Γνωριμία με το Ντραγκουνόφ

Στα τέλη του 1950 ανακηρύχθηκε διαγωνισμός για τη δημιουργία ενός ημιαυτόματου τυφεκίου ελεύθερου σκοπευτή για τον σοβιετικό στρατό. Το διαγωνισμό κέρδισε μια ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον σχεδιαστή Γιεβγκένι Ντραγκουνόφ και το 1963 το τυφέκιο που πήρε το όνομα του σχεδιαστή (Snaiperskaya Vintovka Dragunova-SVD) έγινε δεκτό από το στράτευμα. Ειδικά για το SVD κατασκευάστηκε η «σφαίρα του ελεύθερου σκοπευτή», δηλαδή μια βολίδα με ατσάλινο πυρήνα. Ωστόσο, το τυφέκιο μπορεί να χρησιμοποιήσει όλη τη γκάμα από ρωσικές σφαίρες διαμετρήματος 7.62х54R.

Αποστολή

Ο τακτικός ρόλος που είχε το τυφέκιο SVD στον σοβιετικό στρατό -και τον οποίο διατηρεί στον ρωσικό- διαφέρει από εκείνον του «τυπικού» όπλου του ελεύθερου σκοπευτή, με την έννοια του όρου που έχει επικρατήσει στη Δύση. Ο κύριος ρόλος του τυφεκίου SVD είναι η επέκταση του δραστικού βεληνεκούς πέρα από τις δυνατότητες των κοινών τυφεκίων, παρέχοντας πυρά ακριβείας σε αποστάσεις έως τα 600-700 μέτρα. Το γεγονός ότι το SVD χρησιμοποιείται ευρέως και ως τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή σημαίνει πιθανότατα ότι μέχρι πρόσφατα δεν υφίστατο ειδικός εξοπλισμός της κατηγορίας αυτής στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, παρόλο που η πρόσφατη ένταξη σε υπηρεσία του τυφεκίου SV-98 του ίδιου διαμετρήματος, είναι ικανή με την πάροδο του χρόνου να διαφοροποιήσει την κατάσταση.

Ο Πούτιν κατά ΔΝΤ, ΠΟΕ και ΕΕ

Αιχμές για την αποτελεσματικότητα των  ΔΝΤ, ΠΟΕ και Ε.Ε  άφησε ο Βαλντιμίρ Πούτιν, ενόψει της Συνόδου Κορυφής G8 και του Διεθνούς  Οικονομικού Φόρουμ στην Αγία Πετρούπολη. Δεν μπορούν να είναι περήφανοι όλοι οι οργανισμοί για  την αποτελεσματικότητά τους δήλωσε, ο Ρώσος πρόεδρος σε συνέντευξη του στο πρακτορείο Ria Novosti, τονίζοντας ωστόσο ότι «οι συζητήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στο πλαίσιο των« G8» ξεχωρίζουν για το βάθος και την αξιοπιστία, γεγονός που επιτρέπει να λύσουμε με εποικοδομητικό τρόπο  ακόμα και τα πιο ευαίσθητα πολιτικά ζητήματα». Αναφερόμενος στο ΔΝΤ υποστήριξε ότι  πρέπει να γίνουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις, υπογραμμίζοντας ότι «το ΔΝΤ δεν μπορεί να ακολουθήσει το γρήγορο ρυθμό της συνεχώς μεταβαλλόμενης παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης και να λάβει έγκαιρες αποτελεσματικές αποφάσεις. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα  είναι η παγκόσμια οικονομική κρίση, την οποία δεν μπόρεσε να αποτρέψει». Σχετικά με τον ΠΟΕ ο πρόεδρος της Ρωσίας ανέφερε ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου βρίσκεται σε στασιμότητα. «Θα πρέπει να εργαστούμε για την ενίσχυση και την ανάπτυξη του. Θα πρέπει να παροτρύνουμε  τους εταίρους, να ολοκληρωθεί  το συντομότερο δυνατό ο γύρος των διαπραγματεύσεων της Ντόχα, από την έναρξη του οποίου έχουν περάσει ήδη 12 χρόνια». Τέλος υποστήριξε ότι η κρίση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αποδεικνύει την έλλειψη αποτελεσματικότητας της Ευρώπης. Οι διαρθρωτικές ανισορροπίες, η απουσία κοινωνικής πολιτικής και η απώλεια ελέγχου της  οικονομικής κατάστασης οδήγησε στα σημερινά προβλήματα της Ευρώπης. Η ενίσχυση της εξάρτησης μεταξύ των κρατών δεν λειτούργησε θετικά, ενώ απειλεί όχι μόνο την οικονομία αλλά και την ηθική βάση της ένωσης.

