28 Ιαν 2008

Πολλά εκατομμύρια για αποζημιώσεις, τίποτα για την έρευνα

Το ελληνικό κράτος θεωρεί περιττή δαπάνη να δίνονται λεφτά για την έρευνα. Το ΥΠΑΑΤ επεμβαίνει θεραπευτικά και όχι προληπτικά, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στον αγροτικό τομέα. Το Εθνικό Πρόγραμμα Έρευνας που χρόνια συζητείται ποτέ δεν υλοποιείται.

Ένα παράδειγμα η προσβολή των καλλιεργειών μήλου από τη μικροκαρπία στη Μαγνησία. Φέτος το ΥΠΑΑΤ έδωσε αποζημιώσεις στους παραγωγούς 3.200.000 ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή αρνήθηκε να δώσει 50.000 ευρώ, για έρευνα 3 χρόνων, στο Ινστιτούτου Προσταστίας Φυτών Βόλου που ανήκει στο ΕΘΙΑΓΕ, για την μελέτη του προβλήματος. Αν δεν υπάρξει έρευνα για το τι φταίει, το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται και είναι σίγουρο ότι θα χρειαστεί να δοθούν και πάλι εκατομμύρια ευρώ, για να αποζημιωθούν οι παραγωγοί. Δίνοντας λίγα λεφτά μπορείς να γλιτώσεις εκατομμύρια. Έχουμε πέσει σε ένα βάλτο, η αγροτική έρευνα στην Ελλάδα δεν είναι στο παρά πέντε αλλά στο και πέντε, πρέπει να παρθούν άμεσα αποφάσεις. Υπάρχει μεγάλη έλλειψη ερευνητών, είναι σπάνιο είδος και αυτοί που εργάζονται είναι μεγάλης ηλικίας. Στο ΕΘΙΑΓΕ από την ίδρυσή του έχουν γίνει μόνο μια φορά προσλήψεις.

Χρειάζονται άμεσα:
1) Πρόσληψη τουλάχιστον 200 ερευνητών
2) Χρηματοδότηση εθνικών προγραμμάτων έρευνας
3) Ανάγκη παραγωγής υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού

Πολλές φορές οι αγρότες παραπονιούνται ότι οι ερευνητές δεν πηγαίνουν στο χωράφι ή στη στάνη τους, να «σταθούν» δίπλα τους, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες. Πρέπει όμως να αντιληφθούν όλοι ότι χωρίς «επένδυση» χρημάτων στην έρευνα, αυτό δεν μπορεί να γίνει. Ήδη πολλές Μεσογειακές και Βαλκανικές χώρες, έχουν αντιληφθεί ότι για να παράγουν ποιοτικά αγροτικά προϊόντα ανταγωνιστικά και με χαμηλό κόστος, πρέπει να χρησιμοποιήσουν την έρευνα. Κάποτε πρέπει να το αντιληφθούν και η ελληνικές κυβερνήσεις.

25 Ιαν 2008

Χάσαμε το δρόμο μας

"Δεν υπάρχουν πια άντρες"....."δεν υπάρχουν πια γυναίκες"...όλο αυτά ακούω...μα τι φταίει τελικά; Μήπως δεν έχουμε χρόνο να ζήσουμε; Αλλάζουμε τους ρόλους ή δεν έχουμε πια ρόλους;

Κάνουμε λανθασμένες επιλογές γιατί δεν έχουμε χρόνο να γνωρίσουμε κανένα. Δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε μια καλή κουβέντα στο δρόμο; Δεν έχουμε χρόνο να ρίξουμε μια ματιά σε κάποιον ή κάποια που μας κοιτά; Και το φλερτάρισμα θέλει το χρόνο του. Μόνο για τη δουλειά μας έχουμε χρόνο; Πότε γυρνάμε σπίτι; Πόσο χρόνο αφιερώνουμε σε έναν σύντροφο;

Ζητάμε αλλά τι δίνουμε; Ταχύτητα για να προλάβουμε αλλά τι να προλάβουμε; Στο διαδίκτυο μιλάς ελεύθερα, επειδή κρύβεσαι μέσα στην ανωνυμία; Εγώ που ζω στην Αθήνα δεν γνωρίζω τον γείτονά μου. Μέσα στην ανωνυμία ζω και στην πραγματικότητα. Ούτε γνωρίζω την κοπέλα που πίνει καφέ απέναντί μου, ούτε μπορώ να την γνωρίσω γιατί και εκείνη δεν έχει χρόνο να με γνωρίσει, άσε που φοβάτε και να μην πληγωθεί. Το διαδίκτυο είναι ο καθρέφτης μια κοινωνίας, ότι ζει εκεί έξω υπάρχει και εδώ μέσα. Στρες, βιασύνη, ατέλειωτη εργασία, μαλακία.

Αν κάτι δεν αλλάξει, τότε θα ζούμε όλη τη ζωή μας μέσα στην ανωνυμία, μας μέσα στην κρυψώνα μας, φοβισμένοι και πληγωμένοι, από λάθη που κάναμε μέσα στην τύφλα μας....

24 Ιαν 2008

Ερωτισμός ή θαυμασμός;

Μιλάω σαν άντρας και όταν βλέπω ένα γυμνό όμορφο γυναικείο κορμί μου προξενεί θαυμασμό. Το ίδιο πιστεύω ότι μπορεί να συμβεί και σε μια γυναίκα. Ο θαυμασμός όμως δεν σημαίνει και ερωτισμός. Δεν αρκεί να γδυθεί μια γυναίκα για να γίνει αισθησιακή. Χρειάζεται και κάτι παραπάνω. Μια χαλαρή κίνηση στο περπάτημα, ένα χαμόγελο ξενοιασιάς, μια ματιά με νόημα, ένα άγγιγμα….για να γίνει σεξουαλική.

Από μικρός έκανα γυμνισμό το καλοκαίρι στη θάλασσα και ξέρω πολύ καλά το γυμνό σώμα. Αργότερα γνώρισα και έζησα σε ισλαμικά κράτη, όπου οι γυναίκες καλύπτονται ολόκληρες με υφάσματα. Και εκεί υπήρχε ένας έντονος αισθησιασμός στη γυναίκα που φαινότανε στα μάτια της.

