώνεται η ποιότητα και η ποσότητα της παραγωγής, είναι οι εξής:
Εξοικονόμηση στις Καλλιέργειες
1. Στα καλλιεργούμενα αρδευόμενα είδη, επιλέγουμε ποικιλίες και υβρίδια που δίνουν υψηλές αποδόσεις, με λιγότερο νερό. Επιλέγουμε επομένως ποικιλίες και υβρίδια που μπορεί να είναι παραγωγικά ακόμα και σε συνθήκες έλλειψης νερού, κατόπιν σχετικών μελετών. Πάντως σε καμία περίπτωση δε χρησιμοποιούμε υβρίδια γενετικώς τροποποιημένα.
2. Επιλέγουμε σύστημα άρδευσης με σταγόνες εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις (υπόγεια αρδευτικά δίκτυα). Ελέγχουμε και συντηρούμε όλο τον αρδευτικό εξοπλισμό μας τακτικά, ώστε να εντοπίζουμε τυχόν βλάβες και να τις γνωστοποιούμε στους αρμόδιους φορείς, μειώνοντας τις απώλειες του νερού στο ελάχιστο.
3. Υιοθετούμε την ανάγκη εδαφολογικής αναγνώρισης (μηχανική και χημική ανάλυση εδάφους) για να γνωρίζουμε τις ανάγκες των χωραφιών για να καθορίσουμε ακριβώς το χρόνο και την ποσότητα άρδευσης που χρειάζονται οι καλλιέργειες, έτσι ώστε να αποφεύγουμε τη σπατάλη του νερού. Κρίνουμε απόλυτα αναγκαία την εδαφική ανάλυση για να γνωρίζουμε τις ανάγκες των χωραφιών μας και μετράμε με ειδικά όργανα την υγρασία του εδάφους για να καθορίζουμε ακριβώς το εύρος και την ποσότητα άρδευσης που χρειάζονται οι καλλιέργειες, έτσι ώστε να αποφεύγεται η σπατάλη του νερού.
4. Δεν ποτίζουμε όταν επικρατούν ισχυροί άνεμοι και υψηλές θερμοκρασίες, που κάνουν πιο έντονη την εξάτμιση του νερού. Προσπαθούμε να ποτίζουμε τις νυκτερινές ώρες, που η εξάτμιση του νερού είναι λιγότερο έντονη.
5. Καταπολεμούμε συστηματικά τα ζιζάνια, αν είναι δυνατόν με μέσα που δεν βλάπτουν το περιβάλλον, τα οποία καθώς αναπτύσσονται καταναλώνουν νερό, πολλές φορές περισσότερο και από τα καλλιεργούμενα φυτά, ώστε να εξοικονομούμε το νερό για τις καλλιέργειες.
6. Εφαρμόζουμε σύγχρονες καλλιεργητικές μεθόδους σύμφωνα με σχετικές μελέτες με στόχο τη μεγιστοποίηση των αποδόσεων και την ελαχιστοποίηση των απωλειών σε νερό άρδευσης.
7. Επιδιώκουμε να συγκεντρώνουμε και να αξιοποιούμε το νερό της βροχής όπου είναι εφικτό για να το χρησιμοποιήσουμε στις καλλιέργειες.
8. Επαναχρησιμοποιούμε τα νερά στράγγισης για άρδευση, όπου αυτό είναι δυνατόν και μετά από υποδείξεις των γεωπόνων ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα αλατότητας, ταυτόχρονα με την εξοικονόμηση του νερού, πετυχαίνουμε και επαναχρησιμοποίηση των λιπασμάτων, προστατεύοντας πολλαπλά τη φύση.
Εξοικονόμηση στην Κτηνοτροφία
9. Γεμίζουμε τις ποτίστρες όταν πλησιάζει η ώρα για το πότισμα των ζώων και όχι νωρίτερα, για να αποφεύγουμε την εξάτμιση και τη ρύπανση του νερού από σκόνες. Δεν παραγεμίζουμε τις ποτίστρες και τις τοποθετούμε στη σκιά για να μην εξατμίζεται το νερό. Αν υπάρχει η δυνατότητα, χρησιμοποιούμε ποτίστρες σύγχρονης τεχνολογίας (αυτόματες ή με βαλβίδα), για να περιορίσουμε την σπατάλη του νερού.
10. Προσέχουμε, ώστε να μην σπαταλάμε νερό κατά το πλύσιμο του αμελκτικoύ συγκροτήματος. Χρησιμοποιούμε πιεστικό σύστημα για το πλύσιμο των διαφόρων χώρων στις κτηνοτροφικές μονάδες.
11. Ελέγχουμε τα λάστιχα και τους σωλήνες των κτηνοτροφικών μονάδων για διαρροές, τις οποίες διορθώνουμε αμέσως μόλις εντοπισθούν.
12. Επιδιώκουμε τη συμμετοχή των αγροτών, μέσα από τις συνεταιριστικές τους οργανώσεις στη διαμόρφωση και υλοποίηση των πολιτικών και των σχεδίων βιώσιμης διαχείρισης του νερού σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης, ώστε μέσα από τη διαβούλευση να διαμορφωθεί μια πιο υπεύθυνη στάση».
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι η ενημέρωση σε ένα κλάδο, γίνεται συνήθως από τον ειδικό τύπο με τη βοήθεια εξειδικευμένων δημοσιογράφων. Δυστυχώς στην χώρα μας αν και υπάρχει ειδικός αγροτικός τύπος, δεν τον υπολογίζουνε.
Επίσης στη Χάρτα δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν τα μειονέκτημα που κυριαρχούν εδώ και χρόνια στην ελληνική γεωργία και είναι η φυσικογεωγραφική θέση των χωραφιών (επικλινείς περιοχές, εντατική διάβρωση, μεγάλη ταχύτητα αποστράγγισης), η κατάτμηση των κλήρων (μικρού εμβαδού έκταση συχνά με ανάπτυξη κατά τη κλίση του πρανούς) και η κακή έως ανύπαρκτη διαχείριση υδάτων (εγγειοβελτιωτικά έργα και υποδομές). Όσον αφορά τις υποδομές, μέχρι σήμερα λειτουργούν γύρω στα 470 περίπου εγγειοβελτιωτικά έργα, αλλά το νερό διοχετεύεται δια μέσου παλαιών αρδευτικών δικτύων με αποτέλεσμα οι απώλειες να φτάνουν το 40%. Την ίδια στιγμή υπάρχουν 453 φορείς όργανα διοίκησης, λειτουργίας και συντήρησης των έργων, που σίγουρα δεν είναι εύκολο να συντονιστούν μεταξύ τους.
Οι δώδεκα πρακτικές, με σκοπό τον περιορισμό της σπατάλης νερού, χωρίς να μειώνεται η ποιότητα και η ποσότητα της παραγωγής, είναι οι εξής:
Εξοικονόμηση στις Καλλιέργειες
1. Στα καλλιεργούμενα αρδευόμενα είδη, επιλέγουμε ποικιλίες και υβρίδια που δίνουν υψηλές αποδόσεις, με λιγότερο νερό. Επιλέγουμε επομένως ποικιλίες και υβρίδια που μπορεί να είναι παραγωγικά ακόμα και σε συνθήκες έλλειψης νερού, κατόπιν σχετικών μελετών. Πάντως σε καμία περίπτωση δε χρησιμοποιούμε υβρίδια γενετικώς τροποποιημένα.
2. Επιλέγουμε σύστημα άρδευσης με σταγόνες εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις (υπόγεια αρδευτικά δίκτυα). Ελέγχουμε και συντηρούμε όλο τον αρδευτικό εξοπλισμό μας τακτικά, ώστε να εντοπίζουμε τυχόν βλάβες και να τις γνωστοποιούμε στους αρμόδιους φορείς, μειώνοντας τις απώλειες του νερού στο ελάχιστο.