Κρίση ανατολικά της Μολδαβίας

Ενόψει την επετείου της ένοπλης σύγκρουσης στην Υπερδνειστερία η τεταμένη ατμόσφαιρα στο Δνείστερο απειλεί να εξελιχθεί σε νέο πόλεμο. Η κυβέρνηση της Μολδαβικής Δημοκρατίας της Υπερδνειστερίας (ΜΔΥ) ενέκρινε νόμο για τα κρατικά σύνορα, ο οποίος προβλέπει τον έλεγχο των κατοικημένων περιοχών που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του Κισινάου (πρωτεύουσα της Μολδαβίας). Η κυβέρνηση της Μολδαβίας εκφράζει φόβους πως ο νόμος «ενέχει κίνδυνο ένοπλης σύγκρουσης», σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Kommersant. Ο Πρόεδρος της Υπερδνειστερίας, Εβγκένι Σέβτσκουκ, υπέγραψε το νόμο περί κρατικών συνόρων, ο οποίος προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Κισινάου και του ΟΑΣΕ. Σύμφωνα με το νέο νόμο «μέχρι την αναγνώριση της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας» η κυβέρνηση θα εφαρμόσει « μονομερή μέτρα για την προστασία της κυριαρχίας της στα σύνορα του κράτους». Σύμφωνα με το διάταγμα του Σεβτσουκ από την 11η Ιουνίου επικεφαλής της KGB θα αναλάβουν την ευθύνη προστασίας των συνόρων και δίδεται τρίμηνη προθεσμία για την υποβολή προτάσεων περί εγκατάστασης σημείων διέλευσης στην περιοχή.

Οι αρχές της Μολδαβίας αντέδρασαν έντονα. Η κυβέρνηση δήλωσε πώς ο νόμος έρχεται «σε αντίθεση με νομικούς κανόνες και τη λογική της επίλυσης της σύγκρουσης», αναφέρει το δημοσίευμα. Στο Κισινάου, πολλοί  θεωρούν ότι η αιτία της έντασης σχετίζεται  με τη Σύνοδο Κορυφής για την Ανατολική Εταιρική Σχέση το Νοέμβριο στο Βίλνιους, όπου η Μολδαβία και η ΕΕ πρόκειται να ολοκληρώσουν τις  διαπραγματεύσεις για την κατάργηση του καθεστώτος θεωρήσεων. «Το καθεστώς της Υπερδνειστερίας λειτουργεί σαν μια μαριονέτα που εξυπηρετεί τους γεωπολιτικούς στόχους της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Είχε σχεδιαστεί ως μηχανισμός συγκράτησης της προσέγγισης  της Μολδαβίας με τη Ρουμανία σε πρώτη φάση, και τώρα θέλει να σταματήσει την προσέγγιση με την ΕΕ. Ο ανταγωνισμός μεταξύ της Μόσχας και των Βρυξελλών στην περιοχή αυτή παίρνει συγκεκριμένη μορφή», σχολιάζει το δημοσίευμα.

Τους Σύρους αντάρτες εξοπλίζει η CIA

Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) των ΗΠΑ ετοιμάζεται για τη μεταφορά όπλων για τους Σύρους αντάρτες μέσω μυστικών βάσεων στην Τουρκία και την Ιορδανία, μεταδίδει η εφημερίδα Washington Post. «Αναμένεται ότι οι βάσεις θα αρχίσουν να λαμβάνουν περιορισμένο αριθμό όπλων και πυρομαχικών κατά τη διάρκεια των προσεχών εβδομάδων», - μεταφέρει η έκδοση τα λόγια εκπροσώπων της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Σύμφωνα με στοιχεία των ΜΜΕ, η CIA σήμερα έχει πολύ πιο ακριβή κατανόηση της δομής των δυνάμεων των ανταρτών, στους οποίους θα στείλει τα αμερικανικά όπλα.