Διαβάζοντας έμαθα για το εκπαιδευτικό σύστημα των αρχαίων Σπαρτιατών. Είχε τα θετικά του αλλά και τα αρνητικά του. Από τα θετικά αυτού του συστήματος ήταν ότι η Πολιτεία αναλάμβανε εξ΄ ολοκλήρου την εκπαίδευση και την διατροφή των παιδιών. Αλλά αυτό που ήταν επαναστατικό, ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα, ήταν η ταυτόχρονη άθληση των αγοριών και κοριτσιών στους ίδιους χώρους με γυμνά κορμιά. Εκεί θα υπήρχε θαυμασμός για τα γυμνά κορμιά, αλλά όχι απαραίτητα σεξουαλικότητα. Στην αρχαία Ελλάδα αυτός ο θαυμασμός αποτυπωνόταν και στα γυμνά αγάλματα των θεών.

Το ερωτικό αισθησιακό κορμί δεν γεννιέται, χρειάζεται να το καλλιεργήσει και ο άντρας και η γυναίκα. Ο άντρας δεν αρκεί να γυμνάζει το κορμί του και να το φουσκώνει, πρέπει να ανακαλύψει ένα κώδικα συμπεριφοράς. Από την πλευρά της η γυναίκα δεν αρκεί να αφαιρεί το ύφασμα που φορά, πρέπει να εκπέμπει στο πέρασμά της την ερωτική αύρα. Καλλιεργώντας ο καθένας τον δικό του ερωτισμό αρχίζει να ανακαλύπτει και τον ερωτισμό των άλλων γύρω του. Έτσι μαθαίνει να απελευθερώνει αλλά και να μαγνητίζει.

Μια φορά είδα μια θαυμάσια φωτογραφία με μια γυναίκα μοντέλο. Δεν ήταν το μοντέλο που ήταν αισθησιακό αλλά η σκέψη του φωτογράφου. Το ανακάλυψα όταν συνάντησα την κοπέλα και μετά από 10 λεπτά έβλεπα συνέχεια το ρολόι μου. Η κοινωνία μας χρειάζεται περισσότερο ερωτισμό.

22 Ιαν 2008

Παράνομα» ελληνικά διόδια σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αλλά το ΥΠΕΧΩΔΕ «σιωπά»

Πρέπει ή όχι να πληρώνουμε διόδια στον δρόμο Κορίνθου - Πάτρας; Το ερώτημα αυτό καλούνται να απαντήσουν οι πολιτικοί και οι νομικοί κύκλοι της χώρας. Πάντως η εικόνα αυτού του δρόμου «καρμανιόλα», δεν δικαιολογεί την πληρωμή των διοδίων, που «υποτίθεται» ότι εισπράττονται για την πραγματοποίηση βελτιωτικών έργων, για ένα δρόμο, που δεν τον μετράμε με χιλιόμετρα αλλά με «εικονοστάσια».

«Καλούμε τον κόσμο να μην πληρώνει τα διόδια για να χρησιμοποιεί αυτό τον δρόμο. Οι ξένοι δεν πληρώνουν βάσει νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς ο δρόμος αυτός δεν πληροί καμιά προδιαγραφή για Εθνικό οδικό δίκτυο», δήλωσε ο Νομάρχης Αχαΐας, Δημήτρης Κατσικόπουλος, συμπληρώνοντας ότι και όσοι περνούν χωρίς να πληρώσουν δεν αντιμετωπίζουν καμιά κύρωση.

«Δεν έχει υπογράψει ακόμη η Ελλάδα τις νέες ευρωπαϊκές προδιαγραφές, βάσει των οποίων, η Κορίνθου - Πατρών δεν πληροί τα κριτήρια προκειμένου να αξιώνει την είσπραξη διοδίων», υποστηρίζουν νομικοί κύκλοι.

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τον πρόεδρος της ΤΕΔΚ, Γρ. Αλεξόπουλο, «έπεσε από τα σύννεφα και προσγειώθηκε στην σκληρή πραγματικότητα», ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γιώργος Σουφλιάς, όταν ενημερώθηκε από αντιπροσωπεία των φορέων της περιοχής, για τα «μαύρα χάλια» του δρόμου Πατρών - Κορίνθου.

Τέλος η ζάχαρη έρχεται η στέβια

Η στέβια (λατ. Stevia rebaudiana), ένα μικρό βότανο που φυτρώνει στη βορειοδυτική Παραγουάη, είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και, μέχρι στιγμής, δεν παρουσιάζει ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, φαίνεται ότι διαθέτει όλα τα πλεονεκτήματα να αντικαταστήσει τις καπνοκαλλιέργειες στην Ελλάδα.

Ήδη, εδώ και δύο χρόνια είναι σε εξέλιξη έρευνα από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με πειραματικές καλλιέργειες σε καπνοπαραγωγικές περιοχές της χώρας, και χρηματοδότηση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Απομένει να διαπιστωθεί εάν το δημοφιλές σε Λατ. Αμερική και Ασία γλυκαντικό έχει μέλλον στην ελληνική γη.

Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των τριών μόνο χωρών (οι άλλες δύο είναι η Ιταλία και η Πορτογαλία), στις οποίες αναμένεται να χορηγηθεί επίσημη άδεια μετά το 2009 για την καλλιέργεια στέβια, που εκτιμάται ότι μπορεί να αντικαταστήσει την καπνοκαλλιέργεια.