3. Υιοθετούμε την ανάγκη εδαφολογικής αναγνώρισης (μηχανική και χημική ανάλυση εδάφους) για να γνωρίζουμε τις ανάγκες των χωραφιών για να καθορίσουμε ακριβώς το χρόνο και την ποσότητα άρδευσης που χρειάζονται οι καλλιέργειες, έτσι ώστε να αποφεύγουμε τη σπατάλη του νερού. Κρίνουμε απόλυτα αναγκαία την εδαφική ανάλυση για να γνωρίζουμε τις ανάγκες των χωραφιών μας και μετράμε με ειδικά όργανα την υγρασία του εδάφους για να καθορίζουμε ακριβώς το εύρος και την ποσότητα άρδευσης που χρειάζονται οι καλλιέργειες, έτσι ώστε να αποφεύγεται η σπατάλη του νερού.
4. Δεν ποτίζουμε όταν επικρατούν ισχυροί άνεμοι και υψηλές θερμοκρασίες, που κάνουν πιο έντονη την εξάτμιση του νερού. Προσπαθούμε να ποτίζουμε τις νυκτερινές ώρες, που η εξάτμιση του νερού είναι λιγότερο έντονη.
5. Καταπολεμούμε συστηματικά τα ζιζάνια, αν είναι δυνατόν με μέσα που δεν βλάπτουν το περιβάλλον, τα οποία καθώς αναπτύσσονται καταναλώνουν νερό, πολλές φορές περισσότερο και από τα καλλιεργούμενα φυτά, ώστε να εξοικονομούμε το νερό για τις καλλιέργειες.
6. Εφαρμόζουμε σύγχρονες καλλιεργητικές μεθόδους σύμφωνα με σχετικές μελέτες με στόχο τη μεγιστοποίηση των αποδόσεων και την ελαχιστοποίηση των απωλειών σε νερό άρδευσης.
7. Επιδιώκουμε να συγκεντρώνουμε και να αξιοποιούμε το νερό της βροχής όπου είναι εφικτό για να το χρησιμοποιήσουμε στις καλλιέργειες.
8. Επαναχρησιμοποιούμε τα νερά στράγγισης για άρδευση, όπου αυτό είναι δυνατόν και μετά από υποδείξεις των γεωπόνων ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα αλατότητας, ταυτόχρονα με την εξοικονόμηση του νερού, πετυχαίνουμε και επαναχρησιμοποίηση των λιπασμάτων, προστατεύοντας πολλαπλά τη φύση.
Εξοικονόμηση στην Κτηνοτροφία
9. Γεμίζουμε τις ποτίστρες όταν πλησιάζει η ώρα για το πότισμα των ζώων και όχι νωρίτερα, για να αποφεύγουμε την εξάτμιση και τη ρύπανση του νερού από σκόνες. Δεν παραγεμίζουμε τις ποτίστρες και τις τοποθετούμε στη σκιά για να μην εξατμίζεται το νερό. Αν υπάρχει η δυνατότητα, χρησιμοποιούμε ποτίστρες σύγχρονης τεχνολογίας (αυτόματες ή με βαλβίδα), για να περιορίσουμε την σπατάλη του νερού.
10. Προσέχουμε, ώστε να μην σπαταλάμε νερό κατά το πλύσιμο του αμελκτικoύ συγκροτήματος. Χρησιμοποιούμε πιεστικό σύστημα για το πλύσιμο των διαφόρων χώρων στις κτηνοτροφικές μονάδες.
11. Ελέγχουμε τα λάστιχα και τους σωλήνες των κτηνοτροφικών μονάδων για διαρροές, τις οποίες διορθώνουμε αμέσως μόλις εντοπισθούν.
12. Επιδιώκουμε τη συμμετοχή των αγροτών, μέσα από τις συνεταιριστικές τους οργανώσεις στη διαμόρφωση και υλοποίηση των πολιτικών και των σχεδίων βιώσιμης διαχείρισης του νερού σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης, ώστε μέσα από τη διαβούλευση να διαμορφωθεί μια πιο υπεύθυνη στάση».
24 Ιουν 2008
Ο ΟΠΑΠ ο μυλωνάς και οι τιμές σιτηρών
Μόνο ο ΟΠΑΠ έλειπε από την ημερίδα, που διοργάνωσε στην Αθήνα η «Δημητριακή ΑΕ», με θέμα την αγορά σιτηρών 2008 - 2009, αφού όπως φαίνεται το στοίχημα των τιμών στα σιτηρά έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το ποδόσφαιρο. Ένα βασικό ερώτημα πάντως βρήκε απάντηση. Πώς μπορεί ένας μυλωνάς να αγοράζει ακριβά το σιτάρι να πουλά φτηνά το αλεύρι και να γίνει εκατομμυριούχος; Απλά γιατί πριν ήταν δισεκατομμυριούχος! Μετά το Δεκαπενταύγουστο αναμένεται να ξεκαθαρίσουν οι τιμές αλλά και η ποιότητα των σιτηρών στη χώρα μας, αφού τώρα ούτε οι παραγωγοί πουλάνε ούτε οι μύλοι αγοράζουν. Κρίσιμη στιγμή όταν θα αρχίσουν να κόβονται τα βαμβάκια και τα καλαμπόκια όποτε θα χρειαστεί να αδειάσουν οι αποθήκες.
Πάντως στην Ελλάδα η φετινή παραγωγή των βασικών σιτηρών (στάρια μαλακά, σκληρά, καλαμπόκι και κριθάρι) φαίνεται να είναι αυξημένη κατά μέσο όρο 50% σε σχέση με πέρσι. Ειδικότερα:
Σκληρά σιτηρά
Περιμένουμε παραγωγή αυξημένη κατά 60 - 70%, θα κυμαίνεται γύρω 1.200.000 τόνους, ενώ πέρσι κυμάνθηκε στους 810.000 τόνους. Αυτό συμβαίνει επειδή είχαμε αυξημένες αποδόσεις αυτή τη χρονιά και καλές ποιότητες (μικρά προβλήματα ποιότητας στη Βόρεια Ελλάδα λόγω βροχών). Με βάση αυτή την παραγωγή, σαν συνέχεια της περσινής χρονιάς αναμένεται να γίνει εξαγωγή 700.000 τόνων. Η κατανάλωση στο εσωτερικό φέτος θα είναι μειωμένη σε σχέση με πέρσι, λόγω μειωμένων πωλήσεων σιμιγδαλιού, αλλά και επειδή δεν θα υπάρξει κατανάλωση σκληρού για ζωοτροφές, όπως έγινε πέρσι. Χωρίς να υπάρχουν τιμές οι αυξημένες εξαγωγές θα είναι βασικό για μια καλή «ψυχολογία» στην αγορά.
Μαλακά σιτηρά
Μικρότερη αύξηση παραγωγής σε σχέση με το σκληρό. Εισαγωγές θα είναι μειωμένες σε σχέση με πέρσι. Πολλά θα εξαρτηθούν από τις ποιότητες, δηλαδή σε περίπτωση που υπάρχουν προβλήματα ποιότητας τότε αναμένεται να οδηγηθούν για ζωοτροφές και θα αυξηθούν οι εισαγωγές. Πέρσι είχαμε εισαγωγές 950.000 τόνων, φέτος θα κυμανθούν στους 800.000 τόνους. Η τιμή του μαλακού θα πιέσει τις τιμές του σκληρού σε μια πρώτη φάση. Αναμένεται να υπάρξει ανταγωνισμός από τα βουλγάρικα στάρια, που θα έρθουν οδικώς στην Βόρεια Ελλάδα και ίσως να δημιουργήσουν πίεση στις πρώτες κλειστές τιμές στα μαλακά (δεύτερης ποιότητας) και θα δημιουργήσουν μια «βάση» για τις τιμές στο σκληρό.
Καλαμπόκι
Μεγαλύτερη παραγωγή από πέρσι. Μετά από αρκετά χρόνια θα υπάρξουν εξαγωγές σημαντικών ποσοτήτων καλαμποκιού με πλοία. Πέρσι υπήρξαν εξαγωγές από Βόρεια Ελλάδα στη Βουλγαρία, γιατί είχε μικρή παραγωγή (κατά 50% σε σχέση με το μέσο όρο), αλλά φέτος η παραγωγή είναι πλεονασματική στη χώρα αυτή, όπως και στη Ρουμανία.
Κριθάρι
Μεγαλύτερη παραγωγή και χαμηλότερες εισαγωγές.