Μέτρα κατά των μεταναστών ψήφισε ο ελβετικός λαός

Κανένας λαός δεν θέλει να χάσει την εθνική του ταυτότητα. Αρκεί να αποφασίζει αυτός ο λαός με άμεση δημοκρατία αυτό που θέλει να κάνει, όπως έκαναν και οι πρόγονοί μας στην αρχαία Ελλάδα. Βέβαια σήμερα μπορεί ο φοβισμένος πρωθυπουργός, Αντωνάκης Σαμαράς, να έχει Αμερικανούς δασκάλους και να προσπαθεί να τρομάξει με «φαντάσματα» τον μεσοαστό της πατρίδας μας. Όμως αργά ή γρήγορα η οικονομική εξαθλίωση θα ρίξει τις μάσκες και θα αποκαλύψει την απέχθεια που έχει ο ελληνικός λαός για τους μετανάστες, αλλά και για τους τραπεζίτες και τους διεθνείς τοκογλύφους που τους υποστηρίζουν. Στο μεταξύ οι Ελβετοί, που δεν έχουν τα προβλήματα φτώχειας και ανεργίας, τολμάνε να ψηφίσουν μέτρα κατά των μεταναστών, χωρίς κανείς να τους μαλώσει (όπως τόσο εύκολα κάνουν για εμάς), αφού αυτοί φυλάνε στις τράπεζες τους το χρήμα των πολυεθνικών αλλά και των διεφθαρμένων πολιτικών. Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, που πραγματοποιήθηκε στην Ελβετία, το 80% των ψηφοφόρων υποστήριξαν τα σχέδια της κυβέρνησης για την αυστηροποίηση της νομοθεσίας για την παροχή ασύλου σε πρόσφυγες. Σχεδόν αμέσως μετά το κλείσιμο των καλπών 9 από τα 23 καντόνια της Ελβετίας ενέκριναν τις σχετικές τροποποιήσεις στη νομοθεσία. Συγκεκριμένα, ως πρόσφυγες πλέον δε θα θεωρούνται οι λιποτάκτες και οι αντιρρησίες συνείδησης της στρατιωτικής θητείας. Όσοι θελήσουν να λάβουν το καθεστώς του πρόσφυγα στην Ελβετία, πλέον δε θα μπορούν να υποβάλλουν τα σχετικά αιτήματα μέσω των ελβετικών πρεσβειών σε άλλες χώρες. Ο αριθμός των αιτήσεων για τη λήψη του καθεστώτος του πρόσφυγα στην Ελβετία, έχει φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 10 ετών.

Τα αναπάντητα ερωτήματα για την Αλ Κάιντα

Μέσα της δεκαετίας του ΄90. Στο Αφγανιστάν την εξουσία κατέχουν οι ταλιμπάν. Συμπεριφέρονται ιδιότυπα όμως, κανένα δεν σκοπεύουν να αγγίξουν, εκτός από τους συμπολίτες τους. Όμως το 1996 εκεί φθάνει ο Mπιν Λάντεν με τους ομόλογούς του από την Αλ Κάιντα. Σε λίγο οι οικοδεσπότες δέχονται από τους φιλοξενούμενους μια δυσάρεστη έκπληξη: στις 7 Αυγούστου του 1998 διαπράττουν διπλή έκρηξη έξω από τις Πρεσβείες των ΗΠΑ στη Ναϊρόμπι και το Νταρ-εσ-Σαλάμ. Το αποτέλεσμα είναι εκατοντάδες νεκροί και χιλιάδες τραυματίες. Το Αφγανιστάν δέχεται χτύπημα αμερικανικών πυραύλων cruise, όμως οι ταλιμπάν ευγενικά αρνούνται να εκδώσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες τον «τρομοκράτη νούμερο ένα», ο οποίος τους έθεσε κάτω από αυτό το χτύπημα. Ο Οσάμα δεν είναι και τόσο συναισθηματικός. Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 με μαζική επίθεση στις ΗΠΑ καταδικάζει το κράτος, που τον είχε φιλοξενήσει αυτόν και την οργάνωσή του, σε σίγουρο θάνατο. Έτσι οι υπερβολικά φιλόξενοι ταλιμπάν θα χάσουν την εξουσία.