21 Ιαν 2008

Ο φετινός τρύγος φέρνει μικρή παραγωγή

Αισθητά μειωμένη η παραγωγή (από 30 - 50% σε κάποιες περιοχές) του φετινού τρύγου στη χώρα μας. Όπως φαίνεται οι φετινές δυσμενείς καιρικές συνθήκες στη χώρα μας επηρέασαν τον όγκο της παραγωγής, κάτι που σίγουρα «ευχαρίστησε» την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Θυμίζουμε ότι η Επίτροπος, Μάριαν Φίσερ Μπόελ, αρμόδια για τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη, είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «σήμερα δαπανούμε τεράστια ποσά -πάνω από το 1/3 του προϋπολογισμού μας- για να απαλλαγούμε από τα πλεονάσματα οίνου», με αφορμή την παρουσίαση της νέας πρότασης για την αναθεώρηση της ΚΟΑ Οίνου, το Καλοκαίρι του 2007. Τα προβλήματα, που προκλήθηκαν λόγω του φετινού καύσωνα, αντιμετωπίστηκαν με πρώιμο τρυγητό, για να αποφευχθεί η περαιτέρω αφυδάτωση του σταφυλιού. Πάντως όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου & Οίνου (ΕΔΟΑΟ), η ποιότητα του σταφυλιού εμφανίζεται στις περισσότερες περιπτώσεις βελτιωμένη σε μεγάλο βαθμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα για τον αμπελουργό. Αν τα χρήματα που θα βάλει στην τσέπη του ο παραγωγός δεν τον «ικανοποιήσουν», τότε του είναι αδιάφορη η «καλή ποιότητα». Φανταστείτε για παράδειγμα ένας πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι πουλιόταν στην ίδια τιμή με ένα γκράφιτι σε ένα κομμάτι ξύλου, τότε ο μεγάλος ζωγράφος δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον να φτιάξει άλλο πίνακα. Το παράδειγμα δεν είναι άσχετο, γιατί θεωρώ ότι ένας παραγωγός για να ασχοληθεί με την αμπελουργία, που είναι κάτι πολύ δύσκολο και απαιτητικό, πρέπει να έχει «καλλιτεχνική» σκέψη.

Στοιχεία για τον φετινό τρύγο
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η ΕΔΟΑΟ, στην Κρήτη η παραγωγή αναμένεται κατά 50 - 60% μικρότερη από πέρυσι σε όλα τα σταφύλια, εξαιτίας του παγετού αλλά και του καύσωνα που ακολούθησε. Οι καιρικές συνθήκες ήταν ευνοϊκές κατά τη διάρκεια του τρύγου, ο οποίος ήταν πρώιμος, με ηλιοφάνεια χωρίς βροχές. Τα σταφύλια είναι καλής ποιότητας, υψηλόβαθμα, με χαμηλή ολική οξύτητα και υψηλό ph. Ο χρωματικός χαρακτήρας, ιδιαίτερα στα ερυθρά κρασιά, είναι αρκετά καλός. Στη Σητεία η ποιότητα της πρώτης ύλης είναι καλή, με υψηλές οξύτητες (6,8 - 6,7) για τις ερυθρές ποικιλίες και από 6,1 - 6,8 για τις λευκές όπως το Ασσύρτικο.

Στα νησιά του Αιγαίου, η φετινή παραγωγή ξεπέρασε τις προσδοκίες των παραγωγών που είχαν να αντιμετωπίσουν τις εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες.
Στη Σαντορίνη ο όγκος παραγωγής είναι μειωμένος (κατά 30 - 40%) σε σχέση με πέρσι (2.000 - 2.500 χιλιάδες τόνοι) η ποιότητα όμως είναι πολύ καλή διαψεύδοντας τους φόβους των παραγωγών μετά τις βροχές του Μαΐου και τον παρατεταμένο καύσωνα. Η υγιεινή κατάσταση των σταφυλιών είναι καλή ενώ ως νέο χαρακτηριστικό της φετινής εσοδείας εμφανίζονται οι χαμηλές οξύτητες.
Στη Σάμο, η μείωση της παραγωγής κυμαίνεται από 15-20% ενώ και εδώ τα σταφύλια είναι υγιή και καλής ποιότητας.
Στη Λήμνο η παραγωγή εμφανίζεται ελαφρά αυξημένη σε σχέση με εκείνη του 2006 (2.652 τόνοι περίπου), αλλά λόγω καύσωνα μικρότερη από την αναμενόμενη. Αναμένονται εξαιρετικά γλυκά κρασιά ενώ τα λευκά θα είναι υψηλόβαθμα και καλής ποιότητας.

Στο Ιόνιο, και πιο συγκεκριμένα στη Λευκάδα ο τρύγος δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, ωστόσο και εδώ ο όγκος παραγωγής αναμένεται μικρότερος κατά 40-50% , λόγω καύσωνα και ξηρασίας. Στην Κεφαλλονιά, η μείωση παραγωγής αφορά κατά 2% στη Ρομπόλα και 36% στη Ρομπόλα βιολογικής καλλιέργειας. Η ποιότητα όμως του καρπού εμφανίζεται βελτιωμένη κατά πολύ. Η απώλειες ωστόσο στον όγκο παραγωγής έχουν οδηγήσει αρκετούς παραγωγούς να καταθέσουν αιτήματα προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για αποζημιώσεις και στήριξη του εισοδήματος των παραγωγών.

Εικόνα μείωσης της παραγωγής έως και 50% έχουμε και από την Πελοπόννησο.
Στην Πάτρα η παραγωγή εκτιμάται μειωμένη κατά 10%. Η ισχυρή χαλαζόπτωση στις αρχές Ιουνίου δημιούργησε αρκετά προβλήματα τα οποία επέτειναν οι καύσωνες που επακολούθησαν.
Στην περιοχή της Αιγιαλείας διαπιστώνεται πτώση της ποσότητας κατά 30 - 40% εξαιτίας των δυσμενών κλιματολογικών συνθηκών, ανομβρία τον χειμώνα και ξηρό και ζεστό καλοκαίρι. Ικανοποιητική αναμένεται η ποιότητα των λευκών κρασιών και για τα ερυθρά είναι χαρακτηριστικές εφέτος οι πολύ έντονες χρωματικές αποχρώσεις. Είναι γνωστό ότι η ζώνη της Αιγιαλείας αντιμετώπισε επιπλέον προβλήματα λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών που είχαν σαν αποτέλεσμα την ολική ή μερική καταστροφή του 1/3 από τα 10.000 στρέμματα οινοποιήσιμων αμπελιών της περιοχής.
Στη Νεμέα η ποιότητα είναι εξαιρετική, με καλές ωριμότητες ενώ σημειώνεται ότι οι χρωματικές εντάσεις είναι από τις καλύτερες που έχουν δοθεί ποτέ.
Στην Ηλεία, όπου το ποσοστό μείωσης της παραγωγής φτάνει στο 50%, η ποιότητα χαρακτηρίζεται άριστη. Η μεγάλη πρωίμιση λόγω του καύσωνα και το στρες που προκλήθηκε στα αμπέλια αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία με τις κατάλληλες καλλιεργητικές φροντίδες των αμπελώνων και πρώιμο τρυγητό.