Κατάσταση σε υπόλοιπες χώρες
Οι συνολικές παραγωγές στις γειτονικές μας χώρες (που επηρεάζουν τις δικές μας τιμές) θα είναι αυξημένες φέτος όπως και οι εξαγωγές. Στη Ρουμανία θα υπάρξει διπλασιασμός της παραγωγής, στη Βουλγαρία θα είναι 75% ψηλότερη σε σχέση με πέρσι, ενώ στη Ουγγαρία θα έχουμε αύξηση της παραγωγής σε ποσοστό περίπου 60%. Το πλεόνασμα της Βουλγαρίας θα εξαχθεί με φορτηγά κυρίως στην Ελλάδα, οπότε αναμένεται να δημιουργήσει πιέσεις στις τιμές. Οι εξαγωγές σιτηρών από Βουλγαρία θα ξεκινήσουν σε ένα μήνα, ενώ οι εξαγωγές καλαμποκιού από Ουγγαρία κατά τον Οκτώβριο - Νοέμβριο. Στη Γαλλία τα μαλακά στάρια θα ξεκινήσουν τη συγκομιδή τους σε δύο εβδομάδες και υπάρχουν φόβοι ότι θα υπάρξουν προβλήματα στη ποιότητα, λόγω των βροχοπτώσεων που υπήρξαν. Στη Γερμανία έχουμε τα σιτηρά που χρησιμοποιούμε για ειδικές χρήσεις. Στη Βόρεια Γερμανία υπήρξε μεγάλη περίοδος ανομβρίας οπότε θα υπάρξουν μικρές αποδόσεις. Αντίθετα στο Νότο είχαμε πολλές βροχές με αποτέλεσμα να υπάρξουν προβλήματα στη ποιότητα. Στις ΗΠΑ, υπήρξαν μεγάλες πλημμύρες στις Κεντρικές Πολιτείες, με αποτέλεσμα να έχουμε καταστροφές στην παραγωγή και καθυστερήσεις στη σπορά μέχρι να στραγγίσουν τα χωράφια. Με αφορμή αυτές τις καθυστερήσεις αναμένεται πολλοί αγρότες να προτιμήσουν να μετακινηθούν από το καλαμπόκι στη σόγια. Είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν προβλήματα στην απόδοση. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αφού ανέβηκε η τιμή στο καλαμπόκι είναι σίγουρο ότι θα ανέβει και η τιμή στο σιτάρι.
Δυσοίωνες οι προβλέψεις για την πορεία των τιμών των σιτηρών στην επόμενη δεκαετία. Από κοινού ο ΟΟΣΑ και ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, κάνουν διαπιστώσεις που δεν αφήνουν πολλές ελπίδες για αποκλιμάκωση της κρίσης των τροφίμων στο άμεσο μέλλον. Η σταδιακή μείωση στα παγκόσμια αποθέματα σιτηρών, οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες των τελευταίων ετών σε συνδυασμό και με την αυξανόμενη ζήτηση για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της διεθνούς αγοράς των δημητριακών.
Στη διάρκεια της ημερίδας μεταξύ άλλων επισημάνθηκαν και τα εξής:
Πάντως στην Ελλάδα η φετινή παραγωγή των βασικών σιτηρών (στάρια μαλακά, σκληρά, καλαμπόκι και κριθάρι) φαίνεται να είναι αυξημένη κατά μέσο όρο 50% σε σχέση με πέρσι. Ειδικότερα:
Σκληρά σιτηρά
Περιμένουμε παραγωγή αυξημένη κατά 60 - 70%, θα κυμαίνεται γύρω 1.200.000 τόνους, ενώ πέρσι κυμάνθηκε στους 810.000 τόνους. Αυτό συμβαίνει επειδή είχαμε αυξημένες αποδόσεις αυτή τη χρονιά και καλές ποιότητες (μικρά προβλήματα ποιότητας στη Βόρεια Ελλάδα λόγω βροχών). Με βάση αυτή την παραγωγή, σαν συνέχεια της περσινής χρονιάς αναμένεται να γίνει εξαγωγή 700.000 τόνων. Η κατανάλωση στο εσωτερικό φέτος θα είναι μειωμένη σε σχέση με πέρσι, λόγω μειωμένων πωλήσεων σιμιγδαλιού, αλλά και επειδή δεν θα υπάρξει κατανάλωση σκληρού για ζωοτροφές, όπως έγινε πέρσι. Χωρίς να υπάρχουν τιμές οι αυξημένες εξαγωγές θα είναι βασικό για μια καλή «ψυχολογία» στην αγορά.
Μαλακά σιτηρά
Μικρότερη αύξηση παραγωγής σε σχέση με το σκληρό. Εισαγωγές θα είναι μειωμένες σε σχέση με πέρσι. Πολλά θα εξαρτηθούν από τις ποιότητες, δηλαδή σε περίπτωση που υπάρχουν προβλήματα ποιότητας τότε αναμένεται να οδηγηθούν για ζωοτροφές και θα αυξηθούν οι εισαγωγές. Πέρσι είχαμε εισαγωγές 950.000 τόνων, φέτος θα κυμανθούν στους 800.000 τόνους. Η τιμή του μαλακού θα πιέσει τις τιμές του σκληρού σε μια πρώτη φάση. Αναμένεται να υπάρξει ανταγωνισμός από τα βουλγάρικα στάρια, που θα έρθουν οδικώς στην Βόρεια Ελλάδα και ίσως να δημιουργήσουν πίεση στις πρώτες κλειστές τιμές στα μαλακά (δεύτερης ποιότητας) και θα δημιουργήσουν μια «βάση» για τις τιμές στο σκληρό.
Καλαμπόκι
Μεγαλύτερη παραγωγή από πέρσι. Μετά από αρκετά χρόνια θα υπάρξουν εξαγωγές σημαντικών ποσοτήτων καλαμποκιού με πλοία. Πέρσι υπήρξαν εξαγωγές από Βόρεια Ελλάδα στη Βουλγαρία, γιατί είχε μικρή παραγωγή (κατά 50% σε σχέση με το μέσο όρο), αλλά φέτος η παραγωγή είναι πλεονασματική στη χώρα αυτή, όπως και στη Ρουμανία.
Κριθάρι
Μεγαλύτερη παραγωγή και χαμηλότερες εισαγωγές.
Κατάσταση σε υπόλοιπες χώρες
Οι συνολικές παραγωγές στις γειτονικές μας χώρες (που επηρεάζουν τις δικές μας τιμές) θα είναι αυξημένες φέτος όπως και οι εξαγωγές. Στη Ρουμανία θα υπάρξει διπλασιασμός της παραγωγής, στη Βουλγαρία θα είναι 75% ψηλότερη σε σχέση με πέρσι, ενώ στη Ουγγαρία θα έχουμε αύξηση της παραγωγής σε ποσοστό περίπου 60%. Το πλεόνασμα της Βουλγαρίας θα εξαχθεί με φορτηγά κυρίως στην Ελλάδα, οπότε αναμένεται να δημιουργήσει πιέσεις στις τιμές. Οι εξαγωγές σιτηρών από Βουλγαρία θα ξεκινήσουν σε ένα μήνα, ενώ οι εξαγωγές καλαμποκιού από Ουγγαρία κατά τον Οκτώβριο - Νοέμβριο. Στη Γαλλία τα μαλακά στάρια θα ξεκινήσουν τη συγκομιδή τους σε δύο εβδομάδες και υπάρχουν φόβοι ότι θα υπάρξουν προβλήματα στη ποιότητα, λόγω των βροχοπτώσεων που υπήρξαν. Στη Γερμανία έχουμε τα σιτηρά που χρησιμοποιούμε για ειδικές χρήσεις. Στη Βόρεια Γερμανία υπήρξε μεγάλη περίοδος ανομβρίας οπότε θα υπάρξουν μικρές αποδόσεις. Αντίθετα στο Νότο είχαμε πολλές βροχές με αποτέλεσμα να υπάρξουν προβλήματα στη ποιότητα. Στις ΗΠΑ, υπήρξαν μεγάλες πλημμύρες στις Κεντρικές Πολιτείες, με αποτέλεσμα να έχουμε καταστροφές στην παραγωγή και καθυστερήσεις στη σπορά μέχρι να στραγγίσουν τα χωράφια. Με αφορμή αυτές τις καθυστερήσεις αναμένεται πολλοί αγρότες να προτιμήσουν να μετακινηθούν από το καλαμπόκι στη σόγια. Είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν προβλήματα στην απόδοση. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αφού ανέβηκε η τιμή στο καλαμπόκι είναι σίγουρο ότι θα ανέβει και η τιμή στο σιτάρι.