Άνοιξη του 2012. Μαλί. Το κίνημα των Τουαρέγκ για την απόσχιση του βόρειου τμήματος της χώρας έχει κάθε δυνατότητα να πετύχει την ανεξαρτησία. Η κεντρική εξουσία είναι διαλυμένη και ο ολιγάριθμος στρατός είναι ανίκανος για δράση. Οι Τουαρέγκ κυριεύουν όλα τα μεγάλα κατοικημένα σημεία στο βόρειο τμήμα της χώρας και ετοιμάζουν τους όρους τους για τη διαίρεση της χώρας. Ξαφνικά όμως εκδηλώνεται η «Αλ Κάιντα στις χώρες του Ισλαμικού Μαγκρέμπ». Και έρχεται σε σύγκρουση με τους Τουαρέγκ και αποσπά από αυτούς όλα τα κατακτημένα εδάφη. Όμως μετά συμβαίνει κάτι το παράξενο: στις αρχές του 2013 ο συνασπισμός των τζιχαντιστών αρχίζει εκστρατεία αυτοκτονίας στην πρωτεύουσα της χώρας Μπαμάκο. Ξέρει πολύ καλά ότι η Γαλλία έχει κηρύξει τον πόλεμο στην Αλ Κάιντα, ότι είναι εδώ και πολύ καιρό έτοιμη για στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των εξτρεμιστών στο Μαλί και περιμένει μόνο το πρόσχημα. Τελικά μετά από μια εξάμηνη στρατιωτική επιχείρηση στο Μαλί σκοτώθηκαν περίπου χίλιοι τζιχαντιστές, οι δε Τουαρέγκ μπορούν να ξεχάσουν την ανεξαρτησία, στην οποία ήταν τόσο κοντά.

2013 στη Συρία. Στα μέσα Μαΐου οι εξτρεμιστές στην αποκλεισμένη πόλη της Κουσέιρ άρχισαν να εκφράζουν παράπονα για σημαντική μείωση της προμήθειας όπλων από το εξωτερικό. Δεν χρειάζεται να μαντέψει κανείς την αιτία. Όπως μετέδωσε το BBC, «το Κατάρ και άλλες χώρες πρόσφατα διέκοψαν την παράδοση όπλων, πιθανώς, τηρώντας το όρο που έθεσαν οι ΗΠΑ: να μην αφήσουν να νικήσει εκείνη η οργάνωση των ανταρτών, στην οποία κορυφαίο ρόλο παίζει το συνδεδεμένο με την Αλ Κάιντα «Μέτωπο Al-Nusra». Στα τέλη Μαΐου ο ΟΗΕ συμπεριέλαβε αυτό το «μέτωπο» στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων και επέβαλε απαγόρευση στον εφοδιασμό του με όπλα. Ας σημειωθεί ότι αυτό το «μέτωπο» ήταν μια από τις βασικές οργανώσεις της ένοπλης αντιπολίτευσης στη Συρία και διακρινόταν για τη μαχητική του ικανότητα και πειθαρχία. Όμως τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, ο ηγέτης του «μετώπου» Αμπού Μοχάμεντ Γκολάνι, ορκίστηκε πίστη στο νυν αρχηγό της Αλ Κάιντα Αϊμάν Ζαουαχίρι. Το αποτέλεσμα είναι εμφανές. Στις 5 Ιουνίου τα κυβερνητικά στρατεύματα κατέλαβαν οριστικά την Κουσέιρ. Και η ζυγαριά της στρατιωτικής επιτυχίας έγειρε προς το μέρος του στρατού του Μπασάρ Άσαντ.

Γενικά, στις ενέργειες της Αλ Κάιντα υπάρχει κάποιο αίνιγμα, το οποίο άνθρωπος με κοινή λογική δεν μπορεί να το λύσει. Τελικά τι κρύβεται κάτω από το φερετζέ αυτής της οργάνωσης;