Ικανοποιητική είναι και η εικόνα από τον Τύρναβο σε σχέση με την ποιότητα που αναφέρεται ως πάρα πολύ καλή, παρά τη μείωση (έως 50%) που παρατηρείται και εδώ, με διάφορες διακυμάνσεις ανάλογα με τις ποικιλίες εκτός από τις ξενικές.

Στη Στερεά Ελλάδα ο καύσωνας οδήγησε σε μια πρώιμη χρονιά, με μείωση της παραγωγής κυρίως για τις ερυθρές ποικιλίες και μικρότερη για τις λευκές. Στην περιοχή δεν αντιμετωπίστηκαν προβλήματα ασθενειών. Η ποιότητα των κρασιών αναμένεται πολύ καλή για τα λευκά ενώ περιμένουμε κόκκινα κρασιά πολύ πλούσια σε τανίνες, με καλές οξύτητες και υψηλούς αλκοολικούς βαθμούς.

Στα Ιωάννινα, και συγκεκριμένα στο Μέτσοβο, σημειώνεται μια πτώση παραγωγής κατά 30%. Ο τρύγος είναι πρώιμος κατά δέκα ημέρες όμως η ποιότητα αναμένεται να είναι πολύ καλή.
Στη Ζίτσα, η διαδικασία του τρύγου εξελίχθηκε ομαλά. Η φετινή σοδειά, αν και εδώ μειωμένη κατά 40%, είναι ποιοτικά εξαιρετική λόγω της ανομβρίας και των υψηλών θερμοκρασιών που οδήγησαν σε καλή ωρίμανση. Κάποια προβλήματα παρουσιάστηκαν με τα νεαρά αμπέλια, τα παλαιά όμως ανταποκρίθηκαν ικανοποιητικά και έδωσαν πολύ καλό και υγιή καρπό.

Στη Ραψάνη (Θεσσαλία) η εσοδεία αναμένεται μειωμένη κατά 40%. Οι βροχοπτώσεις στην περίοδο της καρπόδεσης οδήγησαν σε μικρή παραγωγή που συρρικνώθηκε παραπάνω λόγω των ξηροθερμικών συνθηκών που ακολούθησαν. Οι βροχοπτώσεις του Σεπτεμβρίου αναζωογόνησαν τα κλήματα επιτρέποντας στα σταφύλια να φθάσουν σε πλήρη ωρίμανση. Ο ΟΠΑΠ ΡΑΨΑΝΗ του 2007 θα είναι σκουρόχρωμος, υψηλόβαθμος με δυνατότητα μακροχρόνιας παλαίωσης.

Στη Μακεδονία, και πιο συγκεκριμένα στο Αμύνταιο η εσοδεία του 2007 αναμένεται να είναι εξαιρετικά πρώιμη σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Οι καιρικές συνθήκες κρίνονται ως τώρα οι ιδανικότερες για την παραγωγή σταφυλιών που θα δώσουν οίνους υψηλής ποιότητας καθώς η χρονιά χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα ξηρική. Οι αποδόσεις των αμπελώνων δεν πρόκειται να ξεπεράσουν τα 800 Kg /στρέμμα για όλες τις ποικιλίες (Sauvignon Blanc, Chardonnay, Merlot, Syrah, Ξινόμαυρο). Ο δυναμικός αλκοολικός τίτλος των ξενικών ποικιλιών αναμένεται να κυμανθεί στα 13 - 14 % vol με οξύτητες 6,0 - 7,0, ενώ στο Ξινόμαυρο αναμένεται να είναι 12-13% vol με οξύτητες 6,0-8,0.

Στο Βαένι στη Νάουσα η μείωση της παραγωγής κυμαίνεται από 10-15% λόγω καύσωνα και το τρύγος ήταν πρώιμος κατά ένα δεκαήμερο. Η ποιότητα της πρώτης ύλης είναι πολύ καλή.

Στη Δράμα, κύριο χαρακτηριστικό της φετινής χρονιάς υπήρξε ο πρώιμος τρύγος των λευκών σταφυλιών καθώς και των πρώτων ερυθρών (merlot) κατά μια βδομάδα περίπου, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αρωματική φρεσκάδα και η οξύτητα των λευκών κρασιών. Τα merlot αντίθετα ήθελαν υπομονή ώστε να επιτευχθεί η ζητούμενη φαινολική ωριμότητα έστω και αν αυτό σήμαινε περισσότερα σάκχαρα. Την δεύτερη βδομάδα του Σεπτέμβρη, δύο αλλεπάλληλες βροχοπτώσεις και η αισθητή μείωση της θερμοκρασίας που ακολούθησε, «έσπρωξαν» τον τρυγητό των cabernets κοντά στις συνηθισμένες του ημερομηνίες. Οι αποδόσεις είναι χαμηλότερες από πέρσι με αποτέλεσμα τα ερυθρά κρασιά του 2007 να αναμένονται (ο τρύγος δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί) στιβαρά, ογκώδη και με σχετικά υψηλούς αλκοολικούς βαθμούς.