Δυσοίωνες οι προβλέψεις για την πορεία των τιμών των σιτηρών στην επόμενη δεκαετία. Από κοινού ο ΟΟΣΑ και ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, κάνουν διαπιστώσεις που δεν αφήνουν πολλές ελπίδες για αποκλιμάκωση της κρίσης των τροφίμων στο άμεσο μέλλον. Η σταδιακή μείωση στα παγκόσμια αποθέματα σιτηρών, οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες των τελευταίων ετών σε συνδυασμό και με την αυξανόμενη ζήτηση για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της διεθνούς αγοράς των δημητριακών.
Στη διάρκεια της ημερίδας μεταξύ άλλων επισημάνθηκαν και τα εξής:
- η μείωση των παγκόσμιων αποθεμάτων σιτηρών που έχει επηρεάσει τις βιομηχανίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο τροφίμων αλλά και ζωοτροφών, προκαλώντας αβεβαιότητα.
- η ικανοποιητική πορεία της εσοδείας του σιταριού στο Βόρειο Ημισφαίριο (με εξαίρεση τον Καναδά και το Καζακστάν) με μόνο πλέον ερωτηματικό την ποιότητα.
- οι αναμενόμενες ανταγωνιστικές τιμές σιτηρών απο χώρες της Μαύρης Θάλασσας.
- η στενή σχέση που διαπιστώνεται στις προθεσμιακές χρηματιστηριακές αγορές εμπορευμάτων μεταξύ των αγροτικών προϊόντων, τιμών του αργού πετρελαίου και της ισοτιμίας του δολαρίου ΗΠΑ.
- το γεγονός ότι τα δημητριακά αποτελούν πλέον χρηματιστηριακές πρώτες ύλες και ο χρόνος απέδειξε ότι «συνταγές» για αλάνθαστη πολιτική προμηθειών δεν υπάρχουν, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και από τις εξελίξεις στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων της Ευρώπης και των ΗΠΑ.
- oι προκλήσεις του άμεσου μέλλοντος όπως ο εξαγωγικός προσανατολισμός της Ε.Ε, η αναπλήρωση των αποθεμάτων, η θέσπιση κινήτρων για την κινητοποίηση της Ανατολικής Ευρώπης και της Αφρικής, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και η νέα βιοτεχνολογία.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διαπιστώνουν καθημερινά τη συρρίκνωση της αγοραστικής τους δύναμης, ενώ ήδη το κόστος πολλών τροφίμων έχει διπλασιαστεί την τελευταία διετία, πυροδοτώντας ευρύτατες διαμαρτυρίες ή και εξεγέρσεις σε πολλά σημεία του πλανήτη καθώς οι προβλέψεις κάνουν λόγο για αυξήσεις τιμών των σιτηρών έως και 60% μέχρι το 2017. Στις ανεπτυγμένες χώρες, έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των εισοδημάτων (έως και 20%) των νοικοκυριών που πηγαίνει σε είδη διατροφής, εξαιτίας της ανόδου των τιμών αυτών των ειδών και των καυσίμων, γεγονός που αναμένεται να επηρεάσει τη μακροοικονομική σταθερότητα και την ανάπτυξη, κυρίως των χωρών με χαμηλά δημόσια έσοδα που είναι απόλυτα εξαρτημένες από τις εισαγωγές τροφίμων και καυσίμων μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Ελλάδα.
20 Ιουν 2008
Εθνική στρατηγική στον ελαιοκομικό τομέα αλλά με ηχηρές «απουσίες»
Χάραξη κοινής εθνικής στρατηγικής για την προώθηση του ελαιόλαδου και των επιτραπέζιων ελιών, ήταν το θέμα σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στο ΥΠΑΑΤ, αλλά «ξέχασαν» να καλέσουν την Πανελλήνια Ένωση Μεταποιητών και Τυποποιητών Επιτραπέζιων Ελιών (ΠΕΜΕΤΕ), τον Σύνδεσμο Πυρηνελαιουργών Ελλάδος (ΣΠΕΛ), την τριτοβάθμια κλαδική συνεταιριστική οργάνωση Ελαιουργική και τις αγροτοσυνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ. Όταν θες να αναλάβεις μια στρατηγική στον ελαιοκομικό τομέα, πρέπει να υπάρχει η απαραίτητη οργάνωση, αλλά και η συμμετοχή όλων, από το χωράφι μέχρι το ράφι.
Την στιγμή που ο κλάδος των εξαγωγών τελεί «υπό ομηρία» από την 5η Ιανουαρίου 2008, με την απεργία στα λιμάνια, πέντε εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν για την προώθηση του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών στις διεθνείς αγορές. Δεν γνωρίζουμε αν έγινε σωστή διαχείρηση των χρημάτων ούτε πόσο επηρέασε τις εξαγωγές η απεργία, αλλά το αποτέλεσμα που υπήρξε ήταν να μην αυξηθούν οι εξαγωγές σε ποσοστό που να δικαιολογείται από τα χρήματα των φορολογουμένων που «ξοδεύτηκαν» για το αυτό το σκοπό.
Την ίδια στιγμή ενώ δεκάδες χιλιάδες τόνοι χύμα ελληνικού ελαιολάδου φεύγουν κάθε χρόνο στην Ιταλία, για να «βαφτιστούν» με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν θέλει να πάρει μέτρα για να σταματήσει αυτά τα φαινόμενα «στρέβλωσης» της αγοράς, μπαίνει ξανά το ζήτημα της ενεργητικής τελειοποίησης του ελαιολάδου στην χώρα μας.
Μετά από όλα αυτά η ΠΕΜΕΤΕ, με το δίκιο της διαμαρτύρεται, γιατί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, δεν τη κάλεσε στη σύσκεψη που έκανε για τη χάραξη κοινής εθνικής στρατηγικής, αφού θεωρεί ότι για ακόμη μια φορά η επιτραπέζια ελιά αντιμετωπίζεται σαν ο «φτωχός συγγενής» του ελαιοκομικού τομέα.
Την στιγμή που ο κλάδος των εξαγωγών τελεί «υπό ομηρία» από την 5η Ιανουαρίου 2008, με την απεργία στα λιμάνια, πέντε εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν για την προώθηση του ελαιολάδου και των επιτραπέζιων ελιών στις διεθνείς αγορές. Δεν γνωρίζουμε αν έγινε σωστή διαχείρηση των χρημάτων ούτε πόσο επηρέασε τις εξαγωγές η απεργία, αλλά το αποτέλεσμα που υπήρξε ήταν να μην αυξηθούν οι εξαγωγές σε ποσοστό που να δικαιολογείται από τα χρήματα των φορολογουμένων που «ξοδεύτηκαν» για το αυτό το σκοπό.
Την ίδια στιγμή ενώ δεκάδες χιλιάδες τόνοι χύμα ελληνικού ελαιολάδου φεύγουν κάθε χρόνο στην Ιταλία, για να «βαφτιστούν» με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν θέλει να πάρει μέτρα για να σταματήσει αυτά τα φαινόμενα «στρέβλωσης» της αγοράς, μπαίνει ξανά το ζήτημα της ενεργητικής τελειοποίησης του ελαιολάδου στην χώρα μας.
Μετά από όλα αυτά η ΠΕΜΕΤΕ, με το δίκιο της διαμαρτύρεται, γιατί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, δεν τη κάλεσε στη σύσκεψη που έκανε για τη χάραξη κοινής εθνικής στρατηγικής, αφού θεωρεί ότι για ακόμη μια φορά η επιτραπέζια ελιά αντιμετωπίζεται σαν ο «φτωχός συγγενής» του ελαιοκομικού τομέα.
11 Ιουν 2008
Η διατίμηση στο λάδι «αδειάζει» τις τσέπες των παραγωγών
Αν θέλουμε να μιλήσουμε με απλά λαϊκά ελληνικά, η επιβολή διατίμησης στο λάδι που αποφάσισε να εφαρμόσει η κυβέρνηση, θα φέρει μία πρόσκαιρη ανάσα στο πορτοφόλι των καταναλωτών, μία σταθερότητα κερδών στους βιομηχάνους και μία θηλιά «χωρίς σαπούνι» στο λαιμό των ελαιοπαραγωγών. Τη λύση για κάθε πρόβλημα σε αυτή τη χώρα πρέπει να τη πληρώνει πάντα ο απλός «μικρομεσαίος» πολίτης.
Αυτό φαίνεται να κατάλαβαν οι σημερινοί κυβερνώντες, όταν ο λαός τους έδωσε την εξουσία το 2004. Οι αριθμοί ίσως να είναι βαρετοί, αλλά δείχνουν μια εικόνα της πραγματικότητας. Το ελαιόλαδο πωλείται στα ράφια προς 5 και 6 ευρώ το κιλό, όταν αγοράζεται από τον παραγωγό κατά τουλάχιστον ένα ευρώ λιγότερο από ότι πέρυσι. Δηλαδή για τον αγρότη «κάθε φέτος και χειρότερα», αφού για να τα βγάλει πέρα, πρέπει να μειώνει το κόστος ζωής του κάθε χρόνο και αυτό το λένε «οικονομική ανάπτυξη» και άνοδο του βιοτικού του επιπέδου. Μετά μιλάνε για την εγκατάλειψη της υπαίθρου και ρίχνουν «κροκοδείλια» δάκρυα όλοι αυτοί που μας κυβερνούν. Στην Κρήτη οι τιμές παραγωγού που είχαν πέσει στο διάστημα 8 - 29 Απριλίου μεταξύ 2,65 - 2,75 ευρώ, στις 6 Μαΐου έπεσαν ακόμα περισσότερο φθάνοντας για το ελαιόλαδο μέχρι 3 γραμμές οξύτητας, οι ΕΑΣ Μεσαράς, Μονοφατσίου και Πεζών να προσφέρουν πλέον 2,5 ευρώ το κιλό στον παραγωγό, ενώ η ΕΑΣ Ηρακλείου προσφέρει 2,75 ευρώ το κιλό. Την ίδια στιγμή σχεδόν οι μισές Οργανώσεις και Επιχειρήσεις Εμπορίας στο νησί έχουν διακόψει τις αγοραπωλησίες. Όσον αφορά τη Λέσβο, συνεχίζεται η διακοπή στις παραλαβές ελαιολάδου από τους παραγωγούς, που ξεκίνησε από τις 4 Απριλίου και θα συνεχιστεί έως ότου σταθεροποιηθεί η αγορά, όπως τονίζουν στελέχη της ΕΑΣ Λέσβου. Αλλά και στη Μεσσηνία, το ελαιόλαδο οξύτητας μέχρι 3 γραμμές πωλείται από τους παραγωγούς σε τιμές μέχρι 2,70 ευρώ το κιλό.
Παράλληλα συνεχίζεται το παιχνίδι «δημοσίων σχέσεων» που κάνουν οι βιομηχανίες τροφίμων, ακολουθώντας τις προτροπές του υπουργού «δίωξης της κερδοσκοπίας» κ. Φώλια. Γνωστή βιομηχανία γάλακτος ανακοίνωσε πως «παγώνει» την τιμή στα προϊόντα της, αλλά την ίδια ώρα μειώνει και τις τιμές αγοράς από τους κτηνοτρόφους. Δεν μας λέει όμως η συγκεκριμένη βιομηχανία πόσο αύξησε τις τιμές στα προϊόντα της τα τελευταία δύο χρόνια, όταν η τιμή του γάλακτος έκανε ελεύθερη πτώση. Ούτε διευκρινίζει αν κάνει αθρόες εισαγωγές γάλακτος, ενώ ταυτόχρονα αρνείται να συνεργαστεί με Έλληνες κτηνοτρόφους.
Πάντως τη λύση για την ακρίβεια τη βρήκε η κυβέρνηση (που τα στελέχη της περίμεναν και συνεδρίαζαν πυρετωδώς για δέκα ολόκληρα χρόνια, όσον καιρό ήταν στην αντιπολίτευση, προετοιμάζοντας λύσεις που θα αντιμετώπιζαν αποτελεσματικά τα προβλήματα του τόπου), είναι η υποχρέωση προμήθειας δίγραμμης επιταγής από τους αγρότες, δηλαδή σε αυτούς ρίχνει την ευθύνη για τις πλασματικές τιμές πώλησης αγαθών και την αύξηση κόστους και τιμών. Να τους χαιρόμαστε όλους αυτούς τους «συμβουλάτορες», που κυκλοφορούν στα γραφεία των υπουργείων και «σκέφτονται» τόσο σκληρά. Επειδή όμως όλοι αυτοί, που αποτελούν το προσωπικό των μεγάλων κομμάτων, δεν δίνουν δεκάρα, για το πώς τα βγάζει πέρα ο απλός άνθρωπος σε αυτή τη χώρα, μια είναι η λύση, να τους «μαυρίζουν» οι πολίτες στις δημοσκοπήσεις που κάνουν. Τότε μόνο μπορεί να τρομάξουν και να «λειτουργήσουν» οι εγκέφαλοι κάποιων, που ούτε τα 6,5 Ρίχτερ της Αμαλιάδας δεν φαίνεται να τους επηρέασαν.
Αυτό φαίνεται να κατάλαβαν οι σημερινοί κυβερνώντες, όταν ο λαός τους έδωσε την εξουσία το 2004. Οι αριθμοί ίσως να είναι βαρετοί, αλλά δείχνουν μια εικόνα της πραγματικότητας. Το ελαιόλαδο πωλείται στα ράφια προς 5 και 6 ευρώ το κιλό, όταν αγοράζεται από τον παραγωγό κατά τουλάχιστον ένα ευρώ λιγότερο από ότι πέρυσι. Δηλαδή για τον αγρότη «κάθε φέτος και χειρότερα», αφού για να τα βγάλει πέρα, πρέπει να μειώνει το κόστος ζωής του κάθε χρόνο και αυτό το λένε «οικονομική ανάπτυξη» και άνοδο του βιοτικού του επιπέδου. Μετά μιλάνε για την εγκατάλειψη της υπαίθρου και ρίχνουν «κροκοδείλια» δάκρυα όλοι αυτοί που μας κυβερνούν. Στην Κρήτη οι τιμές παραγωγού που είχαν πέσει στο διάστημα 8 - 29 Απριλίου μεταξύ 2,65 - 2,75 ευρώ, στις 6 Μαΐου έπεσαν ακόμα περισσότερο φθάνοντας για το ελαιόλαδο μέχρι 3 γραμμές οξύτητας, οι ΕΑΣ Μεσαράς, Μονοφατσίου και Πεζών να προσφέρουν πλέον 2,5 ευρώ το κιλό στον παραγωγό, ενώ η ΕΑΣ Ηρακλείου προσφέρει 2,75 ευρώ το κιλό. Την ίδια στιγμή σχεδόν οι μισές Οργανώσεις και Επιχειρήσεις Εμπορίας στο νησί έχουν διακόψει τις αγοραπωλησίες. Όσον αφορά τη Λέσβο, συνεχίζεται η διακοπή στις παραλαβές ελαιολάδου από τους παραγωγούς, που ξεκίνησε από τις 4 Απριλίου και θα συνεχιστεί έως ότου σταθεροποιηθεί η αγορά, όπως τονίζουν στελέχη της ΕΑΣ Λέσβου. Αλλά και στη Μεσσηνία, το ελαιόλαδο οξύτητας μέχρι 3 γραμμές πωλείται από τους παραγωγούς σε τιμές μέχρι 2,70 ευρώ το κιλό.