Στη Χαλκιδική κατά την περίοδο της ανθοφορίας σημειώθηκαν βροχοπτώσεις με ασυνήθιστη έντονη διάρκεια και ένταση, εμποδίζοντας την καρπόδεση. Οι τρεις καύσωνες που σημειώθηκαν κατά την διάρκεια του καλοκαιριού οδήγησαν σε περαιτέρω μείωση της σοδειάς, κυρίως λόγω της συρρίκνωσης που προκάλεσαν στα σταφύλια. Η μείωση παραγωγής εδώ είναι της τάξεως του -30%. Ο τρυγητός άρχισε πρωϊμότερα από κάθε άλλη χρονιά δίνοντας έντονα χρώματα στις ερυθρές ποικιλίες.

Στο Αγιο Όρος η απόδοση αναμένεται μικρότερη κατά 50% . Μετά από μια υγρή άνοιξη και μια ικανοποιητική καρπόδεση όλα φαινόταν ευνοϊκά για τον Αμπελώνα του Αγίου Όρους. Όμως οι τρεις παρατεταμένοι καύσωνες του καλοκαιριού, οδήγησαν σε πολύ μικρές παραγωγές καθώς τα αμπέλια καλλιεργούνται ξηρικά. Οι αγιορείτικοι οίνοι αναμένονται υψηλόβαθμοι με έντονο χρώμα και χαμηλές οξύτητες.

Στη Θράκη (Μαρώνεια) το ξεκίνημα της χρονιάς ήταν ιδανικό. Στην Μαρώνεια συνεχίστηκε ο ευνοϊκός καιρός μέχρι και τα μέση Ιουνίου. Το καλοκαίρι είχαμε δυο καύσωνες των οποίων το αποτέλεσμα μετριάστηκε από την γειτνίαση με τον υδάτινο όγκο του Θρακικού Πελάγους. Ο τρυγητός ξεκίνησε στα μέσα του Αυγούστου. Το Μαυρούδι και το Syrah είχαν μειωμένη παραγωγή κατά 20%.

Στην Αττική και στην περιοχή των Σπάτων ο καύσωνας οδήγησε σε πρώιμη χρονιά και σε μειωμένη παραγωγή Σαββατιανού χαμηλής οξύτητας.

18 Ιαν 2008

Τα ελαιόδεντρα θα ξαναγίνουν αρκεί οι αγρότες να μείνουν

«Εθνική ανάγκη», να μείνουν οι άνθρωποι της περιφέρειας στον τόπο τους, ώστε να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους, είπε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός. Από την πλευρά του ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, σημείωσε ότι 50 εκατ. ευρώ έχουν καταβληθεί στους πληγέντες αγρότες και κτηνοτρόφους, ενώ υποσχέθηκε ότι πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων, θα πάρουν αποζημίωση για την απώλεια εισοδήματος που υπέστησαν από τις πυρκαγιές. Από τα παραπάνω λόγια, φαίνεται ότι η πρώτη προτεραιότητα για την αναγέννηση του αγροτικού τομέα στις πυρόπληκτες περιοχές, είναι μια …. «να μείνουν οι αγρότες στα χωριά τους». Για να γίνει αυτό πρέπει να εξασφαλιστεί ένα ετήσιο επίδομα που θα αναπληρώνει το χαμένο εισόδημά τους. Αυτό ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους ελαιοπαραγωγούς, των περιοχών που επλήγησαν από τις φωτιές, που θα πρέπει να περιμένουν από 6 μέχρι και 11 χρόνια, για να «δούνε» τα ελαιόδεντρα τους να βγάζουν παραγωγή. Η παραμονή των ελαιοπαραγωγών στην περιοχή, πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα της κυβέρνησης, αφού τα ελαιόδεντρα, που επλήγησαν από τις καταστροφικές φωτιές, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα ξαναγίνουν, έστω και αν χρειαστεί να περάσουν κάποια χρόνια για να ανακάμψει η ελαιοκαλλιέργεια. Αυτό «δείχνει» και η δημοσιοποίηση των προτάσεων της Ελαιουργικής, προς τους παραγωγούς του νομού Ηλείας, των οποίων τα ελαιόδεντρα επλήγησαν από τις καταστροφικές φωτιές. Επίσης οι κάτοικοι που θα μείνουν στα καμένα χωριά, πρέπει να προστατευτούν από τον κίνδυνο της διάβρωσης του εδάφους, κυρίως εξαιτίας της απώλειας οργανικής ουσίας και της γενικότερης αποδόμησης του καμένου εδάφους. Η φυτοκάλυψη, δηλαδή η συγκαλλιέργεια των καμένων ελαιώνων με χορτοδοτικά φυτά (ψυχανθή, κριθάρι κλπ), σύμφωνα με την Ελαιουργική προσφέρεται ως ο καλύτερος τρόπος, τόσο για την αποτελεσματική προστασία από τη διάβρωση (επιβεβλημένη σε ελαιώνες με κλίση), όσο και από το γεγονός ότι η παραγωγή χορτοδοτικών φυτών, αποτελεί ένα επιπλέον εισόδημα των ελαιοπαραγωγών, καλύπτοντας τις έντονες ανάγκες των κτηνοτροφικών μονάδων στις καμένες περιοχές. Προτάσεις της Ελαιουργικής για την ανάκαμψη της ελαιοκαλλιέργειας Η αυτοψία που πραγματοποιήθηκε από την ομάδα των συμβούλων της Ελαιουργικής, έδειξε ότι οι καμένοι ελαιώνες μπορεί να διαχωριστούν σε τρεις κατηγορίες: Ι) Ελαιόδεντρα με καθολικό κάψιμο της κόμης, κατηγορία που περιλαμβάνει το μεγαλύτερο ποσοστό των καμένων ελαιώνων. Τα δέντρα της κατηγορίας αυτής κάηκαν από φωτιά που φαίνεται να πέρασε βιαστικά από τους ελαιώνες και προκάλεσε καψάλισμα της κόμης. Προσεκτική όμως παρατήρηση με ενδοσκόπηση του φλοιού (φλοιοσκόπηση) έδειξε ότι η θερμοπληξία προκάλεσε σοβαρά εγκαύματα στο κάμβιο και στο ξύλο πάνω στον κορμό και τους βραχίονες και είναι αμφίβολο αν τα δέντρα αυτά μπορούν να αναβλαστήσουν. ΙΙ) Παλαιά ελαιόδεντρα με καθολικό κάψιμο του σκελετού και της κόμης, κατηγορία που περιλαμβάνει ένα σημαντικό ποσοστό ελαιώνων. Εδώ η φωτιά διήρκεσε μεγάλο χρονικό διάστημα. ʼρχισε να κατακαίει τον κορμό των δέντρων με παλαιό ξύλο, και μετά την αποτέφρωση του κορμού τα δέντρα κατέπεσαν στο έδαφος ή κατακάηκαν εξολοκλήρου και έγιναν στάχτη. Η φλοιοσκόπηση έδειξε ότι το επιφανειακό ριζικό σύστημα διατηρεί ακόμα ζωντανούς ιστούς και στα περισσότερα δέντρα της κατηγορίας αυτής μπορεί να αποτελέσει τη βάση για αναγέννηση του δέντρου. ΙΙΙ) Ελαιόδεντρα που παρουσιάζουν μερική καταστροφή - καψάλισμα της κόμης με εμφανή σημεία πράσινης κόμης. Τα δέντρα της κατηγορίας αυτής, που βρέθηκαν στα περιθώρια της φωτιάς, αποτελούν ένα μικρό ποσοστό και παρουσιάζουν μεγαλύτερες πιθανότητες για αναβλάστηση πάνω από το σημείο του λαιμού. Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που θα ακολουθήσει τελικά ο παραγωγός (αναβλάστηση ή επαναφύτευση) δεν πρέπει να προβεί σε καμιά ενέργεια εάν προηγουμένως δεν έχει γίνει εκτίμηση από τους γεωπόνους του ΕΛΓΑ. Πριν πάρει την απόφασή του ο παραγωγός για τις ενέργειες που πρέπει να κάνει στον καμένο ελαιώνα, είναι ανάγκη να εκτιμήσει το μέγεθος της ζημιάς και να δράσει ανάλογα για να επαναφέρει όσο γίνεται πιο σύντομα τον ελαιώνα σε παραγωγή. Για να εκτιμήσει τη δυναμικότητα του δέντρου για αναβλάστηση μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα από τους δυο τρόπους: α) είτε περιμένοντας μέχρι την άνοιξη να διαπιστώσει το σημείο της έκπτυξης των λανθανόντων οφθαλμών, είτε αν βιάζεται β) να εκτιμήσει αμέσως με φλοιοσκόπηση το μέγεθος της θερμοπληξίας στα διάφορα σημεία του κορμού. Επειδή για τις πυρόπληκτες περιοχές του Νομού Ηλείας είναι απαραίτητο να ληφθούν άμεσα αποφάσεις για τυχόν αναδιάρθρωση της ελαιοκαλλιέργειας η μέθοδος της φλοιοσκόπησης προτείνεται να εφαρμοσθεί άμεσα για να βοηθηθεί ο παραγωγός να πάρει έγκαιρα τη σωστή απόφαση ώστε να προετοιμασθεί κατάλληλα να επαναφέρει τον ελαιώνα στην παραγωγή με αναβλάστηση ή με επαναφύτευση. Με βάση την οπτική παρατήρηση των καμένων ελαιοδέντρων και τη φλοιοσκόπηση που διενεργήθηκε στην περιοχή της Ζαχάρως, η Ελαιουργική θεωρεί ότι για τα περισσότερα δέντρα της κατηγορίας (Ι) θα πρέπει να εφαρμοσθεί καρατόμηση, η οποία θα επιτρέψει αναβλάστηση κάτω από το σημείο της τομής. Για τα δέντρα της κατηγορίας (ΙΙ) θα πρέπει να εξετασθεί αν προσφέρονται για αναβλάστηση ή για επαναφύτευση. Στην απόφαση του ο παραγωγός αν θα εφαρμόσει αναβλάστηση ή επαναφύτευση, πρέπει να λάβει υπόψη και το ιστορικό φύτευσης του ελαιώνα και κυρίως αν τα καμένα ελαιόδεντρα προέρχονται από εμβολιασμένα σπορόφυτα ή από μοσχεύματα. Είναι γνωστό ότι η αναβλάστηση από ριζικό σύστημα αγριελιάς δεν αποδίδει την ποικιλία και επομένως ο παραγωγός χρειάζεται επιπρόσθετα έξοδα και μεγαλύτερο χρόνο για τον εμβολιασμό και την απόκτηση δέντρων με την επιθυμητή ποικιλία. Ο παραγωγός στην απόφασή του να επιλέξει τη μέθοδο της αναβλάστησης ή της επαναφύτευσης πρέπει, όπου οι συνθήκες το επιτρέπουν, να προτιμήσει την πρώτη διότι ο αναγεννημένος ελαιώνας χρειάζεται λιγότερα χρόνια (6 - 7), ενώ ο ελαιώνας με επαναφύτευση χρειάζεται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (9 - 11 χρόνια) για να μπει σε πλήρη παραγωγή. Επιπλέον χρειάζεται μεγαλύτερο κεφάλαιο για την εγκατάσταση του νέου ελαιώνα. Αν τελικά επιλέξει τη μέθοδο της επαναφύτευσης πρέπει να σκεφθεί ότι είναι μια ευκαιρία να σχεδιάσει τον ελαιώνα με τις νέες αντιλήψεις της αειφορικής γεωργίας με τα νέα συστήματα (διάταξη και απόσταση των δέντρων, διαμόρφωση κόμης) που προσφέρονται για μηχανοκαλλιέργεια και πιστοποίηση, όπως της βιολογικής γεωργίας, ολοκληρωμένης διαχείρισης ή ονομασίας προέλευσης. Για να μη χαθεί η νέα καλλιεργητική περίοδος χρειάζεται αμέσως να προετοιμάσει κατάλληλα το έδαφος (π.χ. εκρίζωση καμένων δέντρων, προετοιμασία του εδάφους για φύτευση, εξασφάλιση δεντρυλλίων κ.λ.π.). Δεδομένου ότι η φύτευση πρέπει να γίνει το φθινόπωρο, για να μη χαθεί η νέα βλαστική περίοδος, όλες οι παραπάνω ενέργειες πρέπει να γίνουν αμέσως χωρίς καθυστέρηση.