Παράλληλα συνεχίζεται το παιχνίδι «δημοσίων σχέσεων» που κάνουν οι βιομηχανίες τροφίμων, ακολουθώντας τις προτροπές του υπουργού «δίωξης της κερδοσκοπίας» κ. Φώλια. Γνωστή βιομηχανία γάλακτος ανακοίνωσε πως «παγώνει» την τιμή στα προϊόντα της, αλλά την ίδια ώρα μειώνει και τις τιμές αγοράς από τους κτηνοτρόφους. Δεν μας λέει όμως η συγκεκριμένη βιομηχανία πόσο αύξησε τις τιμές στα προϊόντα της τα τελευταία δύο χρόνια, όταν η τιμή του γάλακτος έκανε ελεύθερη πτώση. Ούτε διευκρινίζει αν κάνει αθρόες εισαγωγές γάλακτος, ενώ ταυτόχρονα αρνείται να συνεργαστεί με Έλληνες κτηνοτρόφους.
Πάντως τη λύση για την ακρίβεια τη βρήκε η κυβέρνηση (που τα στελέχη της περίμεναν και συνεδρίαζαν πυρετωδώς για δέκα ολόκληρα χρόνια, όσον καιρό ήταν στην αντιπολίτευση, προετοιμάζοντας λύσεις που θα αντιμετώπιζαν αποτελεσματικά τα προβλήματα του τόπου), είναι η υποχρέωση προμήθειας δίγραμμης επιταγής από τους αγρότες, δηλαδή σε αυτούς ρίχνει την ευθύνη για τις πλασματικές τιμές πώλησης αγαθών και την αύξηση κόστους και τιμών. Να τους χαιρόμαστε όλους αυτούς τους «συμβουλάτορες», που κυκλοφορούν στα γραφεία των υπουργείων και «σκέφτονται» τόσο σκληρά. Επειδή όμως όλοι αυτοί, που αποτελούν το προσωπικό των μεγάλων κομμάτων, δεν δίνουν δεκάρα, για το πώς τα βγάζει πέρα ο απλός άνθρωπος σε αυτή τη χώρα, μια είναι η λύση, να τους «μαυρίζουν» οι πολίτες στις δημοσκοπήσεις που κάνουν. Τότε μόνο μπορεί να τρομάξουν και να «λειτουργήσουν» οι εγκέφαλοι κάποιων, που ούτε τα 6,5 Ρίχτερ της Αμαλιάδας δεν φαίνεται να τους επηρέασαν.
9 Ιουν 2008
FAO: Λόγια και ευχολόγια για την ακρίβεια, αλλά δυστυχώς «αποτύχαμε»
Δεσμευόμαστε να εξαλείψουμε την πείνα και να διασφαλίσουμε τροφή για όλους, σήμερα και αύριο», αναφέρεται γενικόλογα στη τελική διακήρυξη που υιοθετήθηκε στη Σύνοδος Κορυφής για τη διατροφική κρίση, του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), στη Ρώμη. Γίνεται επίσης έκκληση για περισσότερες προσπάθειες προς την κατεύθυνση της φιλελευθεροποίησης του διεθνούς εμπορίου στην γεωργία «με την μείωση των φραγμών στο εμπόριο και των πολιτικών που διαστρέφουν τη λειτουργία της αγοράς». Θα συμφωνήσουν και σε κάποιο ετήσιο επίδομα που θα δίνουν στις φτωχές χώρες και με αυτό τον τρόπο έλυσαν όλα τα προβλήματα, σε μια συνάντηση που δεν έδωσε τελικά τίποτα καινούργιο.
Σοβαρά θέματα, όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις συναντήσεις, δεν τόλμησαν να τα «αγγίξουν». Δεν μίλησαν για παράδειγμα για τον «αυτοσκοπό» του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς, που είναι το κέρδος μόνο των επιχειρήσεων, αλλά όχι η αύξηση του εισοδήματος των αγροτών - παραγωγών και των πολιτών - καταναλωτών. Δεν τόλμησαν να συζητήσουν για τα κέρδη των πετρελαϊκών επιχειρήσεων. Δεν είπαν κουβέντα για την αύξηση τους κόστους καλλιέργειας, με την άνοδο στις τιμές των φυτοφαρμάκων και των λιπασμάτων, αλλά και την αύξηση των ζωοτροφών, που οδηγεί την κτηνοτροφία σε σίγουρη χρεωκοπία. Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, με την ενθάρρυνση της Βραζιλίας, αρνήθηκαν να υπογράψουν ένα κείμενο που θα «δαιμονοποιεί» τα βιοκαύσιμα, όπως επιθυμούσαν οι Ευρωπαίοι. Η Βραζιλία έχει υπερασπιστεί επανειλημμένως την παραγωγή καυσίμων που προέρχονται από την επεξεργασία κυρίως ζαχαροκάλαμων και σιτηρών. Καμία αναφορά δεν έγινε για το διαφημιζόμενο πρότυπο του δυτικού τρόπου ζωής, το όνειρο για εύκολο χρήμα και το life style στα μεγάλα αστικά κέντρα, που οδηγεί τους νέους να εγκαταλείπουν την ύπαιθρο και τα χωράφια τους, για να πηγαίνουν στις παραγκουπόλεις, με σκοπό να βρούνε μια καλύτερη τύχη. Δεν αναφέρθηκαν, ίσως γιατί δεν τους συνέφερε επειδή οι δυτικές χώρες θέλουν φτηνό εργατικό δυναμικό, για τους χιλιάδες μετανάστες, που με το «εμπόριο ονείρου» που τους «ταΐζουνε» δίνουν μέχρι και 4.000 δολάρια, για να βρουν μια καλύτερη δουλειά στις αναπτυγμένες χώρες. Για να αυξήσουν γρήγορα οι εταιρείες τροφίμων τα κέρδη τους, γέμισαν διαφημίσεις τις αναπτυσσόμενες χώρες με τις διατροφικές συνήθειες του δυτικού κόσμου, αλλά δεν μελέτησαν με προσοχή αν έφταναν τα τρόφιμα που παράγουν όσοι γεωργοί και κτηνοτρόφοι απέμειναν, για τα εκατομμύρια των Αφρικανών και Ασιατών καταναλωτών που άλλαξαν τις διατροφικές συνήθειες τους. Τέλος το βασικότερο στον καπιταλισμό είναι η «καταναλωτική δύναμη» των πολιτών. Αν τα χρήματα δεν φτάνουν τότε μειώνονται οι καταναλωτικές αγορές, που αλυσιδωτά οδηγούν σε λουκέτα στις επιχειρήσεις. Βέβαια κάποιοι ποντάρουν στο ότι τα τρόφιμα δεν μπορεί να τα μειώσει ο καταναλωτής, αλλά ξεχνάνε ότι οι περισσότερες κοινωνικές αναταραχές (επαναστάσεις) στην ιστορία έγιναν μετά από αυξήσεις των τιμών στα τρόφιμα. Οι πολιτικοί ξεχάσανε το Αμερικάνικο σύνθημα της δεκαετίας του 30 που έλεγε «δώστε χρήμα στους καταναλωτές για να αγοράζουν φτηνά προϊόντα». Δηλαδή δεν μπορούν να καταλάβουν το βασικό θεώρημα που λέει ότι με χρεωμένους και φτωχούς πολίτες δεν μπορεί να αντέξει το μοντέλο της φιλελεύθερης οικονομίας.
Διακήρυξη μετά τη σύνοδο της Ρώμης
Οι χώρες - μέλη του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) υιοθέτησαν κατά την τελευταία ημέρα της συνόδου τους, στη Ρώμη, την τελική διακήρυξή τους στην οποία δεσμεύονται να αγωνιστούν για να εκλείψει η πείνα στον κόσμο. «Δεσμευόμαστε να εξαλείψουμε την πείνα και να διασφαλίσουμε τροφή για όλους, σήμερα και αύριο», αναφέρεται στη διακήρυξη που υιοθετήθηκε από τους διαπραγματευτές με τη λήξη της τριήμερης συνόδου. «Υιοθετήσαμε το κείμενο», ανακοίνωσε εξάλλου ο πρόεδρος της επιτροπής, υπουργός Περιβάλλοντος και Δασών του Κονγκό, Ανρί Τζομπό. Η διακήρυξη θα πρέπει επίσης να υιοθετηθεί και από τη γενική συνέλευση, κάτι που, σύμφωνα με αξιωματούχους του ΟΗΕ, δεν είναι παρά τυπική ενέργεια. Ωστόσο η Αργεντινή, μία από τις χώρες, όπως η Κούβα και η Βενεζουέλα, που διαφωνούσαν με την τελική διατύπωση, ανέφερε ότι δεν θα δεχτεί το κείμενο και ζήτησε η διαφωνία της να καταγραφεί σε ένα παράρτημα. Σύμφωνα με πηγή προσκείμενη στις διαπραγματεύσεις, οι χώρες - μέλη του FAO δεσμεύονται να μειώσουν στο μισό τον αριθμό των ατόμων που υποφέρουν από πείνα μέχρι το 2015, παρά την παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Τονίζουν επίσης ότι η τροφή «δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο για άσκηση πολιτικής πίεσης».
Σοβαρά θέματα, όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις συναντήσεις, δεν τόλμησαν να τα «αγγίξουν». Δεν μίλησαν για παράδειγμα για τον «αυτοσκοπό» του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς, που είναι το κέρδος μόνο των επιχειρήσεων, αλλά όχι η αύξηση του εισοδήματος των αγροτών - παραγωγών και των πολιτών - καταναλωτών. Δεν τόλμησαν να συζητήσουν για τα κέρδη των πετρελαϊκών επιχειρήσεων. Δεν είπαν κουβέντα για την αύξηση τους κόστους καλλιέργειας, με την άνοδο στις τιμές των φυτοφαρμάκων και των λιπασμάτων, αλλά και την αύξηση των ζωοτροφών, που οδηγεί την κτηνοτροφία σε σίγουρη χρεωκοπία. Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, με την ενθάρρυνση της Βραζιλίας, αρνήθηκαν να υπογράψουν ένα κείμενο που θα «δαιμονοποιεί» τα βιοκαύσιμα, όπως επιθυμούσαν οι Ευρωπαίοι. Η Βραζιλία έχει υπερασπιστεί επανειλημμένως την παραγωγή καυσίμων που προέρχονται από την επεξεργασία κυρίως ζαχαροκάλαμων και σιτηρών. Καμία αναφορά δεν έγινε για το διαφημιζόμενο πρότυπο του δυτικού τρόπου ζωής, το όνειρο για εύκολο χρήμα και το life style στα μεγάλα αστικά κέντρα, που οδηγεί τους νέους να εγκαταλείπουν την ύπαιθρο και τα χωράφια τους, για να πηγαίνουν στις παραγκουπόλεις, με σκοπό να βρούνε μια καλύτερη τύχη. Δεν αναφέρθηκαν, ίσως γιατί δεν τους συνέφερε επειδή οι δυτικές χώρες θέλουν φτηνό εργατικό δυναμικό, για τους χιλιάδες μετανάστες, που με το «εμπόριο ονείρου» που τους «ταΐζουνε» δίνουν μέχρι και 4.000 δολάρια, για να βρουν μια καλύτερη δουλειά στις αναπτυγμένες χώρες. Για να αυξήσουν γρήγορα οι εταιρείες τροφίμων τα κέρδη τους, γέμισαν διαφημίσεις τις αναπτυσσόμενες χώρες με τις διατροφικές συνήθειες του δυτικού κόσμου, αλλά δεν μελέτησαν με προσοχή αν έφταναν τα τρόφιμα που παράγουν όσοι γεωργοί και κτηνοτρόφοι απέμειναν, για τα εκατομμύρια των Αφρικανών και Ασιατών καταναλωτών που άλλαξαν τις διατροφικές συνήθειες τους. Τέλος το βασικότερο στον καπιταλισμό είναι η «καταναλωτική δύναμη» των πολιτών. Αν τα χρήματα δεν φτάνουν τότε μειώνονται οι καταναλωτικές αγορές, που αλυσιδωτά οδηγούν σε λουκέτα στις επιχειρήσεις. Βέβαια κάποιοι ποντάρουν στο ότι τα τρόφιμα δεν μπορεί να τα μειώσει ο καταναλωτής, αλλά ξεχνάνε ότι οι περισσότερες κοινωνικές αναταραχές (επαναστάσεις) στην ιστορία έγιναν μετά από αυξήσεις των τιμών στα τρόφιμα. Οι πολιτικοί ξεχάσανε το Αμερικάνικο σύνθημα της δεκαετίας του 30 που έλεγε «δώστε χρήμα στους καταναλωτές για να αγοράζουν φτηνά προϊόντα». Δηλαδή δεν μπορούν να καταλάβουν το βασικό θεώρημα που λέει ότι με χρεωμένους και φτωχούς πολίτες δεν μπορεί να αντέξει το μοντέλο της φιλελεύθερης οικονομίας.
Διακήρυξη μετά τη σύνοδο της Ρώμης
Οι χώρες - μέλη του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) υιοθέτησαν κατά την τελευταία ημέρα της συνόδου τους, στη Ρώμη, την τελική διακήρυξή τους στην οποία δεσμεύονται να αγωνιστούν για να εκλείψει η πείνα στον κόσμο. «Δεσμευόμαστε να εξαλείψουμε την πείνα και να διασφαλίσουμε τροφή για όλους, σήμερα και αύριο», αναφέρεται στη διακήρυξη που υιοθετήθηκε από τους διαπραγματευτές με τη λήξη της τριήμερης συνόδου. «Υιοθετήσαμε το κείμενο», ανακοίνωσε εξάλλου ο πρόεδρος της επιτροπής, υπουργός Περιβάλλοντος και Δασών του Κονγκό, Ανρί Τζομπό. Η διακήρυξη θα πρέπει επίσης να υιοθετηθεί και από τη γενική συνέλευση, κάτι που, σύμφωνα με αξιωματούχους του ΟΗΕ, δεν είναι παρά τυπική ενέργεια. Ωστόσο η Αργεντινή, μία από τις χώρες, όπως η Κούβα και η Βενεζουέλα, που διαφωνούσαν με την τελική διατύπωση, ανέφερε ότι δεν θα δεχτεί το κείμενο και ζήτησε η διαφωνία της να καταγραφεί σε ένα παράρτημα. Σύμφωνα με πηγή προσκείμενη στις διαπραγματεύσεις, οι χώρες - μέλη του FAO δεσμεύονται να μειώσουν στο μισό τον αριθμό των ατόμων που υποφέρουν από πείνα μέχρι το 2015, παρά την παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Τονίζουν επίσης ότι η τροφή «δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο για άσκηση πολιτικής πίεσης».
5 Ιουν 2008
Περιβάλλον και αγροτική ανάπτυξη, το μελλοντικό «σύμφωνο επιβίωσης»
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου, αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες του ΟΗΕ για την ευαισθητοποίηση των πολιτών και την ενεργοποίηση των κυβερνήσεων, σχετικά με το περιβάλλον σε παγκόσμιο επίπεδο. Το θέμα του φετινού γιορτασμού είναι: «Αλλάξτε συνήθειες! Προς μια Οικονομία με Χαμηλή Χρήση 'Aνθρακα», κάτι που θα φέρει σε δύσκολη θέση την απόφαση της ΔΕΗ για κατασκευή νέων εργοστασίων με καύσιμο το κάρβουνο. Η μισή έκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) αποτελεί αντικείμενο γεωργικής εκμετάλλευσης. Το γεγονός αυτό και μόνο προβάλλει τη σημασία της γεωργίας για το φυσικό περιβάλλον της ΕΕ.
Τα τελευταία χρόνια η Κομισιόν υποστηρίζει ότι οι πολιτικές της ΕΕ και ιδιαίτερα η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), στοχεύουν ολοένα περισσότερο στην αποτροπή των κινδύνων υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Η αγροτική πολιτική της ΕΕ μετά την αναθεώρησή της το 1992 έχει προδιαγράψει τη φιλοπεριβαλλοντική πορεία της, μέσα από θεσμούς και δράσεις οι οποίοι σχετίζονται με τον τρόπο άσκησης της γεωργικής δραστηριότητας έκτοτε. Η ενδιάμεση αναθεώρηση του 2003 συνέδεσε αποκλειστικά την στήριξη της γεωργίας με την προστασία της γεωργικής γης και την φιλοπεριβαλλοντική ανάπτυξη, μέσα από τα αγροπεριβαλλοντικά μέτρα και τον ΙΙ Πυλώνα της ΚΑΠ, για την περίοδο 2007 - 2013.