17 Ιαν 2008

Να «ανοίξει» η συζήτηση για τον μικρό αγροτικό κλήρο

Το μέγεθος και η δομή των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη της υπαίθρου, αλλά και για μία βιώσιμη και ανταγωνιστική ελληνική γεωργία. Τα πράγματα αλλάζουν με την νέα ΚΑΠ και όλοι προβλέπουν ότι το υψηλό κόστος παραγωγής θα «αναγκάσει» τους μικροκαλλιεργητές να εγκαταλείψουν το χωράφι τους. Κάποια στιγμή πρέπει να «ανοίξει» η συζήτηση για τον μικρό αγροτικό κλήρο που υπάρχει στην Ελλάδα, σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες και με τι τρόπο μπορούμε να τον αυξήσουμε. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος του προβλήματος πρέπει να αναφέρουμε ότι ο μέσος όρος αγροτικής γης στην χώρα μας είναι γύρω στα 40 στρέμματα, την στιγμή που στις χώρες της ΕΕ ανέρχεται στα 400. Για να μεγαλώσει η παραγωγή πρέπει η αγροτική γη να «πηγαίνει» σε αγρότες που θέλουν να την «δουλέψουν». Δυστυχώς στην πατρίδα μας οι νέοι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες δουλεύουν σε λίγα στρέμματα, ενώ μεγάλες αγροτικές εκτάσεις μένουν ανεκμετάλλευτες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του νομού Σερρών, όπου τα μη καλλιεργούμενα χωράφια φτάνουν στο 30% - 40%. Έτσι, οι κάτοικοι της υπαίθρου μεταναστεύουν προς τα κοντινότερα αστικά κέντρα -Σέρρες και Θεσσαλονίκη- ψάχνοντας δουλειά και η τάση αυτή δεν φαίνεται δυνατόν να αναστραφεί, ιδίως μεσοπρόθεσμα. Ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα είναι η πολυδιάσπαση της αγροτικής γης, η οποία μοιράζεται σε κληρονόμους, που τις περισσότερες φορές είναι επιστήμονες ή μένουν στις μεγάλες πόλεις, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπονται τα χωράφια. Το ιδιοκτησιακό δεν είναι εύκολο να αλλάξει στην Ελλάδα, είναι αντιληπτό ότι υπάρχουν «ευαισθησίες» για αυτό το θέμα, αλλά θα μπορούσε να δοθεί κάποιο κίνητρο από την πολιτεία, ώστε οι αγροτικές εκτάσεις να νοικιάζονται. Πρέπει να δοθούν κίνητρα για να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί οι αγρότες που θα μείνουν στην περιφέρεια. Η εγκατάλειψη της περιφέρειας «τρέχει» με γοργούς ρυθμούς, περισσότεροι από ένας στους τέσσερις αγρότες εγκατέλειψαν την τελευταία 6ετία, την αγροτική δραστηριότητα, αφού σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ) ο αριθμός των απασχολουμένων στον γεωργικό τομέα μειώθηκε μεταξύ 2000 και 2006 κατά 26,15%. Πάνω από 30.000 άτομα το χρόνο αποχωρούν κατά μέσο όρο τα τελευταία έξι χρόνια από τον αγροτικό τομέα. Είναι αναγκαίο να επανεξεταστεί η «πολιτική γης» και να γίνει διεύρυνση των φορολογικών κινήτρων για αύξηση του μεγέθους των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, με στόχο να αποκτήσουν οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και οι νέοι αγρότες, την αναγκαία για την παραγωγική δραστηριότητά τους αγροτική γη. Αν δεν παρθούν κάποιες «τολμηρές» αποφάσεις τότε σε λίγο καιρό στα αγροτεμάχια θα χτίζονται βίλες και ξενοδοχεία. Όλα είναι θέμα «προτεραιοτήτων»… αν αυτοί που διοικούνε την χώρα μας αποφασίσουν να στηρίξουν την αγροτική οικονομία, με σκοπό να αποκτήσουν οι αγρότες ένα «ελκυστικό» εισόδημα, δεν μπορούν για πολύ καιρό ακόμη να «κλείνουν» τα μάτια στο πρόβλημα του μικρού αγροτικού κλήρου.

16 Ιαν 2008

Aνάγκη για ζωοτροφές υπάρχει στις πυρόπληκτες περιοχές

Μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι των πυρόπληκτων περιοχών, αφού τα «ζωντανά» τους πρέπει να τρέφονται αποκλειστικά με ζωοτροφές για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Χιλιάδες αιγοπρόβατα ταλαιπωρημένα από τις καλοκαιρινές πυρκαγιές κινδυνεύουν να πεθάνουν από ασιτία αν δεν παρθούν γρήγορα αποφάσεις. Τα χρήματα υπάρχουν, πολλοί συμπατριώτες μας έδωσαν από το υστέρημά τους για να βοηθήσουν. Αυτό που μένει είναι σήμερα και όχι αύριο, να μοιραστούν χρήματα, για να αγοράσουν τις απαραίτητες ζωοτροφές οι κτηνοτρόφοι, ώστε να ταΐσουν τους επόμενους μήνες τα ζώα τους.

Και επειδή οι τιμές στην παγκόσμια αγορά ζωοτροφών «τραβάν» την ανηφόρα, καλό είναι να γίνουν προσεκτικές κινήσεις και να «χτυπηθούν» φαινόμενα κερδοσκοπίας, μαύρης αγοράς και τεχνητής έλλειψης, που πιθανόν να εμφανιστούν, γιατί, όπως λέει και ο λαός μας, «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται».

Η επιτροπή, που συνεδρίασε πριν τις εκλογές στην Τρίπολη και από τότε "ξεχάστηκε", μιλά για ένα σύνολο περίπου 400.000 ζωντανών αιγοπροβάτων στις καμένες περιοχές, που, σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς, θα πρέπει να τρέφονται με ζωοτροφές τουλάχιστον για ένα εξάμηνο. Αυτό σημαίνει πως -με τις τρέχουσες τιμές- οι κτηνοτρόφοι για να συντηρήσουν τα κοπάδια τους χρειάζονται ένα ποσό ύψους 30 εκατ. ευρώ.