Από τη μια πλευρά έχουμε τον κόσμο των τεχνοκρατών της ΕΕ, με τις πολιτικές επιλογές που επιζητούν την εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων για να υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί τους, ενώ από την απέναντι πλευρά αντιστέκονται οι ντόπιοι που ζουν και μοχθούν καθημερινά στον τόπο τους. Μερικά από τα μέτρα είναι κατασταλτικά (με μείωση των ενισχύσεων) κάτι που δημιουργεί απέχθεια στους αγρότες, ενώ τα υπόλοιπα είναι γραφειοκρατικά (αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στην Ελλάδα), με αποτέλεσμα να αποτρέπουν κάθε «πράσινη» επένδυση στον αγροτικό τομέα. Αν θέλουμε ειλικρινά να έχουμε αγροτική ανάπτυξη φιλικά προσκείμενη προς το περιβάλλον, το ζητούμενο πρέπει να είναι να ξεφύγουμε από το σημερινό «βάλτωμα» και το μαρασμό της υπαίθρου. Πρέπει να δημιουργηθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και ειδικότερα στην «αγροτική» και «τουριστική» Ελλάδα, συνθήκες ανάπτυξης της υπαίθρου με σωστή «οικολογική» ενημέρωση από τους κατάλληλους επιστήμονες, ουσιαστική συνεννόηση με σαφείς ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους, εγγυήσεις για το αύριο, τεκμηριωμένες προτάσεις, εναλλακτικές στρατηγικές και μακρόπνοος σχεδιασμός.
Ο αγρότης αυτήν τη στιγμή διερωτάται για το μέλλον του και προσπαθεί να καταλάβει μέσα από τη δυσκινησία και την ψυχολογική άρνηση που προκαλεί ο φόβος της αλλαγής όταν έρχεται από τρίτους (σε αυτήν την περίπτωση το κράτος) κάπως ξαφνικά χωρίς την προαπαιτούμενη παιδεία και χωρίς τη δική του βούληση και επιλογή. Η πολιτεία καλείται να ενημερώσει τους αγρότες για την αναγκαιότητα των αλλαγών αυτών, ώστε τα προϊόντα που παράγουν να είναι ποιοτικά και εμπορεύσιμα, οι γεωργικές πραχτικές τεχνολογικά αναβαθμισμένες και η οικονομική προσέγγιση να δίνει οικονομική ευρωστία και προοπτική ανάπτυξης του επαγγελματικού αυτού κλάδου, ο οποίος για χρόνια ακολουθεί ένα συγκεκριμένο συνδικαλιστικό μοντέλο.
Μέθοδοι καλλιέργειας φιλικές προς το περιβάλλον (βιολογικά, πιστοποιημένα), Βιοποικιλότητα, γεωργία ακριβείας, εφαρμογές και δράσεις αποκατάστασης φυσικού περιβάλλοντος, (π.χ. απονιτροποίηση, ελεγχόμενη θρέψη - λίπανση, ελεγχόμενη άρδευση κ.λ.π.), γεωργία εναρμονισμένη με το περιβάλλον (κλιματολογικές - εδαφολογικές συνθήκες, πολιτιστική κληρονομιά), προβλήματα ρύπανσης - μόλυνσης υδάτων (επιφανειακών - υπόγειων), εδάφους, ατμόσφαιρας. (βιοκτόνα, λιπάσματα, γεωργικές βιομηχανίες), είναι μερικά από τα προβλήματα που καλούνται οι υπεύθυνοι χάραξης της αγροτικής πολιτικής να αντιμετωπίσουν τα επόμενα χρόνια.
Τα τελευταία χρόνια η Κομισιόν υποστηρίζει ότι οι πολιτικές της ΕΕ και ιδιαίτερα η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), στοχεύουν ολοένα περισσότερο στην αποτροπή των κινδύνων υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Η αγροτική πολιτική της ΕΕ μετά την αναθεώρησή της το 1992 έχει προδιαγράψει τη φιλοπεριβαλλοντική πορεία της, μέσα από θεσμούς και δράσεις οι οποίοι σχετίζονται με τον τρόπο άσκησης της γεωργικής δραστηριότητας έκτοτε. Η ενδιάμεση αναθεώρηση του 2003 συνέδεσε αποκλειστικά την στήριξη της γεωργίας με την προστασία της γεωργικής γης και την φιλοπεριβαλλοντική ανάπτυξη, μέσα από τα αγροπεριβαλλοντικά μέτρα και τον ΙΙ Πυλώνα της ΚΑΠ, για την περίοδο 2007 - 2013.
Από τη μια πλευρά έχουμε τον κόσμο των τεχνοκρατών της ΕΕ, με τις πολιτικές επιλογές που επιζητούν την εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων για να υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί τους, ενώ από την απέναντι πλευρά αντιστέκονται οι ντόπιοι που ζουν και μοχθούν καθημερινά στον τόπο τους. Μερικά από τα μέτρα είναι κατασταλτικά (με μείωση των ενισχύσεων) κάτι που δημιουργεί απέχθεια στους αγρότες, ενώ τα υπόλοιπα είναι γραφειοκρατικά (αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στην Ελλάδα), με αποτέλεσμα να αποτρέπουν κάθε «πράσινη» επένδυση στον αγροτικό τομέα. Αν θέλουμε ειλικρινά να έχουμε αγροτική ανάπτυξη φιλικά προσκείμενη προς το περιβάλλον, το ζητούμενο πρέπει να είναι να ξεφύγουμε από το σημερινό «βάλτωμα» και το μαρασμό της υπαίθρου. Πρέπει να δημιουργηθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και ειδικότερα στην «αγροτική» και «τουριστική» Ελλάδα, συνθήκες ανάπτυξης της υπαίθρου με σωστή «οικολογική» ενημέρωση από τους κατάλληλους επιστήμονες, ουσιαστική συνεννόηση με σαφείς ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους, εγγυήσεις για το αύριο, τεκμηριωμένες προτάσεις, εναλλακτικές στρατηγικές και μακρόπνοος σχεδιασμός.
Ο αγρότης αυτήν τη στιγμή διερωτάται για το μέλλον του και προσπαθεί να καταλάβει μέσα από τη δυσκινησία και την ψυχολογική άρνηση που προκαλεί ο φόβος της αλλαγής όταν έρχεται από τρίτους (σε αυτήν την περίπτωση το κράτος) κάπως ξαφνικά χωρίς την προαπαιτούμενη παιδεία και χωρίς τη δική του βούληση και επιλογή. Η πολιτεία καλείται να ενημερώσει τους αγρότες για την αναγκαιότητα των αλλαγών αυτών, ώστε τα προϊόντα που παράγουν να είναι ποιοτικά και εμπορεύσιμα, οι γεωργικές πραχτικές τεχνολογικά αναβαθμισμένες και η οικονομική προσέγγιση να δίνει οικονομική ευρωστία και προοπτική ανάπτυξης του επαγγελματικού αυτού κλάδου, ο οποίος για χρόνια ακολουθεί ένα συγκεκριμένο συνδικαλιστικό μοντέλο.
Μέθοδοι καλλιέργειας φιλικές προς το περιβάλλον (βιολογικά, πιστοποιημένα), Βιοποικιλότητα, γεωργία ακριβείας, εφαρμογές και δράσεις αποκατάστασης φυσικού περιβάλλοντος, (π.χ. απονιτροποίηση, ελεγχόμενη θρέψη - λίπανση, ελεγχόμενη άρδευση κ.λ.π.), γεωργία εναρμονισμένη με το περιβάλλον (κλιματολογικές - εδαφολογικές συνθήκες, πολιτιστική κληρονομιά), προβλήματα ρύπανσης - μόλυνσης υδάτων (επιφανειακών - υπόγειων), εδάφους, ατμόσφαιρας. (βιοκτόνα, λιπάσματα, γεωργικές βιομηχανίες), είναι μερικά από τα προβλήματα που καλούνται οι υπεύθυνοι χάραξης της αγροτικής πολιτικής να αντιμετωπίσουν τα επόμενα χρόνια.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)