«Η συγκεκριμένη επιτροπή για να κάνει αποτελεσματικά την δουλειά της πρέπει να είναι ολιγομελής και ευέλικτη», δήλωσε ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΕΓΕΣ κ. Π. Πεβερέτος. Αν και η καταγραφή έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό, υπάρχουν κτηνοτρόφοι που έχουν λίγα πρόβατα, τα οποία είναι δύσκολο να καταμετρηθούν, αφού οι ιδιοκτήτες τους δεν εισέπρατταν κάποια ενίσχυση και δεν έχουν δηλωθεί. Την ίδια στιγμή πρέπει να «βρεθούν» οι περιοχές, στις οποίες θα μπορούν να βοσκήσουν τα αιγοπρόβατα όταν βγει χορτάρι και να ενημερωθούν έγκαιρα οι κτηνοτρόφοι ποιες είναι αυτές. Σύμφωνα με τον κ. Πεβερέτο για να ζήσει ένα ζώο θέλει το λιγότερο 1,5 κιλό τροφής την μέρα. Από τις ζωοτροφές το 60% πρέπει να είναι χονδροειδή (τριφύλι, σανό, άχυρα κ.α.) και 40% μίγματα (κριθάρια, καλαμπόκια κ.α.). Τα μεγαλόσωμα ζώα όπως και αυτά που εγκυμονούνε χρειάζονται περισσότερη τροφή.

Οι υπολογισμοί που έχουν γίνει από την ΠΑΣΕΓΕΣ και έχουν συμπεριληφθεί σε επιστολή που εστάλη προς το ΥΠΑΑΤ, λένε ότι οι πυρόπληκτες περιοχές θα χρειαστούν το επόμενο χρονικό διάστημα περίπου 38.000 τόνους μίγματα και 54.500 τόνους ξηρής χορτονομής. Τα μεγέθη είναι μεγάλα και θα χρειαστεί από το κράτος πρόσθετη οικονομική ενίσχυση λόγω και των υψηλών τιμών που έχουν το τελευταίο διάστημα οι ζωοτροφές στην παγκόσμια αγορά.

«Ξέρουμε που υπάρχουν τα ζώα», τονίζει ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΕΓΕΣ, προσθέτοντας ότι πέραν της δωρεάν βοήθειας, πρέπει να δοθεί και κάποιο ποσό από το ταμείο αλληλεγγύης άμεσα. Τα χρήματα αυτά πρέπει να πάνε στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και μέσω των Ενώσεων να μοιραστούν στους κτηνοτρόφους, με προγραμματισμό μήνα. Δεν μπορεί να πηγαίνει καθημερινά ο κτηνοτρόφος για να παίρνει την ζωοτροφή που χρειάζεται. Πρέπει να γίνει σωστή και δίκαιη κατανομή των χρημάτων και να βοηθηθούν οι κτηνοτρόφοι των περιοχών που δοκιμάστηκαν. Τέλος πρέπει να μοιραστούν δίκαια και τα ζωντανά αιγοπρόβατα που έδωσαν κτηνοτρόφοι από όλοι την Ελλάδα. Υπήρξε, όπως πολλές φορές συμβαίνει στην πατρίδα μας, συγκινητική αλληλεγγύη από τους κτηνοτρόφους και μαζεύτηκαν αρκετά ζώα (μόνο από την Κρήτη 1.000 πρόβατα), που πρέπει να μοιραστούν δίκαια εκεί που χρειάζεται, ώστε να «ξαναγεννηθεί» από τις στάχτες της η κτηνοτροφία στις καμένες περιοχές.

15 Ιαν 2008

Γνωριμία των Κινέζων με το ελληνικό ελαιόλαδο

Οδοιπορικό στην Ελλάδα, με κεντρικό θέμα το ελαιόλαδο, δημοσιεύει το κινεζικό μηνιαίο περιοδικό «You are what you eat», στο τεύχος Σεπτεμβρίου. Ο συντάκτης ξεκινά ένα οδοιπορικό, παρέχοντας αρχικά ορισμένες πληροφορίες για την Ελλάδα και την παραγωγή ελαιολάδου. Στη συνέχεια κάνει τρεις στάσεις στην Αθήνα, στην Πελοπόννησο και την Κρήτη, περιοχές, που όπως υποστηρίζει, έχουν στενούς ιστορικούς και οικονομικούς δεσμούς με το ελαιόλαδο. Σύμφωνα με τους Κινέζους δημοσιογράφους, η Ελλάδα, πέρα από τουριστικός παράδεισος, είναι επίσης και χώρα του λαδιού. Μάλιστα, το περιοδικό προτείνει στους αναγνώστες του να επισκεφθούν την Ελλάδα κατά το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, την εποχή που ωριμάζουν οι ελιές. Στην Αθήνα, ο συντάκτης του περιοδικού πραγματοποιεί την πρώτη του στάση και εξιστορεί το μύθο της φιλονικίας ανάμεσα στην Αθηνά και τον Ποσειδώνα για την εύνοια των κατοίκων της πόλης, με νικητή τελικά την Αθηνά, που φύτεψε στην Ακρόπολη μια ελιά. Δεύτερη στάση στην Κρήτη, το νησί που πλέει πάνω στο ελαιόλαδο και το πιο γνωστό μέρος στον κόσμο για να βρει κανείς το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, όπως αναφέρει το περιοδικό. Ο συντάκτης αποδίδει τη μακροζωία των κατοίκων στην κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ελαιολάδου. Τελευταία στάση η Πελοπόννησος, η δεύτερη σε ελαιοπαραγωγή περιοχή της Ελλάδας, γνωστή από την εποχή του Τρωικού Πολέμου, όπως σημειώνει ο συντάκτης που προτείνει επίσης στον αναγνώστη μια επίσκεψη στην Ολυμπία, τη γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων.